Στην παθολογία μαθαίνεις (ή έτσι θα πρεπε) 1. κλινική εξέταση 2. διαφοροδιάγνωστική σκέψη 3. ιατρική τέχνη και κουλτούρα
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν και έχουν υποστηρίξει ότι η άσκηση στην παθολογία πρέπει να αυξηθεί, πολύ δε περισσότερο δεν μπορεί να μειωθεί.
Όχι όμως γιατι μαθαίνεις τα ανωτέρω σημειωμένα από τον αγαπητό Απόστολο.
Αυτά οφείλεις να τα μαθαίνεις σε κάθε Τμήμα όπου μαθαίνεις ιατρική. Αποτελούν συστατικά όλων των επιμερισμένων δράσεων -βλέπε συστημάτων ή ειδικοτήτων- της ιατρικής.Η σημασία της παθολογίας έγκειται στο εξής:
1. Η βάση της Ιατρικής είναι η νοσολογία και παθολογική φυσιολογία (στη Γ.Ι. προσθέστε και την ολιστικότητα, συμπεριλαμβάνοντας τις κοινωνικές και ψυχικές διαστάσεις). Όσοι ξέρετε καλή νοσολογία και παθολογική φυσιολογία καταλαβαίνετε πόσο διαφορετικά μπορείτε να αντιληφθείτε τα της νόσου (τουλάχιστον στη βιολογική της διάσταση).
2. Αν δούμε την Παθολογία κάτω από αυτό το πρίσμα, τότε αποτελεί κομβικό σημείο στην εκπαίδευση του Γ.Γ., όπως εξ' άλλου και των περισσοτέρων ειδικοτήτων.
3. Τα ανωτέρω δεν είναι περιεχόμενο βέβαια της παθολογίας, αλλά οιασδήποτε ειδικότητας.
Δεν τίθεται δηλαδή το θέμα ως "θέμα της εν λόγω ειδικότητας", όπως ασκείται, αλλά ως θέμα της γνωσιακής διεργασίας του παθολογικού ή μή.
Ας μη ξεχνάμε ότι οι
χειρούργοι είναι επικίνδυνοι, ακριβώς, επειδή είναι καλοί τεχνίτες, αλλά ξέχασαν τη νοσολογία και την παθολογική φυσιολογία (χειρουργική παθολογία, όπως λέγεται στον χώρο τους). Απεναντίας
οι χειρουργοί είναι άριστοι επιστήμονες επειδή, πλην της τέχνης του χειρουργείν, κατέχουν και την χειρουργική παθολογία.
Εξ' άλλου, ας μη ξεχνάμε ότι αρχικά ο χειρουργός λεγόταν "παθολόγος τέμνων" αν χάσει το "παθολόγος" με την έννοια που το αναφέρω εδώ, έχασε και το "χειρουργός" και έγινε ¨χειρούργος".4.
Την τέχνη της παθολογίας των φαινομένων της βιολογικής μας υπόστασης λοιπόν προσπαθείς να εμπλουτίσεις στο Παθολογικό Τμήμα. Πόσο αυτό γίνεται ή μετατρέπεσαι σε ένα μοτεράκι διεκπεραίωσης "τρεχουσών συναλλαγών" της παθολογικής κλινικής, είναι ένα άλλο θέμα.
5.
Σήμερα, δυστυχώς, τα Κ.Υ. με την δομή, την κουλτούρα, καθώς και την στελέχωση που διαθέτουν, δεν μπορούν να δώσουν το περιεχόμενο αυτής της "παθολογίας" κατά τη διάρκεια της άσκησής μας εκεί. Τολμώ να πώ δε ότι πολύ συχνά οδηγούν τους εκπαιδευόμενους σε ένα γνωσιακό μπλακ άουτ, αφού "τυφλός τυφλόν αν οδηγεί, αμφότεροι …. πάνε μαζί κατά διαβόλου"
Συνοψίζω στο ότι:
Θα ήθελα ένα Κ.Υ. ικανό να με μυήσει στην "παθολογία και παθολογική φυσιολογία της φύσεων και των νόσων, καθώς και στην τέχνη του ανιχνεύειν και διαχειρίζεσθαι αυτά", 'όμως δεν το έχω. Απεναντίας, έχω παθολογικές κλινικές που συχνά πλησιάζουν καλύτερα το στόχο.
Γι' αυτό πιστεύω ότι, έως να έχουμε σωστά εκπαιδευτικά Κ.Υ. (αν είχα τέτοια Κ.Υ. θα υποστήριζα την πλήρη απάλειψη της "εκπαίδευσης στην παθολογία") η μείωση ή απάλειψη του Τμήματος "Παθολογία" δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς δυσμενείς συνέπειες στους εκπαιδευόμενους.
Αντί να ρίχνουμε στην πυρρά όσους υποστηρίζουν την ανάγκη αυτής της άσκησης, ας δουλέψουμε να κάνουμε Κ.Υ. ικανά να αναλάβουν αποτελεσματικά αυτό το έργο.Υ.Γ.:
1. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε μία τέτοια συζήτηση για την εκπαίδευση, θα απαιτηθεί η μεταφορά του εν λόγω θέματος σε ξεχωριστή ενότητα.
2. Το υπουργείο τώρα που ξεκίνησε το μπάχαλο με τον ενιαίο 9μηνο διορισμό, κατάλαβε ότι κάτι πήγε στραβά και προτίθεται να αλλάξει τα πράγματα -κυριολεκτικά μέσα στη φωτιά.
Τόσο καιρό που τα λέγαμε τι έκανε.