Όταν κάτι ,ήδη από τη γέννησή του, αναπτύσσεται στρεβλά τα πράγματα δύσκολα διορθώνονται.
Η Γενική Ιατρική, μέχρι πολύ πρόσφατα, ήταν η πιο παρεξηγημένη, αλλά και κακοποιημένη ειδικότητα.
Ως η κατεξοχήν ειδικότητα της ΠΦΥ είχε από την αρχή να αντιμετωπίσει την τεράστια δυσκολία ανάπτυξης και εκπαίδευσης σε συνθήκες ουσιαστικής ανυπαρξίας της ΠΦΥ, τόσο σε πρακτικό επίπεδο όσο κυρίως στο επίπεδο της κουλτούρας.
Τα πρώτα χρόνια η μεγάλη πλειοψηφία γιατρών που την επέλεγαν ήταν λόγω ελάχιστης αναμονής, σχετικά πιο εύκολων συνθηκών στην εργασία (ιδίως στα μη επαρχιακά νοσοκομεία), κοινώς λούφας και άμεσης εύρεσης θέσης εργασίας στο δημόσιο.
Ακόμα θυμάμαι τη μέρα της κλήρωσης των θέσεων ειδίκευσης στο Ιπποκράτειο Θεσ/κης. Στα πηγαδάκια που είχαν στηθεί σχεδόν όλοι κάτι άλλο ήθελαν να κάνουν ή θεωρούσαν ότι η Γενική Ιατρική είναι κάτι σαν Παθολογία.
Ευτυχώς, στο δρόμο , κάποιοι καταφέραμε να πάρουμε μια ιδέα για τη δουλειά και τις ιδιαιτερότητες στην ΠΦΥ...
Οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε -ειδικά στα τμήματα από όπου είχαν περάσει οι καθόλου λίγοι κομήτες - ήταν και μάλλον ακόμα είναι, απερίγραπτες.
Ο τότε διοικητής του νοσοκομείου , ο μέγας δάσκαλος Μεταξάς, μπροστά σε όλους τους φρέσκους ειδικευόμενους Γ.Ι είχε δηλώσει "σιγά μην εκπαιδεύσω και τους μάγους με τα δώρα".
Σε αυτές τις συνθήκες ο ρόλος της επιστημονικής εταιρίας των Γ.Ι. ήταν αντικειμενικά δύσκολος, ειδικά από τη στιγμή που διακρίθηκε , όχι στην υπεράσπιση ενός χειραφετημένου ρόλου για το Γ.Ι. και την την ΠΦΥ, αλλά διακρίθηκε σε διαδρομισμούς στα υπουργεία, σε "κονέ" με τις φαρμακευτικές , σε γκλαμουράτα συνέδρια και απόλυτα σπονσοραρισμένα σεμινάρια, σε πογκρόμ όλων των "φωτισμένων" ανθρώπων που δε συντάσονταν με τον ηγετικό της πυρήνα, σε διώξεις έναντι σε γιατρούς που δεν άρεσαν στον "ισόβιο' (υπόθεση Γερακαρούς), σε μια ανελέητη μάχη για την εξουσία και τη νομή της.
Ας μη μιλήσω για την επιστημονική επάρκεια του "ισόβιου" εξεταστή, την αλαζονεία και το δεσποτισμό κάποιων άλλων...
Προσωπικά έχω τη χειρότερη άποψη για την ΕΛΕΓΕΙΑ και είμαι περήφανος που δεν έχω παρακολουθήσει κανένα της φαγοπότι.
Βεβαίως, όσοι επιλέξαμε να αποσυρθούμε στη μοναξιά μας, έχουμε μεγάλη ευθύνη για την κατάντια της Γ.Ι. και τα χάλια της ΠΦΥ.
Δεν ξέρω αν μια σύγκρουση στα πλαίσια της ΕΛΕΓΕΙΑ θά είχε κάποιο νόημα, αλλά έτσι κι αλλιώς αυτό είναι υπόθεση του παρελθόντος.
Πιστεύω ότι η Γ.Ι. πολύ σύντομα θα κληθεί να παίξει καθοριστικό ρόλο, δυστυχώς σε συνθήκες κοινωνικής διάλυσης και συνολικής αναδιοργάνωσης του συστήματος υγείας.
Η μαγιά των μάχιμων Γ.Ι. θα έχει την ιστορική της (αν και δε θα το ήθελα με αυτό τον τρόπο) ευκαιρία να συμβάλει στη δημιουργία στοιχειωδών δομών επιβίωσης της κοινωνίας.