Θέματα Εργασίας > ΕΟΠΥΥ

ΕΟΠΥΥ

<< < (4/493) > >>

gstratigakis:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος... σαν ειδικευμένος και με βάσει το ΠΔ 121/2008 ΔΕΝ ΕΝΩΕΙΤΑΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΑΓΩΓΗ ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΥ και ότι το σύστημα δουλεύει  βάσει της νομοθεσίας και όχι με το τι γίνεται τώρα.

--- Τέλος παράθεσης ---
Αυτό που ισχύει, κατά το άρθρο 2 (Υποχρεώσεις θεραπόντων ιατρών) του ΠΔ 121/2008 είναι το "ε. ... να συνταγογραφούν ιδιοσκευάσματα φαρμακευτικής δράσης σχετικής με την νόσο και μόνο για νοσήματα της ειδικότητάς τους".
Όμως:
1) Πολλές φορές τα όρια των ειδικοτήτων είναι δυσδιάκριτα και κατά περίπτωση αντικείμενο διαβουλεύσεων.
2) Αρκετοί ειδικοί συνάδελφοι, στα πλαίσια της λειτουργίας ασφαλιστικών φορέων, καλούνται να συνεχίσουν αγωγές με τις οποίες ενδεχομένως να μην συγκατατίθενται απόλυτα.
3) Υπάρχουν περιπτώσεις που ο ασθενής εμπιστεύεται τον οικογενειακό του ιατρό τόσο ώστε να τον επισκέπτεται για δεύτερη γνώμη επί του ειδικού (!), ειδικά όταν κάτι δεν πάει καλά με την αγωγή.
4) Ο ειδικός δεν έχει σύμβαση με το ταμείο του ασθενούς με αποτέλεσμα το δίλημμα: χρέωση ασθενούς - κατεύθυνση ασθενούς σε άλο ειδικό που έχει σύμβαση με το ταμείο.
Για τους λόγους αυτούς καλό είναι να υπάρχει η πρόνοια της σημείωσης "αντιγραφή συνταγής" ή "συνέχιση αγωγής" έτσι ώστε η ευθύνη της συνταγής να μη βαρύνει αποκλειστικά το συνταγογράφο ιατρό.
Και για να προλάβω κάποιες σκέψεις, αυτές οι συνταγές του τύπου "αντιγραφή" ας μη δίνουν το δικαίωμα για χρέωση επίσκεψης στα ταμεία (παρότι διαφωνώ σε αυτό).

--- Τέλος παράθεσης ---
Την ευθύνη την έχει αυτός που υπογράφει την συνταγή. Για το Ελλαδιστάν δεν υπάρχει <<αντιγραφή>> αλλά << συνταγογράφηση>>

Denominator:
Συμφωνώ στο ότι την ευθύνη την έχει αυτός που υπογράφει την συνταγή, αλλά θα ήταν ορθότερο να εφαρμοστεί ένας κανόνας έτσι ώστε να γνωρίζουν όλοι εκ των προτέρων πώς πρέπει να παιχθεί το παιχνίδι. Για παράδειγμα, η αποκλειστική χρήση του ICD-10 που θα κλειδώνει φάρμακα με διαγνώσεις και ειδικότητες είναι μία σκληρή αλλά δικαιότερη προοπτική.
Υ.Γ. Αναφορικά με την "αντιγραφή": Επί διετία υπήρξα ελεγκτής του (τότε) ΤΕΒΕ και κατά τη διάρκεια της θητείας μου είχα συνταγογραφήσει εκατοντάδες συνταγές ασφαλισμένων (τότε ίσχυε ακόμη το καθεστώς συνταγογράφησης από τον ελεγκτή) καθώς μου ερχόταν βαρύ να πω σε κάποιον που πήγε για επείγον περιστατικό σε μη συμβεβλημένο ιατρό "δεν είναι ειδικότητά μου, δεν ξέρω" ή "δε συμφωνώ". Όπως κι αν την ονομάσουμε (αντιγραφή ή συνταγογραφία) λίγο-πολύ όλοι μας έχουμε τύχει σε τέτοιες περιπτώσεις. Όσο για το νομοθέτη, το σχετικό εδάφιο του ΠΔ 121/2008 είναι τόσο γενικό που δεν πρόκειται να βοηθήσει καθόλου σε περίπτωση διαφωνίας - απαιτούνται ερμηνευτικές εγκύκλιοι, τις οποίες έχω τη γνώμη ότι κανείς δεν επεδίωξε (ούτε το Υπουργείο Υγείας, ούτε οι ασφαλιστικοί φορείς, ούτε οι επιστημονικές ετειρείες, ούτε ο ΠΙΣ).

Αδαμάντιος Σκούφαλος:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΤην ευθύνη την έχει αυτός που υπογράφει την συνταγή. Για το Ελλαδιστάν δεν υπάρχει <<αντιγραφή>> αλλά << συνταγογράφηση>>

--- Τέλος παράθεσης ---
Αναφέρεσαι γενικά; Μόνο στους ειδικευμένους;
Γιατί θα σου φέρω ένα παράδειγμα:
Τι ευθύνη φέρει ο ανειδίκευτος αγροτικός που το κράτος τον έχει βαφτίσει με το νόμο επίσημα "αντιγραφέα γνωματεύσεων" και τις περισσότερες φορές, ιδιαίτερα στα πρώτα του βήματα, είναι με το φαρμακευτικό οδηγό δίπλα ώστε να βλέπει τι ακριβώς είναι αυτά που γράφει-αντιγράφει;

Δ. Κουναλάκης:
Μην το ζαλίζετε άλλο... Είναι γνωστό και ξανασυζητημένο.

Κάθε ειδικευμένος ιατρός έχει ευθύνη για ότι συνταγή γράφει και αφορά φάρμακα της ειδικότητας του. Τέλος. Ότιδήποτε άλλο ξεχάστε το.
Ειδικές περιπτώσεις:
α) Μη ειδικευμένος ιατρός αντιγράφει με γνωμάτευση ειδικού.
β) Ειδικευμένος μπορεί, εάν θέλει, να αντιγράψει φάρμακα εκτός της ειδικότητας του με γνωμάτευση άλλης ειδικότητας.
γ) Ιατροί-ελεγκτές ταμείο αντιγράφουν συνταγές για επείγουσες περιπτώσεις και εξαγωγής από νοσοκομείο ακολουθώντας τους κανόνες του ταμείου.
δ) Ιατροί ταμείων αντιγράφουν συνταγές για ειδικότητες που δεν υπάρχει κανένας συμβεβλημένος ιατρός ή ο αριθμός τους είναι πολύ δυσανάλογα μικρός.

Προσοχή, ο οικογενειακός ιατρός δεν αντιγράφει φάρμακα. Σε πολλές κατά βάση βορειοευρωπαϊκές χώρες ο οικογενειακός ιατρός ζητάει με παραπομπή την γνώμη του ειδικού αλλά η προτεινόμενη θεραπεία δεν είναι καθόλου δεσμευτική. Να υπενθυμίσω ότι το υπ αριθμό ένα παράπονο των ειδικών ιατρών (ακόμη και των νοσοκομείων) είναι ότι πολύ συχνά οι οικογενειακοί ιατροί δεν δίνουν την αγωγή που εδόθη από τον ειδικό αλλά περιορίζονται στην αξιοποίηση του ειδικού για το διαγνωστικό κομμάτι. Μην ξεχνάμε ότι εκεί οι φαρμακευτικές εταιρίες δεν πλησιάσουν τους οικογενειακούς ιατρούς για να προωθήσουν τα καινούργια φάρμακα.

Γ.Κτιστάκης:
Σιγά- σιγά θα πρέπει και εμείς στην Ελλάδα να αρχίσουμε να σκεπτόμαστε έτσι και να ενεργούμε έτσι και αυτό θα αλλάξει μόνο μετά από πίεση από τους Γενικούς Ιατρούς στα Κ.Υ και ΠΙ που κατά το πλείστων κάνουν συνταγογραφία. Τώρα με την εφαρμογή της ηλεκτρονικής είναι ευκαιρία να γίνει κάποια αλλαγή σε αυτό. Το ερώτημα είναι το θέλουμε, το μπορούμε?? Ή θα συνεχίσουμε στο όνομα τις εξυπηρετήσεως του ασθενούς να γράφουμε ότι κουτάκια μας παρουσιάζει και ας έχει δώσει την αγωγή ο γείτονας ή ο φαρμακοποιός ή δεν ξέρω και εγώ ποιος και αρκετές φορές να μην γνωρίζουμε καν τι ακριβώς και γιατί συνταγογραφούμε?

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση