Επιβίωση ιδιώτη Ιατρού χωρίς σύμβαση με Ταμεία;

[Denominator]

Συμφωνώ, σχεδόν απόλυτα, με όλες τις παρατηρήσεις σας. Ήταν θέματα που και εμένα αρχικά με είχαν προβληματίσει. Γι’αυτόν ακριβώς τον λόγο «έκλεισα» αυτιά και στόμα και ασχολήθηκα μόνο με τα του ιατρείου μου, αναμένοντας την όποια εξέλιξη. Δεν το κρύβω ότι στην αρχή οι μέρες και οι εβδομάδες πέρναγαν με αγωνία για το τι θα γίνει.
Όπως έχω πει, δεν πιστεύω ότι είμαι καλύτερος από κανέναν και απλά προσπαθώ κάθε μέρα να μαθαίνω. Από την αρχή ήμουν ειλικρινής με τους ασθενείς, δεν τους εκμεταλλεύτηκα ποτέ. Όταν κάτι δεν το γνώριζα ή είχα αμφιβολίες δεν κρυβόμουν πίσω από «φιλοσοφικές» αναλύσεις, αλλά απλά τους παρέπεμπα εκεί που έπρεπε. Έβαλα από την αρχή τα όρια του ιατρείου και του εαυτού μου. Αλλά και όταν διαφωνούσα με μία προηγούμενη διάγνωση τους το έλεγα, χωρίς να επιμένω για την υποτιθέμενη «αυθεντία» μου. Επιπλέον και σε περιπτώσεις που κάπου έσφαλα, λίγο ή και πολύ, τους εξηγούσα ότι και τα λάθη είναι μέσα στο πρόγραμμα ζητώντας τους συγχρόνως τη συγγνώμη μου.
Απ’όλη αυτή τη στάση μου παρατήρησα ότι ο κόσμος άρχισε να έρχεται στο ιατρείο κάθε εβδομάδα και περισσότερος. Από τα λεγόμενα και από όσα και εγώ έχω βιώσει, στην κοινωνία, μέχρι τώρα κατάλαβα ότι ο κόσμος κουράστηκε να βλέπει «αυθεντίες», «μοναδικούς» γιατρούς, απόλυτους και αλάνθαστους θεραπευτές και προ πάντων ιατρούς έτοιμους να φάει ο ένας τον άλλον.   
Θα ήθελα, με όλο το σεβασμό, σ’ αυτό το σημείο να θέσω στη συζήτησή μας και έναν ακόμη προβληματισμό. Πόσοι ιατροί σήμερα ακολουθούν την Ιατρική από αγάπη και πάθος; Πόσοι αγνοούν βασικές αρχές της κλινικής ιατρικής αλλά γνωρίζουν μέχρι λεπτομέρειας τον κάθε πολιτευόμενο ή κρατικό υπάλληλο που θα τους εξασφαλίσει μία ανεύθυνη και προσοδοφόρα εργασία; Πόσοι από εμάς δεν εκμεταλλευόμαστε το ασφαλιστικό σύστημα για να πλουτίσουμε, ξεχνώντας να ξοδέψουμε 200€ για ένα βιβλίο προκειμένω να εμπλουτίσουμε τις ήδη ελάχιστες γνώσεις μας σε έναν τόσο δύσκολο τομέα που είναι η υγεία του συνανθρώπου μας;
Τελικά, αν αφαιρέσουμε έστω και μέρος από τους παραπάνω «ιατρούς», βλέπουμε ότι για τον απλό κόσμο δεν υπάρχει «κορεσμός» στον ιατρικό χώρο. Αντιθέτως μάλλον μιλάμε για έλλειμα και μάλιστα σημαντικό και δύσκολα αναπληρούμενο.
Δεν ξέρω σε ποια κατηγορία ιατρών ανήκω, ξέρω όμως σε ποια ΘΕΛΩ να ανήκω. Και για αυτό μάχομαι, για να βελτιώσω τον εαυτό μου και όχι να περιμένω τη λύση από άλλους φορείς, που ούτως ή άλλως δεν θα βοηθήσουν ποτέ. Και αυτό, και μόνο αυτό, θέλω  να είναι το μήνυμά μου προς τους νεότερους ιατρούς. Να αγωνιστούν για το διάβα στην απέναντι όχθη. Γιατί η Ιατρική δεν πάσχει από «ασφαλιστική κρίση» αλλά από Ηθική και Ανθρωπισμό. Γιατί χωρίς ήθος η Ιατρική είναι ανούσια. Ένας κερδοσκόπος ιατρός με πελατολόγιο 10.000 ασθενείς θα αισθάνεται πάντα «κορεσμένος». Αντίθετα ένας ιατρός Ανθρωπιστής θα αισθάνεται πάντα ιατρός και άνθρωπος, ακόμη και χωρίς ασθενείς.

Και πάλι ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

Δυστυχώς το σύστημα δίνει τη δυνατότητα για ένα μόνο "Συμφωνώ".
Ακόμη κι αν ο συνάδελφος ήταν ένα φανταστικό πρόσωπο, θα προσπαθούσα να κρατήσω αυτά τα λόγια στο μυαλό μου.

[medicus]

Να ρωτησω κατι;
Πως ειναι δυνατον να υπάρχει ανειδικευτος ιατρος σε περιοχη που  υπάρχει Κέντρο Υγείας με 3 Ειδικούς Παθολόγους, 1 Ειδικό Γενικής Ιατρικής και περίπου 10 Αγροτικούς Ιατρούς καθως και 3 Παθολόγοι, 1 Πνευμονολόγος, 2 Καρδιολόγοι, 1 Γυναικολόγος, 2 Ουρολόγοι, 3 Παιδίατροι, 2 Οφθαλμίατροι, 4 Μικροβιολόγοι;
Αναφερομαι κυριως στους γενικους ιατρους και παθολογους...
Δεν απαγορευεται κατι τετοιο;;

O εκάστοτε ιατρός έχει εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα βάσει της νόμιμης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος και της νόμιμης σχέσης του με την Εφορία. Η άδεια άσκησης επαγγέλματος χορηγείται μετά το πέρας των σπουδών στην Ιατρική Σχολή. Η «ειδικότητα» είναι μεταπτυχιακός τίτλος που αφορά στην δευτεροβάθμια περίθαλψη. Ο τίτλος «ιατρός» καθορίζει ιδιότητα (και όχι ειδικότητα) που επαγγελματικά, και όχι επιστημονικά, έχει κάποια δικαιώματα, ενώ ο «ειδικός ιατρός» είναι μία νομική επέκταση των επαγγελματικών δικαιωμάτων (και όχι των επιστημονικών) σε κάποιο συγκεκριμένο αντικείμενο και χώρο. Για την Α’βάθμια Φροντίδα Υγείας δεν απαιτείται τίτλος ειδικότητας (Π.Δ. 84 ΦΕΚ 70/10-4-2001, 5.2.β & 5.2.γ). Επιπλέον με το Νόμο 3418(ΦΕΚ 287/28-11-2005) οριοθετείτε επακριβώς η Ιατρική Ιδιότητα.

[Δ. Κουναλάκης]

Ωστόσο, για να μην δίνουμε θάρρος και πάρουμε και στο λαιμό μας συναδέλφους να πω ότι:
α) Η τάση σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι να αποσυνδεθεί η άσκηση της ιατρικής με το πτυχίο ιατρικής και να συνδεθεί με την ειδικότητα μετά το πτυχίο της ιατρικής.
β) Το πτυχίο της ιατρικής θα φτάσει να θεωρείται σε μεγάλο βαθμό κάτι σαν γνώση αλλά όχι επαγγελματικό δικαίωμα.
γ) Ήδη δεν επιτρέπεται η σύμβαση με ταμεία σε μη ειδικευμένους και οι υπάρχοντες εργαζόμενοι σε ταμεία που είχαν κλείσει χρόνια εργασίας διατηρούνται χωρίς δυνατότητα να μπουν καινούργιοι.

Άρα θα συμφωνήσω με χίλια συμφωνώ όσον αφορά το θέμα του πως πρέπει να ασκείται η ιατρική και που περιγράφεις αλλά μην βάζετε σε πειρασμό νέους συναδέλφους που μπορεί να πάρουν επιζήμιες αποφάσεις εν τη αναμονή για ειδικότητα. Τώρα για την δική σου περίπτωση, είναι αξιέπαινες οι προσπάθειες σου και οι αποφάσεις σου και εύχομαι και στα δύσκολα χρόνια που έρχονται να συνεχίσεις έτσι.

[EzeΤΡΟΛ]

Δεν ξέρω σε ποια κατηγορία ιατρών ανήκω, ξέρω όμως σε ποια ΘΕΛΩ να ανήκω. Και για αυτό μάχομαι, για να βελτιώσω τον εαυτό μου και όχι να περιμένω τη λύση από άλλους φορείς, που ούτως ή άλλως δεν θα βοηθήσουν ποτέ. Και αυτό, και μόνο αυτό, θέλω  να είναι το μήνυμά μου προς τους νεότερους ιατρούς. Να αγωνιστούν για το διάβα στην απέναντι όχθη. Γιατί η Ιατρική δεν πάσχει από «ασφαλιστική κρίση» αλλά από Ηθική και Ανθρωπισμό. Γιατί χωρίς ήθος η Ιατρική είναι ανούσια. Ένας κερδοσκόπος ιατρός με πελατολόγιο 10.000 ασθενείς θα αισθάνεται πάντα «κορεσμένος». Αντίθετα ένας ιατρός Ανθρωπιστής θα αισθάνεται πάντα ιατρός και άνθρωπος, ακόμη και χωρίς ασθενείς.

Πριν από μερικά (5 ή 6) χρόνια, είχα την τύχη να συνομιλήσω για λίγο στο Αμφιθέατρο του Ανατομείου του ΑΠΘ (στα πλαίσια κάποιων μαθημάτων ΠΦΥ που γινόντουσαν Τετάρτη απόγευμα) με έναν διοπτροφόρο (όπως κι εγώ) και γενειοφόρο συνάδελφο, που ξεχώριζε αμέσως για το ήθος και την ποιότητά του, και, επιπλέον, είχε ειδικευτεί στην Παθ.Αν. Δεν θα με εξέπληττε (μάλλον: θα με χαροποιούσε) αν πρόκειται για τον συνάδελφο @medicus.

Diamonds shine forever, θα μπορούσε να πει κάποιος και κάπως έτσι φιλοδόξησα να μπω κι εγώ στην κονίστρα της προσφοράς στον συνάνθρωπο, μέχρι που μπλέχτηκα στα γρανάζια του συστήματος, και κυρίως, για κακή μου τύχη, ήρθα σε επαφή με επίορκους φμφ που προσπάθησαν να με παγιδεύσουν για να αυξήσουν τα κέρδη τους. Ακόμη και σήμερα, όταν διαπιστώνω ότι ο ακύρηχτος πόλεμος μεταξύ των φμφ για την εξοικονόμηση όσο γίνεται περισσότερων και πιο "φορτωμένων" συνταγών μαίνεται περισσότερο από ποτέ, αναρωτιέμαι πόσο αληθινές είναι οι διαβεβαιώσεις του user @tasath ότι το επάγγελμα καρκινοβατεί, κέρδος δεν βγαίνει μεγάλο και ότι γενικά οι φμφ συγκαταλέγονται στους αναξιοπαθούντες επαγγελματίες.

Αν πραγματικά τα Ταμεία δε πληρώνουν, τότε γιατί ο σημερινός selectively defaulted (πλέον) έλ φμφ πασχίζει να αποσπάσει όσο γίνεται περισσότερες συνταγές με τη νέα μόδα στο Ca προστάτη, το Prolia, ένα φάρμακο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του αφού:
- Έχει ξεχειλωμένη ένδειξη (προφυλάσσει -αλήθεια; ντεμέκ;- από την οστεόλυση) άρα μπορεί ( ; ) να χορηγείται προληπτικά σε όλους ( ; ) τους ασθενείς με Ca προστάτη
- Έχει συμμετοχή ασφαλισμένου 0%, άρα προσφέρεται για υπερκατανάλωση
- Έχει Λ.Τ. γύρω στην 350άρα, άρα αφήνει στον φμφ κέρδος όσο 2-3 μεροκάματα ενός ελ εργαζομένου.

"To πάθος για το χρήμα, σε κάνει Παύλο Τσίμα" λένε τα γκραφίτι των Αγανακτισμένων. Όταν ο παθιασμένος φιλάργυρος συνειδητοποιεί την εξάρτησή του, νομίζει ότι η λύτρωση περνάει μέσα από την ολοκληρωτική καταστροφή - και ενδίδει ακόμη περισσότερο. Τα σκάφη, οι γκόμενες και τα ακριβά αυτοκίνητα, είναι τόσο απατηλά (δεν βρίσκω πιο κατάλληλη λέξη - οι άγγλοι χρησιμοποιούν την παπαριά: elusive), όσο μακρινό και απατηλό είναι να κατακτήσει κανείς, αν και βρίσκονται στον αντίποδα, και τις ηθικές αρετές που ευαγγελίζεται ο εκλεκτός συνάδελφος @medicus.

Οι νεο-Ελ έχουν τις κυβερνήσεις που επιλέγουν και τον γιατρό που τους αξίζει. Και αν κανείς νομίζει ότι το κριτήριο του λαού είναι αλάνθαστο, ας ρίξει μια ματιά στο ρόστερ του τρέχοντος και του πρόσφατα παρελθόντος πολιτικού προσωπικού της χώρας μας και θα πάρει την απάντησή του.

[timex]

Επειδή δεν έχω καταλάβει...
Φίλη μου ,αφου είχε κάνει αγροτικό προσπαθησε να ανοιξει τουριστοιατρειο στη Χαλκιδικη.
Τότε μου είπε πως για να μπορεί να ανοιξει ιατρειο (επειδη δεν ειχε ειδικοτητα ακομη) θα έπρεπε να μην υπάρχει ειδικευμένος γιατρός(παθολόγος ή γενικός γιατρός) σε ακτίνα 35 χμ.
Αυτό δεν ισχύει;

Μάλιστα, στην περιοχή που άνοιξε τότε ιατρείο υπήρχε μονο μια παιδίατρος.

[EzeΤΡΟΛ]

Επειδή δεν έχω καταλάβει...
Φίλη μου ,αφου είχε κάνει αγροτικό προσπαθησε να ανοιξει τουριστοιατρειο στη Χαλκιδικη.
Τότε μου είπε πως για να μπορεί να ανοιξει ιατρειο (επειδη δεν ειχε ειδικοτητα ακομη) θα έπρεπε να μην υπάρχει ειδικευμένος γιατρός(παθολόγος ή γενικός γιατρός) σε ακτίνα 35 χμ.
Αυτό δεν ισχύει;

Μάλιστα, στην περιοχή που άνοιξε τότε ιατρείο υπήρχε μονο μια παιδίατρος.

Το άνοιξε τελικά; Σε ποιό πόδι;

Αυτά με τις ακτίνες και τους γεωμετρικούς τόπους, μου θυμίζουν αποστάσεις που πρέπει να τηρούνται μεταξύ φαρμακείων και της πύλης του νοσοκομείου - και εμείς είμαστε τίμιοι ανθρώποι και όχι κλειστοεπαγγελματίες. Ή, θυμίζουν τον προφήτη Ηλία που πήρε τα όρη και τα βουνά μέχρι να βρει κατοίκους που δεν είχαν ξαναδεί κουπί και το πέρασαν για φουρνόξυλο. Γιατί δλδ 35 χλμ; Αν η έρημος Γκόμπι ήταν στην Ελλάδα, ίσως μπορούσε να βρεθεί τέτοιο σημείο... Αλλά στη σημερινή Ελ, τσουκ...

[medicus]

Επειδή δεν έχω καταλάβει...
Φίλη μου ,αφου είχε κάνει αγροτικό προσπαθησε να ανοιξει τουριστοιατρειο στη Χαλκιδικη.
Τότε μου είπε πως για να μπορεί να ανοιξει ιατρειο (επειδη δεν ειχε ειδικοτητα ακομη) θα έπρεπε να μην υπάρχει ειδικευμένος γιατρός(παθολόγος ή γενικός γιατρός) σε ακτίνα 35 χμ.
Αυτό δεν ισχύει;

Μάλιστα, στην περιοχή που άνοιξε τότε ιατρείο υπήρχε μονο μια παιδίατρος.

Από την στιγμή που κατέχεις ΑΔΕΙΑ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ, ουδείς δύναται να σου απαγορεύσει την άσκηση της Ιατρικής Τέχνης (Π.Δ. 84 ΦΕΚ 70/10-4-2001, 5.2.β & 5.2.γ και Νόμος 3418(ΦΕΚ 287/28-11-2005). Τότε τι νόημα έχει η παραπάνω άδεια; Μάλιστα στην εφορία υπάρχει και ειδικός κωδικός για τα ιατρεία άνευ ειδικότητος (ΚΩΔΙΚΟΣ: 85121092-Υπηρεσίες Ιατρών γενικά, αποκλειστικά με προσωπική εργασία).

[medicus]

α) Η τάση σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι να αποσυνδεθεί η άσκηση της ιατρικής με το πτυχίο ιατρικής και να συνδεθεί με την ειδικότητα μετά το πτυχίο της ιατρικής.
β) Το πτυχίο της ιατρικής θα φτάσει να θεωρείται σε μεγάλο βαθμό κάτι σαν γνώση αλλά όχι επαγγελματικό δικαίωμα.

Η αποδεύσμευση θα γίνει και στην Ελλάδα, μιας και σε χώρες του εξωτερικού ισχύει από δεκαετίες. Ποιά αποδέσμευση όμως ισχύει στο εξωτερικό και θα έρθει και στην Ελλάδα; Όχι της ΑΔΕΙΑΣ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ με το ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, αλλά, του ΠΤΥΧΙΟΥ με την ΑΔΕΙΑ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ. Πρακτικά ο απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής θα πρέπει να περνάει από ειδικές εξετάσεις προκειμένω να λάβει την απαιτούμενη ΑΔΕΙΑ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ και όχι απλά να λαμβάνει την τελευταία μόνο κατόπιν αιτήσεως σε μία Νομαρχία, μετά το πέρας των σπουδών του. Σας το λέω από προσωπική εμπειρία, είμαι πτυχιούχος Ιατρικής Σχολής αλλοδαπής χώρας και έδωσα εξετάσεις προκειμένω να λάβω την ΑΔΕΙΑ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ. Στην Ελλάδα απλώς την μετέφρασα και τίποτα άλλο.
Μην αφήνουμε τους διάφορους "κύκλους" να φοβίζουν τα νέα παιδιά και να τους λένε ότι μόνο με την συγκατάθεσή τους και την μεταλαμπάδευση των δικών τους, και μόνο, γνώσεων έχουν ελπίδες στη ζωή. Μην αφήνουμε τα νέα παιδιά να γίνονται απλά μεταφορείς laptop και χαρτοφακέλλων διάφορων κυριών και κυρίων και αφού "ξεζουμιστούνε" οικονομικά, ψυχικά και ηθικά να πετάγονται ως απορρίματα και ανίκανα πλέον να σταθούνε οπουδήποτε. Υπάρχει ζωή και έξω από το "σύστημα".
Και συμφωνώ απόλυτα ότι ο καθένας πρέπει να επιλέξει από ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ τη διαδρομή του, αλλά τουλάχιστον να γνωρίζει πλήρως τα νομικά του δικαιώματα έτσι ώστε αργότερα να είναι εκείνος υπεύθυνος για τις επιλογές του. Μάθετε λοιπόν, νέοι ιατροί, ποιοί είστε, τι θέλετε, τι δικαιούστε και στη συνέχεια επιλέξτε κατά βούληση.   

[medicus]

Πριν από μερικά (5 ή 6) χρόνια, είχα την τύχη να συνομιλήσω για λίγο στο Αμφιθέατρο του Ανατομείου του ΑΠΘ (στα πλαίσια κάποιων μαθημάτων ΠΦΥ που γινόντουσαν Τετάρτη απόγευμα) με έναν διοπτροφόρο (όπως κι εγώ) και γενειοφόρο συνάδελφο, που ξεχώριζε αμέσως για το ήθος και την ποιότητά του, και, εππλέον, είχε ειδικευτεί στην Παθ.Αν. Δεν θα με εξέπληττε (μάλλον: θα με χαροποιούσε) αν πρόκειται για τον συνάδελφο @medicus.

Είμαι διοπτροφόρος αλλά ουδέποτε γενειοφόρος. Οπότε μάλλον πρόκειται για άλλον συνάδελφο.

Ευχαριστώ και καλή σας μέρα.

[timex]

Επειδή δεν έχω καταλάβει...
Φίλη μου ,αφου είχε κάνει αγροτικό προσπαθησε να ανοιξει τουριστοιατρειο στη Χαλκιδικη.
Τότε μου είπε πως για να μπορεί να ανοιξει ιατρειο (επειδη δεν ειχε ειδικοτητα ακομη) θα έπρεπε να μην υπάρχει ειδικευμένος γιατρός(παθολόγος ή γενικός γιατρός) σε ακτίνα 35 χμ.
Αυτό δεν ισχύει;

Μάλιστα, στην περιοχή που άνοιξε τότε ιατρείο υπήρχε μονο μια παιδίατρος.

Το άνοιξε τελικά; Σε ποιό πόδι;

Αυτά με τις ακτίνες και τους γεωμετρικούς τόπους, μου θυμίζουν αποστάσεις που πρέπει να τηρούνται μεταξύ φαρμακείων και της πύλης του νοσοκομείου - και εμείς είμαστε τίμιοι ανθρώποι και όχι κλειστοεπαγγελματίες. Ή, θυμίζουν τον προφήτη Ηλία που πήρε τα όρη και τα βουνά μέχρι να βρει κατοίκους που δεν είχαν ξαναδεί κουπί και το πέρασαν για φουρνόξυλο. Γιατί δλδ 35 χλμ; Αν η έρημος Γκόμπι ήταν στην Ελλάδα, ίσως μπορούσε να βρεθεί τέτοιο σημείο... Αλλά στη σημερινή Ελ, τσουκ...

Το ανοιξε πριν 4-5 χρονια για ενα μηνα.Μετα το αφησε και δουλεψε σε ξενοδοχειο.
Ειχε παρει τοτε και δυο ταμεια.Απο το ενα (μαλλον τεβε) επαιρνε 290 ευρω το μηνα.

[ioka]

Καλημέρα σε όλους. Είναι φοβερό το φόρουμ αυτό και σου λύνει πολλές απορίες ειδικά ότι αφορά νομοσχέδια και παραθυράκια νόμων. Πράγματα που δεν διδάσκονται στην σχολή. Ένας γνωστός μου εδώ και τρία χρόνια έχει ιατρείο χωρίς ειδικότητα, μέσα στην Αθήνα. Δεν ξέρω τι μηχανήματα έχει νομίζω μόνο καρδιογράφο. Παίρνει 10 ευρώ την επίσκεψη και δουλεύει χωρίς ταμεία. Το ιατρείο του λειτουργεί από τις 9 το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα. Όσες φορές έχω πάει το ιατρείο του είναι γεμάτο κόσμο. Από όσο μου λέει βλέπει καμιά 15αριά άτομα την ημέρα. Δηλαδή 15x10ευρώx20 εργάσιμες=3000 ευρώ το μήνα! Να πω την αλήθεια νόμιζα ότι το ιατρείο του το είχε ανοίξει παράνομα. Δεν ήξερα ποιος νόμος του έδινε το δικαίωμα να ανοίξει ιατρείο χωρίς ειδικότητα. Το ανακάλυψα στο δικός σας το φόρουμ και σας χιλιοευχαριστώ για όσες πληροφορίες δίνετε. Έχω αρχίσει να το σκέφτομαι σοβαρά να ανοίξω και εγώ έτσι ιατρείο. Σίγουρα θα βγάζω περισσότερα από τα 1000 ευρώ του ΕΟΠΥΥ. Και θα ζω και ανθρώπινα και θα έχω και χρόνο ελεύθερο. Και πάλι σας ευχαριστώ. 

[EzeΤΡΟΛ]

Καλωσόρισες και ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.

Μήπως είσαι σε θέση να γνωρίζεις αν ο γνωστός σου κόβει απόδειξη στους πελάτες του και αν δηλώνει τα εισοδήματά του στην Εφορία; Το ρωτώ αυτό, διότι με 40% συντελεστή φορολόγησης, το εισόδημά του συρρικνώνεται αυτομάτως σε 3,000 x (1-0.4) = 1,800 ευρώ. Και αν βγάλουμε τα έξοδα ιατρείου ( υπάρχει και ενοίκιο; ), τα πράγματα στενεύουν.

Επίσης, αν δεν έχει συμβάσεις με Ασφ. Ταμεία, πάει να πει ότι γράφει τις συνταγές του σε λευκά χαρτάκια και ότι κατόπιν οι πελάτες του πρέπει να αναζητήσουν άλλο γιατρό, συμβεβλημένο με το Ταμείο τους, για να πάρουν συνταγή του Ταμείου (μια διαδικασία που εδώ ονομάσαμε "ξέπλυμα συνταγών").

Τέσπα, τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα, αλλά μη απογοητεύεσαι (από τώρα).  

[Denominator]

Καλημέρα σε όλους. Είναι φοβερό το φόρουμ αυτό και σου λύνει πολλές απορίες ειδικά ότι αφορά νομοσχέδια και παραθυράκια νόμων. Πράγματα που δεν διδάσκονται στην σχολή. Ένας γνωστός μου εδώ και τρία χρόνια έχει ιατρείο χωρίς ειδικότητα, μέσα στην Αθήνα. Δεν ξέρω τι μηχανήματα έχει νομίζω μόνο καρδιογράφο. Παίρνει 10 ευρώ την επίσκεψη και δουλεύει χωρίς ταμεία. Το ιατρείο του λειτουργεί από τις 9 το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα. Όσες φορές έχω πάει το ιατρείο του είναι γεμάτο κόσμο. Από όσο μου λέει βλέπει καμιά 15αριά άτομα την ημέρα. Δηλαδή 15x10ευρώx20 εργάσιμες=3000 ευρώ το μήνα! Να πω την αλήθεια νόμιζα ότι το ιατρείο του το είχε ανοίξει παράνομα. Δεν ήξερα ποιος νόμος του έδινε το δικαίωμα να ανοίξει ιατρείο χωρίς ειδικότητα. Το ανακάλυψα στο δικός σας το φόρουμ και σας χιλιοευχαριστώ για όσες πληροφορίες δίνετε. Έχω αρχίσει να το σκέφτομαι σοβαρά να ανοίξω και εγώ έτσι ιατρείο. Σίγουρα θα βγάζω περισσότερα από τα 1000 ευρώ του ΕΟΠΥΥ. Και θα ζω και ανθρώπινα και θα έχω και χρόνο ελεύθερο. Και πάλι σας ευχαριστώ.  

Συνάδελφε καλώς ήλθατε! Το παράδειγμα αυτό που αναφέρετε αποτελεί πρόκριμα για τα μελλοντικά ιατρεία που θα είναι εκτός ΕΟΠΥΥ. Μόνο που επειδή αυτά θα είναι πολλά, θα υπάρχει και πιο αυξημένη πίεση σε αυτό το κομμάτι της αγοράς. Δε θέλω να σας απογοητεύσω - απλά εγώ προσωπικά δεν μπορώ να προσομοιώσω τις συνθήκες τους επόμενους μήνες.

[Harper]

Συγγνωμη για την παρεμβαση αλλά ιδιωτικο ιατρειο ΜΗ ΕΟΠΠΥ χωρις τη δυνατοτητα συνταγογραφησης ειναι καταδικασμενο.Κατα τη γνωμη μου το όλο στοιχημα θα παιχθει στο αν τελικα δωθει η δυνατοτητα στους ΜΗ ΕΟΠΠΥ ιατρους να συνταγογραφουν.Ακομη και ετσι θα ειναι βιωσιμοι γιατι η τακτικη συνταγογραφηση αποτελει μεγαλο κομματι της πίτας και εστω και με μια λογικη-συμβολικη τιμη επίσκεψης ένας ιδιωτης που αποφασιζει να κινηθει μονος βασιζομενος στην επιστημονικη του επάρκεια και το ηθος του ως ανθρωπος μπορει να τα βγαλει πέρα κερδιζοντας την εμπιστοσυνη και τις καρδιες των ασθενων του.Μεχρι τοτε όμως το υπουργειο έντεχνα(ή όντας σε συγχυση?)κρατα κλεισμενα τα χαρτια του σα μεσον πιεσης και σπορας αμφιβολιων.Οι καρεκλοκενταυροι που κρατουν τις μοιρες επαγγελματιων στα χερια τους και που στο βωμο μικροπολιτικων και βρωμικων τακτικων οδηγουν στη συγχυση και την αμφιβολια θα επρεπε να ντρεπονται.

[medicus]

Συγγνωμη για την παρεμβαση αλλά ιδιωτικο ιατρειο ΜΗ ΕΟΠΠΥ χωρις τη δυνατοτητα συνταγογραφησης ειναι καταδικασμενο.

Χίλια συγγνώμη για την παρέμβαση κύριε συνάδελφε, αλλά έχω μία ένσταση. Διατηρείτε ιατρείο μη συμβεβλημένο με ασφαλιστικά ταμεία και έχετε τόσο απόλυτη άποψη επί του θέματος; Αν μου επιτρέπετε θα σας δώσω μερικά στατιστικά στοιχεία, των τελευταίων 4 χρόνων, του δικού μου ιατρείου «άνευ ειδικότητας» και χωρίς καμία σύμβαση με ασφαλιστικούς φορείς.

1. Τιμή επίσκεψης: στο ιατρείο=20 ευρώ
2. Κόβονται αποδείξεις σε όλους τους ασθενείς και για ολόκληρο το ποσό της επίσκεψης
3. Ετήσιο εισόδημα 2007=44.640 ευρώ(μ.ο. ασθενών ανά ημέρα=9,3)
4. Ετήσιο εισόδημα 2008=47.040 ευρώ(μ.ο. ασθενών ανά ημέρα=9,8)
5. Ετήσιο εισόδημα 2009=53.760 ευρώ(μ.ο. ασθενών ανά ημέρα=11,2)
6. Ετήσιο εισόδημα 2010=65.760 ευρώ(μ.ο. ασθενών ανά ημέρα=13,7)
7. Εισόδημα 2011(έως 15.09.2011)= 52.360 ευρώ(μ.ο. ασθενών ανά ημέρα=15,4)

Θα αφαιρέσω τους φόρους, σαν να ήταν όλοι με μείον 40%. Έχουμε λοιπόν, καθαρά κέρδη:
2007=26.784 ευρώ ( 2.232 το μήνα)
2008=28.224 ευρώ ( 2.352 το μήνα)
2009=32.256 ευρώ ( 2.688 το μήνα)
2010=39.456 ευρώ ( 3.288 το μήνα)
2011=3.696 το μήνα (έως 15.09.2011)

Πιστεύω ότι αυτά τα στοιχεία είναι πιο αξιόπιστα από θεωρητικές αναλύσεις. Το έχω ξαναπεί και ίσως έχω παρεξηγηθεί. Άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη. Δεν πρέπει να φοβίζουμε τους νέους συναδέλφους. Να τους εκθέτουμε τις εμπειρίες μας και να τους αφήνουμε να επιλέγουν με γνώμονα πραγματικά δεδομένα και όχι θεωρίες.
Όπως εγώ δεν μπορώ να εκφέρω άποψη για τις εργασιακές συνθήκες των συναδέλφων στα κέντρα υγείας ή των ιδιωτών συναδέλφων με «ταμειακές» συμβάσεις, έτσι και όποιος δεν έχει ιατρείο χωρίς συμβάσεις δεν μπορεί να κινδυνολογεί χωρίς στοιχεία και δεδομένα. Μπορεί και εγώ σε μερικούς μήνες να κερδίζω μόνο 500 ευρώ το μήνα, όπως και μπορεί να ανέβω στα 5000 ευρώ το μήνα. Κανένας μας δεν ξέρει το μέλλον. Όταν ξεκίνησα το ιατρείο μου, όλοι οι φίλοι μου ιατροί με είχαν καταδικάσει ότι θα το κλείσω εντός εξαμήνου. Τελικά όχι μόνο δεν το έκλεισα αλλά βρίσκομαι σε αρκετά πλεονεκτικότερη, τουλάχιστον οικονομικά, θέση από εκείνους. Και έχει περάσει σχεδόν μία δεκαετία.

Εξάλλου δε θα ζήσω και χίλια χρόνια. Η ιατρική εξ ορισμού είναι επιστήμη των ρίσκων, όχι όμως μόνο επιστημονικά αλλά και επαγγελματικά. Σε ποιά ηλικία πρέπει να φτάσω για να τολμήσω; Στα 45 ή στα 50 και αφού θα έχω εξαντληθεί από τις υποσχέσεις τους και τις αναμονές τους; Πάντα πίστευα στο δόγμα «ο τολμών νικά» και, θα το πω και ας χλευασθώ, ο Θεός δεν αφήνει κανέναν.

Αρκετά πια με την κλαψούρα και τα σενάρια. Ιατροί είμαστε και όχι «συνταγογράφοι»!!! Μας κοροϊδεύουν όλοι. Καταντήσαμε ο περίγελος του κοινωνικού συνόλου. Πού είναι το επιστημονικό μας ανάστημα; Από εμάς εξαρτάται η υγεία του κόσμου. Γι’αυτό σπουδάσαμε και σε αυτό ορκιστήκαμε, μήπως το ξεχάσαμε; Πόσο χαμηλά θα ρίξουμε ακόμη τον εαυτό μας και την Ιατρική; Όλες οι φωνές μας περιστρέφονται γύρω από τα βιβλιάρια και τίποτα άλλο. Όλη μέρα φαγωμάρα, τι είπες εσύ του ΙΚΑ, τι συνταγογραφείς εσύ του Κέντρου Υγείας, πόσα παίρνεις μαύρα εσύ από το νοσοκομείο και άλλα παρόμοια και ατέλειωτα! Μας πήραν είδηση ότι καταντήσαμε υποχείρια των φαρμακευτικών εταιρειών και των φαρμακοποιών.

Επιτέλους, να σταματήσει αυτή η διχόνοια και να υπερασπιστούμε για λίγο, έστω, την ΙΑΤΡΙΚΗ. Όχι τους ιατρούς αλλά την ΙΑΤΡΙΚΗ. Και τότε αυτή με τη σειρά της θα μας ανταποδώσει τα μέγιστα.

Συγγνώμη για το ξέσπασμα αλλά με όλα αυτά που γράφονται το τελευταίο διάστημα νοιώθω ενοχές και ντροπή, για το αν αξίζει να λέγομαι ΙΑΤΡΟΣ. Βαρύς ο τίτλος και ασήκωτη η ευθύνη, για τις δικές μου πλάτες...

…Ευχαριστώ