Γενικά > Γενική συζήτηση
Το καινούργιο νομοσχέδιο για την υγεία
ΑΡΗΣ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΑρθρο 26- Σύσταση – Επωνυμία
1. Συστήνεται Νομικό Πρόσωπο ημοσίου ικαίου (Ν.Π...) με την επωνυμία Οργανισμός
Παροχών Υγείας (Ο.Π.Υ), το οποίο τελεί υπό εποπτεία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής
Αλληλεγγύης με έδρα την Αθήνα. Έναρξη λειτουργίας του Οργανισμού ορίζεται η 1η του έκτου μήνα
μετά το μήνα δημοσίευσης του παρόντος νόμου.
Β. Τις Περιφερειακές Υπηρεσίες του ΟΠΥ συγκροτούν οι υφιστάμενες μονάδες των Κέντρων Υγείας,
των Περιφερειακών Ιατρείων, των αγροτικών ιατρείων, των περιφερειακών υπηρεσιών υγείας του
ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, πλην των υπηρεσιών νοσοκομειακής υποστήριξης αυτού, οι οποίες εντάσσονται στο
ΕΣΥ, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, καθώς και των υπηρεσιών υγείας των λοιπών
εντασσομένων φορέων και κλάδων υγείας.
Συνεπώς οι επιμελητες των ΚΥ και ΠΙ παυουν να ειναι επιμελητες ΕΣΥ.
Μετατρέπονται σε ιατρους ταμείων ή μάλλον σε ιατρούς ΟΠΥ
--- Τέλος παράθεσης ---
΄΄Οι οποίες εντάσσονται στο ΕΣΥ ΄΄ πηγαίνει στο ΄΄περιφερειακές υπηρεσίες υγείας του ΙΚΑ''
ΑΡΗΣ:
Ο Ο.Π.Υ δηλ θα είναι ένα ΝΠΔΔ όπως είναι και κάθε νοσοκομείο. Οπότε το ΕΣΥ θα αποτελείται από α) τα ΝΠΔΔ δηλ τα νοσοκομεία δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας περίθαλψης όπως θα προκύψουν μετά τις συγχωνεύσεις, συνδιοικήσεις κλπ (οπότε ένα νοσοκομείο μπορεί να έχει και περιφερειακό τμήμα) και β) τον ΟΠΥ που ως ΝΠΔΔ θα έχει περιφερειακά τμήματά του τα κέντρα υγείας, τα πολυιατρεία του ΙΚΑ κλπ.
Gatekeeper:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΟπότε το ΕΣΥ θα αποτελείται από α) τα ΝΠΔΔ δηλ τα νοσοκομεία δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας περίθαλψης όπως θα προκύψουν μετά τις συγχωνεύσεις, συνδιοικήσεις κλπ (οπότε ένα νοσοκομείο μπορεί να έχει και περιφερειακό τμήμα) και β) τον ΟΠΥ που ως ΝΠΔΔ θα έχει περιφερειακά τμήματά του τα κέντρα υγείας, τα πολυιατρεία του ΙΚΑ κλπ.
--- Τέλος παράθεσης ---
Άρη λογική η σκέψη σου, ωστόσο η διάτύπωση του Νόμου δεν είναι ξεκάθαρη.
Δ. Κουναλάκης:
μμμ είναι νωρίς ίσως ακόμη για να κάνω σχόλια και θα ήθελα να το δουλέψω λίγο ακόμη στο μυαλό μου αλλά ο πειρασμός μεγάλος...
Κατ αρχήν η υπόθεση με το επίδομα των πολύτεκνων πρέπει να έχει γίνει με τον εξής τρόπο:
8000 ευρω ετήσιο κόστος ζωής ανά άτομο επί πέντε άτομα (2 γονείς και 3 παιδια) μας κάνει 40000 ευρώ ετήσιο δηλούμενο εισόδημα.
Προφανώς αυτοί που το σκέφτηκαν δεν έχουν παιδιά και δεν γνωρίζουν το κόστος για κάθε παιδί. Αν σκεφτείς ότι μια πενταμελής οικογένεια δεν μπορεί να μείνει σε ένα τριάρι τότε το "40000" σημαίνει ότι πρακτικά το κόβουν και ταυτόχρονα επιδοτούν το αμερικάνικο μοντέλο, που είναι το ίδιο με αυτό που διατηρούν οι αθίγγανοι και κάποια μουσουλμανικά κατά βάση φύλα: Κάνω παιδιά γιατί φέρνουν χρήματα (επιδόματα, φανάρια, παιδική εργασία). Ας είχαν τουλάχιστον το θάρρος να πουν ότι το κόβουν και τελειώνει το πράγμα.
Σχετικά με τον ΟΠΥ (που μου ακουστικά θυμίζει λίγο την "οπή"). Ο τίτλος που είχε δώσει ο Παπαδόπουλος ήταν πιο όμορφος.
Καταρχήν η ιδέα είναι παλαιά (από Δοξιάδη όσοι θυμάστε) και είναι μοντέλο που δουλεύει σε όλη την Ευρώπη και δουλεύει ικανοποιητικά και για τον ασθενή και για το κράτος. Ο ΟΠΥ πρακτικά δημιουργεί αυτό που ονομάζεται πρωτοβάθμια φροντίδα. Και κόβει τον ομφάλιο λώρο με αυτό που ονομάζεται νοσοκομειακή περίθαλψη. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να υπερβεί κανείς τα ακόλουθα προβλήματα:
α) τις διαφορετικές δομές και τα διαφορετικά εργασιακά κεκτημένα που υπάρχουν για το προσωπικό.
β) την έλλειψη γενικών ιατρών και την υπερπληθώρα ειδικών.
γ) τις κεκτημένες πολιτισμικές αντιλήψεις που εχουν οι ασφαλισμένοι και υποψήφιοι ασθενείς.
Και δεν ξεχνάμε το στόχο που είναι η παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας με την ελάχιστη δυνατή οικονομική συμμετοχή του ασθενή (πχ τα φάρμακα και οι εξετάσεις έχουν συμμετοχή)
Όπως διαβάζω το νομοσχέδιο μου φαίνεται ότι τα καταφέρνει πολύ καλά εάν οι υπουργικές αποφάσεις που απαιτεί ακολουθήσουν τις ακόλουθες αρχές:
α) παροχή ίδιων παροχών για όλα τα ταμεία
β) ελεύθερη επιλογή οικογενειακού ιατρού με υπαρκτές και αρκετές επιλογές. (μην το κάνουμε σαν το δημόσιο ΙΚΑ όπου ο κάθε "οικογενειακός" μόνο φάρμακα προλάβαινε να γράψει με 3000 ασφαλισμένους να τον έχουν δηλώσει και άλλες 2000 να παρακαλάνε να τον δηλώσουν κι αυτοί)
γ) τον συναγωνισμό των υπαρχόντων δομών υγείας (δημοσίων και ιδιωτικών) που συμβάλλονται με κοινούς κανόνες παροχής υπηρεσιών στον ασφαλισμένο αλλά διατηρώντας το υπάρχον εργασιακό καθεστώς για το προσωπικό τους ώστε να μην υπάρξουν αντιδράσεις
δ) τον έλεγχο και τον συντονισμό αυτού του δεύτερου ΕΣΥ για την πρωτοβάθμια.
Για όσους έχουν ασχοληθεί λίγο με συστήματα υγείας θα ξέρουν ότι η Ελλάδα διαθέτει το μίγμα όλων των συστημάτων που διαθέτουν άλλες χώρες και τώρα όλα αυτά θα δοκιμαστούν να λειτουργήσουν σε συνεργασία:
α) το Σοβιετικό μοντέλο των πολυ-ιατρείων: Βλέπε ΙΚΑ
β) το βοριο-ευρωπαϊκό μοντέλο του οικογενειακού ιατρού που επιλέγεις και δηλώνεις: βλέπε ΟΑΕΕ-ΤΕΒΕ
γ) το Σουηδικό μοντέλο με κέντρα υγείας στις απομακρυσμένες περιοχές και εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείων στις μεγάλες πολεις: βλέπε ΟΓΑ
δ) Το γαλλικό μοντέλο: Ο ιατρός πληρώνεται για κάθε επίσκεψη-ιατρική πράξη: βλέπε ΟΠΑΔ, ΕΤΑΑ, κλπ
Περιμένοντας τι θα ψηφιστεί τελικά...... Πάντως μια επιτυχή λειτουργία του για τον πολίτη και με δεδομένο ότι οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ και του ΟΓΑ που είναι η πλειοψηφία του πληθυσμού, στα αστικά κέντρα ζουν την εξαθλίωση από πλευράς πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας, θα σημάνει την δημιουργία ενός δεύτερου ΕΣΥ της πρωτοβάθμιας εάν δώσει πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας.
Και ευτυχώς αυτοί οι πολίτες δεν θα ασχοληθούν (και καλά θα κάνουν) με φιλοσοφικά θέματα αλλά μόνο με το να έχουν πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας. Και αυτό αποτελεί τρομακτική πρόκληση και για τον κλάδο μας και για την ειδικότητα μας.
Δημήτρης Μακρέας:
Υπάρχουν δύο δεδομένα στην όλη συζήτηση.
-Οι σχεδιαζόμενες αλλαγές στην ΠΦΥ (αν υποτεθεί ότι υπάρχει τέτοια) δεν γίνονται για να δημιουργηθεί επιτέλους ένα αξιόπιστο και λειτουργικό-μη κατακερματισμένο- σύστημα ΠΦΥ, αλλά για να περιοριστούν οι δημόσιες δαπάνες στην υγεία. Να μετακυλιθεί το κόστος στα ασφαλιστικά ταμεία ( για τα οποία το ζητούμενο είναι η κατάρρευση τους για πολλούς λόγους) και στις τσέπες των πολιτών.
Η αφετηρία επομένως των αλλαγών, η φύση και σχεδιασμός τους έχει μόνο δευτερευόντως σχέση με οποιαδήποτε σοβαρή προσπάθεια –κάτι που προϋποθέτει σοβαρή και σε βάθος συζήτηση- αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών υγείας.
Πιθανώς να προκύψουν και θετικά στοιχεία, αλλά είμαι πολύ δύσπιστος από τη στιγμή που η κοινωνία (και οι εμπλεκόμενοι στην ΠΦΥ ως ειδικοί) δε μπορούν να αναδείξουν τις ανάγκες της κοινωνίας ως κεντρικό ζήτημα .
-Η πλήρης προστασία της «αγοράς υγείας» και η ανεμπόδιστη κερδοφορία του ιατροβιομηχανικού συμπλέγματος. Έχω και σε άλλο κείμενο αναφερθεί στα «φάρμακο». Ο πιο εύκολος τρόπος για να εξοικονομηθούν πόροι, θα ήταν η δημιουργία εθνικής φαρμακοβιομηχανίας ή η σύναψη προνομιακών συμβάσεων για διάθεση φαρμάκων μέσω των ταμείων. Κανείς , άραγε , από τους κυβερνητικούς και τροικανούς φωστήρες δεν το έχει σκεφτεί? Απλούστατα , κάτι τέτοιο θα ερχόταν σε σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα και τις πολυεθνικές. Έτσι κι αλλιώς το ζητούμενο των ημερών είναι η μετατροπή της χρεοκοπίας και της κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος σε κρίση του κόσμου της εργασίας.
Αρκεί να θυμηθούμε λίγο την ιστορία των «δομημένων» .Για το χρηματοπιστωτικό σύστημα έμειναν οι μίζες και τα κέρδη και για το «κοινωνικό κεφάλαιο» των ταμείων και του κόσμου της εργασίας ΟΛΗ η χασούρα.
Ζούμε την εποχή στην οποία η παραγωγή και αναπαραγωγή της κοινωνικής ζωής είναι πλήρως υποταγμένη στις ανάγκες της οικονομίας. Η μοναδική αδιαπραγμάτευτη αξία είναι η ανεμπόδιστη καπιταλιστική συσσώρευση και η πάση θυσία γιγάντωση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Και εμείς όπως λέει ο Βάρναλης
«Δειλοί , μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα
Προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα»
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση