ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Αποσπάσματα από τον έντυπο & ηλεκτρονικό τύπο
Σωματική άσκηση.
Argirios Argiriou:
The Lancet, Early Online Publication, 20 December 2013.
Association between change in daily ambulatory activity and cardiovascular events in people with impaired glucose tolerance (NAVIGATOR trial): a cohort analysis.
...........
................
Interpretation
In individuals at high cardiovascular risk with impaired glucose tolerance, both baseline levels of daily ambulatory activity and change in ambulatory activity display a graded inverse association with the subsequent risk of a cardiovascular event.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
August 13, 2015
[spoiler]Progressive Balance Training Program Prevents Injurious Falls in Older Women
Paul S. Mueller, MD, MPH, FACP reviewing El-Khoury F et al. BMJ 2015.
At 2 years, balance and gait performance had improved significantly.
Randomized trials have shown that exercise programs that emphasize balance training lower risk for falls in community-dwelling elders. However, these trials generally have lacked power to determine whether such programs prevent injurious falls. In this multicenter controlled trial from France, 706 older women (age, 75–85) with diminished balance or gait capacities and living in their own homes were assigned randomly to a 2-year progressive balance training program or no intervention (control group). Balance training consisted of weekly supervised group sessions supplemented by individually prescribed home exercises. All participants received information about fall prevention. Injurious falls were categorized as moderate (e.g., those resulting in bruising, sprains, or abrasions) or severe (e.g., those resulting in fractures, head injury requiring hospital admission, joint dislocation, or lacerations requiring suturing).
Significantly fewer injurious falls occurred in the intervention group than in the control group (305 vs. 397; hazard ratio, 0.8); of severe falls, 68 occurred in the intervention group, and 87 occurred in the control group (HR, 0.8). At 2 years, women in the intervention group performed significantly better on all balance and gait tests and had significantly better perception of their overall physical function than women in the control group.
COMMENT
Injurious falls result in substantial morbidity, functional decline, and premature institutionalization. In this trial, progressive balance training prevented injurious falls and improved physical function in older women at high risk for falls. Elders should be encouraged to engage in such programs.
EDITOR DISCLOSURES AT TIME OF PUBLICATION
Disclosures for Paul S. Mueller, MD, MPH, FACP at time of publication
Consultant / advisory boardBoston Scientific (Patient Safety Advisory Board)
Editorial boardsMedical Knowledge Self-Assessment Program (MKSAP 17 General Internal Medicine Committee); MKSAP 17 General Internal Medicine (author/contributor)
Leadership positions in professional societiesAmerican Osler Society (Vice President)
CITATION(S):
El-Khoury F et al. Effectiveness of two year balance training programme on prevention of fall induced injuries in at risk women aged 75-85 living in community: Ossébo randomised controlled trial. BMJ 2015; 351:h3830. (Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος)
[/spoiler]
- See more at: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Και ένα σχετικό βίντεο:
Balance Exercises for Seniors - Stronger Seniors Chair Exercise Program
Argirios Argiriou:
13-08-2016
Του Ανδρέα Ζαμπούκου.
Mεταξύ κεμπάπ και πίτσας, καλά είναι και τα θεάματα αλλά ακόμα καλύτερο, το ίδιο το παιχνίδι από τον άνθρωπο που πιο πολύ παίζει ποδόσφαιρο παρά παρακολουθεί, που προτιμά να κάνει σεξ παρά να βλέπει...
Θυμάμαι, που, όταν ήμασταν μικροί, με τον φίλο μου τον Στέργιο, αλλάζαμε τα κανάλια στην τηλεόραση του καφενείου και δεν διαμαρτυρόταν κανένας. Ήταν οι κρύες νύχτες του χειμώνα σε κάποια πληκτική επαρχία, που από τη βαρεμάρα, όλοι κοίταζαν κάτι, στην κρεμαστή οθόνη, χωρίς να βλέπουν! Το κάναμε μία, δύο, τρεις, και κανένας δεν έλεγε τίποτα. Αρχίσαμε να ανησυχούμε μήπως πέθαναν… αλλά ήταν όλοι εκεί, αποσβολωμένοι και με το κεφάλι ακουμπισμένο στο χέρι. Μία κίνηση έκαναν για να πιουν το ουίσκι, μία τα στραγάλια και μία να αλλάξουν το χέρι τους στο κεφάλι.
Από τότε, ως τώρα, πέρασαν τα χρόνια και τα θεάματα πολλαπλασιάστηκαν. Από τους λίγους αγώνες του Σαββατοκύριακου και τα ευρωπαϊκά παιχνίδια, μπήκε στη ζωή μας η συνδρομητική τηλεόραση, η δορυφορική, το ίντερνετ και η εικονική πραγματικότητα. Στο ίδιο καφενείο, μπορείς να δεις τώρα μια τηλεόραση να παίζει από το πρωί ως το βράδυ, ποδόσφαιρο, πρωτάθλημα μπιλιάρδου, χόκευ, παλιούς αγώνες, καινούργιους, άσημους, σημαντικούς, ό τι τέλος πάντων γίνεται σε κάποιο άθλημα από την Ελλάδα, μέχρι τα νησιά Φίτζι. Αν το καλοσκεφτείς, η καθημερινότητα του δυτικού ανθρώπου δεν είναι παρά ένα τεράστιο θέαμα. Ειδικά στην Ελλάδα, που το 70% του πληθυσμού είναι άνεργοι ή άεργοι!
Και μέσα σε όλα αυτά τα καθιερωμένα, έχουμε και τους Ολυμπιακούς. Είχα αποφασίσει ότι δεν θα παρακολουθήσω τίποτα απολύτως. Από τη στιγμή, που αποκλείστηκε και η Εθνική μπάσκετ, τι ενδιαφέρον είχα να δω; Μόνο το πόλο με απασχολούσε κάπως. Επειδή, όμως η επικαιρότητα αναγκαστικά τρέχει, και τα παιδιά έχουν ανοιχτή την τηλεόραση, όλο και κάτι βλέπω. Πέτυχα μάλιστα, από τύχη, και το χρυσό της Κορακάκη, live! Όμως, ρε παιδί μου, δεν μου βγαίνει. Από τη μία, είναι κάτι μικρόσωμοι μυώδεις «ζογκλέρ» που κάνουν τα πιο τρελά πάνω σε δοκούς και κρίκους. Από την άλλη, κάτι νανοειδείς τροφαντές αρσιβαρίστριες – παρακολουθούσα κάποια στο γυμναστήριό μου να αλλάζει φύλο…- και πολλές άλλες περιπτώσεις που δεν μου φαίνονται για κανονικοί άνθρωποι. Άσε πια, το γυναικείο ράγκμπι που αρέσει στον Γιαννακίδη…
Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι βαρέθηκα τα θεάματα! Εκεί έχω φτάσει. Προτιμώ να είμαι τακτικός στους αγώνες μπάσκετ του γιού μου, παρά να στήνομαι να δω κάτι που το δούλεψαν για να μπει σε «κονσέρβα», εργαστήρια, ειδικοί και ένα σωρό άλλοι παράγοντες, που προετοίμασαν τον συγκεκριμένο αθλητή για ολόκληρα χρόνια. Η δική του υπέρβαση μου φαίνεται πια, τόσο προφανής, ακόμα κι αν αποτελεί απόρροια μεγάλης θυσίας.
Ο αθλητισμός είναι και θέαμα αλλά κυρίως, είναι βίωμα. Υπάρχουν κοινωνίες που, μολονότι κι αυτές λειτουργούν με τα καταναλωτικά πρότυπα του δυτικού κόσμου, έχουν άλλη αθλητική κουλτούρα. Τρέχουν στα πάρκα, γυμνάζονται, προσέχουν τι τρώνε, ασκούνται και το σημαντικότερο, επενδύουν πολλά στο σχολικό αθλητισμό. Δε θα βρεις πολλούς σκανδιναβούς πρωταθλητές αλλά πιο πολλούς υγιείς ανθρώπους. Δεν θα βρεις επίσης, τις ίδιες μαζικές αντιδράσεις από παθητικοποιημένο κοινό στη Δανία ή στην Σουηδία.
Σε κάθε περίπτωση, μεταξύ κεμπάπ και πίτσας, καλά είναι και τα θεάματα αλλά ακόμα καλύτερο, το ίδιο το παιχνίδι. Ποιος ξέρει, ίσως, σε κάποια προνομιούχα μελλοντική κοινωνία, επενδύσουμε περισσότερο στον άνθρωπο που κοιτάζει λιγότερο, μιλάει λιγότερο και πράττει περισσότερο. Στον άνθρωπο που πιο πολύ, παίζει ποδόσφαιρο παρά παρακολουθεί, σ΄ αυτόν που προτιμά να κάνει σεξ παρά να βλέπει… Σ αυτόν που δρα στη ζωή του παρά στέκεται, πάντα «ανεύθυνος», αναμένοντας κάποιον να τον βγάλει από τα αδιέξοδα.
Είμαστε κάπως μακριά, ακόμα για κάτι τέτοιο αλλά η ευκολία και η «απόταξη» της ευθύνης μας σπρώχνει ακόμα πιο βαθιά στη βαρεμάρα. Να το προσέξουμε λίγο αυτό, γιατί δεν θα μας βγει σε καλό. Και οι Αρχαίοι είχαν θεάματα και πρωταθλητές- αυτοί τα επινόησαν άλλωστε- αλλά την επανάληψη δεν την άντεχαν. Και είμαι σίγουρος ότι θα αντιδρούσαν, αν τους άλλαζες κανάλι στην τηλεόραση…
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
19 April 2017 BMJ.
Association between active commuting and incident cardiovascular disease, cancer, and mortality: prospective cohort study.
............
...............
Conclusion
Commuting undertaken totally or partially by bicycle was associated with a lower risk of a range of adverse health outcomes. Commuting by walking was associated with a lower risk of adverse CVD outcomes. The findings, if causal, suggest population health may be improved by policies that increase active commuting, particularly cycling, such as the creation of cycle lanes, cycle hire or purchase schemes, and better provision for cycles on public transport.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Denominator:
Aerobic or Resistance Exercise, or Both, in Dieting Obese Older Adults
Dennis T. Villareal, M.D., Lina Aguirre, M.D., A. Burke Gurney, Ph.D., P.T., Debra L. Waters, Ph.D., David R. Sinacore, Ph.D., P.T., Elizabeth Colombo, M.D., Ph.D., Reina Armamento-Villareal, M.D., and Clifford Qualls, Ph.D.
N Engl J Med 2017; 376:1943-1955 May 18, 2017 DOI: 10.1056/NEJMoa1616338
Background
Obesity causes frailty in older adults; however, weight loss might accelerate age-related loss of muscle and bone mass and resultant sarcopenia and osteopenia.
Methods
In this clinical trial involving 160 obese older adults, we evaluated the effectiveness of several exercise modes in reversing frailty and preventing reduction in muscle and bone mass induced by weight loss. Participants were randomly assigned to a weight-management program plus one of three exercise programs — aerobic training, resistance training, or combined aerobic and resistance training — or to a control group (no weight-management or exercise program). The primary outcome was the change in Physical Performance Test score from baseline to 6 months (scores range from 0 to 36 points; higher scores indicate better performance). Secondary outcomes included changes in other frailty measures, body composition, bone mineral density, and physical functions.
Results
A total of 141 participants completed the study. The Physical Performance Test score increased more in the combination group than in the aerobic and resistance groups (27.9 to 33.4 points [21% increase] vs. 29.3 to 33.2 points [14% increase] and 28.8 to 32.7 points [14% increase], respectively; P=0.01 and P=0.02 after Bonferroni correction); the scores increased more in all exercise groups than in the control group (P<0.001 for between-group comparisons). Peak oxygen consumption (milliliters per kilogram of body weight per minute) increased more in the combination and aerobic groups (17.2 to 20.3 [17% increase] and 17.6 to 20.9 [18% increase], respectively) than in the resistance group (17.0 to 18.3 [8% increase]) (P<0.001 for both comparisons). Strength increased more in the combination and resistance groups (272 to 320 kg [18% increase] and 288 to 337 kg [19% increase], respectively) than in the aerobic group (265 to 270 kg [4% increase]) (P<0.001 for both comparisons). Body weight decreased by 9% in all exercise groups but did not change significantly in the control group. Lean mass decreased less in the combination and resistance groups than in the aerobic group (56.5 to 54.8 kg [3% decrease] and 58.1 to 57.1 kg [2% decrease], respectively, vs. 55.0 to 52.3 kg [5% decrease]), as did bone mineral density at the total hip (grams per square centimeter; 1.010 to 0.996 [1% decrease] and 1.047 to 1.041 [0.5% decrease], respectively, vs. 1.018 to 0.991 [3% decrease]) (P<0.05 for all comparisons). Exercise-related adverse events included musculoskeletal injuries.
Conclusions
Of the methods tested, weight loss plus combined aerobic and resistance exercise was the most effective in improving functional status of obese older adults.
Funded by the National Institutes of Health; LITOE ClinicalTrials.gov number, NCT01065636.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση