Το πολιτικό κόστος της ανεντιμότητας.

[Argirios Argiriou]

Καθημερινή, 02/03/2013.
Του Σεραφείμ Κωνσταντινίδη.


Στην Ιταλία ο πραγματικός νικητής των εκλογών είναι ένας χαμηλής σοβαρότητας διασκεδαστής, ενώ και σε άλλες χώρες αναδεικνύονται αμφιλεγόμενες προσωπικότητες για να μην συγκεκριμενοποιήσουμε την ελληνική διάσταση του φαινομένου. Τι συμβαίνει και υποβαθμίζεται το επίπεδο της πολιτικής ηγεσίας; Η αλήθεια είναι ότι η ζημιά που έχει υποστεί το σύστημα είναι βαθύτερη. Ούτε οι άλλοι, «αποδεκτοί» πολιτικοί της Ιταλίας, είναι πρότυπα ηγεσίας. Ο ένας παρά την ηλικία του προβάλλει ως προσόν την σεξουαλική δραστηριότητα του, άλλος ήταν πολύ κοντά στο σκάνδαλο της τράπεζας Monte dei Paschi di Siena και ο τελευταίος είναι ευνοούμενος ξένων τραπεζών αλλά όχι των ιταλών που ψηφίζουν στις εκλογές της χώρας! Απουσιάζουν, ηγετικές μορφές που πείθουν με επιχειρήματα ακόμα κι αν δεν έχουν εξουσία, που οδηγούν το λαό χωρίς να παρασύρονται από λαϊκισμό επειδή κερδίζουν τις καρδιές του…

Η κατάσταση στην Ιταλία (και σε άλλες χώρες…) θυμίζει την θεωρία του οικονομολόγου Τζωρτζ Άκερλοφ για την ποιότητα και την αβεβαιότητα των αγορών.

Η σύντομη εργασία χάρη στην οποία τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ το 2001, ο καθηγητής Άκερλοφ, αφορούσε την ασύμμετρη πληροφόρηση. Με παράδειγμα την αγορά μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, υποστηρίζει ότι οι αγοραστές δεν γνωρίζουν την πραγματική κατάσταση των αυτοκινήτων που αγοράζουν ενώ οι πωλητές είναι οι μόνοι που ξέρουν την αλήθεια, αλλά δεν έχουν κίνητρο να την αποκαλύψουν. Αυτή η ασύμμετρη πληροφόρηση οδηγεί στην κατάρρευση της αγοράς, επειδή οι αγοραστές δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τα «κακά» (λεμόνια κατά την αμερικανική ορολογία) από τα «καλά» αυτοκίνητα, και είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν μόνο μια μέση τιμή. Έτσι όμως οι πωλητές με τη σειρά τους έχουν μεγαλύτερο κέρδος αν προσφέρουν χειρότερης ποιότητας αυτοκίνητα, αφού ακόμα κι αν προσφέρουν καλύτερα, πάλι την ίδια τιμή θα επιτύχουν. Με αυτόν τον τρόπο η ποιότητα των αυτοκινήτων συνεχώς υποβαθμίζεται, η αγορά καταρρέει επειδή δεν υπάρχει πλέον εμπιστοσύνη.

Κάπως έτσι υποβαθμίζεται και η ποιότητα του πολιτικού προσωπικού καθώς οι αγοραστές-ψηφοφόροι δεν γνωρίζουν την ποιότητα των «υπηρεσιών» πριν τις επιλέξουν (ψηφίσουν) αλλά και οι πωλητές δεν ενδιαφέρονται να βελτιώσουν την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρουν καθώς δεν έχουν κίνητρο. Δεν θα αυξήσουν τις ψήφους που κερδίζουν, με την βελτίωση της ποιότητας… Οι ψηφοφόροι δεν εμπιστεύονται κανέναν και επιλέγουν κάποιους που δεν εκτιμούν.

Στην ίδια εργασία ο Άκερλοφ, προσεγγίζει και το κόστος της ανεντιμότητας. Η κυριαρχία όσων προσφέρουν κατώτερα προϊόντα, εξαφανίζει τους έντιμους πωλητές. Πιθανότατα υπάρχουν αγοραστές προϊόντων καλής ποιότητας όπως και πωλητές τέτοιων προϊόντων στην ανάλογη τιμή, ωστόσο η παρουσία εκείνων που διαθέτουν κακά προϊόντα ως καλής ποιότητας εξαφανίζει τους καλούς πωλητές. Το κόστος της ανεντιμότητας δεν είναι μόνον η απάτη που έχουν υποστεί οι αγοραστές αλλά και οι απώλειες από την εξαφάνιση των τίμιων…

Το πολιτικό σύστημα σε πολλές χώρες έχει υποστεί υποβάθμιση των υπηρεσιών που προσφέρει. Η απουσία προσωπικοτήτων που διαθέτουν οράματα, στόχους αλλά και αποτελεσματικότητα στην διαχείριση καθημερινότητας με ήθος, είναι φανερή. Ποιος τίμιος θέλει ή μπορεί να ανταγωνιστεί τους ανέντιμους που επικρατούν; Απλά αποσύρεται από την αγορά!

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος