σχετικά με θέματα καρδιολογικά

[kdiwavvou]

σε αυτό το τόπικ ευελπιστώ να βρω απαντήσεις σχετικά με θεματικές που εμένα προσωπικά με δυσκολεύουν


______________________________________________________________________________________________



ο συνδυασμός : κολπικής μαρμαρυγής  και  δεξιάς στροφής του άξονα θέτουν υποψία ότι πρόκειται για στένωση μιτροειδούς


ωραία τα λέει η κατευθυντήρια οδηγία

______________________________________________________________________________________________


ερώτηση :

πως θα υπολογίσω τον άξον άμα δεν έχω  ``p`` ?


______________________________________________________________________________________________


jUst fOr  fUn

[Nikos_med]

Ο άξονας βάσει του συμπλέγματος QRS δεν υπολογίζεται; H σοβαρή στένωση οδηγεί σε γιγάντωση του αρ κόλπου που γίνεται ευεπίφορος σε ανάπτυξη κολπικής μαρμαρυγής. Πάντα όμως το QRS, ήτοι σύμπλεγμα που αφορά στην συστολή των κοιλιών "καθορίζει" τον καρδιακό άξονα.  Εφόσον η πλήρωση της αρ κοιλίας σε στένωση εξαρτάται κατά πολύ από την κολπική συστολή (φυσιολογικά το πολύ 20% η συμμετοχή της κολπικής συστολής), η κολπική μαρμαρυγή είναι επικίνδυνη σε στένωση μιτροειδούς και φυσικά πιο συνηθισμένη. Επιπλέον στην στένωση μιτροειδούς αναπτύσσεται συχνά πνευμονική υπέρταση με συνεπόμενη υπερτροφία των ΔΕ κοιλοτήτων συγκριτικά με την αρ κοιλία (εξού και ο ΔΕ άξονας)... Πάντως τα p δεν συμμετέχουν στον υπολογισμό του άξονα, ακόμα και εάν έχουμε γιγάντωση ΑΡ κόλπου... 

[kdiwavvou]

πολύ ενδιαφέρον , ευχαριστώ πάρα πολύ


έψαξα λοιπόν με βάση την απάντηση και βρήκα το εξής :







ρωτώντας ειδικευόμενους καρδιολογίας η απάντηση ήταν πως :  ούτε εμείς οι καρδιολόγοι δεν κοιτάζουμε τον άξονα των ``p`` , θα κοιτάς τις Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, vl, vf, vr

επίσης πως ένα καλό βιβλίο  είναι αυτό του goldberger



____________________________________________________________________________________________
   

Απ: σχετικά με τους καρδιακούς τόνους
« Απάντηση #3 στις: Χθες στις 23:14:58 »
   
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

____________________________________________________________________________________________


ρωτώ λοιπόν :

ψάχνωντας βιβλία `δωρεάν` στο διαδίκτυο σε μορφή acrobat / downloaded  [ σχετικά με το ηλεκτροκαρδιογράφημα ]


παρατήρησα το εξής :

όλοι συμφωνούν ως προς τα διαστήματα και τα επάρματα ως προς την φυσιολογική τους διάρκεια / έκταση

όταν όμως πρόκειται για κριτήρια σχετικά με λοιπές καταστάσεις λ.χ

πνευμονική εμβολή

στροφή δίκην ορολογιού

στροφή ανάστροφα του ορολογιού

διαταραχές καλίου


.... υπάρχουν πολλές μα πάρα πολλές διαφορές



από την μια το κλασσικό βιβλίο του goldberger  από την άλλη λοιπά πιο σύγχρονα συγγράματα και από σοβαρούς εκδότες λ.χ elsevier, ovid

τι διαβάζει και τι χρειάζεται ο Γ ιατρός ;
ποιοι είναι οι λόγοι που δεν μπορεί να γίνει επίσημη αναφορά σε συνιστώμενα συγγράματα για τις εξετάσεις  ειδικότητας ;


επίσης πολλές φορές κάμωντας ΗΚΓ λ.χ σε ορθοπαιδικό ασθενή, πηγαίνωντας για γνωμάτευση στον ειδικό καρδιολόγο, ευρήματα που νόμιζα πως είχα αξιολογήσει τα βρήκε κατα φύσει, προφανώς στηριζόμενος σε λοιπά κριτήρια

επίσης φυσιολογικά ευρήματα παρεμφερώς τα  aξιολογούσε ως παθολογικά, κάτι παραπάνω θα ήξερε


αντίστοιχο είναι και τα ερώτηματα, που ακούμε την μιτροειδή ; μόνο δεξιά ακροαζόμαστε την αορτική ή και αριστερά για κάποια φυσήματα ;



ευχαριστώ για την απάντηση , ειλικρινά όταν είχα πρωτοψάξει για τον άξονα του ΗΚΓ στο  ίντερνετ εικόνες αλλά και .ppt .pdf είχα βρει κυρίως αξιολόγηση ως προς τα p

και  κάποια στιγμή εχθές που έβλεπα ένα σύγγραμμα  :

Marc Gertsch
The ECG Manual
An Evidence-Based Approach
/ springer

βλέπωντας την στένωση μιτροειδούς και την στροφή του  άξονα μπλόκαρα ειλικρινά


thanks a lot

kdiwavvou

[Nikos_med]

Και γω ευχαριστώ που δίνεις τροφή για σκέψη. Στην πράξη υπολογίζεται πάντα ο άξονας QRS...Ούτως ή άλλως p (μιτροειδικά) λόγω κολπ μαρμ δεν θα δούμε, αλλά ο ΔΕ άξονας αυτό μας υποδηλώνει. Μπορεί να υποτιμούμε μερικές φορές τον άξονα, αλλά πχ στην Αγγλία αν δεν μάς δώσει ο cardio άξονα γραμμένο το επιστρέφουμε το ΗΚΓ για να τον γράψει, όταν βέβαια το ΗΚΓ χρήζει γνωματεύσεως... Και προφανώς υπάρχει λόγος όπως πχ εδώ, για να γίνει υπέρηχο καρδιάς, αν και η κλινική εξέταση θα οδηγούσε στο ίδιο αποτέλεσμα. Επίσης ο άξονας είναι χρήσιμος σε πνευμονική εμβολή, αποκλεισμό σκέλους (ημισκελικό;) που μπορεί να υποκρύπτει ACS, υπερτροφία ΑΡ κοιλίας με παράλληλο strain και διαταραχές ST... Γενικά νομίζω για τον γενικό ιατρό όσο πιο πολλά και σωστά ξέρει τόσο το καλύτερο, αλλά η κλινική εικόνα και η φυσική εξέταση είναι σημαντικότερα από το ΗΚΓ ακόμα και για τον καρδιολόγο και πάνω από όλα να γίνεται ο διαχωρισμός του επείγοντος από το τακτικό περιστατικό. Ειδικά που είπες για AF ούτε οι καρδιολόγοι έχουν σαφή guidelines για την αντιμετώπιση στην πράξη, ειδικά με το θέμα το πότε άρχισε, πόσο κρατάει (παροξυσμική, χρόνια κλπ). Στο περιστατικό το ΗΚΓ οδηγεί σε υπέρηχο όπως και η φυσική εξέταση, αν και η γιγάντωση του ΑΡ κόλπου φαίνεται και με την Α/Α θώρακος.

[kdiwavvou]

διαχείρηση ασθενούς με ΕΜ

αν δώσει διαταραχές βλεβοκόμβου / βραδυκαρδία,  τότε εάν δεν οφείλεται σε Αρ ΚΑ  αλλά  απλά σε ελαττωμένη Καρδ. παροχή : θα δώσω Β- αποκλειστή

ΔΗΛΑΔΗ ΔΕΝ ΘΑ ΔΩΣΩ ΣΕ :      ΦΛΕΒΟΚΟΜΒΙΚΗ ΒΡΑΔΥΚΑΡΔΙΑ + Αρ ΚΑ





Αν δώσει  έκτοπες κολπικές οι οποίες προοδευτικά :  Αυξάνονται σε συχνότητα, θα πρέπει να υποψιαστώ  ΚΑ
Εδώ,   ΓΙΑΤΙ συνίσταται  η χορήγηση Β- αποκλειστού ;




Μετά από ΕΜ, εμφανίζεται κολπικός πτερυγισμός   :
 α..      Γιατί δεν πρέπει να χορηγήσω  ``ηπαρίνη`` ;
 β..      Την αντιμετωπίζω όπως την κολπική μαρμαρυγή :   στην πράξη στην κολπική μαρμαρυγή δεν  ``παρεμβαίνω``. Στον πτερυγισμό θα κάμω καρδιοανάταξη ωστόσο ;







digoxin      :   πότε θα επιδεινώσει την ισχαιμία  μετά από πρόσφατο [ ωρών ] ΕΜ ;
         πότε θα πρέπει να χορηγηθεί  σε  ΕΜ ;





κολπική μαρμαρυγή  σε έδαφος ΕΜ  :  πότε θα πρέπεινα κάμω καρδιοανάταξη ;
                έστω ότι  ``σπάει`` φαρμακευτικά  ή  με καρδιοανάταξη . Θα χορηγήσω amiodarone ;  Τι άλλες επιλογές  έχω ;




ισοπροτενερόλη         :      έχει θέση στην ΠΦΥ ;




λιδοκα̈́ινη         :      πως και πότε χορηγείται στην ΠΦΥ  ;

[Zachariadis]

Αν και ομολογώ πως με μπερδεύεις λίγο με ορισμένες ερωτήσεις θα προσπαθήσω να σου δώσω κάποιες χρήσιμες ελπίζω απαντήσεις:
Λοιπόν..
1- Φλεβοκομβική βραδυκαρδία ή και διαφόρου βαθμού ΚΚ αποκλεισμός εμφανίζεται συχνά σε εμφράγματα
του κατωτέρου τοιχώματος.Άν δεν συνοδεύεται απο υπόταση συνήθως δεν απαιτεί αντιμετώπιση.Σε αντίθετες
περιπτώσεις χορηγείται ατροπίνη iv και πολυ σπάνια χρειάζεται προσωρινή βηματοδότηση.Οι 1ου και 2ου βαθμού
κολποκοιλιακοί αποκλεισμοί είναι τις περισσοτερες φορές παροδικοί και δεν απαιτούν ειδική αντιμετώπιση ΕΚΤΟΣ βέβαια
την διακοπή φαρμάκων που καθηστερούν την αγωγή ( β-αναστολείς) ή δακτυλίτιδας ( άν υπάρχει υποψία τοξικού δακτυλιδισμού
2- Μάλλον εννοείς έκτοπες ΚΟΙΛΙΑΚΕΣ προοδευτικά αυξανόμενες.Είναι πού συνηθισμένο φαινόμενο στη οξεία φαση του ΕΜ.
Παλαιότερα ,οι έκτακτες κοιλιακές συστολές (PVC) και ιδιαίτερα όταν εμφανίζονταν ως ζεύγη ή με φαινόμενο R on T ,θεωρούνταν επικίνδυνες
για την πρόκληση κοιλιακής μαρμαρυγής.Αυτή η άποψη δεν ισχύει πλεόν διότι η επίπτωση των PVCs ήταν ίδια και σε όσους τελικά δεν εμφάνισαν
κοιλιακή μαρμαρυγή.Προφυλακτική αγωγή για τις έκτακτες συστολές δεν εφαρμόζεται πλεον ,αλλα οι ασθενείς αυτοί
οπωσδήποτε οφελουνται απο την ενδεδειγμένη για ΕΜ αγωγή με β-αναστολείς.

3- Οποιαδήποτε υπερκοιλιακή ταχυαρρυμία με μεγάλη καρδιακή συχότητα πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα.
Η μηχανική διέγερση του παρασυμπαθητικού με Valsalva ή μάλαξη καρωτιδικού βολβού είναι το 1ο μέτρο για την αντιμετώπιση της.
Άν δεν πετύχει χορηγείται αδενοσίνη iv (6-12mg bolus ταχύτατα) ή εναλλακτικά βεραπαμίλη,διλτιαζέμη,μετοπρολόλη κλπ.
Πολυ καλή δράση εχει και η εσμολόλη iv με πλεονέκτημα τον πολύ μικρό χρόνο υποδιπλασιασμού-πρακτικά σταματάει καθε δράση της στα πρώτα 5 λεπτά
απο την διακοπεί της χορήγησης.Τα παραπάνω βέβαια έχουν νόημα οταν ο ασθενείς ΔΕΝ εμφανίζει αιμοδυναμική αστάθεια ,γιατί στην περίπτωση αυτη
χρειάζεται άμεση ηλεκτική ανάταξη (συγχρονισμένη)-συνήθως απαιτούνται λιγα joules.

Στον εμφραγματία αυτό που ενδιαφέρει ΑΜΕΣΑ είναι ο έλεγχος της μεγάλης καρδιακής συχνότητας-κοιλιακής ανταπόκρισης ΑΣΧΕΤΑ με το άν αυτή είναι σε εδαφος κολπικής μαρμαρυγής ,πτερυγισμού ή ταχυκαρδίας απο είσοδο στον ΚΚΚ...

4- Η δακτυλίτιδα (digoxin) ΚΑΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΟ ΟΕΜ.
Σε περίπτωση ασθενούς με γνωστή κολπική μαρμαρυγή υπο digoxin που παθαίνει ΟΕΜ ,δέν το κόβουμε συνήθως αλλα μεχρι εκει...
Γενικά ο ρόλος της δακτυλίτιδας έχει περιοριστεί σε ορισμένες μονο περιπτώσεις καρδιακής ανεπάρκειας NYHA iii και IV σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή.

5- Απαντήθηκε παραπάνω.Η αμιωδαρόνη έχει ρόλο κυρίως σην προσπάθεια φαρμακευτικής ανάταξης της αρρυθμίας που είναι όμως 2ο ζητούμενο ΜΕΤΑ τον
έλεγχο της συχνότητας-κοιλιακής ανταπόκρισης.

6-Και βέβαια έχει.Παράδειγμα στον ασθενή με πλήρη ΚΚ αποκλεισμό και σημαντικά χαμηλή καρδιακή συχνότητα εως ότου γίνει εφικτή η τοποθέτηση προσωρινού βηματοδότη.
Άν ο αποκλεισμός είναι χαμηλά στον κόμβο ή στο HIs η ατροπίνη δεν θαχει κανένα αποτέλεσμα ή το χειρότερο μπορεί να επιδεινώσει πρταιτέρω την κατασταση..

7- Χορηγείται συμπηρωματικά (bolus και εν συνεχεία iv στάγδην) σε περιπτώσεις κοιλιακής ταχυκαρδίας.

[kdiwavvou]

thanks !

____________________________________________________________________________________________________


σε ερώτημα πολλαπλών επιλογών [ ξενόγλωσσο ] μετά απαντήσεων , λέει :

η στένωση αορτικής -->Αρ ΚΑ , οκ κατανοητό και αποδεκτό . Ωστόσο λέει, δυνατό να προκαλέσεικαι στηθάγχη λόγω του αυξημένου έργου του μυοκαρδίου . Αυτο σημαίνει πως ακόμη και σε υγιή στεφανιαία λόγω σπασμού ; λόγω υποξίας ; με ποιο μηχανισμό ;


____________________________________________________________________________________________________


θωρακικό άλγος μη υποχωρών με νιτρογλυκερίνη και το οποίο δεν συσχετίζεται με την άσκηση / προσπάθεια / κάματο / συναισθηματική φόρτιση

να ψάζω για ήχο τριβής ; Μπορεί να είναι  ``ορώδης`` περικαρδίτιδα ?  Δίνει άλγος ;  αν ναι με ποιο μηχανισμό ;
ποιες συστηματικές παθήσεις συσχετίζονται με  αυτό τον τύπο περικαρίτιδας ;

____________________________________________________________________________________________________

έλειμμα διαφραγματικού τοιχώματος : κοιλιακή ή κολπική επικοινωνία

καθώς μεγαλώνει / αναπτυσσεται το μυοκάρδιο, δεν ακολουθεί  to στόμιο της πνευμονικής αρτηρίας οπότε σε έδαφος κοιλιακής επικοινωνίας με μικρή προς τα δεξιά διαφυγή, αναπτύσσεται  ``στένωση`` πνευμονικής --> πλέον προς τα δεξιά διαφυγή [ αν δεν διορθωθεί το έλειμμα ]

είναι γνωστό πως μετά από διόρθωση κολπικής επικοινωνίας, δυνατό να εμφανισθεί συστηματική υπέρταση
είναι μόνιμη ή παροδική ;

α..  η διόρθωση πρέπει να γίνει μέχρι την ηλικία των 5 ετών ; πότε ακριβώς ;
β..  πάντα  οι κηδεμόνες το γνωρίζουν από το μαιευτήριο και πάντα απευθύνονται σε ειδικό παιδοκαρδιολόγο ;

γ..  μπορεί να συνυπάρχουν VSD  or ASD και  συστηματική  υπέρταση ;
____________________________________________________________________________________________________


σε ποιες συγγενείς καρδιοπάθειες συνυπάρχει και ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια ;

____________________________________________________________________________________________________


ο αλκοολισμός συσχετίζεται με διατατική μυοκαρδιοπάθεια
η αμυλοείδωση   - // -  με περιοριστική           - // -


χμμμμμ,  εάν συνυπάρχουν ποιος τύπος θα υπερισχύει ;


____________________________________________________________________________________________________


όσο αφορά στην  εγγλέζικη ορολογία σχετικά με την ανεπάρκεια βαλβιδών :


άλλο  `insufficiency`  και  άλλο  `coarctation`  ή  είναι συνώνυμα ;


____________________________________________________________________________________________________



jUst fOr  fUn

[Zachariadis]

Συνάδελφε μήπως έπρεπε να είχες διαλέξει άλλη ειδικότητα ;;;

Λοιπόν πάμε...
1- Η στηθάγχη είναι συχνά το πρώτο σύμπτωμα σημαντικής αορτικής στένωσης και εμφανίζεται αργά στην πορεία της νόσου που διαδράμει συχνά ασυμπτωματικά για πολλα χρόνια.
Παρόλο που η στένωση της αορτικής αποτελεί τυπικό παράδειγμα στηθάγχης απουσία στεφανιαίας νόσου ,σε περίπου 50% των ασθενών αυτών συνυπάρχει ΣΝ.
Η στηθάγχη ως σύμπτωμα οφείλεται στο συνδυασμό στένωσης των επικαρδιακών αρτηριών ( "συνθλιψη" τους απο το υπερτοφικό μυοκάρδιο) και της ύπαρξης ανισορροπίας μεταξύ προσφοράς και ζήτησης οξυγόνου (δηλ απο την μία το υπερτροφικό μυοκάρδιο εμφανίζει μεγάλες ανάγκες σε ενέργεια-οξυγόνο πού απ την άλλη όμως δεν καλύπτεται απο την παροχή των αγγείων -με ή χωρις σοβαρή αθηρωματική στένωση -που συμπιέζονται απο αυτό το ίδιο)
** Έχουν αναφερθεί σπάνιες περιπτώσεις εμφράγματος μυοκαρδίου απο εμβολή ασβεστίου προερχομένου απο την αλλοιωμένη αποτιτανωμένη  αορτική βαλβίδα.

2- Χμμ αυτό που ρωτάς είναι ουσιαστικά η διαφορική διάγνωση θωρακικού πόνου. Επειδή μπορείς εύκολα να βρέις κεφάλαια σε βιβλία όλων σχεδόν των ειδικοτήτων να αναλύουν
τα κλινικά και διαγνωστικά χαρακτηριστικά των πολλών καταστάσεων που μπορεί εν δυνάμει να προκαλέσουν θωρακικό πόνο ,θα σου αναφέρω μερικά στοιχεία απο την καθημερινή εμπειρία των Κ/Δ ΤΕΠ όταν ήμουν ειδικευόμενος και ίσως βοηθήσουν πιό πρακτικά την διαγνωστική σου προσέγγιση.

-- Σκέψου τι πιθανότητα έχει ο ασθενής σου να πάσχει απο στεφ. νόσο και να πρόκειται για πιθανή στηθάγχη-οξυ στεφ επεισόδιο ....έιναι κοπελίτσα 27 χρονών με 100% SpO2 καλή πίεση που όμως παραπονιέται για έντονο "πλάκωμα " στο στήθος και...μούδιασμα στο άνω άκρα ....;;;  Το πιθανότερο έιναι οτι κάνει υπέρπνοια (λόγο άγχους που συχνά δεν είναι φανερό) και τα συμπτώματα να οφείλονται σε υποκαπνία ...΄βαλε τη να αναπνεύσει σε μια κλειστή σακούλα ναιλον (μάσκα επανεισπνοής) και δες τη θα γίνει...
----Ο ασθενής σου είναι νεαρός,γυμνασμένος αθλητής του μπάσκετ που ξύπνησε την νύχτα απο έντονο εντοπισμένο άλγος στο θώρακα και δεν μπορεί να πάρει ανάσα γιατί ο πόνος επιδεινώνεται;;;...Να δείς καλά την ακτινογραφία θώρακα -να ζητήσεις απο το ακτινολογικό να σου βγάλουν μία πλάκα σε "εκπνοή"...δέίχνει καλυτερα τον μικρό πνευμοθώρακα (πολύ συχνά αυτόματος χωρίς να προυποθέτη τραυματισμό..
---- Είναι ο ασθενής σου νεαρός /νεαρή 15 χρονών που έρχεται με την μητέρα του/της γιατι εδώ και δύο σχεδόν μέρες πονάει στο θώρακα παντού αλλα και πιό εντοπισμένα σε μερικά σημεία όταν αναπνεέι ,όταν γυρνάει πλευρό στο κρεβάτι,όταν κάνει μία κίνηση...πονάει σαν πιασμένος και στον ώμο,έχει και λίγο πυρετό,αδιαθεσία και έκανε και εμετό...δεν θαρχόταν αν δεν επέμενε η μητέρα του που ανησύχησε για τον πόνο στο στήθος.....σε ερώτηση άν είχε πρόσφατα κάποια λοίμωξη  η απάντηση είναι θετική ,"μόλις πριν απο 5 μέρες τελείωσε η αντιβίωση που έπαιρνε για ..γρίππη...".Εδώ η πιθανότητα για οξεία περικαρδίτιδα είναι σημαντική και θα πρέπει πέρα απο της τυπικές αιματολογικές εξετάσεις-ΗΚΓ να τον δεί κάποιος καρδιολόγος στον υπέρηχο.Άν πράγματι ακούσεις ήχο περικαρδιακής τριβής ,αριστερρά παραστερνικά ή στην κορυφή της καρδιάς με τον ασθενή σκυμμένο εμπρός-είναι περίεργος ήχος ,καμιά σχέση με φύσημα ,μοιάζει σαν να τρίβεις υφάσμα,τότε η διάγνωση της οξείας περικαρδίτιδας είναι σίγουρη.
---Είναι ο ασθενής σου άνδρας μεσήλικας,καπνιστής και υπέρβαρος που πρόσφατα έχει ξεκινήσει αντιυπερτασική αγωγή και έρχεται γιατί πρίν απο 2 ώρες που καθόταν στην τηλεόραση και εβλεπε τον ΠΑΟΚ τού ήρθε ένα φόυσκωμα στο στήθος και την κοιλά και μιά αδιαθεσία -τάση πρός έμετο...πήρε το φάρμακο του "για το στομάχι"και αισθάνθηκε καλύτερα μετα άπο λίγα λεπτα...επανήλθε όμως μετά απο μία ώρα το "φούσκωμα" και αποφάσισε να παει στο ΚΥ....Έχε λίγο ανεβασμένη πίεση και το ΗΚΓμα δεν δείχνει παρα "μη ειδικές διαταραχές επαναπόλωσης.."...Αυτός ο ασθενής αποτελεί τυπικό παράδειγμα ασθενή με οξύ στεφανιαίο επεισόδιο (Non STEMI)...


3- Δεν είμαι βέβαιος για το τί ρωτάς στο πρώτο σκέλος.
Ομολογώ πως πρώτη φορά ακούω πως μετά απο διόρθωση μεσοκολπικής επικοινωνίας δυνατό να εμφανιστεί συστηματική υπέρταση .Δεν ξέρω να σου απαντήσω.
Η μεσοκολπική επικοινωνία αντιμετωπίζεται είτε χειρουργικά -ένδειξη έχουν όλοι οι ασθενείς που έχουν αριστερά-δεξιά επικοινωνία με πνευμονική συστηματική παροχή > 1,5,είτε με διαδερμική τεχνική με τοποθέτηση συσκευή σύγκλεισης.διενεργείται συνήθως στην προσχολική ηλικία.Άτομα που αντιμετωπίζονται νωρίς για την σύγκλειση της μεσοκολπικής επικοινωνίας θεωρούνται πρακτικά ιαθέντα.Σε μικρό ποσοστο παρουσιάζονται μετεγχειριτικά υπερκοιλιακές αρρυθμίες .
Η διάγνωση πολλές φορές διαφεύγει της προσοχής όταν η επικοινωνία δεν είναι μεγάλη και τίθεται καθυστερημένα μετά την 3η δεκαετία της ζωής ,κάνοντας την ASD την πιο συχνή συγγενής καρδιακή νόσο στους ενήλικες. ( Η συγγενής δίπτυχη αορτική βαλβίδα είναι πιό συχνή στο πληθυσμό,δεν θεωρείται όμως "νοσος" per se)


4- Σε όλες στις οποίες συνυπάρχει ανώμαλη έκφυση των στεφανιαίων αρτηριών.


5- Ναι ο αλκοολισμός μπορεί να οδηγήσει σε διατατικού τύπου μυοκαρδιοπάθεια -καρδιακή ανεπάρκεια.Η καρδιακή αμυλοείδωση αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα δευτεροπαθόυς περιοριστικής μυοκαρδιοπάθειας.Συχνότερη μορφή είναι η πρωτοπαθής αμυλοείδωση που συσχετίζεται συχνά με το πολλαπλούν μυέλωμα.
Οι δύο αυτές μορφες μυοκαρδιοπάθειας δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους.
Η έννοια της "συνύπαρξης" δεν έχει κανένα νόημα.Ο χαρακτηρισμοί "διατατική" "υπερτροφική" "περιοριστική" αντανακλούν τον τελικό "φαινότυπο" της πάσχουσασς καρδίας με συγκεκριμένα διαγνωστικά-ηχοκαρδιογραφικα-αιμοδυναμικά και παθολογοανατομικά κριτίρια.

[kdiwavvou]

30/8/2o11

_________________________________________________________________________________________________


just some notes of mine  :

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

_________________________________________________________________________________________________


μυοκαρδίτιδα / περικαρδίτιδα :  πόσο άμεσα συσχετίζονται ?

αξίζει τον κόπο να γίνεται εργαστηριακός έλεγχος ενζύμων σε   ``γενικευμένη κακουχία`` με /ανευ πυρέτιου  ή  όταν υποψιαζόμαστε φαινότυπο συστηματικής νόσου ?


//..



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος



_________________________________________________________________________________________________


//..





_________________________________________________________________________________________________


//..





_________________________________________________________________________________________________


//..




/ eNd  30/8/2o11
_________________________________________________________________________________________________







εδώ καλά καλά δυσκολεύομαι να ανγνωρίσω διαταραχές ρυθμού / αγωγιμότητας που βγάζουν μάτι, όπως επίσης και κλινικά : άμεσα να πω με σιγουριά ναι μάλλον αυτή η κατηγορία φαρμάκου θα πρέπει να είναι η πρώτη μου επιλογή .......

και  διαπιστώνω πως υφίστανται και άλλες νοσολογικές οντότητες λ.χ επιπλοκές από νεοπλασίες στο μυοκάρδιο αλλά και μάζες που μπορεί να  μιμηθούν οποιαδήποτε διαταραχή  καρδιoλογική

just some notes

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος




_________________________________________________________________________________________________

a..



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

_________________________________________________________________________________________________


b..



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


_________________________________________________________________________________________________


c..






_________________________________________________________________________________________________


d..





_________________________________________________________________________________________________


e..




_________________________________________________________________________________________________


jUst fOr  fUn

[kdiwavvou]

xmmmmmm

SUPRAVENTRICULAR TACHYARRHYTHMIAS
are common and treated with
•   digoxin or verapamil
•   beta blockers


__________________________________________________________________________

ισχύει  το παραπάνω ?

βασιζόμενος στην κλινική και μόνο εικόνα λ.χ [ γέροντας κατ ' οίκον ] / ΚΥ / ΠΙ  :

πότε θα πρέπει να αποφύγω :

την διγοξίνη                                                            ??
τους αποκλειστές διαύλων ασβεστίου                        ??
τους βήτα αποκλειστές                                               ??

__________________________________________________________________________


πότε θα πρέπει να  ``σπάσω``  μια υπερκοιλιακή  και πότε να λειτουργήσω συντηρητικά ??

__________________________________________________________________________


jUst  fOr  fuN

[Zachariadis]

Λίγο με στενοχώρησε η ερώτηση γιατί σε κάποιο σημείο έχω σαφώς αναφερθεί στο ίδιο ακριβώς θέμα ,συνεπώς  
φοβάμαι πως είτε δεν διαβάζεις της απαντήσεις ή δεν της καταλαβαίνεις ...   ενώ προσπαθώ να απαντώ όσο το δυνατόν πιο
"πρακτικά" και αποφεύγοντας την  (άσκοπη) θεωρητικοποίηση στην οποία ετσι και αλλιώς οποισδήποτε έχει πρόσβαση διαβάζοντας
τα ιατρικά του συγγράμματα.
Εν παση περιπτώση,
---- Βλέπεις λοιπόν εναν ασθενή που εμφανίζει υπερκοιλιακή ταχυαρρυθμία στο ΗΚΓ:
Ανεξάρτητα απο το φύλο ,την ηλικία και το πόσο ταχεία είναι η ταχυκαρδία,το 1ο πράγμα που πρέπει να απαντήσεις είναι:
1-Είναι ο ασθενής αιμοδυναμικά σταθερός;Την ανέχεται καλά την ταχυκαρδία; ( δηλ...έχω καποιο χρονικό παράθυρο να δράσω
Άν είναι π.χ μια νέα γυναίκα που προσήλθε με τα πόδια ή οδηγώντας γιατί εδώ και μισή ώρα έχει αίσθημα παλμών και μια γενική δυσφορία
και στην μέτρηση της πίεσης της βλέπεις συστολική τιμή > 100 mmHg,ακόμα και άν στο ΗΚΓ εμφανίζει 200 παλμούς/λεπτό
έχεις χρόνο να παρέμβεις φαρμακευτικά.
Αντίθετα αν σου προσκομίζεται με το ασθενοφόρο ασθενής με διαταραγμένο επίπεδο συνείδησης,εικόνα βαρέως πάσχοντος
κατάχλωμος,κάθιδρος με απροσδιόριστη αρτηριακή πίεση και το ΗΚΓ δείχνει ταχυαρρυθμία-συχνά με εικόνα ισχαιμίας,τότε κάνεις άμεση συχρονισμένη απινίδωση
(ευτυχώς τις περισσότερες φορές χαμηλά joules (~50)είναι αρκετά για να αποκαταστήσουν τον ρυθμό)
---2-Το ιστορικό του ασθενή Του έχει συμβεί ξανά τέτοια αρρυθμία;Έχει στο παρελθόν υποβληθεί σε καρδιολογικό έλεγχο
έλεγχο Θυρεοειδικών ορμονών κλπ;;Άν ναι πώς αντιμετωπίστηκε τότε η ταχυκαδία (του έδωσαν φάρμακο απο την φλέβα ή απο το στόμα
Άν ήταν επιτυχής μία παρέμβαση με ένα φάρμακο σε προηγούμενο επεισόδιο τότε λογικό είναι να επιλέξεις το ίδιο για την ανάταξη.
Το ιστορικό σε κατευθύνει να κάνεις πιο εξατομικευμένη αντιμετώπιση.π.χ άν έχει γνωστό πρόβλημα υπερθυρεοειισμού και είναι υπο θεραπεία
η καλύτερη επιλογή σου θα είναι ένας b-blocker.Το ίδιο άν είναι ασθενής με γνωστή στεφανιαία νόσος ,παλαιό έμφραγμα κλπ
Αντιμετώπιση-Γενική προσεγγιση 1) Επιχειρείς κάποιο χειρισμό Valsalva (π.χ ζητάς απο τον ασθενή να "σφιχτεί γερά" σαν να είναι δυσκοίλιος
και προσπαθεί να αφοδευσει..) ή κάνεις μάλαξη (πάντα απο μία μονο πλευρα ) του καρωτιδικού βολβού.Μερικές φορές η υπερκοιλιακή αρρυθμία
ανατάσεταιι με αυτους τους χειρισμούς ή μπορεί να αποκαλύψει έναν υποκρυπτόμενο κολπικό πτερυγισμό).2) Φάρμακο 1ης εκλογής είναι η αδενοσίνη (Adenocor)
με ταχεία ενδοφλέβια χορήγηση 6mg (1amp) και επι μή ανταπόκρισης επανάληψη με 12mg-απο εμπειρία συνήθως το 12κάρι κάνει δουλειά  
Φάρμακο 2ης επιλογής (αν και σχεδόν ΠΑΝΤΑ είναι επιτυχής η ανάταξη) είναι η βεραπαμίλη ( Isoptin).Διαλυμένη amp σε 10ρα σύριγγα με φο
χορηγείς αρχικά 1/2 υπο συνεχές monitoring του ρυθμού και της ΑΠ.Εναλακτικά μπορείς να χρησιμοποιήσεις Διλτιαζέμη ή β-αναστολέα ( με καλύτερο iv
την εσμολόλη (Brevibloc).
Η δακτυλιτιδα (digoxin) ΔΕΝ θεωρείται πλέον φάρμακο εκλογής για την αντιμετώπιση υπερκοιλιακής αρρυθμίας.
Ο ρόλος της περιορίζεται σε περιπτώσεις ασθενών με χρόνια κολπική μαρμαρυγή που ήδη ελάμβαναν δακτυλίτιδα για τον έλεγχο της συχνότητας και για κάποιο λόγο
δεν έχουν πάρει τις δόσεις τους με αποτέλεσμα η AF τους να είναι ταχεία ,οπότε βέβαια χρειάζεται να δακτυλιδιστούν.
Άν σε "τρομάζει" η χορήγηση iv φαρμάκων για την ανάταξη σε επίπεδο Κεντρου Υγείας ή ΠΙ τότε μπορείς -εφόσον ο ασθενής
ανέχεται καλά την ταχυκαρδία και αυτή δεν είναι πάρα πολυ γρήγορη να δώσεις αγωγή per os. Είται κάποιο μη διυδροπυριδινικό Ca ανταγωνιστή
( πχ. διλτιαζέμη) είται κάποιο καρδιοεκλεκτικό β-αναστολέα πχ Μετοπρολόλη(Lopresor100 μισο χαπάκι) ( προσωπικά το θεωρώ καλυτερη επιλογή)
Η επιλογή της ενδοφλέβιας οδού απλά αποκαθιστά τον φυσιολογικό ρυθμό ταχύτερα (εντος λεπτών) συνεπώς και το αίσθημα δυσφορίας του ασθενή.
Απο το στόμα συνήθως θα χρειατεί τουλάχιστον μισή ώρα μέχρι να δράσει και να σπάσει την αρρυθμία.

Σημείωση¨Τα παραπάνω αφορούν της υπερκοιλιακές ταχυκαρδίας στις οποίες ΔΕΝ περιλαμβάνεται η κολπική μαρμαρυγή και ο κολπικός πτερυγισμός
που αποτελούν ιδιαίτερες μορφές SVT.Η αντιμετώπιση αυτών απαιτεί διαφορετική προσέγγιση,αν και εδώ ισχύει ο έλεγχος της συχνότητας κυρίως με την χρήση
β-αναστολέων.

[Harper]

Λίγο με στενοχώρησε η ερώτηση γιατί σε κάποιο σημείο έχω σαφώς αναφερθεί στο ίδιο ακριβώς θέμα ,συνεπώς  
φοβάμαι πως είτε δεν διαβάζεις της απαντήσεις ή δεν της καταλαβαίνεις ...   ενώ προσπαθώ να απαντώ όσο το δυνατόν πιο
"πρακτικά" και αποφεύγοντας την  (άσκοπη) θεωρητικοποίηση στην οποία ετσι και αλλιώς οποισδήποτε έχει πρόσβαση διαβάζοντας
τα ιατρικά του συγγράμματα.

Ας με συγχωρέσει ο ZACHARIADIS που κάνω χρήση και ενδεχομένως κατάχρηση(αφού γινεται χωρίς τη σύμφωνη άδεια του) των λεγομένων του απλά τα παραθέτω ωστε σε συνδυασμό με την τελευτία απάντησή μου στο θέμα "ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ" να γίνω πιο κατανοητός σε αυτά που σου λέω