Καλησπέρα και από μένα.
Χάρηκα πολύ όταν έλαβα το μήνυμα ότι άνοιξε το καινούργιο forum. Η διακοπή λειτουργίας του προηγούμενου, και ο τρόπος με τον οποίο έγινε, πέρα από τις όποιες κριτικές μπορεί να δεχτεί, τουλάχιστον ήταν μια απόφαση χωρίς ουσιαστικό νόημα. Κάποιοι άνθρωποι που είχαν αποδείξει ότι θέλουν να συζητούν, να γράφουν, να καταθέτουν απόψεις και να ακούν, θα έβρισκαν τον τρόπο, στις ευκολίες που δίνει το internet σήμερα, να το κάνουν. Βέβαια για να γίνει τόσο γρήγορα αυτό, χρειαζόταν και η θέληση και εμπειρία των κ. Μιχάλη και Κουναλάκη και γι’ αυτό τους αξίζει και από μένα ένα μπράβο και ένα ευχαριστώ.
Μεγάλη η κουβέντα για την αναγκαιότητα του καινούργιου forum. Ξέρετε, εγώ (και ίσως δεν ήμουν ο μόνος) συνειδητοποίησα την σπουδαιότητα του forum, πιο πολύ τη στιγμή της διακοπής του παλιού. Είχα επιλέξει να εμφανίζομαι επώνυμα στο προηγούμενο, είχα γράψει λίγες φορές (δεν ήμουν αυτός που θα τροφοδοτούσε τη συζήτηση) αλλά χαιρόμουν στην σχεδόν καθημερινή είσοδό μου στο forum την κουβέντα που γινόταν.
Έχω την αίσθηση, πως ο ιατρικός κόσμος θεωρεί ότι οι γενικοί γιατροί στην πλειοψηφία τους είναι χαμηλού επιστημονικού επιπέδου, της «λούφας και της παραλλαγής» ειδικευόμενοι και ειδικευμένοι, που εύκολα και αναξιοκρατικά βρίσκουν μια θέση στο ΕΣΥ, τροχονόμοι και συνταγογράφοι του συστήματος υγείας, που ενδιαφέρονται για καμιά «φασόν» εργασία και για «τουριστικά» ιατρικά συνέδρια. Η γνωστή ατάκα «εσύ είσαι καλός, τι πας να γίνεις γενικός γιατρός»,
Το forum, έδωσε ένα βήμα σε αρκετό κόσμο που ήταν στην «αφάνεια», να καταθέσει την άποψή του, τον πόνο της ψυχής του, τις ανησυχίες του, τον προβληματισμό του, τα όνειρά του και τα «γαμ…το» του πολλές φορές, γι’ αυτό που λέμε πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Αποτέλεσε μια εικόνα τελείως διαφορετική από αυτή, που θέλουν μερικοί, συνολικά να μας προσάψουν. Έχω διαβάσει εκπληκτικές τοποθετήσεις τόσο από επώνυμους όσο και από ανώνυμους, σεβαστές ακόμη και όταν κάποιες με έβρισκαν αντιδιαμετρικά αντίθετο (και ελπίζω αυτός ο πλούτος να μην έχει ενταφιαστεί με το κλείσιμο του forum)
Το πιο σημαντικό πράγμα που κατάφερε το προηγούμενο forum είναι, ότι ανέδειξε ότι υπάρχει αρκετός κόσμος που διεκδικεί, τουλάχιστον μέσα του, ένα καλύτερο μέλλον για την εργασία του και για τους ασθενείς του. Μπορεί αυτή η άποψη να μην έχει βρει τους δρόμους να συγκροτηθεί και να εκφράσει μια κοινή συνιστώσα προς τα έξω, αλλά η δύναμη της αναρτημέμης σε κοινή θέα άποψης, είναι πολλές φορές ικανή να προκαλέσει ρωγμές στη μιζέρια της καθημερινότητάς μας. Και αυτό είναι πολύ αισιόδοξο για μας, αλλά και αρκετά επίφοβο για το σύστημα.
Μεγάλη η κουβέντα για την επωνυμία και την ανωνυμία στο forum. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι το forum αποτελεί ένα καφενείο όπου κάποιοι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση, βρίσκονται και συζητούν. Αυτό το καφενείο, χωρά όλους τους τύπους, και τον κυριλέ και τον λαϊκό, και τον γέροντα και τον μικρό, και τον γνωστικό και τον λωλό και τον σοβαρό και τον σοβαροφανή, και τον ντόμπρο και τον διπρόσωπο, και τον επιστήμονα και τον αγράμματο, και τον κουλτουριάρη και το φρικιό και την «κατίνα» της γειτονιάς. Μόνο αυτός που δε γουστάρει τα καφενεία δεν πάει, και ο ψωριάρης κάθεται χώρια.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο θυμόσοφος λαός, λέει ότι μερικές φορές «από μικρό και από λωλό μαθαίνεις την αλήθεια» και το πιο σημαντικό ότι, όταν κλείναν τα καφενεία, συνήθως έσβηναν και τα χωριά.