Θέματα Εργασίας > Εργασία στο δημόσιο τομέα

Ηλεκτρονικές συνταγές, Ηλεκτρονικά παραπεμπτικά και Wall Mart.

(1/5) > >>

Argirios Argiriou:
Μόλις γύρισα από την Σουηδία όπου δούλεψα για μια εβδομάδα στο Κέντρο Υγείας όπου εργαζόμουν παλιά. Προσπαθώ να συνοψίσω τα κυριότερα πράγματα που μου έκαναν εντύπωση παρ όλο που αρκετά από αυτά δεν μου ήταν και εντελώς καινούρια:

Οι συνταγές πλέον στην Πρωτοβάθμια περίθαλψη στην Σουηδία όχι μόνο είναι ηλεκτρονικές αλλά στέλνονται αυτόματα μέσω διαδικτύου στο Φαρμακείο (το Φαρμακείο στην Σουηδία είναι δημόσιο). Ο Ασθενής πηγαίνει σε όποιο παράρτημα φαρμακείου θέλει σε οποιοδήποτε μέρος της χώρας θέλει, ο υπάλληλος του φαρμακείου αφού δεί την ταυτότητα του Ασθενούς χτυπά τον αριθμό ταυτότητητος του Ασθενή στον υπολογιστή του φαρμακείου, βλέπει τί συνταγογράφησε ο Ιατρός και μετά δίνει στον Ασθενή τα αντίστοιχα φάρμακα. Ένιωσα ότι η δουλειά μου σαν Ιατρός έχει γίνει πια πολύ πιο απολαυστική. Προλαβαίνω να ασχοληθώ με την ουσία και όχι με τα γραφειοκρατικά.

Μου είπαν στην πόλη που δούλεψα, ότι και το τοπικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο θα έχει εντός εξαμήνου συμβατό πρόγραμμα μηχανοργάνωσης με όλα τα Κέντρα Υγείας του Νομού (αστικά και μη).

Ήδη τα παραπεμπτικά από τα διάφορα Κέντρα Υγείας για τις διάφορες ακτινολογικές εξετάσεις στο τοπικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, στέλνονται ηλεκτρονικά μέσω του διαδικτύου. Το ίδιο και οι απαντήσεις στα παραπεμπτικά αυτά από τους ακτινολόγους προς τους Γενικούς Ιατρούς.


Εντύπωση μου έκανε επίσης μια Σουηδέζα μεσήλικη Ασθενής με Διαβήτη τύπου 2 που ζει εδώ και 18 χρόνια στην Καλιφόρνια και που ερχόμενη να επισκεφτεί την γενέθλια πόλη της, έκλεισε ραντεβού στο Κέντρο Υγείας για να της γράψω περισσότερη μετφορμίνη. Τα χάπια μετφορμίνης που είχε από τις ΗΠΑ τα είχε μέσα σε ένα απέριτο διαφανές κουτί που είχε απλώς ένα αυτοκόλητο που έγραφε το όνομα του φάρμακου, τα mg, την ποσότητα των δισκίων και πότε αγοράστηκαν για τελευταία φορά τα χάπια αυτά. Πάνω στο κουτί έγραφε επίσης Wall Mart (μια γνωστή αλυσίδα supermarket στις ΗΠΑ όπως π.χ. το Lidl στην Ελλάδα ). Σε σχετική ερώτηση, μου είπε ότι στις ΗΠΑ έπαιρνε την συνταγή του Γιατρού της, πήγαινε σε ένα ειδικό τμήμα μέσα στο Wall Mart της περιοχής της και αγόραζε από εκεί τα φάρμακα που χρειαζόταν. Μάλιστα για να μη πετάν συνέχεια κουτιά και για να μη γίνεται σπατάλη, τα είχαν τα χάπια χύμα και της βάζαν όσα της είχε παραγγείλει ο γιατρός της στο πλαστικό κουτάκι που είχε από παλιά για την μετφορμίνη της.

timex:
ο.κ.
Σε 30 χρόνια μπορεί να γίνει αυτό και εδώ...  :o
Λέμε τώρα...

EzeΤΡΟΛ:
.

EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΜόλις γύρισα από την Σουηδία όπου δούλεψα για μια εβδομάδα στο Κέντρο Υγείας όπου εργαζόμουν παλιά. Προσπαθώ να συνοψίσω τα κυριότερα πράγματα που μου έκαναν εντύπωση παρ όλο που αρκετά από αυτά δεν μου ήταν και εντελώς καινούρια.

--- Τέλος παράθεσης ---

Μόλις γύρισα από το χωριό όπου πηγαίνω να καλύψω μια φορά την εβδομάδα επειδή και οι δυο θέσεις των αγροτικών είναι κενές. Προσπαθώ να συνοψίσω τα κυριότερα πράγματα που μου έκαναν εντύπωση παρ όλο που αρκετά από αυτά δεν μου ήταν και εντελώς καινούρια.

Ορδές αφιονισμένων Χούτου με αποδοκίμασαν με την άφιξη μου "Πάλι αυτός ο μα...κάκας ήρθε" (το έχω ακούσει για πολλοστή φορά... δε με πειράζει πια) κραδαίνοντας βιβλιάρια, σακούλες γεμάτες με κουτιά από φάρμακα, συνταγές άλλων γιατρών για να "τις περάσω", και χαρτάκια post-it από τα οικεία φαρμακεία (sic) για να τα ξεπλύνω. Μια μεσήλικας με look Μαλάμως, ανατρέπει το περιεχόμενο της σακούλας της πάνω στο τραπέζι, πετάει το βιβλιάριο του ΙΚΑ (καμία σχέση με το FICA, αν και η λειτουργία του στην περιοχή μου είναι FICA Capello) και μου τα χώνει "έεεξω απ' τα δόντια":
- Επειδή άργησες να έρθεις (σ.σ. νωρίτερα είχα πραγματοποιήσει διακομιδή), τα πήρα μόνη μου από τον Τάσο. Γράψε! Τρία-δυο-τρια-δυο-δυο-ένα-δυο-τεσσερα-τρια-δυο-δυο-δυο. Και δυο Λεξοτανίλ που δεν τά 'φερα! Και θα μου δώσεις και παραπεμπτικό για αίμα και ούρα!

Αν της σπάσω τα μούτρα, θα πρέπει μετά να της τα ράψω εγώ. Με αργές, σχεδόν τελετουργικές κινήσεις, φοράω τα ακουστικά του MP4-WMA player (διαβάζει ο iGP;) και ακούω το Abbey Road των Beatles... Here comes the sun king... Η διάθεσή μου αλλάζει... Υπάρχει άλλη χώρα που να συνταγογραφείς ακούγοντας μουσική μέσα από ακουστικά ψείρες; Η Χώρα των Ελ...Το νοθευμένο ηλι-έλ-αιο, ο ανεμιστήρας Ελ-Τζι που κάνει θόρυβο, οι ελ-λείψεις που καλύπτω, η έλ-ευση του αγροτικού που θα ελ-αφρύνει τη δουλειά... Με αυτές τις σκέψεις γράφω τις συνταγές της Μαλάμως και αντλώ ευχαρίστηση "ξεχνώντας" να της βάλω το ΕΚΑΣ 10%, για να την αναγκάσω να πάει και να ξανάρθει. Ίσως τελικά η χώρα των Ελ δεν είναι τόσο άσχημη για να δουλεύεις. Beat this, Αργύρη. 

Harper:
Χα,χα,χα!!!!Είσαι φανταστικός (δια)κομιστή!!!Τέλειο!!!

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα