Με αφορμή την καταχώρηση του κ. Βιττωτράκη και επειδή και στη Γ.Σ. ακούστηκαν περίεργα περί «κουτσομπολιών» για οικονομικά θέματα και χλιδές, πιστεύω ότι η σιωπή μου στο σημείο αυτό θα θεωρηθεί επιβεβαίωση καπνού εξ’ αιτίας φωτιάς.
Βλέπω επίσης με θλίψη μου πως ότι δεν μπορούμε να το υποφέρουμε, το λασπώνουμε για να αισθανθούμε ικανοποιημένοι και να δώσουμε την εντύπωση στους άλλους ότι «εμείς είμαστε με τους καλούς», αδιαφορώντας για τα βέλη που καρφώνουμε στην προσωπικότητα άλλων και την παραποίηση της ιστορίας που μπορεί να συνεπάγονται αυτές οι στάσεις μας, οδηγώντας στο να φτιάχνουμε νέους ή παραπληροφορημένους ή φανατιζόμενους –για το τίποτε μάλιστα.
Βέβαια τα φαινόμενα αυτά και η ψυχοδιεργασία της «μετάθεσης» δεν είναι νέα πράγματα. Όμως πίστευα ότι θα εκφραζόταν στους ανθρώπους του χώρου μας πολύ πιο σποραδικά, καθότι πίστευα ότι η γενική ιατρική μαζεύει γύρω της κυρίως μέλισσες παρά σκώληκες και κηφήνες.
Ελπίζω τα παρατηρούμενα φαινόμενα να είναι απλά συγκυριακά και να μην εκφράζουν το «είναι μας».
Ειδικότερα:
Το έργο που η Ένωση καλείται να πραγματώσει είναι τεράστιο (τιτάνιο θα μπορούσα να πώ). Πολύ συχνά γι’ αυτό χρειάζονται πόροι, πολλοί πόροι.
Από την άλλη η Ένωση –μη ασκώντας το επιστημονικό σκέλος της ειδικότητας (–θέμα για το οποίο θα πώ την άποψή μου μόνο σε Γ.Σ. και μόνο αν κληθώ)- δεν έχει παρά ελάχιστους πόρους (συνδρομές και τυχόν έσοδα από την εφημερίδα).
Όμως, οι επιστημονικές δραστηριότητες φέρουν τεράστια ποσά στα Ταμεία. Ποσά που χρειάζονται για τις δραστηριότητες που αναπτύσσονται. Όμως για ποιόν αναπτύσσονται? Για τους Γ.Γ. βεβαίως. Και οι δράσεις της Ένωσης για ποιόν είναι? Για τους Γ.Γ. βεβαίως και αυτές. Τότε, γιατί για τις μεν να υπάρχουν λεφτά και για τις δε όχι? Είναι οι μέν σημαντικότερες των δε? Όλες έχουν το δικό τους ειδικό βάρος. Η καθημερινότητα όμως του Γ.Γ. και η επαγγελματική του προοπτική περνάει –είτε μας αρέσει, είτε όχι- μέσα από την Ένωση. Άρα, οι δράσεις της ένωσης είναι υπόθεση του κάθε Γ.Γ., ενώ θα τολμούσα να πώ ότι οι δράσεις των επιστημονικών εταιρειών δεν είναι ντέ και καλά το πυρακτωμένο σίδηρο στον κόλπο του κάθε μέλους της αντίστοιχης ειδικότητας.
Από την άλλη το Συνέδριο, μπορεί να το οργανώνει η ΕΛΕΓΕΙΑ όλα αυτά τα χρόνια, αλλά δεν είναι συνέδριο της ΕΛΕΓΕΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΩΝ Γ.Γ. Των Γ.Γ. είναι και η ΕΛΕΓΕΙΑ και η Ένωση και αυτοί είναι που στηρίζουν το Συνέδριο. Και οι Γ.Γ. χρειάζονται επαγγελματικό οξυγόνο.
Με απλά λόγια: Η Ένωση έπρεπε να λαμβάνει ποσοστό από τα κέρδη των Συνεδρίων της Γενικής Ιατρικής για να μπορεί να τρέχει απρόσκοπτα τα θέματα των Γ.Γ. ΤΕΛΕΙΑ και ΠΑΥΛΑ.
Διαφορετικά θα πρέπει η Ένωση να αναπτύξει και το ρόλο της ως καλύπτουσας και το επιστημονικό σκέλος. Αλλά από τη μία δεν θεωρώ ότι έφτασε το πλήρωμα του χρόνου (όχι για την Γ.Ι., αλλά για τις Ενώσεις γενικότερα), από την άλλη δεν πιστεύω ότι θα γινόταν ανώδυνα, αν γινόταν σήμερα κάτι τέτοιο.
Σχετικά με την κάλυψη εξόδων δικαστηρίων, όντως καλύφθηκαν δικαστικές δαπάνες από την ΕΛΕΓΕΙΑ, αλλά υπήρξαν και άλλες που το Δ.Σ. της ΕΛΕΓΕΙΑ (και όχι ο Μποδοσάκης ως άτομο) αρνήθηκε να καλύψει.
Άμα όμως κάθε φορά περιμένεις να δείς αν θα είναι και της επιλογής άλλου φορέα η επιλογή σου, τότε έχεις εκ του ασφαλούς καθίσει στο άρμα που είναι έτοιμο ανά πάσα στιγμή να σε οδηγήσει στο λάκκο της χειραγώγησης.
Και όχι μόνο δεν έχει πόρους η Ένωση, αλλά ποτέ τα μέλη του Δ.Σ. δεν πληρώθηκαν από πουθενά τα έξοδά τους για μετάβαση στον τόπο πραγματοποίησης των Δ.Σ. ή των προγραμματισμένων δράσεων, φροντίζοντας να επιστρέφουν αυθημερόν, αφού ούτε διαμονή ήταν δυνατόν να καλυφθεί. Αυτά την ίδια στιγμή που τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΛΕΓΕΙΑ και των επιτροπών της πληρώνονται και για το τελευταίο σέντς που δαπανούν και διαμένουν σε ξενοδοχεία καθόλου ευκαταφρόνητα. Και καλά κάνουν. Όμως, οι μεν καλύπτονται αξιοπρεπώς και δικαίως δουλεύοντας για το καλό της ειδικότητας, οι δεν εκ του υστερήματός τους δαπανούν, ως να μην δουλεύουν για το καλό της ειδικότητας?
Αυτό το θέμα λοιπόν τέθηκε πολλές φορές στο Δ.Σ. και συζητήθηκαν οι τρόποι αντιμετώπισης της οικονομικής ασφυξίας.
Πολλές φορές έγινε συζήτηση για τα οικονομικά στο πνεύμα αναζήτησης λύσης.
Αν εκεί, εν αγανακτήσει, κάποιοι χρησιμοποίησαν και καμία υπερθετική διατύπωση, λυπάμαι, αλλά δεν θα περίμενα άνθρωποι που απαιτούν να σεβόμαστε το δείκτη νοημοσύνης τους και την ευαισθησία τους για τα κοινά, να ασχολούνται με αυτό, αντί για την ουσία.
Όσο για το έργο που επιτελέστηκε, όσοι θέλουν να ξέρουν, ξέρουν. Όσοι ενδιαφέρονται να ξέρουν (όχι όταν φτάσει η φωτιά στα μπατζάκια τους, αλλά πάντα, ως ευσυνείδητοι πολίτες και επαγγελματίες) παρακολουθούσαν το δελτίο της Ένωσης και το site και μάθαιναν. Και ήταν πάντα και τα δύο up to date συνεχώς με πολύ προσωπικό κόστος, τόσο εμού, όσο και των άλλων που ασχολήθηκαν με αυτά τα δύο μέσα επικοινωνίας της ένωσης.
Τουλάχιστον επί των ημερών μου η δημοσιότητα των δράσεων και κειμένων -υπομνημάτων, η έκθεση στο φώς όλων των μεθοδεύσεων -προτάσεων -δράσεων, ήταν μία βασική αρχή, ένα αξίωμα που με σεβασμό το υπηρέτησα προσωπικά και τα υπ’ εμού Δ.Σ. της ένωσης.