Αγαπητέ Δημήτρη,
ανοίγεις μεγάλο θέμα και νομίζω ότι θα συνεισφέρω λίγο με τα παρακάτω στο σπίτι που χτίζεις.....
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
ΕίσοδοςΟ οικονομικός μετανάστης που μπήκε παράνομα στη χώρα είναι καλός για να δουλεύει «μαύρα» για να κάνει τις δουλειές που ο ‘Έλληνας πλέον δεν καταδέχεται να κάνει; Ακούω συνεχώς την ατάκα «Θα πάρω ένα Αλβανό, θα του δώσω 30 ευρώ για…..» ένα σωρό δουλειές. (Καθάρισμα αποθηκών, καθάρισμα και σκάψιμο χωραφιών, μεταφορά μπαζών κλπ).
Ο λαθρομετανάστης που φεύγει από το στρατόπεδο συγκέντρωσης (ναι, έτσι ονομάζεται στο νησί μου, κανονικά και με πινακίδα έξω απ’ αυτό) με ένα χαρτί (γραμμένο στα Ελληνικά παρακαλώ, χωρίς μετάφραση στη γλώσσα του!) ότι πρέπει σε 1 μήνα μετά την «απελευθέρωσή» του να εγκαταλείψει τη χώρα ( πού θα πάει δεν μας νοιάζει, μακριά από μας κι όπου να ‘ναι) είναι καλός για να ανήκει στην παραπάνω κατηγορία;
Αν υποθέσουμε ότι πληρώνει τα εξέταστρα και πιθανές εξετάσεις (με τα λεφτά που έχει αποκτήσει από την ανασφάλιστη και υπο-αμοιβόμενη μαύρη εργασία) γίνεται δεκτός στο δημόσιο νοσοκομείο;
Ποιος κρίνει ποιος είναι αποδεκτός στο σύστημα και με ποια κριτήρια; Με κριτήρια το χρώμα δέρματος, την χροιά ομιλίας, την ποιότητα ένδυσης; Μη μου πείτε ότι σε όλους τους προσερχόμενους στο νοσοκομείο, Κ.Υ. ή Π.Ι. πρώτα απ’ όλα ζητείται βιβλιάριο ασφάλισης ή ταυτότητα ή άδεια παραμονής. Ή μήπως η εγκύκλιος αφορά αφορά μόνο στα νοσοκομεία κι αφήνει απ’ έξω Κ.Υ. και Π.Ι.;
Να θυμίσω την απαράδεκτη εγκύκλιο του Παπαδόπουλου Υ4α/οικ.8992 13-07-2000 (που ήθελε το ιατρικό και νοσηλευτικό πληροφοριοδότες -ή ρουφιάνους αν προτιμάτε-.. ) :
"Ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη αλλοδαπών".....
6. Αλλοδαποί μη νόμιμα ευρισκόμενοι στην Ελλάδα.
Για τους ανεπίσημους μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα, παρέχονται οι απαραίτητες ιατρικές υπηρεσίες αποκλειστικά και μόνο εάν πρόκειται για επείγοντα περιστατικά και μέχρι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση της υγείας τους. Εάν το περιστατικό δεν κριθεί επείγον οι αλλοδαποί αυτής της κατηγορίας δεν θα γίνονται δεκτοί, αλλά θα πρέπει να ειδοποιούνται άμεσα οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές για τις περαιτέρω νόμιμες συνέπειες.’’Ποιος κρίνει το επείγον και το μη επείγον; Ο ευρισκόμενος στα εξωτερικά ιατρεία (ή ο εφημερεύων σε περίπτωση εφημερίας) ειδικευόμενος ή/ και αγροτικός; Έχει πάντα την ικανότητα και την εμπειρία να αποφασίσει; Ο εμμένον βήχας (ιδιαίτερα σε ένα λαθρομετανάστη) είναι επείγον περιστατικό; Μπορεί να είναι όμως ένα σοβαρό περιστατικό;
Μήπως εκδίδουμε μια εγκύκλιο με βάση μια ιδεατή λειτουργία νοσοκομείων που υπάρχει στο μυαλό (; ) του υπουργού ή του υφυπουργού;
Το σύστημα ασφάλισης και περίθαλψης έχει πολλούς κηφήνες και πολλές υπερβολές:
Το φάρμακο των 8000 ευρώ που ανέφερα στην ενότητα της πολυφαρμακίας Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος αφορούσε περίπτωση ομογενούς εξ’ Αμερική που ήρθε στο τέλος (κυριολεκτικά μάλλον) της ζωής του στην πατρίδα και κατάφερε μέσω κάποιων γνωριμιών που έχει και με κάποια χωραφάκια που ουδέποτε έιχε καλλιεργήσει να βγάλει βιβλιάριο του ΟΓΑ.
Η (ασφαλισμένη) 70 χρονη γιαγιά που ζητάει (και τελικά πετυχαίνει να της γράψουν και κάνει) εξετάσεις κάθε τρίμηνο για να δει «που βρίσκεται» η χοληστερίνη της (το χολέστερο για τους ομογενείς εξ’ Αμερικής) δεν επιβαρύνει το σύστημα;
«Γράψε γενικές εξετάσεις. Βάλε απ’ όλα ε; (τζατζίκι να βάλω; ).
Βάλε και για θυρεοειδή. (μόδα των τελευταίων χρόνων)».
Έχω βαρεθεί να ακούω το κλισέ:
«Είμαι φορολογούμενος πολίτης και απαιτώ….» Από το σοβαρότερο έως το πιο ανόητο όπως:
να έχω σωστή υγειονομική περίθαλψη, αίσθημα ασφάλειας…, να εξεταστώ πριν από τον αθίγγανο, να ρθει να με πάρει το ασθενοφόρο γιατί δεν βρίσκω μεταφορικό μέσο για να ρθω κι έχω στραμπουλίσει το δαχτυλάκι του χεριού μου.Ο ανασφάλιστος, ο (αποδεδειγμένα) άπορος, ο τουρίστας (ή «τουρίστας» όπως πολύ σωστά γράφεις), ακόμη ακόμη κι ο φοροφυγάς δεν πρέπει να έχει απαιτήσεις προφανώς. Μόνο ότι ξεροκόμματο του πετάξουν. Κι αν έχει μια ασθένεια που θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τον εαυτό του (σκασίλα μας αφού είναι παράνομος ή ανασφάλιστος..) αλλά και την υγεία άλλων ή/και τη δημόσια υγεία τι γίνεται σ΄ αυτή την περίπτωση; Τι έχουν να πουν οι «απαιτούντες» φορολογούμενοι; Μήπως σ’ αυτή την περίπτωση (μια και απειλείται ο εαυτούλης μας) το σύστημα πρέπει να κάνει μια «εξαίρεση» και να δεχτεί τον «απόβλητο»;
Πιστεύω ότι ο οικονομικός μετανάστης θα’ ρθει στο σύστημα παροχής υγειονομικής περίθαλψης όταν έχει πραγματικά ανάγκη. Δεν είναι του συστήματος
«είδα φως και μπήκα». Γιατί θα χάσει το μεροκάματό του για να ρθει στο γιατρό. Γι’ αυτό δε θα δυσανασχετήσω και δεν θα τον αποπάρω (όπως κάνουν άλλοι συνάδελφοι) που θα ‘ρθει στο ιατρείο στις 3:30 με τα ρούχα της δουλειάς για να δω το παιδί του που έχει πυρετό από το βράδυ. (Ενώ η γηγενής μαμά θα μου φέρει το παιδί της ότι ώρα κι αν είναι επειδή έκανε «γκουχ» ή έκανε μια διάρροια.)
Θα ήθελα να μου διευκρινίσει κάποιος αυτό που αφήνει αδιευκρίνιστο η εγκύκλιος.
Οι υπηρεσίες θα παρέχονται αποκλειστικά και μόνο για επείγοντα περιστατικά μέχρι τη σταθεροποίηση της κατάστασης της υγείας:
1. Η υγεία μπορεί να σταθεροποιηθεί όμως η κατάσταση μπορεί να ποικίλει (από κώμα, κρίσιμη, σοβαρή έως ίαση). Τι εννοεί ο ποιητής;
2. Αν υποθέσουμε ότι ως σταθεροποίηση θεωρείται η ίαση μετά τι γίνεται; Ξου;
3. Αν υποθέσουμε ότι μετά την ίαση χρειάζεται συχνή παρακολούθηση ή/και φαρμακευτική αγωγή (ίσως και ακριβή). Τι γίνεται; Ξου, ξου πάλι;