Θέματα Εργασίας > Εμπειρίες κατά την εργασία στην ΠΦΥ
Όχι.
Argirios Argiriou:
Πιστεύω ότι ένα από τα πιο βασικά πράγματα για να διατηρήσουμε την ευεξία μας σαν Ιατροί, είναι το να μάθουμε να λέμε και όχι. Βασικό είναι επίσης το να τολμούμε και να μπορούμε να εκφέρουμε τις αντιρρήσεις μας, αλλά χωρίς να προσβάλουμε τον Άλλον.
Είναι κάτι που δεν μας το μάθαν στο σχολείο, ούτε και στο Πανεπιστήμιο. Τουναντίον. Από μικρά παιδιά μας διαπαιδαγωγήσαν με το ότι καλός είναι αυτός που ποτέ δεν λέει όχι. Ειδικά με εμάς που γίναμε Γιατροί και που οι πιο πολλοί από εμάς ήμασταν οι ”καλοί” μαθητές του σχολείου, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα...
Και όμως. Αν το όχι μας, το πούμε με ήρεμο αλλά σταθερό τρόπο και εξηγώντας σύντομα γιατί το λέμε, ο κόσμος μπορεί να το δεχτεί χωρίς να το πάρει προσωπικά. Σε περίπτωση που δεν το καταλαβαίνουν μπορούμε να επαναλάβουμε μερικές φορές,
ακριβώς την ίδια φράση με τον ίδιο τόνο.
Το ίδιο πράγμα όταν δεν μας αρέσει κάτι. Δεν χρειάζεται να το κρατάμε πάντα μέσα μας (γιατί θα ξεσπάσει κατά πάσα πιθανότητα κάπου αλλού). Μπορούμε να το εξωτερικεύσουμε και να πούμε τα χειρότερα πράγματα για αυτό που δεν μας αρέσει: Αρκεί αυτό που λέμε να αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη πράξη ή γεγονός και όχι να προσβάλλει τον άλλον συνολικά σαν προσωπικότητα. Μπορεί π.χ. να πεί κανείς ”Αυτό που έγινε ήταν ανόητο”. Αν όμως πούμε ”Είσαι ανόητος” τότε τα πράγματα αλλάζουν και η επικοινωνία με τον Απέναντί (είτε Ασθενής είναι αυτός, είτε Συνάδελφος) υπονομεύεται.
Αυτά βέβαια δεν ισχύουν μόνο για τους Ιατρούς. Νομίζω ότι και πολλούς από τους Ασθενείς μας δεν θα τους βλέπαμε στο Ιατρείο αν εφάρμοζαν στην ζωή τους τα παραπάνω.
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΠιστεύω ότι ένα από τα πιο βασικά πράγματα για να διατηρήσουμε την ευεξία μας σαν Ιατροί, είναι το να μάθουμε να λέμε και όχι. Βασικό είναι επίσης το να τολμούμε και να μπορούμε να εκφέρουμε τις αντιρρήσεις μας, αλλά χωρίς να προσβάλουμε τον Άλλον.
Είναι κάτι που δεν μας το μάθαν στο σχολείο, ούτε και στο Πανεπιστήμιο. Τουναντίον. Από μικρά παιδιά μας διαπαιδαγωγήσαν με το ότι καλός είναι αυτός που ποτέ δεν λέει όχι. Ειδικά με εμάς που γίναμε Γιατροί και που οι πιο πολλοί από εμάς ήμασταν οι ”καλοί” μαθητές του σχολείου, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα...
--- Τέλος παράθεσης ---
Πόσο μεγάλη αλήθεια... Πολλές φορές σκέφτομαι ότι στο πρώτο μου ξεκίνημα δυσκολευόμουν τόσο πολύ να πω "όχι", που μια φορά πήρα τηλέφωνο στο φαρμακείο να ρωτήσω για ποιό λόγο ένας ασφαλισμένος έπαιρνε πραζόλη και, αφού εισέπραξα την απάντηση "γιατρέ, γράψε γαστροπροστασία", ευχαρίστησα κιόλας τον φαρμακοποιό γιατί με έβγαλε από τη δυσκολία να συντάξω τη συνταγή. Βλέπετε, τότε ήμουν ακόμη φρέσκος απόφοιτος του πανεπιστημίου (πανεπιζημίου; ) και με το άγχος του πρωτάρη είχα πρώτα ανατρέξει στον ΕΟΦ (2003) για να βρώ ότι η πραζόλη έχει (μόνο!) τις παρακάτω 4 ενδείξεις: α) ενεργό πεπτικό έλκος β) Γ.Ο.Π. γ) θεραπεία εκρίζωσης HP και δ) σύνδρομο Zollinger-Ellison -ο,τιδήποτε άλλο επομένως, θεωρούσα, αποτελεί διασταλτική εφαρμογή ("ξεχείλωμα") των ενδείξεων της, και δεν θα έπρεπε να δικαιολογήσει τη συνταγογράφησή της. Σήμερα όμως ξέρω πολύ καλά, έχοντας φάει αρκετές φορές τα μούτρα μου, ότι δεν ωφελεί να έρχεσαι σε προστριβή με εμπεδωμένες, χρόνιες πεποιθήσεις και πρακτικές και αν θέλεις να είσαι "καλός" και αρεστός, και να τελειώνεις και στην ώρα σου χωρίς καβγάδες, πρέπει να νοθεύσεις την επιστημονική σου συνείδηση με γερή δόση λαϊκισμού. :'(
Επίσης, από την αρχή δεν μπορούσα να αποδεχτώ το γεγονός ότι κρατώντας μια κρατική σφραγίδα γινόμουν ουσιαστικά διαχειριστής του δημοσίου χρήματος (Πατισάχ, στα τουρκικά) κατά τρόπο όχι διαφορετικό απ' ότι ένας τραπεζίτης ή ανάλογο στέλεχος διαχειρίζεται κρατικά κονδύλια. Σκεφτείτε το εξής: σε μια διάγνωση κοινού κρυολογήματος, μπορείτε να συστήσετε α) εισπνοή υδρατμών, πόση αφεψημάτων και εντριβές με οινόπνευμα ή β) μακρολίδη, ρινικό σπρέι, εισπνεόμενα κορτικοειδή, πραζόλη, σιρόπια, βιταμίνες, ΜΣΑΦ, στοματικό διάλυμα, σκονάκια και ό,τι άλλο τραβάει η ψυχή σας χωρίς κανένα περιορισμό και έλεχγο. Στην πρώτη περίπτωση, το κόστος για το δημόσιο ταμείο είναι 0 ευρώ, ενώ στη δεύτερη ανέρχεται σε εκατοντάδες ευρώ. Και αυτό μπορεί να επαναληφθεί σε κάθε ασθενή που εξετάζουμε, είτε πρόκειται για κρυολόγημα, είτε για οσφυαλγία, υπέρταση, κατάθλιψη, κίνδυνο κατάγματος ("οστεοπώρωση") και τόσες άλλες διαγνώσεις ή "διαγνώσεις" που βγάζουμε. Πόσοι από εμάς επιλέγουμε το δύσβατο δρόμο της σύγκρουσης με διαδεδομένες, ωστόσο αντιεπιστημονικές αντιλήψεις; Πόσοι από εμάς δεν ενεργούμε στην καλύτερη περίπτωση παραβλέποντας τη δημόσια σπατάλη ή στη χειρότερη αποβλέποντας και σε "παράπλευρα" ατομικά οφέλη; Μήπως τελικά δεν είμαστε και τόσο ΕΛ :D, αλλά έχουμε νοθευτεί και από άλλες φιλοσοφίες (ή σοφιστείες), όπως το οθωμανικό ρητό "Το Πατισάχ είναι θάλασσα και όποιος δεν πίνει απ' αυτό είναι γάιδαρος";
Argirios Argiriou:
Για να διαβάσει κανείς το παρακάτω άρθρο πρέπει πρώτα να κάνει δωρεάν εγγραφή στο medscape.
10 Ways to Say No to Patients -- and Still Keep Them Smiling.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
Γιατρός πέθανε από υπερκόπωση μετά από 18 ώρες συνεχόμενης δουλειάς.
03/01/2018
Η άτυχη γυναίκα κατέρρευσε μπροστά στα μάτια μιας ασθενούς της
Κατέρρευσε και πέθανε μια 43χρονη γιατρός στην Κίνα, έπειτα από 18 συνεχόμενες ώρες δουλειάς. Η Δρ Zhao Bianxiang κατέρρευσε μπροστά σε έναν ασθενή της το μεσημέρι της 29ης Δεκεμβρίου και μεταφέρθηκε άμεσα στη ΜΕΘ.
Ραγίζουν καρδιές οι φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν με τους ηλικιωμένους γονείς της να στέκονται πλάι της και να την κοιτάζουν για τελευταία φορά, ως ασθενή αυτή τη φορά, μέσα στο ίδιο το νοσοκομείο όπου εργαζόταν.
Οι συνάδελφοί της δεν κατάφεραν να τη σώσουν και το πρωί της 30ης Δεκεμβρίου πέθανε.
Η Δρ Zhao εργαζόταν σε νοσοκομείο της πόλης Jinzhong, πόλη μεσαίου μεγέθους στην επαρχία Shanxi, σύμφωνα με τη Daily Mail.
Συνάδελφός της είπε σε τοπική εφημερίδα πως η 43χρονη είχε πιάσει δουλειά το απόγευμα της 28ης Δεκεμβρίου και τα μεσάνυχτα έφυγε από τα εξωτερικά ιατρεία για να αρχίσει τις επισκέψεις στους θαλάμους.
Μέχρι το μεσημέρι της 29ης, όταν κατέρρευσε, δεν είχε κάνει κανένα διάλειμμα.
«Τον χειμώνα, το παιδιατρικό τμήμα και το τμήμα αναπνευστικής φροντίδας έχουν τους περισσότερους ασθενείς. Συχνά οι γιατροί δεν προλαβαίνουν να τελειώσουν τη δουλειά τους εντός ωραρίου, λόγω φόρτου (…). Η Δρ Zhao ήταν πραγματικά πολύ κουρασμένη» είπε συνάδελφός της.
Σύμφωνα με δημοσιογράφο που βρισκόταν στο νοσοκομείο όταν κατέρρευσε η γιατρός, εξέταζε έναν ασθενή και λιποθύμησε. Είχε μόλις τελειώσει τα πρωινά ραντεβού της στα εξωτερικά ιατρεία.
Οι συνάδελφοί της τη μετέφεραν, με αδύναμο παλμό, στη ΜΕΘ, ενώ κλήθηκαν και ειδικοί από την πρωτεύουσα της επαρχίας για να βοηθήσουν. Άλλος συνάδελφός της είπε πως ήταν «εργασιομανής». «Σε κάθε περίπτωση, είτε είχε χρόνο είτε όχι, όταν κάποιος ζητούσε βοήθεια, δεν έλεγε ποτέ όχι» πρόσθεσε. ( Αυτά είναι... )
Από τον δημοσιογράφο αυτό κυκλοφόρησαν και οι φωτογραφίες με τους συντετριμμένους γονείς της άτυχης γυναίκας να ξεσπούν σε κλάματα καθώς την έβλεπαν για τελευταία φορά.
Όπως περιέγραψε ο ίδιος, η μητέρα της δεν μπορούσε να της αφήσει το χέρι ενώ ο πατέρα της φώναζε το όνομά της, δίπλα στο νεκροκρέβατό της.
Έπειτα από προσπάθειες 20 ωρών, οι συνάδελφοί της δεν κατάφεραν να τη σώσουν.
Σύμφωνα με το πόρισμα, πέθανε τελικά από εγκεφαλική αιμορραγία που οφείλεται σε έναν σπάνιο τύπο εγκεφαλικού επεισοδίου.
Όπως σημειώνει το δημοσίευμα, η Κίνα έχει πλέον ξεπεράσει και την Ιαπωνία στον αριθμό των θανάτων που συνδέονται με την υπερβολική δουλειά.
Τουλάχιστον 600.000 Κινέζοι εργαζόμενοι εκτιμάται πως πεθαίνουν από «εξάντληση» κάθε χρόνο, ενώ από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο του 2017, 13 γιατροί πέθαναν σε ώρα εργασίας, έχοντας συμπληρώσει πολλές ώρες δουλειάς.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Denominator:
Πόσες φορές έχουμε εργαστεί πλέον των 24 ωρών σε εφημερίες (καλά, δε μιλάω για τα εικοσάωρα που ήταν ο κανόνας); Πόσες φορές μείναμε ώρες όρθιοι και νηστικοί (επειδή δεν προλαβαίναμε να βάλουμε κάτι στο στόμα μας), με τη μοναδική συντροφιά ένα καφέ σε πλαστικό;
Έγκλημα εξακολουθητικό...
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση