Για την Ιατρική Σχολή Αθηνών...

[πρώτη & καλύτερη]

Στην εφημερίδα "Αυγή" στις 16/12/07 δημοσιεύτηκε ένα κείμενο του κ. Αλικαρίδη, αναπληρ. καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στο άρθρο, γίνεται μια εκτενής αναφορά στην επικρατούσα κατάσταση στην Ιατρική Σχολή Αθηνών, και η οποία χαρακτηρίζεται ως Τα "Ζωνιανά" της Ανώτατης Εκπαίδευσης, που είναι και ο τίτλος του άρθρου.  Στο άρθρο αυτό απάντησε ο πρόεδρος του Συλλόγου ΔΕΠ Ιατρικής Αθηνών κ. Σακκάς, με όχι και τόσο πειστικό -ομολογουμένως- τρόπο. Η απάντηση του κ. Σακκά είχε τον τίτλο "Η Ιατρική Αθηνών δεν είναι Ζωνιανά". 

Τα κείμενα, καθώς και μια συζήτηση πάνω σε αυτά μπορείτε να τα βρείτε στην παρακάτω ιστοσελίδα:

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Πατρωνάκης Μάνος]

 -παρένθεση-
Λυπάμαι ειλικρινά για την άδικη εικόνα των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής του Μυλοπόταμου της Κρήτης όπως προβλήθηκε τελευταία. Στο σύνολο τους
πρόκειται για κόσμο περήφανο, αγέροχο, αριστερό με μια ατίθαση και αψεγάδιαστη ιστορία στη ράχη. Το ότι τα πρόσφατα γεγονότα οδήγησαν σε μια τέτοια
παρόμοια προσβολή εις βάρος τους δεν ξέρω αν καταφέρουν ποτέ να το ξεπεράσουν.
 Xρόνια τώρα παρακολουθούσαμε το άτιμο παιγνίδι που παιζόταν εις βάρος μερικών άμυαλων από μερικούς πολιτευές της Κρήτης. Οι μαζικές κυριολεκτικά
''κουμπαριές'' έπεφταν κατά κόρον. Εντιμοι άνθρωποι της τοπικής Αυτοδιοίκησης προέβλεπαν και ανησυχούσαν.
 Γι' αυτούς τους λόγους, για το μέλλον των παιδιών μας, και για την προδοσία απέναντι στην ιστορία μας οι ένοχοι θα πρεπε να νοιώσουν ντροπή.

[Δ. Κουναλάκης]

Πάντως, υπάρχουν αρκετοί που αντιδρούν, δείτε και εδώ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[deleteduser]

Αχ Αθήνα Αθήνα. Αμαρτίες που πληρώναμε 6 χρόνια. Ένα σύστημα που στηριζόταν στο διάβασμα και τις εξετάσεις (πολύ και ανούσιο διάβασμα, σκληρές και αναίτια δύσκολες εξετάσεις)
Καθηγητές που ασχολούνταν μόνο με το ερευνητικό έργο και μαθήματα παρωδία (οι εξαιρέσεις ελάχιστες).
Φοιτητές που φώναζαν (-αμε) πάντα για τις εξετάσεις και ποτέ για την εκπαίδευσή μας. Φοιτητές που δε φώναζαν ή φώναζαν και ταυτόχρονα δικτυώνονταν.
Από την άλλη, όμως, όποτε ο διδάσκων έδειχνε ενδιαφέρον να διδάξει καλοί, κακοί φοιτητές όλοι τρέχαμε, Στο μάθημα της Ανατομίας και του Ηλεκτροκαρδιογραφήματος δε μας χώραγε το αμφιθέατρο και ποτέ κανείς δε διαμαρτυρήθηκε για τις εξετάσεις (δεν υπήρχε και λόγος).
Κάποιοι μάθαμε να αποστηθίζουμε κατεβατά. Κάποιοι να διαβάζουμε τα sos και να αντιγράφουμε. Κάποιοι πάλι ξέραμε τους καθηγητές και τα θέματα από νωρίς. Κανείς όμως δεν έμαθε από τη Σχολή της Αθήνας ιατρική.