Θέματα Εργασίας > Εμπειρίες κατά την εργασία στην ΠΦΥ
Βοηθήματα στην κλινική διάγνωση για το γιατρό
Denominator:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος......... νομίζω ότι μπορεί να παρέχεται η δυνατότητα στους συναδέλφους να έχουν τον υπέρηχο ως βοήθημα στις (συγκεκριμένες) περιπτώσεις που αυτό μπορεί να βοηθήσει στο χειρισμό ενός περιστατικού.
--- Τέλος παράθεσης ---
Μπορούν να καθοριστούν εκ των προτέρων ποιες είναι αυτές οι περιπτώσεις, που με ασφάλεια μπορείς να κάνεις χρήση τέτοιων μέσων που να σε βοηθήσουν και να μην σε παραπλανήσουν στην διάγνωση ή στο χειρισμό ενός περιστατικού?
Αυτό που είπε ο Αδαμάντιος : Μεγάλη κουβέντα το «χωρίς παθολογικά ευρήματα».
Για μένα έχει μεγάλη σημασία ποιος το λέει, με τι γνώσεις το λέει και τι τεχνολογία χρησιμοποιεί να το πει.
--- Τέλος παράθεσης ---
Όχι φυσικά.
Η ιατρική δεν είναι μαθηματικά.
Έχει πολλές περισσότερες παραμέτρους.
Για το λόγο αυτό ας κάνει ο καθένας αυτό που του επιτάσσει η συνείδησή του και επιτρέπουν οι γνώσεις του, πάντα με καλή προαίρεση και στα πλαίσια του νόμου, και δε θα είναι ποτέ χαμένος.
Εγώ έχω κάνει πολλά λάθη, κυρίως γιατί συνέχεια ασχολούμαι με τον άρρωστο.
Υπάρχει και η άποψη ότι όσο λιγότερο έχει να κάνει κανείς με τον άρρωστο, τόσο πιο πολύ προφυλάσσει τον εαυτό του.
Ο καθένας ας διαλέξει τη στάση του (κι ας τον διαλέξουν οι ασθενείς).
γιαννης παιδιατρος:
Θα ηθελα να επισημανω οτι παροτι κλινικοι γιατροι μπαινουμε σε μια συζητηση για την διαγνωστικη βοηθεια εργαστηριακων και παρακλινικων εξετασεων και ποιος ειναι ο "ενδεδειγμενος" χειριστης.
Ειναι γεγονος οτι αν ο χειριστης εχει "καταρακτη" πιστοποιημενος " ή οχι το αποτελεσμα θα πασχει σιγουρα!Επισης το ιστορικο και η κλινικη εξεταση δεν μπορει να αντικατασταθουν απο οποιδηποτε μηχανημα ή τεστ.Ειναι γεγονος οτι υστερουμε στην εκπαιδευση σε ενα προσδιορισμενο μινιμουμ καταρτισης .Ειναι υποτιμητικο για το λειτουργημα μας να συζητουμε " σε ποιον ανηκει ο πελατης" και κατ"επεκταση και την εφαρμογη διατιμησης της πραξης μας επι του πελατου.Μιλαμε για ανθρωπους ,ασθενεις και οι οποιοι δεν ανηκουν σε κανενα.
Ας πουμε οτι εχεις ασθενη με συμπτωματα οξ. χολοκυστιτιδας στο ιατρειο ,ο echo δεν βλεπω τι επιπλεον προσφερει στον ασθενη ο οποιος θα παει τελικα στο νοσοκομειο παρα για να πουλησεις μουρη στον πελατη ή για να χρεωσεις παραπανω χρηματα.
Μπορεις να βαλεις διαγνωση και μεταφυσικα ρωτωντας τα πνευματα δεν ειναι ομως ιατρικη πραξη και δεν επιτρεπεται να υποκαθιστα την παραπομπη για θεραπεια σε αυτον που εστω θεωρητικα ειναι εκπαιδευμενος για το λογο αυτο.
Γ.Κτιστάκης:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος......... νομίζω ότι μπορεί να παρέχεται η δυνατότητα στους συναδέλφους να έχουν τον υπέρηχο ως βοήθημα στις (συγκεκριμένες) περιπτώσεις που αυτό μπορεί να βοηθήσει στο χειρισμό ενός περιστατικού.
--- Τέλος παράθεσης ---
Μπορούν να καθοριστούν εκ των προτέρων ποιες είναι αυτές οι περιπτώσεις, που με ασφάλεια μπορείς να κάνεις χρήση τέτοιων μέσων που να σε βοηθήσουν και να μην σε παραπλανήσουν στην διάγνωση ή στο χειρισμό ενός περιστατικού?
Αυτό που είπε ο Αδαμάντιος : Μεγάλη κουβέντα το «χωρίς παθολογικά ευρήματα».
Για μένα έχει μεγάλη σημασία ποιος το λέει, με τι γνώσεις το λέει και τι τεχνολογία χρησιμοποιεί να το πει.
--- Τέλος παράθεσης ---
Όχι φυσικά.
Η ιατρική δεν είναι μαθηματικά.
Έχει πολλές περισσότερες παραμέτρους.
Για το λόγο αυτό ας κάνει ο καθένας αυτό που του επιτάσσει η συνείδησή του και επιτρέπουν οι γνώσεις του, πάντα με καλή προαίρεση και στα πλαίσια του νόμου, και δε θα είναι ποτέ χαμένος.
Εγώ έχω κάνει πολλά λάθη, κυρίως γιατί συνέχεια ασχολούμαι με τον άρρωστο.
Υπάρχει και η άποψη ότι όσο λιγότερο έχει να κάνει κανείς με τον άρρωστο, τόσο πιο πολύ προφυλάσσει τον εαυτό του.
Ο καθένας ας διαλέξει τη στάση του (κι ας τον διαλέξουν οι ασθενείς).
--- Τέλος παράθεσης ---
Όχι συνάδελφε δεν αφήνεται μια τέτοια επιστήμη (ιατρική) στο να κάνει ο κάθε ένας ότι επιτάσσει η συνείδησή του στα πλαίσια του νόμου. Πρέπει να κάνει αυτό για το οποίο έχει τις γνώσεις και που θα καθορίζεται με πλαίσιο για το πώς θα λαμβάνει αυτές τις γνώσεις , πώς θα πιστοποιείται ότι είναι επαρκής πάνω σε αυτές τις γνώσεις και θα αξιολογείται για την συνεχιζόμενη εκπαίδευση πάνω στα νέα δεδομένα δια βίου και όχι να αυτοκαθορίζει ο καθένας, τί γνώσεις και τί ικανότητες έχει κατά την συνείδησή του με καλή προαίρεση. Στα πλαίσια ποιανού νόμου? Μήπως αυτού που θα καθορίζει ποιος κάνει τι?
Αναλογιστείτε την βαρύτητα αυτών, ειδικά τώρα που αλλάζει το καθεστώς για την ίδρυση ιδιωτικών μονάδων. Ποιους νομίζετε ότι θα προσλαμβάνουν? Θα ενεργούν κατά συνείδηση προς όφελος της υγείας του πληθυσμού ή κατά συνείδηση προς όφελος της τσέπης τους? Αυτά πως θα διασφαλιστούν εάν δεν μπουν κανόνες για το ποιος μπορεί να κάνει τι? Αλήθεια οι ειδικότητες τότε γιατί να υπάρχουν?
Συμφωνώ ότι κάποια πράγματα μπορεί να είναι νόμιμα. Θεωρώ όμως ότι η νομοθεσία πάνω στο θέμα αυτό (όπως και για άλλα πχ διακομιδές) πρέπει να εκσυγχρονιστεί στα σημερινά δεδομένα γνώσεων και τεχνολογίας .
Denominator:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΌχι συνάδελφε δεν αφήνεται μια τέτοια επιστήμη (ιατρική) στο να κάνει ο κάθε ένας ότι επιτάσσει η συνείδησή του στα πλαίσια του νόμου. Πρέπει να κάνει αυτό για το οποίο έχει τις γνώσεις και που θα καθορίζεται με πλαίσιο για το πώς θα λαμβάνει αυτές τις γνώσεις , πώς θα πιστοποιείται ότι είναι επαρκής πάνω σε αυτές τις γνώσεις και θα αξιολογείται για την συνεχιζόμενη εκπαίδευση πάνω στα νέα δεδομένα δια βίου και όχι να αυτοκαθορίζει ο καθένας, τί γνώσεις και τί ικανότητες έχει κατά την συνείδησή του με καλή προαίρεση. Στα πλαίσια ποιανού νόμου? Μήπως αυτού που θα καθορίζει ποιος κάνει τι?
--- Τέλος παράθεσης ---
Μάλλον δεν έκανα αντιληπτό το πνεύμα μου.
Όλοι μας έχουμε πτυχίο ιατρικής που πιστοποιεί την επάρκειά μας. Το τι σημαίνει αυτό στην πράξη το βλέπετε καθημερινά.
Όλοι μας έχουμε τίτλο ειδικότητας που επίσης πιστοποιεί την επάρκειά μας. Επίσης το αποτέλεσμα κρίνεται στην πράξη.
Η συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση με τη μορφή συνεδρίων και σεμιναρίων εν πολλοίς έχει αφεθεί στις φαρμακευτικές εταιρείες (γιατί έτσι βολεύει το κράτος) και είναι αυτή που όλοι γνωρίζουμε. Ελάχιστες αξιέπαινες εξαιρέσεις υπάρχουν οι οποίες δε φτάνουν για να καλύψουν το σύνολο.
Και πάμε τώρα στο δια ταύτα: Στη χώρα μας, προκειμένου να εκπαιδευτεί κανείς πρέπει να παρακαλέσει, πρέπει να υποσχεθεί, πρέπει να βάλει βαθειά το χέρι στη τσέπη, αν θέλει να είναι νόμιμος και ηθικά ακέραιος. Επιτρέψτε μου να σας τα λέω αυτά έχοντας και την πείρα του πανεπιστημιακού χώρου.
Άρα το υπάρχον καθεστώς οδηγεί τον καθένα μας στη διαπίστωσή μου: Στην άσκηση της ιατρικής σύμφωνα με τη συνείδησή του.
Σαφώς και θα έπρεπε να είναι διαφορετικά τα πράγματα, το έχω γράψει άλλωστε αρκετές φορές.
Το θέμα είναι τώρα τι κάνουμε, ελλείψει όλων αυτών την ύπαρξη των οποίων ευχόμαστε; Θα αρκεστούμε σε ευχολόγια ή θα αναλάβουμε τις (προσωπικές) ευθύνες μας με όποιο τρόπο μπορούμε έτσι ὠστε να βοηθήσουμε τον άρρωστο και την ΠΦΥ στο σύνολό της;
Γ.Κτιστάκης:
Την αναγκαιότητα περί περιοδικής αξιολόγησης του επαγγελματία για τις γνώσεις του και την ικανότητα του τα έχουμε πει. Όσο για το ακουστικό φίλε Δημήτρη εννοείται ότι έχεις εκπαιδευτεί προπτυχιακά. Για την χρήση του υπερήχου και του σπιρομέτρου που δεν περιλαμβάνεται στην προπτυχιακή εκπαίδευση δεν θα έπρεπε να υπάρχει κάποια πιστοποίηση για τις γνώσεις στην χρήση του? Αυτό εννοώ ότι θα πρέπει να αλλάξει. Εάν κρίνεται ότι είναι απαραίτητο η εκπαίδευση πάνω σε αυτά να είναι προπτυχιακά, είναι άλλο θέμα συζήτησης . Εδώ θεωρώ ότι υπάρχει ανισότητα και αδικία σε βάρος αυτών που έχουν δαπανήσει σε χρόνο και κόστος για την εκπαίδευση πάνω σε αυτά, έναντι τον υπολοίπων που νόμιμα μπορούν να τα χρησιμοποιούν «ως βοηθήματα». Αυτές οι αδικίες κατά την γνώμη μου πρέπει να διορθωθούν. Η θέση να τα χρησιμοποιεί όποιος θέλει κατά συνείδηση, δεν την θεωρώ σωστή, δίκαιη και ασφαλής για τον ασθενή.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση