Μια και μιλάμε για τα αντιγριππικά και ταυτόχρονα υπάρχουν τοποθετήσεις που συνοψίζονται σε μεγάλο βαθμό στο μήνυμα μου Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος αποφάσισα να ζητήσω την γνώμη σας μη ξέροντας πια τι να κάνω...... Ιδού το θέμα:
Διατηρώ ιδιωτικό ιατρείο σε μια περιοχή στο Ηράκλειο που έχει ελάχιστους γιατρούς γιατί ποτέ δεν είχε χαρτάκια, αλλά ασφαλισμένους ΙΚΑ & ΟΓΑ που δεν χαρακτηρίζονται για την οικονομική τους επιφάνεια. Το τι έχω δει από το Φλεβάρη που "άνοιξε" το ΙΚΑ θα μπορούσαν να γίνουν βιβλίο που οι επιπτώσεις από το μεσοπρόθεσμο θα είχαν είχαν το μισό του πάχος. Εμπειρία που συνεχίζεται.
Όταν τον Απρίλιο μπήκαν ταυτόχρονα η ηλεκτρονική συνταγογράφηση μαζί με το όριο των 80 επισκέψεων- 100 συνταγών αποφάσισα να μην κάνω μια τυπική αρπαχτή.....
Αποφάσισα ότι το να επιλέξω 80 "βολικούς" ασθενείς και να τους βλέπω κάθε μήνα ή να βάλω σειρά αναμονής και να γράφω φάρμακα μέχρι να συμπληρώσω την πρώτη βδομάδα το όριο του μήνα ήταν μια αρπαχτή που η συνείδηση μου με την κατάσταση που έβλεπα δεν το επέτρεπε. Επέλεξα να κλείνω ραντεβού για όλα τα χρόνια νοσήματα και να βλέπω εκτός ραντεβού εάν τύχει κάτι έκτακτο σε κάποιον από αυτούς που βλέπω σε χρόνια βάση ή μέλη της οικογένειας τους. Έβλεπα τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ με χρόνια νοσήματα και για τα χρόνια φάρμακα τους έδινα τρίμηνη συνταγή ώστε τους δύο επόμενους μήνες να μπορέσει να περάσει και κάποιος άλλος που είχε ανάγκη, ηλικιωμένοι κατά βάση που οι μετακινήσεις δεν τους επέτρεπαν και πολλά. Σε χρόνια συνταγογράφηση, ο ασθενής είχε απευθείας το ραντεβού του για το τέλος της τρίμηνης ώστε να παρακολουθώ σταθερά κάποιους ανθρώπους. Φρόντιζα να έχω το χρόνο να τους βλέπω, να τους εξετάζω και να μην περιορίζομαι μόνο στην συνταγογράφηση. Είμαι προσεκτικός στον αριθμό των συνταγών αλλά χωρίς το αυταρχικό "Διάλεξε τρία φάρμακα να σου γράψω". Βέβαια υπάρχουν πολλές επισκέψεις χωρίς συνταγογραφία και σε αυτές περιλαμβάνονται όλα τα "επείγοντα" εκτός των ραντεβού ώστε να μπορώ σε αρκετούς να γράψω όλα τα φάρμακα τους καθώς διατηρώ ένα ιατρείο που από πλευράς εξοπλισμού που χρησιμοποιώ ίσως το ζηλεύουν και πολλά Κέντρα Υγείας. Τα ραντεβού είναι πλέον γεμάτα και για τον επόμενο μήνα.
Και η βοήθεια σας που θα ήθελα να ακούσω την γνώμη σας είναι η εξής:
Με τον περιορισμό των συνταγών και τις τρίμηνες που δίνω πάντα είχα πρόβλημα να τηρήσω τον αριθμό των συνταγών και να γράψω φάρμακα που δεν είναι χρόνια, πχ εμβόλιο γρίπης.
Στην προσπάθεια μου να τους εξηγήσω ότι έχω αυτούς τους περιορισμούς στις συνταγές και ότι εάν τους δώσω μηνιαία θεραπεία κάποιοι άλλοι θα βρεθούν απέξω τον επόμενο μήνα (ίσως και οι ίδιοι) γνώρισα τον ατομικισμό που χαρακτηρίζει ανθρώπους που δεν φαντάζεσαι.... Η αλληλεγγύη και η κοινωνική συνοχή που θα περίμενα ήταν απούσα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που πλέον τις σημειώνω καθώς είναι εξαίρεση στον κανόνα. Η φτώχεια φέρνει γρίνια, σίγουρα και ο θάνατος σου, η ζωή μου είναι ο κανόνας.
Πως θα το αντιμετωπίζατε στη θέση μου;