Θέματα Εργασίας > Εργασία στο δημόσιο τομέα

Μελέτη Λιαρόπουλου

(1/2) > >>

Gatekeeper:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Απο μηνυμα του flone

Gatekeeper:

Αποχώρηση Γιατρών με περιορισμένη αναπλήρωση    .
Στην Ενότητα «Αποτελέσματα σε επίπεδο χώρας» όπου υπολογίσαμε τις ανάγκες σε ιατρικό δυναμικό (βλ. εδώ) υπολογίσαμε ότι υπάρχει πλεόνασμα γιατρών της τάξης των 6.500, τουλάχιστον σε σχέση με τα πρότυπα άλλων Ευρωπαϊκών χωρών. Υπολογίζεται ότι στο διάστημα 2011-2015 θα αποχωρήσει λόγω συνταξιοδότησης ένας αριθμός που θα προσεγγίζει το πλεόνασμα που παρατηρείται σήμερα. Αν η χώρα μας αποφασίσει  να προσεγγίσει σταδιακά το επίπεδο στελέχωσης των ευρωπαϊκών νοσοκομείων, θα έπρεπε να κάνει λίγες ή και καθόλου προσλήψεις στην επόμενη 4ετία. Αν δεχθούμε ότι για λόγους μερικής, έστω, ανανέωσης του νοσοκομειακού δυναμικού η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε προσλήψεις νέων γιατρών  στο όριο του 1:5 που προβλέπεται από το Μνημόνιο, δηλαδή 1.500 περίπου γιατρών στην 4ετία, θα έχουμε ετήσια εξοικονόμηση που υπολογίζεται ως εξής:

Αν φύγουν 1.500 γιατροί το χρόνο, οι περισσότεροι με το βαθμό του Διευθυντή, και σύμφωνα με τα μισθολογικά στοιχεία των νοσοκομείων, εξοικονομούνται 100 εκ. €. Αν προσληφθούν μόνο 400 νέοι για κάθε χρόνο, οι περισσότεροι ως επιμελητές Β’ η ετήσια επιβάρυνση θα είναι της τάξης των 20 εκ. €. Συνεπώς, η ετήσια εξοικονόμηση είναι 80 εκ. € και για το σύνολο των 4 ετών μπορούμε να αναμένουμε εξοικονόμηση 320 εκ. €.
...

Gatekeeper:
 
Γιατροί και Νοσηλευτές
•   
•   
Η συζήτηση για την αναδιάρθρωση των νοσοκομείων δεν μπορεί να μην λάβει υπ’ όψη μία σημαντική πτυχή που έχει να κάνει με τον αριθμό των γιατρών και με την κατανομή τους, γεωγραφική αλλά και σε ειδικότητες.  Σε χωριστό μέρος της Μελέτης θα βρούμε ειδική λεπτομερή αναφορά και καταγραφή από τη συνεργάτιδά μας Δάφνη Καϊτελίδου, Επίκουρη Καθηγήτρια, που συντάχθηκε στο πλαίσιο της Εργασίας της Ομάδας Εμπειρογνωμόνων για την παρακολούθηση του Μνημονίου (βλ. περισσότερα). Στο σημείο αυτό θα αναφερθούμε μόνο σε δύο σημαντικές πτυχές του προβλήματος. Η πρώτη έχει να κάνει με την κατανομή του ιατρικού σώματος  σε ειδικότητες και η δεύτερη με τη γήρανση του ιατρικού στελεχιακού δυναμικού στα νοσοκομεία μας.
Όπως φαίνεται στην Εικόνα 1, η Ελλάδα βρίσκεται σε μια από τις υψηλότερες θέσεις μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με την αναλογία των νοσοκομειακών γιατρών ανά 1000 κλίνες, οι οποίες είναι σταθμισμένες ως προς την πληρότητα. Συγκεκριμένα, βρίσκεται στην 7η θέση, ακολουθούμενη από τη Δανία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Ολλανδία , την Πορτογαλία και τη Νορβηγία, γεγονός που υποδηλώνει την ιατρική πληθώρα που επικρατεί στην Ελλάδα και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα του Ελληνικού Συστήματος Υγείας.
Το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο έντονο εάν συνυπολογίσει κανείς την αντίστοιχη αναλογία νοσηλευτικού προσωπικού. Σε σύγκριση με τις Ευρωπαϊκές χώρες η χώρα μας κατέχει την 3η θέση από το τέλος, όσον αφορά την αναλογία νοσοκομειακών νοσηλευτών και μαιών ανά 1000 κλίνες σταθμισμένες ως προς την πληρότητα ακολουθούμενη από την Πορτογαλία και την Ουγγαρία (Εικόνα 2). Σε αντίθεση με την ιατρική πληθώρα, η Ελλάδα αντιμετωπίζει σημαντικό πρόβλημα στη στελέχωση των νοσοκομείων με νοσηλευτικό προσωπικό. Παρότι ο αριθμός του νοσηλευτικού προσωπικού έχει σχεδόν διπλασιαστεί τα τελευταία 20 έτη (από 21.811 το 1984 σε 41.724 το 2004), τα κενά στα δημόσια ελληνικά νοσοκομεία και κέντρα υγείας παραμένουν σημαντικά, ενώ ειδικά η σύνθεση του νοσηλευτικού προσωπικού στη χώρα μας εμφανίζει σημαντικά ποιοτικά ελλείμματα με τους πτυχιούχους νοσηλευτές να αποτελούν περίπου το 40% του συνολικού νοσηλευτικού προσωπικού.
Εικόνα 1: Νοσοκομειακοί γιατροί ανά 1000 κλίνες σταθμισμένες ως προς την  πληρότητα σε Ευρωπαϊκές χώρες, 2008*

Πηγή: OECD HEALTH DATA 2010, June
Εικόνα 2: Νοσοκομειακοί νοσηλευτές και Μαίες ανά 1000 κλίνες σταθμισμένες ως    προς την πληρότητα σε Ευρωπαϊκές χώρες, 2008*

*Δεν περιλαμβάνεται η Γαλλία, γιατί στους εξελθόντες υπολογίζει και αυτούς που μένουν στο νοσοκομείο για λιγότερο από 24 ώρες, επηρεάζοντας έτσι την πληρότητα
Από τα νοσοκομεία μας λείπουν ειδικότητες που είναι ιδιαίτερα χρήσιμες, όπως για παράδειγμα, οι ογκολόγοι, οι επειγοντολόγοι  και οι ειδικευμένοι στα προβλήματα της τρίτης ηλικίας. Αντίθετα, υπάρχει πλεόνασμα ειδικών που αναφέρονται σε νοσήματα που παρουσιάζουν μικρότερη επίπτωση, όπως οι πνευμονολόγοι (φυματίωση), οι γυναικολόγοι - μαιευτήρες, οι ουρολόγοι, οι καρδιολόγοι κλπ. Το πρόβλημα αυτό δεν επιδέχεται εύκολη επίλυση, εκτός ίσως, από την εξειδίκευση των πνευμονολόγων στον καρκίνο του πνεύμονα. Για τις υπόλοιπες ανισορροπίες, θα πρέπει να αναζητήσουμε λύσεις σε βάθος  χρόνου με τη σωστή κατανομή των θέσεων εξειδίκευσης στο μέλλον.
Η γήρανση του νοσοκομειακού ιατρικού δυναμικού είναι ίσως ευκολότερο να επιλυθεί. (βλ. και Γράφημα παρακάτω). Η προβλεπόμενη αποχώρηση των γιατρών που προσελήφθησαν ή εντάχθηκαν μαζικά στο ΕΣΥ στα μέσα της 10ετίας του 1980 κατά την 5ετία 2011-2015 θα δώσει στο σύστημα τη δυνατότητα ανανέωσης και ποιοτικής αναβάθμισης  και, εν μέρει, τη δυνατότητα διόρθωσης της ανισοκατανομής κατά ειδικότητα. Η θέσπιση του Τομέα ως οργανωτικού στοιχείου στη θέση της Κλινικής, θα δώσει τη δυνατότητα προκήρυξης θέσεων εκεί που πραγματικά χρειάζονται. Για το λόγο αυτό, θα προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε τέτοιες δυνατότητες στις προτάσεις μας για ανακατανομή θέσεων μεταξύ νοσοκομείων με την προοπτική της 5ετίας και όχι άμεσα. Με τον τρόπο αυτό θα αμβλυνθούν και πιθανά προβλήματα σε ατομικό επίπεδο που πιθανόν να συνοδεύσουν τέτοιες μετακινήσεις γιατρών.
Εικόνα 3: Προβολή της ηλικιακής σύνθεσης των Ελλήνων ιατρών, 2001-2021.
Από τις εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ Στην Εικόνα 1, φαίνεται ότι το 2011, το 10% περίπου των Ελλήνων γιατρών είναι ηλικίας μεταξύ 60 και 64. Στο σύνολο των 70.000 γιατρών, η αναλογία μας δίνει 7.000, σε καθεστώς συνταξιοδότησης μέχρι το 2015. Από την αναλογία των νοσοκομειακών γιατρών στο σύνολο, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι στην 4ετία 2012-2015 αναμένουμε περίπου 2.700 συνταξιοδοτήσεις νοσοκομειακών γιατρών. Επειδή, όμως στη διετία 1985-1987 έγιναν μαζικές προσλήψεις γιατρών στα νοσοκομεία, η αποχώρηση γιατρών μέχρι το 2015 προβλέπεται σημαντικά μεγαλύτερη από το ελάχιστο των 2.700. Αυτό επιτρέπει την ανανέωση του ιατρικού δυναμικού των νοσοκομείων σε κάποιο βαθμό, ακόμη και αν τηρηθεί ο γενικός κανόνας 5:1 μεταξύ αποχωρήσεων και νέων προσλήψεων που θα ισχύει για τα επόμενα αρκετά χρόνια.
Από τα στοιχεία της Βάσης Δεδομένων του ΟΟΣΑ, όμως, προκύπτει ότι η χώρα μας έχει  πλεονάζον ιατρικό δυναμικό, όχι μόνο συνολικά, αλλά και στον αριθμό των νοσοκομειακών γιατρών. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥΥΚΑ, το 2010 ο αριθμός των υπηρετούντων γιατρών  στα δημόσια νοσοκομεία ανέρχεται σε περίπου 26.000. Συγκρινόμενος με διαθέσιμα στοιχεία από χώρες του ΟΟΣΑ και σύμφωνα με διαφορετικούς τρόπους υπολογισμού, το πλεονάζον ιατρικό δυναμικό κυμαίνεται από 4.500 έως 10.000 γιατρούς, με πιο αξιόπιστη την εκτίμηση των 6.500 γιατρών. Ένα μεγάλο μέρος του πλεονάσματος οφείλεται και στον μεγάλο αριθμό νοσοκομείων («Η πρόσφατη Ευρωπαϊκή εμπειρία») και, μάλιστα, μικρών νοσοκομείων λόγω του νησιωτικού και ορεινού χαρακτήρα της χώρας. Αυτό, όμως σημαίνει ότι οι συνταξιοδοτήσεις μόνες τους δεν αρκούν για να αντιμετωπίσουν το πλεόνασμα γιατρών, ακόμη και αν κανείς νέος γιατρός δεν προσληφθεί στα επόμενα τέσσερα χρόνια. Αυτό είναι ένα σημαντικό πολιτικό πρόβλημα και, ταυτόχρονα, δυσκολεύει την προοπτική ανανέωσης του ιατρικού δυναμικού.
Αυτό που πρέπει να τονίσουμε εδώ είναι ότι η μείωση του αριθμού των γιατρών πρέπει οπωσδήποτε να συνοδευτεί από την πρόσληψη τουλάχιστον 2.000 νοσηλευτών ετησίως μέχρι το 2015. Η Ελλάδα σήμερα έχει το 2ο χαμηλότερο ποσοστό νοσηλευτών στο σύνολο των εργαζομένων. Χωρίς την αύξηση αυτή, είναι πολύ δύσκολο να δούμε την οποιαδήποτε βελτίωση στη λειτουργία των νοσοκομείων μας. Η αύξηση του νοσηλευτικού προσωπικού είναι απαραίτητη και για την υλοποίηση των προτάσεών μας σχετικά με την αλλαγή στο σύστημα των εφημεριών, κάτι που θα φέρει και μείωση στη μισθολογική δαπάνη των γιατρών. Η μείωση αυτή θα μπορέσει να χρηματοδοτήσει την αύξηση στον αριθμό των νοσηλευτών.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Gatekeeper:
Καταρρίπτοντας την μελέτη Λιαρόπουλου.

Το κομμάτι της διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού στο ΕΣΥ παρουσιάζει σοβαρά σφάλματα. Συγκεκριμένα :
•   Υπολογίζει τους ιατρούς του ΕΣΥ σε 26.000 την στιγμή που οι υπηρετούντες ειδικευμένοι ιατροί είναι 12.250 με 12.300. Προφανώς συνυπολογίζει τους ειδικευόμενους (10.200) και τους αγροτικούς ιατρούς (3.500 περίπου).Το γεγονός ότι θεωρεί ειδικευμένους και ανειδίκευτους ίδιο και το αυτό, τον οδηγεί σε λανθασμένη αντίληψη του Ε.Σ.Υ.
•   Σε μία Σοβιετικού τύπου προσέγγιση εξακολουθεί να συνδέει τον αριθμό των ιατρών με τις κλίνες , σε μία εποχή  όπου πλήθος ιατρικών πράξεων πραγματοποιείται εξωνοσοκομειακά ή  σε κλινικές ημέρας. Ακόμα την αναλογία ιατρών / κλινών την υπολογίζει με λάθος τρόπο καθώς στον αριθμό των ιατρών περιλαμβάνει τους ιατρούς ΠΦΥ έναντι των αμιγώς νοσοκομειακών ιατρών.
•   Υπολογίζει ιατρικές μπλούζες χωρίς να γνωρίζει τις δεξιότητές τους καθώς και την ηλικία τους (μόνο για την 1η ΥΠΕ αναφέρει κάποια στοιχεία).
•   Προσπαθεί να υπολογίσει τον εκτιμώμενο ρυθμό συνταξιοδότησης με στοιχεία του 2003,  (Προβολή της ηλικιακής σύνθεσης των Ελλήνων ιατρών, 2001-2021 – ΟΟΣΑ). Η προβολή όμως είναι εξίσου λανθασμένη.
Το καλό με την ηλικιακή καμπύλη είναι ότι μετατοπίζεται ομοιόμορφα σε βάθος χρόνου. Έτσι οι 25.000 ιατροί (40-44 ετών) το 2001, γίνονται 25.000 ιατροί (50-54 ετών) στη προβολή του 2011 και  25.000 ιατροί (60-64 ετών) στην προβολή του 2021.Δεν προκύπτει κάτι τέτοιο από το γράφημα.

Συμπερασματικά
1.   Ο υπολογισμός του ιατρικού δυναμικού στο ΕΣΥ είναι λανθασμένος.
2.   Ο υπολογισμός της αναλογίας ιατρών /κλινών είναι λανθασμένος και παρωχημένος.
3.   Ο υπολογισμός του ρυθμού συνταξιοδότησης είναι πλασματικά υποεκτιμημένος.
4.   Ως εκ τούτου η σύσταση για Αποχώρηση Γιατρών με περιορισμένη αναπλήρωση  είναι  επικίνδυνη και άστοχη.

Ας ελπίσουμε η  μελέτη Μόσιαλου τον Ιούνη να είναι περισσότερο έγκυρη από αυτή του Λιαρόπουλου.

Στοιχεία άλλωστε για την ηλικιακή κατανομή των ιατρών του ΕΣΥ μπορούν να αντληθούν από την απογραφή του Δημοσίου τομέα (2010).

Αγωνιστική Παρέμβαση:
από το "ιδεατό"! νομαρχιακό νοσοκομείο του καθηγητή Λ. Λιαρόπουλου. Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


*Συνεργασία του Νοσοκομείου με ιδιώτες γιατρούς και οπωσδήποτε για την κάλυψη εφημεριών. Γενικά δυνατότητα ελαστικών εργασιακών σχέσεων για την κάλυψη αναγκών (συμβάσεις).
*Κινητικότητα ιατρικού προσωπικού εντός της περιφέρειας: οπωσδήποτε οι ειδικευόμενοι (κεντρικό γραφείο εκπαίδευσης) λαμβάνοντας υπόψη εκπαιδευτικές ανάγκες καθώς και εργασιακές .Επίσης οι κατώτερες βαθμίδες.
*Κοινή διοικητική δομή Νοσοκομείου –Κέντρων Υγείας και λειτουργική σύνδεσή τους (πχ εξωτερικά ιατρεία ιατρών του Νοσοκομείου στο ΚΥ. περιοδικά και αντιθέτως ή χειρουργικές επεμβάσεις από τους ιατρούς του ΚΥ. στο Νοσοκομείο.
*Ευελιξία στη θέσπιση και αλλαγή του  οργανισμού του νοσοκομείου, Μπορεί να αναθεωρείται σε ετήσια βάση  σύμφωνα με τις ανάγκες του Νοσοκομείου-περιφέρειας και νέες νομοθετικές ρυθμίσεις.


οκ, καταλάβαμε...

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα