Γενικά > Γενική συζήτηση
Πτυχές Ιστορίας -Πορείας της Γ.Ι. και της ΠΦΥ
Gatekeeper:
Διαβάζοντας πάλι τα ανωτερω θύμήθηκα το βιβλίο του PETER F. DRUCKER
The Practice of Management , παλίο (εκδόθηκε το 1954) μα το καλυτερο στο είδος του.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Ο Drucker σημειώνει ότι και αν μόνο ένα άτομο φέρει τον τίτλο CEO, πρέπει να πλαισιώνεται από εξίσου - αν όχι περισσότερο - ταλαντούχους συναδέλφους «που να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με εκείνον και ως εκ τούτου να μην επιθυμήσουν τη θέση του. Ανθρώπους με τους οποίους δεν φοβάται να εκτεθεί και να μιλήσει ελεύθερα, με τους οποίους δεν πρέπει να προσέχει κάθε του βήμα ή λόγο, με τους οποίους μπορεί να «σκέφτεται φωναχτά» χωρίς αυτό να υπονοεί οποιαδήποτε δέσμευση από την πλευρά του».
Για να φτάσει κανείς στη φάση αυτή, χρειάζεται προσοχή και επιμέλεια. «Οι ομάδες δεν δημιουργούνται εν μία νυκτί», προειδοποιεί ο Drucker το 1985 στο βιβλίο του «Καινοτομία και Επιχειρηματικότητα». «Απαιτούν πολύ χρόνο μέχρι να καταφέρουν να λειτουργήσουν όπως πρέπει. Οι ομάδες βασίζονται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη και την αμοιβαία κατανόηση, και αυτό θέλει να περάσουν χρόνια για να δημιουργηθεί» –τρία τουλάχιστον.
Innovation and Entrepreneurship 1985
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
O Drucker αναφέρεται επισης και στον υπερσυγκεντρωτικό Πρόεδρο στον ποίο αναφέρεται ως «ο υπεράνθρωπος CEO».
Το πρόβλημα είναι, σημειώνει ο Drucker σημειώνεται, ότι «οι οργανισμοί δεν μπορούν να εναποθέτουν τη διαχείρισή τους στα χέρια ενός υπερανθρώπου. Η εξέλιξη μπορεί να είναι απρόβλεπτη ενώ οι δυνατότητες πολύ περιορισμένες. Τελικά, εξήγησε, «οι οργανισμοί επιβιώνουν μόνον εφόσον μπορούν να διοικούνται από ικανά άτομα που παίρνουν τη δουλειά τους στα σοβαρά».
Δ. Κουναλάκης:
Ταχτοποιώντας πράγματα από τα παλαιά έπεσα πάνω σε ένα μικρό θησαυρό.
Μέσα σε μια ζελατίνα ναύλον, προφυλαγμένα από την σκόνη, την υγρασία και το σκόρο, υπήρχαν λίγα φύλλα χαρτί και μια κασέτα ήχου.
Το πρώτο φύλλο έγραφε 14 ερωτήματα και είχε ημερομηνία 3-4 Μαρτίου 2001
Προέρχεται από μια συνάντηση στην Μυτιλήνη στο ξενοδοχείο LORIET που τέλειωσε άδοξα πριν 10 χρόνια με το πάντα επίκαιρο θέμα: "Ελάχιστη δέσμη υπηρεσιών από το Γενικό Ιατρό στον ρόλο του Προσωπικού Ιατρού". Σε αυτή συμμετείχαν (κατά σειρά που έχουν γραφεί):
Μερκούρης Μποδοσάκης Πρόδρομος
Λιονής Χρήστος
Εισηγητές:
Ανδρουτσοπούλου Χαρίκλεια
Αργυριάδου Στέλλα
Γιαννόπουλος Δημήτριος
Δρόσος Ευάγγελος
Θηραίος Ελευθέριος
Κουναλάκης Δημήτριος
Μιχάλης Δημήτριος
Μπατίκας Αντώνης
Ροβύθης Εμμανουήλ
Σκληρός Ευστάθιος
Συμμετέχοντες:
Βιττωράκης Χαράλαμπος
Βουλιώτη Στεφανία
Γεωργακίλα Ελένη
Γιαννακόπουλος Ευστάθιος
Καμιλάτος Χρήστος
Καρδάρα Μαρίνα
Σκούφαλος Αδαμάντιος
Χαβράνλη Παναγιώτα
Στην κασέτα υπάρχουν τα πρώτα και καθοριστικά 90 λεπτά αυτής της συνάντησης. Πίστευα ότι είχε χαλάσει αλλά με λίγη υπομονή έχει διατηρηθεί τέλεια. Η συγκίνηση είναι μεγάλη. Μα από τις κινήσεις μου είναι να την κάνω mp3 και να ταξιδέψω 10 χρόνια πριν.
Δ. Κουναλάκης:
Άκουσα την κασέτα και ομολογώ ότι θυμήθηκα μια από τις μελανές στιγμές της γενικής ιατρικής στην Ελλάδα.
Η τράπουλα έχει ανακατωθεί. Οι τότε φίλοι μπορεί να είναι σήμερα εχθροί, και η αθωότητα έχει χαθεί για τους περισσότερους.
Ο κ. Λιονής βρέθηκε σε μια απρόβλεπτη κατάσταση. Ο κ. Μερκούρης ήταν απόλυτα προφητικός, χωρίς να το ξέρει τότε, αλλά... για τους σημερινούς συνεργάτες του και τους τότε συνεργάτες-υποστηριχτές του.
Το σίγουρο είναι ότι κοιτάζοντας πίσω αυτή τη συνάντηση ανακαλύπτω ότι η απροθυμία, η φοβία ίσως και η υστεροβουλία ή η υποταγή για κάποιους να κάνουν ένα βήμα μπροστά σε μια καίρια χρονική στιγμή είχε το αποτέλεσμα που οι ίδιοι τότε μετά φανατισμού αρνιόντουσαν: Ο γενικός ιατρός να θεωρείται ότι επιτελεί ότι ιατρικές πράξεις κάνει και ο παθολόγος.
Στο χωριό μου λένε: "όντε σούσαν την αχλάδα, όσοι λάχαν, τόσοι φάγαν...". Χρονομετρώ 10 χρόνια στασιμότητας για την γενική ιατρική στην Ελλάδα και συνεχίζουμε...
ΛΙΛΑ:
Αξιότιμε κ. Μιχάλη εργάζομαι από το 2003 στην π.φ.υ σαν γενικός ιατρός, παρακολουθώ επί χρόνια την προσπάθεια καθίερωση μας σαν διακριτή και ομότιμη ειδικότητα. Δυστυχώς το εγχείρημα της εισδοχής μας να μπούμε στο Ε.Σ.Υ σε θέση αγροτικών ιατρών απέβηκε μπούμεραγκ για εμάς, με την εννοια ότι δεν εισπράξαμε την αποδοχή από τις άλλες ειδικόητες. Δημιουργήσαμε μια στρατιά γενικών ιατρών χωρίς όραμα. Όλλοι μας λίγο πολλοί κυττάζουμε την νοσολογία αδιαφορώντας για θέματα όπως καταγραφή πληθυσμού, επιδημιολογικούς δείκτες, πρόληψη, προαγωγή υγείας..... κ.τ.λ, και όσοι από εμάς το κάνουμε δυστυχώς δεν το καταγράφουμε και δεν το διαφημίζουμε. Πιστεύω ότι με αυτή την αντίληψη θα είχαμε πιο ισχυρή εδραίωση στην ιατρικά κοινότητα.
Με το παραπάνω σκεπτικό δημιουργήσαμε ασάφειες και προβηματισμό με φυγόκεντρες τάσεις οι οποίες αποτυπώνονται στο φόρουμ, γι αυτό προτείνω επειδή τα προβλήματα είναι πολλά και υπαρκτά σε κάθε νομό της χώρας να γίνουν συνελεύσεις γενικών ιατρών,για να κωδικοποιήσουν τα προβήματα και να εκλέξουν έναν εκπρόσωπο. Σε δεύτερο χρόνο να γίνει μια συνάντηση όλων των εκπροσώπων με σκοπό μια κοινή στάση εναν κοινό αγώνα
D-Michalis:
την υλοποίησή τους απαιτούν φορέα ή ομάδα πρωτοβουλίας.
Εγώ προσωπικά προ πολλού έπαψα να συμμετέχω σε οτιδήποτε από αυτά για τους δικούς μου λόγους.
Άρα, αν και ορθή η «πρόσκλησή σου», αν και με τιμά, απευθύνεται μάλλον σε λάθος άνθρωπο.
Μακάρι να τα καταφέρετε για καλύτερες μέρες στο χώρο.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση