Καλό μήνα, ένας νέος μήνας ξεκινά, το κοντέρ μηδενίζει, άλλες 80 επισκέψεις ανά γιατρό επιτρέπονται αυτό το μήνα, μαζί και άλλες 100 συνταγές, άλλο ανεκδιήγητο του ΙΚΑ.
Δεν έχω βρει χρόνο να γράψω κάποια που άκουσα από το ΙΚΑ. Πήρα στη "Δ/ση Υγειον. Υπηρεσιών" και στη "Δ/ση Φαρμακευτική" και ρώτησα τι ακριβώς γίνεται με τις τρίμηνες σε σχέση με τον μαγικό αριθμό 100 συνταγών ανά μήνα, και επίσης τι νομικές συνέπειες θα έχω εάν το ξεπεράσω από την στιγμή που δεν υπάρχει τέτοιος περιορισμός στην υπουργική απόφαση. Τα αποτελέσματα; Μου είπαν ότι η δευτερη και τρίτη συνταγή σε μια τρίμηνη μετρά σαν ξεχωριστή συνταγή στον επόμενο και τον μεθεπόμενο μήνα και προστίθεται στο αριθμό με όριο το 100. Σε απορία μου ότι θα βρεθώ το δεύτερο μήνα να έχω δυνατότητα για 80 επισκέψεις αλλά για καμιά συνταγή και ότι καταργούν τις τρίμηνες και τι νόημα έχει αυτό; Μου είπε όλα είναι προσωρινά μέχρι να ξεκινήσει ο ΕΟΠΥΥ από Σεπτέμβριο. Για τις νομικές συνέπειες ουδείς ήξερε να μου πει τίποτα.
Έχω ιατρείο σε μια περιοχή που το 80% των κατοίκων έχει ΙΚΑ, γιατρούς του ΙΚΑ δεν έχει, και παλαιότερα είχε μια γιατρό του ΙΚΑ με σύμβαση που δεν την ανανεωσαν όπως και σε πολλούς άλλους στα τέλη του 2010. Έχω την ευκαιρία να ακούω πολλά κάθε μέρα από τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ που πρακτικά πρέπει να πάνε είτε στην άλλη άκρη του Ηρακλείου (περίπου 12 χιλιόμετρα) ή να συμβιβαστούν με ένα παράρτημα που δεν έχει καν ελεγκτή, ακτινολογικό, και πρακτικά έχει 2-3 ιατρούς. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα μου είναι ότι ο κόσμος που θέλει μόνο να γράψει τα φάρμακα του μήνα καλύπτει τις 80 επισκέψεις και δεν μπορώ ουσιαστικά να έχω ασθενείς που θέλουν εξέταση.
Αναρωτιέμαι γιατί να τεθεί ένα τέτοιο όριο στον αριθμό των συνταγών. Φαντάζομαι ότι για τις περισσότερες ειδικότητες δεν υπάρχει πρόβλημα. Αλλά ας πάρουμε ένα ασφαλισμένο κάποιας ηλικίας που λαμβάνει 7 φάρμακα. Θέλει δηλαδή 3 συνταγές. Δεν είναι καθόλου σπάνια περίπτωση. Για παράδειγμα ένας διαβητικός θέλει μόνο για το σάκχαρο και τις ταινίες κλασικά τουλάχιστον μια συνταγή (1-2 φάρμακα + ινσουλίνη + ταινίες). Σκέψου ότι ένας που έχει πίεση και χοληστερίνη χρειάζεται σίγουρα μια γεμάτη συνταγή κατ ελάχιστον.
Τι κάνεις εκεί; Μια λύση είναι να πεις στο ασφαλισμένο, τα Χ φάρμακα είναι φτηνά και δεν σου τα γράφω, πήγαινε αγόρασε τα. Η άλλη λύση είναι να περιοριστείς σε κάποια φάρμακα και τα υπόλοιπα να πάει να τα γράψει σε άλλο γιατρό. Όμως το να πάει να γράψει τα φάρμακα του σε 2-3 γιατρούς (πέρα από την ταλαιπωρία για τον ασθενή) δεν θα κοστίζει και 3πλάσια στο ΙΚΑ καθώς θα πρέπει να πληρώσει επιπλέον επισκέψεις για 2-3 γιατρούς αντί για ένα που είναι με ειδικότητα γενικής ιατρικής; Έχει νόημα για το ΙΚΑ να ταλαιπωρεί τον ασφαλισμένο του και να πληρώνει και παραπάνω επισκέψεις;
Ένας καλός μου φίλος και συνάδελφος μου έλυσε την απορία:
Τα ραντεβού στο ΙΚΑ είναι πάντα λιγότερα από τις ανάγκες. Οι συμβεβλημένοι του ΟΠΑΔ περιορίστηκαν και σε αριθμό και σε επισκέψεις και σε συνταγές. Εάν περιορίζεις και σε αριθμό συνταγών, τότε ο ασφαλισμένος θα πάει να κλείσει από νωρίς και προγραμματισμένα το ραντεβού του στο ΙΚΑ ή σε οποιοδήποτε ιατρό για να γράψει τα φάρμακα του. Όμως τα ραντεβού γεμίζουν. Έτσι, όταν θα χρειαστεί κάτι που δεν είναι ζήτημα ζωής και θανάτου (εκεί θα πάει νοσοκομείο) αλλά και που δεν μπορεί να περιμένει 1.5 μήνα που θα έχουν φτάσει τα ραντεβού, τι κάνει;
Πάει στο ιατρό του ΙΚΑ, στο ιδιωτικό του ιατρείο, του πληρώνει μαύρα την επίσκεψη για την εξέταση και ο γιατρός του ΙΚΑ φροντίζει την επόμενη μέρα, στο συνταγολόγιο ΙΚΑ της μονάδας να του γράψει τα φάρμακα που χρειάζεται χωρίς να έχει ραντεβού και περνάει ξανά το απογευματάκι να πάρει την συνταγή (ίσως και από επιλεγμένο φαρμακείο).
Τελικά το ίδρυμα, φροντίζει τους γιατρούς του που με τόσο μέσο και βύσμα προσέλαβε ώστε να μην τους λείπουν και τα μαύρα.