Θέματα Εργασίας > Εργασία στο δημόσιο τομέα

Περιήγηση σε sites

(1/1)

vasiliki:
Όταν υπάρχει χρόνος για περιήγηση στο διαδίκτυο (να είναι καλά όσοι προκηρύσσουν απεργίες) βρίσκεις δαμάντια ου καλό θα ήταν να έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας.Το παρακάτω κείμενο είναι απ'αυτά, κι αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα των περισσότερων γιατρών σήμερα...

Έλα έλα…..
πάει το γιατρουδάκι…….

Κύριε Υπουργέ Υγείας. Το φτωχό μίζερο και καταϊδρωμένο ΕΣΥ καταρρέει. Αλλά πριν να προλάβει το πλοίο να βυθιστεί, θα πέσει στη θάλασσα το πλήρωμα όχι από λιγοψυχιά αλλά από κούραση…
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Αν είσαι ένα μικρό ελληνικό γιατρουδάκι πρέπει να πας 6 χρόνια στο πανεπιστήμιο, ένα χρόνο αγροτικό, ένα χρόνο στρατό 5-6 χρόνια ειδικότητας 3-4 χρόνια αναμονής ανάμεσα σε πρώτο κομμάτι ειδικότητας, δεύτερο κομμάτι ειδικότητας αγροτικό, κ.λ.π Φτάνεις στα 35 περίπου να ψάχνεις δουλειά. Ας πούμε λοιπόν ότι ανήκεις στην κατηγορία του γιατρού που θέλει μια επαγγελματική σταθερότητα με αντίποδα το μισθό ενός δημόσιου υπαλλήλου. Ή πάλι του ιδεολόγου που θέλει να στηρίξει το δημόσιο σύστημα υγείας όπως κάποια ρομαντική παιδίατρος που αποφάσισε να αφήσει ένα επιτυχημένο ιδιωτικό ιατρείο, προκειμένου να βοηθήσει σαν διευθύντρια την Παιδιατρική Κλινική του Γ.Ν. Ρεθύμνου και τώρα βρέθηκε να εφημερεύει στα επείγοντα γιατί δεν υπάρχει προσωπικό.
Ας πούμε λοιπόν ότι το αποφασισμένο γιατρουδάκι συνεχίζει επιμένοντας ΕΣΥ. Η πρώτη άμεση λύση είναι να πάει κάπου σαν επικουρικός γιατρός. Ε! και αυτό τι πειράζει θα μου πείτε. Να μια λύση που σκέφτηκε ο Υπουργός Υγείας για να γίνει πιο ευέλικτο το σύστημα. Έμεινε μια θέση κενή; Μέχρι να πληρωθεί αντικαθίσταται με γρήγορες διαδικασίες από κάποιον άλλο γιατρό που κάνει με το Νοσοκομείο μια σύμβαση ορισμένου χρόνου. Μια χαρά ως εδώ. Όμως τι συμβαίνει στην πράξη;
Από τη στιγμή που θα προκηρυχθεί μια θέση μέχρι να πληρωθεί περνάνε κατά μέσο όρο 2-3 χρόνια. Γιατί; Έλα μου ντε!!! Η γραφειοκρατία του συστήματος, λέει οι Υπουργός Υγείας (λες και το σύστημα με ένα σχιζοφρενικό τρόπο πότε αντιπροσωπεύεται από τον ίδιο και πότε αποτελεί μια αυθυπόστατη οντότητα που σέρνεται με δικούς του ρυθμούς και κανόνες). Η επίσης, αυτά είναι μεμονωμένα περιστατικά, ή τώρα αυτό θα αλλάξει, ή ας πούμε κάτι σημαντικό….θα γίνει το μεταμοσχευτικό κέντρο που θα φέρει το ΤΖΑΚΥ στην Ελλάδα, γιατί ο Έλληνας τον θέλει τον καλό του το γιατρό. Γιατί να τον χαίρονται οι ξένοι; Οπότε πρακτικά το επικουρικό γιατρουδάκι βρίσκεται να καλύπτει μόνιμες ανάγκες και να μπαλώνει το σύστημα, σε ένα καθεστώς προσωπικής ομηρίας χωρίς καμιά εξασφάλιση.
Αφού λοιπόν το γιατρουδάκι μας κάνει 2-3 χρόνια επικουρικό σε διάφορα νοσοκομεία ανά την Ελλάδα, θα βάλει τα χαρτιά του σε μία προκήρυξη θέσης. Αν τώρα θέλει να μείνει σε μια μεγάλη πόλη τύπου Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, τα πράγματα είναι λίγο δυσκολότερα. Θα πρέπει να έχει και κανένα διδακτορικό, μεταπτυχιακό πρωτότυπες εργασίες κ.λ.π., προσόντα που όπως γνωρίζουμε δεν απαιτούν παρά μερικά ακόμα χρόνια, άμισθη δουλειά και ενός βαθμού στρες των στεφανιαίων.
Τέλος πάντων ας πούμε πως τα άστρα είναι ευνοϊκά, σπρώξει και τα πράγματα κανένας τοπικός βουλευτής και οδηγηθεί στην ευτυχή συγκυρία του πολυπόθητου διορισμού. Στα 40 του περίπου αρχίζει τη λαμπρή καριέρα του κάνοντας 10 εφημερίες το μήνα. Ταυτόχρονα πρέπει να έχει να παρουσιάσει εκπαιδευτικό και επιστημονικό έργο γιατί θα βαθμολογηθεί και θα ξανακριθεί. Μάλιστα!!! Οι νοσοκομειακοί γιατροί είναι οι πρώτοι δημόσιοι υπάλληλοι στους οποίους αναίτια και αιφνίδια αφαιρέθηκε το δικαίωμα της μονιμότητας και του αμετάθετου, για το οποίο πάλεψαν εργαζόμενοι στο παρελθόν και κέρδισαν μετά από αγώνες. Και τι έγινε θα μου πείτε; Δεν είναι σωστό να κρίνεται κανείς για το έργο του και να απομακρύνεται εφόσον δε δουλεύει; Εάν δεν έχει επιστημονικό έργο; Δεν πρέπει πάντα ένας γιατρός να ενημερώνεται για τις νέες εξελίξεις; Ε! τώρα αφού τα ξέρουμε, οι γιατροί όλο συνέδρια πάνε και το συνδυάζουν με δωρεάν πανάκριβες διακοπές.
Ας δεχτούμε ότι ο ταλαίπωρος γιατρουδάκος μας βρίσκει το χρόνο. Έχει τη δυνατότητα να πληρώσει: Φυσικά και όχι…Θεωρούμε λοιπόν δεδομένο ότι το σοβαρό έργο της συνεχούς ενημέρωσης και εκπαίδευσης των γιατρών είναι ευθύνη των φαρμακευτικών εταιρειών, οι οποίες καλύπτουν αυτά τα έξοδα και ο τρόπος για να το επιτύχει κάποιος αυτό είναι μέσω προσωπικής «διευθέτησης»…Είναι αυτός ο ενδεδειγμένος τρόπος νε εκπαιδεύεται και να ενημερώνεται ένας γιατρός κύριε Υπουργέ; Τι γίνεται αν κάποιος δεν θέλει να μπει στο παιχνίδι της συναλλαγής;
Πως μεταφράζονται όλα αυτό στην ελληνική πραγματικότητα; Ότι σε άλλα 5 χρόνια θα ξανακριθείς, αν δεν βρεθεί κάποιος καλύτερος θα ξαναπάρεις τη θέση σου και σε άλλα 2,5, δηλαδή κοντά στα 50 μπορεί να πεισθεί το ελληνικό δημόσιο ότι είσαι ικανός να μονιμοποιηθείς.
Τα θετικά του συστήματος α) δεν βαριέσαι ποτέ, αλλάζεις πολλές πόλεις και νοσοκομεία κατά τη διάρκεια της αέναης αναζήτησης εργασίας β) δοκιμάζονται οι σχέσεις σου. Θα αντέξουν την απόσταση; Γ) μένεις κατά διαστήματα άνεργος και ξεκουράζεσαι δ) Βοηθάς το ασφαλιστικό. Όταν μονιμοποιηθείς στα 50 θα θέλεις σύνταξη στα 60; Μη γινόμαστε παράλογοι!!!! Ε) είσαι πολλές ώρες-μέρες στο Νοσοκομείο (δωρεάν φαγητό και ύπνος) και έτσι δεν ξοδεύεις. Να πως σε φτάνουν τα λεφτά του μισθού!!! Στ) Μαθαίνεις να δουλεύεις ανιδιοτελώς. Μην ξεχνάμε πως είναι «λειτούργημα» και όχι επάγγελμα
Αν πάλι ανήκεις στην κατηγορία του γιατρού που θέλει να χρησιμοποιήσει το σύστημα υγείας για να κάνει το μαγαζάκι του μέσα στο ΕΣΥ παίρνοντας φακελάκια ή ακόμα εάν απλώς είσαι κάποιος που θέλει να περάσει «χαλαρά» δουλεύοντας από λίγο έως καθόλου, το ευέλικτο ΕΣΥ σου προσφέρει και αυτή τη δυνατότητα. Όσο πιο άσχημα κάνεις τη δουλειά σου στο ΕΣΥ τόσο πιο λίγα σε βάζουν να κάνεις
Λοιπόν γι αυτό το ΕΣΥ θέλουμε να παλέψουμε θα μου πείτε; Το ΕΣΥ της μίζας του χρηματισμού της ταλαιπωρίας και της μιζέριας; Ας μην κοροϊδευόμαστε. Η κατάντια το ΕΣΥ είναι πολιτικά κατευθυνόμενη και επιθυμητή. Οι κωλυσιεργίες και οι απίστευτες αναμονές εξασφαλίζουν χρήματα στην κυβέρνηση. Οι άδειες θέσεις γιατρών και νοσηλευτών είναι χρήματα. Ακόμα και το φακελάκι συμφέρει την κυβέρνηση. Δεν της στοιχίζει τίποτα, οι γιατροί δεν ζητούν μεγαλύτερους μισθούς γιατροί βγάζουν μαύρα λεφτά, τα ταμεία δεν χρεώνονται. Και ποιος πληρώνει; Ας το καταλάβουμε πλέον. Η δωρεάν Υγεία δεν ανήκει στις προτεραιότητες ούτε αυτής ούτε της προηγούμενης κυβέρνησης. Ανήκει όμως στις δικές μας.
Εμείς που θέλουμε να πιστεύουμε ότι ανήκουμε στην κατηγορία των γιατρών που δεν δουλεύουμε για χόμπι, που την ιατρική τη διαλέξαμε γιατί αγαπάμε τον άνθρωπο, τον κάθε έναν με βιβλιάριο του ΟΓΑ που αφήνεται στα χέρια μας και μας εμπιστεύεται να τον θεραπεύσουμε και να τον ανακουφίσουμε, που πιστεύουμε ακόμα στην «αναχρονιστική» ιδέα της δημόσιας και δωρεάν υγείας για όλους, καταρρέουμε από την κούραση. Όλες οι κλινικές του Γ.Ν.Ρεθύμνου δουλεύουν με οριακό ανθρώπινο δυναμικό. Οι υπηρεσίες υγείας υποβαθμίζονται, ο κόσμος ταλαιπωρείται, το προσωπικό βρίσκεται σε μια μόνιμη γκρίνια και μιζέρια.
Εξαντλημένοι γιατροί και τώρα επιπλέον και απλήρωτοι. Εφόσον η φιλοτιμία και το λειτούργημα του γιατρού δεν μας επιτρέπει να κλείσουμε τα Νοσοκομεία, τα χέρια μας είναι άδεια. Δεν έχουμε τρόπο να πιέσουμε. Βοηθήστε μας. Μη μας κατηγορείτε για τα προβλήματα των Νοσοκομείων και αγωνιστείτε μαζί μας.
Κύριε υπουργέ το ΕΣΥ καταρρέει. Όχι ότι δεν το ξέρεις ή δεν το επιδιώκεις, αλλά τουλάχιστον μη μας το χρεώνεις……
ΕΛΕΝΗ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ , Παθολόγος Νοσοκομείου Ρεθύμνου

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων