Διεύρυνση κατά ένα μέλος της Επιτροπής Εκπαίδευσης

[ΑΡΗΣ]

κ. Νικολόπουλε, καμιά νύξη επί του θέματος δεν κάνετε. Ούτε που σχολιάσατε το φαινόμενο Μποδοσάκη. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε και το γυρνάτε στην εταιρεία παθολογίας Β. Ελλάδας. Ομερτά λοιπόν κ. Νικολόπουλε.

[Δ. Κουναλάκης]

Εκλογές στην Ελεγεία γίνονται σε τακτά διαστήματα όπως ορίζει το καταστατικό της. Οι υποψήφιοι από τα μέλη πρέπει να δηλώσουν την υποψηφιότητα τους ένα μεγάλο χρονικό διάστημα πριν (νομίζω 1-2 μήνες). Για να γίνεις μέλος πρέπει να σε προτείνουν άλλα ήδη υπάρχοντα μέλη. Κάνει ένα πανελλήνιο συνέδριο, έχει 2-3 επιτροπές που ασχολούνται με κάποια θέματα, κάνει και μερικά συμπόσια-συναντήσεις τοπικού χαρακτήρα. Δεν έχει επίσημες τοποθετήσεις με θέσεις πάνω σε θέματα που αφορούν επιστημονικά θέματα όσον αφορά την γενική ιατρική, ούτε κατευθυντήριες οδηγίες όσον την διαχείριση νοσημάτων στην γενική ιατρική. Ίσως το πιο επιστημονικό της κομμάτι είναι ένα επιστημονικό περιοδικό που εκδίδει.

Τίποτα το διαφορετικό από τη συντριπτική πλειοψηφία των επιστημονικών εταιρειών που υπάρχουν από 2-3 τουλάχιστον σε κάθε ειδικότητα. Νομίζει κι αυτή όπως και κάποιες άλλες ότι εκφράζει το σύνολο των γιατρών της ειδικότητας που ορίζεται στο καταστατικό της αν και ο αριθμός των μελών που εκλέγουν το ΔΣ είναι συντριπτική μειοψηφία μπρος στο σύνολο των ειδικευμένων γενικών ιατρών και παρόλο που απαιτεί την "μασονική" πρόταση από τρία υπάρχοντα μέλη της για να εγγραφείς.

Αρχίζει να είναι διαφορετική η Ελεγεία στο ότι ο πρόεδρος της και κάποιοι άλλοι στο ΔΣ είναι από σύστασης της μέχρι σήμερα και μιλάμε για κάτι δεκαετίες. Ίσως και το γεγονός ότι αν και υπάρχουν Πανεπιστημιακοί είτε με ειδικότητα γενικής ιατρικής είτε με αντικείμενο την γενική ιατρική, διορισμένοι και υπό διορισμό, κανένας τους δεν μετέχει σε κάποιο όργανο της όπως συνήθως συμβαίνει σε άλλες επιστημονικές εταιρίες της Ελλάδας και του εξωτερικού, πλην ίσως του Χρήστου Λιονή. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να θεωρηθεί υποχρεωτικά κάτι το αρνητικό.

Το "φαινόμενο Μποδοσάκη" όπως εμπειρικά (και ίσως κάνω λάθος) το έχω ακούσει από πολλούς (και μην ξεχνάτε ότι το Μποδοσάκης είναι όνομα, όπως λέμε Γιάννης, Γιώργος, Άννα, κλπ) φαίνεται να περιγράφει κάποιον έξυπνο κατά τα άλλα άνθρωπο που με την εντυπωσιακή χρήση του λόγου όπου τον παίρνει να φιλοσοφίζει, με τον τσαμπουκά όπου μπορεί να απειλήσει, με τις υπόγειες διαδρομές και διευθετήσεις-συμφωνίες όπου ο ευγενής συναγωνισμός δεν του επιτρέπει, και όπου τα προηγούμενα δεν αποδίδουν υπάρχει η τρομοκρατία στα λόγια και στις πράξεις, κατορθώνει να πετυχαίνει τους στόχους του. Λέγεται μάλιστα ότι αυτό το φαινόμενο προέρχεται από τα βάθη της Καππαδοκίας ή γενικότερα της Ασίας.

Τώρα η ατυχής σύμπτωση του ονόματος του συγκεκριμένου φαινομένου με το μικρό όνομα κάποιου γνωστού και εξέχοντος προσώπου στο χώρο της γενικής ιατρικής είναι κάτι που δημιουργεί συχνά προβλήματα σε όσους δεν ξέρουν τα πράγματα εκ των έσω και φυσικά σε όσους συναντούν και το γνωστό ίδρυμα με το ίδιο όνομα.

[Πατρωνάκης Μάνος]

Στις επόμενες Σικελικές εκλογές ψηφίστε Toto Cuddaro!
 -Συγγνώμη γιατί;
 -Γιατί έτσι αποφάσισα...

[EzeΤΡΟΛ]

Ο έχων δύο μυίγας, μεταδότω τη μία τω μη έχοντι.

Επί της παρούσης συζήτησης, έχω κανά δυο (μπορεί και τρεις) παρατηρήσεις και οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις του χώρου μας, είναι pas a volonte.

α) Ο Τσακ Νόρρις δεν ρωτά ποτέ την ημερομηνία και την ώρα - αποφασίζει ο ίδιος τί μέρα και ώρα είναι.
β) Η θεωρία της εξέλιξης είναι μύθος: Απλά, ο Τσακ Νόρρις επέτρεψε σε μερικά όντα να επιζήσουν.
γ) Ο Τσακ Νόρρις δεν κάνει ποτέ αίτηση στο open.gov. Το open.gov τον ρωτά πώς μπορεί να του φανεί χρήσιμο.
δ) Οι ΗΠΑ δεν είναι Δημοκρατία - είναι Tσακτατορία.

Ο Τσακ Νόρρις τα κάνει όλα αυτά (και αναρίθμητα άλλα Chuck Norris facts) επειδή πολύ απλά μπορεί. Τί σημαίνει όμως "μπορεί";

Πρόκειται για καραναρκισσιστικά μονοπωλιακή πρακτική, που αποδίδει ταυτολογικά (δηλ. λογικώς εσφαλμένα) παντοδυναμία, χωρίς οποιαδήποτε παροχή εξηγήσεων ούτε ως προς την προέλευση της αυθεντίας, ούτε ως προς την αιτιώδη διαδρομή μεταξύ γνώσης-βούλησης-δυνατότητας και αποτελέσματος, ώστε να δύναται να ελεγχθεί η πληρότητα και εν τέλει η ορθότητα, του αποτελέσματος. Γιατί όμως μπορεί μόνον αυτός και όχι (και) οι άλλοι, ειδικά υπό το πρίσμα του συμψηφισμού της έννοιας της βούλησης με την δυνατότητα (δύναμη) - «Δεν υπάρχει δεν μπορώ-υπάρχει δεν θέλω» (where there’s a will-there’s a way), που λέγανε κι οι πατεράδες μας...; Η απάντηση είναι δύσκολο να δοθεί. Πάντως, η Τουρκία θα φτιάξει πυρηνικό σταθμό στο Ακούγιου γιατί μπορεί, οι τεκτονικές πλάκες θα κάνουν σεισμό 9 Ρίχτερ και στο καπάκι τσουνάμι όπως στην Φουκουσίμα γιατί μπορούν, η Μεσόγειος θα γίνει ραδιενεργή και μη βιώσιμη, γιατί μπορεί.
Εν Αλβιόνι, αυθαίρετα λογικά κατασκευάσματα του είδους "γιατί μπορώ", κρίνονται κατεδαφιστέα με την υπέροχα απλή απάντηση: You can try…

Από την άλλη πλευρά, στον αντίποδα του αποστασιοποιημένου (στα όρια της αφέλειας) Popey που σφυρίζει αμέριμνα "I 'm Popey the sailor man...", ο Ρενέ Γκοσινύ επινόησε την εμβληματική φιγούρα του μοχθηρού και καιροσκόπου Ιζνογκούντ, του φιλόδοξου παρατρεχάμενου βεζίρη που επιδιώκει να εκθρονίσει τον ευεργέτη του, να γίνει χαλίφης [Αραβικά: ρήμα «khalafah» = διαδέχομαι < «khalifah» = διάδοχος  / τοποτηρητής / εκπρόσωπος του Μωάμεθ] στη θέση του χαλίφη, και να βάλει τα οπίσθιά του να καθήσουν εκεί που δεν τους ανήκει.

Eίναι ένα έργο που έχει παιχτεί αμέτρητες φορές - διαλέγετε ρόλο και παίρνετε... προσωπικά προτιμώ να μη δω καν την παράσταση.



 

[Ε.ΚΟ.ΓΕΝ. ΙΑ]

Η απάντηση του Γ.Γ. κ. Ν. Πολύζου

[Σπ. Α. Μάρκου]

Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Όσο για την συμμετοχή την οποία «ουδέποτε» αρνήθηκε το υπουργείο και η «μη ευνοιοκρατική» συμπεριφορά έναντι της ΕΛΕΓΕΙΑ τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους και είναι γνωστά στους παροικούντες.
Απομένει να μάθουμε και τους λόγους αυτής της διακριτικής μεταχείρισης αν και όλοι τους υποψιαζόμαστε.