Το έθιμο της Πρωταπριλιάς

[alfie]

Η Πρωταπριλιά γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο με τη συνηθισμένη πρακτική των πρωταπριλιάτικων ψεμάτων, ενώ κατά τη διάρκεια της, οι άνθρωποι κάνουν φάρσες ο ένας στον άλλον.Μαθητές, καθηγητές, παιδιά, γονείς, συγγενείς και φίλοι, όλοι προσπαθούν να ξεγελάσουν τα άτομα του περιβάλλοντος τους.

Η παλαιότερη αναφορά που συνδέει την 1η Απριλίου με τα πρακτικά αστεία, καταγράφεται στις ιστορίες του Κάντερμπουρι του Chaucer.

Αρκετοί συγγραφείς πιστεύουν ότι η επαναφορά της 1ης Ιανουαρίου σαν την πρώτη μέρα του χρόνου, το 16ο αιώνα, είναι υπεύθυνη για την εγκαθίδρυση της γιορτής της πρωταπριλιάς.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Τον Μεσαίωνα, η πρωτοχρονιά εορταζόταν στις 25 Μαρτίου, στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις.

Σε μερικές περιοχές της Γαλλίας, οι εορτασμοί της πρωτοχρονιάς κρατούσαν μια ολόκληρη εβδομάδα και έτσι τελείωναν την 1η Απριλίου.

Η χρήση της 1ης Ιανουαρίου ως της πρώτης μέρας του έτους, καθιερώθηκε επίσημα στη Γαλλία το 1564, από τον βασιλιά Κάρολο Θ'.
Είναι πιθανόν λοιπόν, όταν θεσπίστηκε η 1η Ιανουαρίου ως πρωτοχρονιά, αυτοί που γιόρταζαν τη συγκεκριμένη ημερομηνία να κορόιδευαν όσους θεωρούσαν ότι η πρώτη μέρα του έτους ήταν η Πρωταπριλιά.

Μια άλλη εκδοχή, που έχει και αυτή τις ρίζες της στη Γαλλία είναι η εξής: οι Γάλλοι ονομάζουν το πρωταπριλιάτικο ψέμα, "ψάρι του Απρίλη", επειδή οι Κέλτες λόγω του καλού καιρού άρχιζαν το ψάρεμα την πρώτη Απριλίου.
Συχνά όμως, η φτωχή ψαριά αναγκάζε τους ψαράδες να διηγούνται πολλά ψεύτικα συμβάντα για τις ημέρες που ψάρευαν, ως δικαιολογίες.

Το έθιμο στην Ελλάδα

Στις αγροτικές και παραδοσιακές κοινωνίες, τα έθιμα και η απαράβατη τήρησή τους, παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων.
Η Πρωταπριλιά είχε και αυτή τα δικά της έθιμα, εκ των οποίων μερικά, όπως τα πρωταπριλιάτικα ψέματα, τηρούνται ακόμα.
Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας, οι άνθρωποι θεωρούσαν ότι όποιος κατάφερνε να ξεγελάσει τον άλλον την 1η Απριλίου, θα είχε καλή σοδειά, ενώ το θύμα θα βασανιζόταν από κακοτυχία για το υπόλοιπο της χρονιάς.