σχετικά με την Πνευμονική Υπέρταση

[kdiwavvou]

just some notes of mine  :


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος      940_201 __ Pulmonary Hypertension.pdf



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

_____________________________________________________________


σαφώς μια κατάσταση που τόσο η διάγνωσή της όσο και η διαχείρησή της [ ως επείγον ] αποτελούν κομμάτι αμιγώς Νοσοκομειακό


ερωτήματα  :

α.. αν δει κανείς ότι 3:1  αφορά στα θήλεα και πως πληθώρα λοιπών παθήσεων εν δυνάμει προδιαθέτει τι πρωτογενής πρόληψη θα άξιζε να λάβει χώρα ;


β.. σε νεαρά άτομα η πρώτη εικόνα θα είναι εκείνη στηθάγχης  ή εκείνη  οιδημάτων και δεξιάς αδυναμίας προς προώθηση ;


γ.. αν στο ΗΚΓ  υφίσταται εικόνα ευμεγέθους [ δεξιάς ]  κοιλότητας  έχει λογική η παραπομπή για υπέρηχο ;


δ.. σε ασθενείς υπο SSRI τι κίνδυνος υπάρχει [ σε ποσοτό ] ;


ε.. σε ασθενείς υπό αντιυπερτασική αγωγή τι πρέπει να προσέχουμε / pitfalls για έγκαιρη κλινική υποψία ;




_____________________________________________________________


jUst  fOr  fuN

[Harper]

Στην αρχή ομολογω πως είχε πλάκα...Τώρα αναρρωτιέμαι γιατι ο διαχειριστής δεν κλειδώνει αυτα τα θέματα.Μόνο εγώ θεωρώ την προσέγγιση 'ΓΙΑΤΙ ΜΑΜΑ?" ως ύποπτη ή αποκλίνουσα?

[kdiwavvou]

Στην αρχή ομολογω πως είχε πλάκα...Τώρα αναρρωτιέμαι γιατι ο διαχειριστής δεν κλειδώνει αυτα τα θέματα.Μόνο εγώ θεωρώ την προσέγγιση 'ΓΙΑΤΙ ΜΑΜΑ?" ως ύποπτη ή αποκλίνουσα?

____________________________________________________________________________________

a..




____________________________________________________________________________________



b..



____________________________________________________________________________________


τα 2 παραπάνω `slides`  αποτελούν μέρος των σημειώσεων σχετικά με το εν λόγω θέμα : την πν.υπέρταση
[ το τελικό αρχείο δεν είναι ολοκληρωμένο για αυτό και δεν επισυνάφθη / έχουμε και δουλειές ]

στο  πρώτο slide δίνεται εν μέρει η απάντηση για μια από τις αντεδείξεις της διγοξίνης
νομίζω επίσης πως σύμφωνα με την ίδια πηγή δεν τεκμηριώνεται η χρήση της εαν δεν συνυπάρχει αριστερά ΚΑ

αν υποθέσουμε πως η διαχείρηση ασθενών είναι copy/paste από το συνταγολόγιο του ασθενούς και από προηγούμενες διαγνώσεις εξιτηρίου [ εαν τις κατέχει ο ασθενής [ όπου και πάλι λίγο πολύ είναι και αυτές copy/paste ] ]  τοτε μάλλον οι ασθενείς έχουν πολύ γερή κράση .

αν δεν επιθυμούμε να διαταράξουμε την μη αποκλίνουσα πρακτική και να αποδεχόμεθα την ιατρική πρακτική της πλειοψηφίας των συναδέλφων μας . οκ

και σαφώς δεν κρίνουμε και δεν σχολιάζουμε την συνταγογράφηση του  θεράποντα τον οποίο εμπιστεύεται ο ασθενής αλλά καλούμεθα να επαναλάβουμε συνταγές συχνά χωρίς να προφτάσουμε να εξετάσουμε κλινικά

κάποιες φορές καλούμεθα να διαχειρισθούμε  ασθενή με διαταραγμένο επίπεδο συνείδησης και ενδεχομένως και με διαταραχές ρυθμού και συνήθως η διακομιδή  αρκεί ώστε να ρυθμιστεί η αγωγή του με βάση την παρακλινική διερεύνηση αλλά και πάλι η αγωγή για το σπίτι συνήθως είναι  copy/paste


δεν λέω πως η ιατρική συντεχνία είναι για τους γιους και τις κόρες και τους παρατρεχάμενους ΜΟΝΟ,  αλλά πράγματι η   τεκμηριωμένη ιατρική [ evidence based ] από μόνη της χωρίς θεωρητική βάση είναι μάλλον επικίνδυνη


σήμερα το απόγευμα σε φαρμακείο ψάχνωντας μια αντιβίωση  στάθηκα μάρτυρας οδηγιών του πωλητή φαρμακοποιού σε πελάτη που προηγούνταν για το πως να τροποποιεί την αντιυπερτασική του αγωγή επειδή ο πελάτης δεν ήθελε να περιμένει επί ώρες στο τοπικό ΙΚΑ όπου και εκεί μάλλον ο ιατρός δεν θα πρόφταινε να εξετάσει κλινικά

όσες ώρες και να καθήσει κανείς στα επείγοντα λάντζα θα κάνει, προσωπική μου άποψη

σε εμένα προσωπικά κανένας δεν μου μετέδωσε πληροφορίες πρακτικά χρήσιμες [ εξαίρεση σε μερικά τοπικς εδώ μέσα ] με τεκμηρίωση

Διαβάζοντας λοιπόν και συγκρίνοντας βιβλιγραφικές πηγές ομολογώ πως το διαβάσει κανείς μόνο το uptodate ίσως και να επαρκεί αλλά πολλά πράγματα που εκεί μέσα θεωρούνται αν όχι εγκληματικά  αλλά τουλάχιστο μακροπρόθεσμα  ως επιβαρυντικοί παράγοντες για τον ασθενή,  λαμβάνουν χώρα καθημερινά, αυτό είναι ένα θέμα

αν το να αναζητάται η βέλτιστη ευικτή πρακτική είναι καλό για έναν επαγγελματία, σίγουρα απαιτεί χρόνο και άοκνο ενασχόληση.
εάν το να ζητά κανείς επαλήθευση από  συναδέλφους εγκυμονεί κινδύνους γραφικότητας αξίζει τον κόπο, προσωπική μου άποψη

ίσως η ιατρική πράξη για πολύ κόσμο να μην είναι φιλανθρωπική δραστηριότητα αλλά αμιγώς επαγγελματική / άρα εμπεριέχεται η έννοια του κέρδους. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, η γνώση / πληροφορία αποτελεί πολύτιμο  εργαλείο

προσωπικά  προτιμώ να μοιράζομαι  τη γνώση


____________________________________________________________________________________

Καλησπέρα σε όλους...λένε πως ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό...Καλή συνέχεια στο νέο φόρουμ και συγχαρητήρια στους δημιουργούς του!Κρίμα που μερικοί έχουν ανάγει την ιατρική σε τρόπο ζωής και επιβάλλουν την "αντισηψία" σε κάθε πτυχή της ζωής τους.Η "ανωνυμία" δεν είναι μικρόβιο και το κλείσιμο ενός φόρουμ δεν αποτελεί πλύσιμο με betadine!Ελπίζω οι λαμβάνοντες την πρωτοβουλία να "αποστειρώσουν" το προηγούμενο φόρουμ από τα "ανώνυμα μικρόβια" να μην ανήκουν στην κατηγορία εκείνη των ιατρών που θεραπεύει ,από φόβο,απλές ιώσεις με πανάκριβα αντιβιοτικά.Γιατί,κατά την ταπεινή μου άποψη,όλοι οι ανώνυμοι του προηγούμενου φόρουμ στην  κατηγορία των απλών ιώσεων ανήκουν και άντε να προκάλεσαν καμμιά 2-3 ιιωσούλες που απλά μας ταλαιπώρησαν λίγο.Προσωπικά,άλλα είναι τα μικρόβια που φοβάμαι:αυτά που οδηγούν στη σήψη ή και κάποια παράσιτα που ευδοκιμούν σε ανοσοκατεσταλμένα εδάφη και προκαλούν ευκαιριακές λοιμώξεις.Δε νομίζω πως ο υγιής χώρος της Γενικής Ιατρικής έχει να φοβηθεί κάτι και πιστεύω πως οι ανοσολογικοί του μηχανισμοί επαρκούν.Εκτός και αν κάποιοι ξέρουν κάτι παραπάνω που οι υπόλοιποι αγνοούμε...Μήπως τελικά υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας???

θαυμάζω τους συναδέλφους που έχουν κατανοήσει σε βάθος τα της Ιατρικής [ παθοφυσιολογία / φυσιολογία / φαρμακευτική παρέμβαση ] και πηγαίνουν ένα βήμα παρακάτω και ασχολούνται και με ε πιπλέον θεματικές

σε αυτούς τους συναδέλφους πολύ πιθανό οι ερωτήσεις μου εδώ στο φόρουν να μοιάζουν
ερωτήσεις ανάλογες με αυτή που ένας με δίπλωμα οδήγησης όταν αγόραζε ένα αμάξι θα ρώταγε "Εάν στρίψω το τιμόνι δεξιά, θα στρίψει δεξιά το αμάξι;"

τώρα σχετικά με τις ιώσεις "ναι μεν αυτόματη ύφεση κατά κανόνα μετά τον κύκλο τους αλλά συσχέτιση με χρόνιες  ύπουλες καταστάσεις δίκην ενδοκαρδίτιδας, νεοπλασιών και λοιπά

από την άλλη υφίστανται λοιπά μικρόβια - μη ιοί  τα οποία χαρακτητρίζονται για θάνατο ολίγων ναι μεν φυσικών προσώπων αλλά προσαρμογή του συνόλου του  γενικού πληθυσμού σε περιβαλλοντικούς παράγοντες
ωρα όσο αφορά στην αιτία φυσικής κατάληξης ατόμων με σήψη, δεν είμαι τόο σίγουρος εάν η αφορμή είναι το παθογόνο που προκάλεσε τον μη υποχωρούντα  πυρετό και  δικαιολογησε την  χορήγηση αντιμικροβιακής αγωγής  ή το εάν χορηγήθηκε το  χημειοθεραπευτικό με βάση τα κιλά του ασθενή [ υπάρχει πλάστιγκα ] σε εληνικό νοσοκομείο;; ] αλλά χωρίς να συνυπολογισθούν λοιπές μεταβλητές και οδήγησε σε σ/μο ανεπάρκειας πολλαπλών οργάνων


__________________________________________________________________________________________________________________

Θέμα: Αλλάζει η ιατρική τόσο γρήγορα...  (Αναγνώστηκε 1064 φορές)
jack
Ιατροί
*
Αποσυνδεδεμένος Αποσυνδεδεμένος

Ιδιότητα: Γενικός ιατρός
Τόπος εργασίας:
Δε σου λέω...πειράζει???

Μηνύματα: 313

Συμφωνώ
-Δόθηκαν: 92
-Ελήφθησαν: 200


Αν πολεμας με θηρια προσεξε μη γινεις και συ θηριο


Προφίλ Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
   
   
Αλλάζει η ιατρική τόσο γρήγορα...
« στις: 3 Απρίλιος 2008, 01:33:33 »
   Απάντηση με παράθεση Συμφωνώ
<="" fb:like="">
Η συχνής αλλαγή των guidelines στο χώρο μας με κάνει να νιώθω πως ζω στο μεσαίωνα!Ο άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι,έκανε ατομική βόμβα,δημιούργησε απίστευτους ηλεκτρονικούς υπολογιστές,ρομπότ,τηλεπικοινωνίες και στο χώρο μας ακόμη συζητάμε πως πρέπει να γίνεται η ΚΑΡΠΑ και τι αγωγή να δώσουμε στην υπέρταση ή την οστεοπόρωση(για να μην πάω σε πιο απίστευτα νοσήματα).Υπηρετούμε μια επιστήμη που αν και πανάρχαια μόλις τώρα φαίνεται να ανακαλύπτει την πενικιλλίνη.Εν έτει 2008 θα περίμενα επαναστατικές θεραπείες...Κρίμα που τα φράγκα για έρευνα πάνε αλλού...Και κρίμα που κύριοι χρηματοδότες μας είναι μπακάληδες με κατευθυνόμενες συχνά οδηγίες(βλέπε φάρμακα)...Είναι αστείο που το βιβλίο παθολογίας που μου έδωσαν το 1996 στη σχολή τώρα είναι για πέταμα...Φανταστείτε πόσοι άμοιροι πέθαναν μέχρι το 1996 επειδή κάποιοι εφήρμοσαν πάνω τους τις θεραπευτικές αρχές του τότε(πχ δεν δίνω b-blocker σε καρδ.ανεπάρκεια ή κορτιζόνη σε ΧΑΠ)...Και πόσοι θα αποδειχθεί,μετά από 10 χρόνια, πως θα έχουν "φύγει" επειδή εμείς σήμερα εφαρμόσαμε πάνω τους τα θεραπευτικά πωτόκολλα του σήμερα...Είναι ταυτόχρονα αστείο και τραγικό...

είναι οξύμωρο να αξιολογεί κανείς επίσημα έγγραφα επίσημων φορέων και από την άλλη να βολεύεται δίκην μονοφθάλμου ανάμεσα σε τυφλούς συναδέλφους, πατώντας γερά στην εμπειρία του και αποδεχόμενος την συντρηπτική άγνοια των γύρω του ως θεμέλιο της προσωπικής του καταξίωσης

μου θυμίζει τον νεόπλουτο συγγενή με τριμελή οικογένεια που δεν του αρκούν τα 250 τ.μ μονοκατοικίας με αυλή, που την συντήρηση του καλοριφέρ ανέλαβε 1ος του εξάδελφος με εξαμελή οικογένεια μεσαίας οικονομικής τάξης διαμέσων σε 45 τ.μ και στον οποίο απευθυνόμενος ο ευπατρίδης λέγει : μια χαρά είναι το διμαερισματάκι σου εξάδελφε, πολύ πρακτικό

μια χαρά είναι  ή δεν είναι τελικά οι κατευθυντήριες οδηγίες συνάδελφε ?

--

272     Θέματα Εργασίας / Εργασία στο δημόσιο τομέα / Απ: Εφημερίες ΕΣΥ -ΥΥ-ΚΑ και Ε.Ε.    στις: 23 Οκτώβριος 2008, 22:23:26
1.Αν υποθέσουμε πως σε ενα ΚΥ εργάζονται 5 Γενικοί Ιατροί και κάνουν από 2 εφημερίες ο καθένας τότε καλύπτονται 10 μέρες.Απορώ FADOMA πως μπορούν τις επόμενες 20 ημέρες να τις καλύψουν ΜΟΝΟ αγροτικοί...και 2-3 να μπαίνουν μαζί πάλι υπάρχει θέμα καθώς πάντα πρέπει να υπάρχει ειδικός...Μη το ξεχνάμε αυτό!

φυσικά ο ειδικός πολλές φορές και να υπάρχει, ενδεχομένως να αντιμετωπίζει συμπτωματικά [ όταν αντιμετωπίζει  ``ελλείψει παρακλινικών μέσων`` ] πριν διακομίσει  αλλά μάλλον εμπειρικά και όχι evidenced based, αυτό σχεδόν σίγουρο

και καλείται ο νέος Γ Ι να είναι  evidenced based και χωρίς εμπειρία στην πλάτη του και ιεραρχικά υπαγόμενος στον κατά κύριο λόγο εμπειρικό ΓΙ , πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιάζουσα κατάσταση, το να ενδιαφέρει το νέο  απλά να διασφαλίσει την θέση του σε μια μικροκοινωνία ενω τριγρω του αλλάζουν τόσα πράγματα στην ιατρική και δεν παίρνει χαμπάρι

--

10     Γενικά / Νομικά θέματα / Απ: Εφημερίες ιατρών Κ.Υ. και Π.Ι. σε νοσοκομεία, με απόφαση Δ.Σ.    στις: 16 Μάρτιος 2011, 00:04:31
Το ερώτημα είναι τι σημαίνει ΤΕΠ!

Η έννοια ΤΕΠ αφορά εξειδικευμένους ιατρούς με εξοικείωση στο επείγον και με αποκλειστικη ενασχόληση με αυτό.Δε θεωρώ το επείγον καμμιά τρελή επιστήμη.Είναι μια σειρά τεχνικών(πχ διασωλήνωση) και πρωτοκόλλων που αν όμως δε τα εφαρμόζει κανεις συχνά μπορεί να αποβεί μοιραίο.Επειγοντολογία δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει.Όποιος λέει πως μπορεί να σταθει σε ΤΕΠ πρέπει να μπορεί να σταθεί τουλάχιστον και σε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.Δε μπορει να λες πως κανεις ΤΕΠ αν δεν μπορεις να διασωληνώσεις.Ή αν δεν ξέρεις παραμέτρους αναπνευστηρα.Είναι αστειο.Το επείγον όμως απαιτεί κάποια εξειδίκευση,ψυχραιμία και επαναληψιμότητα.Αν δε τα κάνει όλα αυτά bye bye.Μπορεί να είσια τέρας γνώσεων αλλά αν δε τις εφαρμόζεις κάθε μέρα ή σαν προσωπικότητα δεν είσαι ψυχραιμος ασχολήσου με κάτι άλλο.Δεν κάνουν τα ΤΕΠ για όλους μας.Πως να το κάνουμε.Όπως και όλοι δεν κάνουμε για χειρούργοι.Οπότε για να καταλήγουμε κάπου:σε μια χώρα που σέβεται τον εαυτό της ο ιατρός ΤΕΠ είανι ιατρός συγκεκριμένης ειδικότητας ,με εξειδικευση στα ΤΕΠ και το σύστημα δεν επιλέγει ποιός θα κάνει ΤΕΠ αλλά ο ιατρός επιλέγει ο ίδιος αν θα κάνει ΤΕΠ(φανταστείτε αύριο αν επειδή οι Γεν Ιατροί περάσαμε από χειρουργική να μας καλέσουν να κάνουμε μικροεπεμβάσεις πχ σκουλίκια ή βουβωνοκήλες.Δε θα ήταν παράλογο?)

Και πάμε τώρα στη γ@@@@@@η ελληνική πραγματικότητα ,στη χώρα που ΟΛΑ γίνονται και ΤΙΠΟΤΑ δε γίνεται.Επειγοντολόγοι δεν υπάρχουν.Πως καλύπτουμε λοιπόν τις τρύπες?Μα φυσικά με επινοήσεις ελληνικού τύπου (the Greek way),με γιατρούς που "βαπτίζω" γιατρούς ΤΕΠ.Ο γενικός ιατρός είναι μια καλή περίπτωση.Είναι ΠΑΝΙΑΤΡΟΣ και το σύστημα δεν έχει αποφασίσει που θα τον αξιοποίησει.Είναι γιατρός ΠΦΥ.Αυτο σημαίνει πως ναι μεν βλέπει και πιέσεις-σάκχαρα αλλά σε ένα πληθυσμό είναι και η πρώτη γραμμή άμυνας για το επείγον(μου θυμίζει τον τίτλο "το πρωί μαθήτρια το βράδυ πόρνη").Κοινώς πολύ συχνά είναι αυτός που θα υποδεχθει πρώτος το επείγον.Κατά την γνώμη μου ο Γενικός ιατρός οφείλει να είναι εξοικειωμένος με το επείγον.Είναι στη φυση της δουλειάς μας και στην φύση της ΠΦΥ.Δε μπορούμε να το αφορίσουμε.Η ειδοποιός διαφορά όμως είναι η ποιότητα αντιμετώπισης του επείγοντος.Είναι τόσο τεράστιο το αντικέιμενο εργασίας μας που δεν είμαστε αποκλειστικής απασχόλησης ιατροί επειγοντολογίας για να είμαστε αποτελεσματικοί πλήρως.Εκεί που συνταγογραφείς τη μια στιγμή ξαφνικά σου έρχεται το ΟΕΜ!!!Μόνο εμείς και οι αγροτικοί έχουμε αυτό το προνόμιο.Κανονικά σαν ιατροί ΤΕΠ θα έπρεπε να κάναμε και θρομβολύσεις και διασωληνώσεις και να παροχετεύσουμε αιμο-πνευμοθώρακα.Τα καταφέρνουμε όμως?Μάλλον όχι όλοι και μάλλον ΄όχι και τ΄σο καλά....Παπάρια εκπαίδευση από τη μία και από την άλλη ασχολουμαστε με 1002 πράγματα....Χάος!!!.Οπότε τι κάνουμε?Επινοήσεις και εμείς τύπου GREEK...το πάμε λοιπόν το περιστατικό μέχρι ένα σημείο ,όσο μακριά θέλει ή μπορει ο καθένας και μετά "πάσα" αλλού.Κανονικά ιατρός ΤΕΠ πρέπει να αντιμετωπίζει πχ ΟΕΜ ή οξεία αναπν ανεπάρκεια ή πνευμονική εμβολή ή πνευμοθώρακα.Το να κάθομαι στα ΤΕΠ και να κάνω μεν διάγνωση αλλά να καλώ τον καρδιολόγο για θρομβόλυση ή τον αναισθησιολόγο για διασωλήνωση αυτό δε με κάνει ιατρό ΤΕΠ αλλά μάλλον ιατρό διαλογής(triage).Με αυτή τη θεώρηση και αποδοχή μπορώ προσωπικά καλλιστα να σταθώ στα ΤΕΠ και να το παίξω ιατρός ΤΕΠ πολύ καλύτερα από πολλούς.Αλλά δεν θα είμαι ποτέ ΤΕΠ και το ξέρω.Αν όμως με θέλουν έτσι και το θέλω και εγώ και ακόμη καλύτερα αν μπορώ να κάνω και πράγματα παραπάνω δε βλέπω κάτι κακο στο να δουλέψω στα ΤΕΠ

οι επεμβατικοί πράγματι έχουν αυτή την άποψη, πως  διαχειρίζονται μια σειρά τεχνικών(πχ διασωλήνωση) και πρωτοκόλλων που αν όμως δε τα εφαρμόζει κανεις συχνά μπορεί να αποβεί μοιραίο. Οι ίδιοι τα απογεύματα δίδουν από φλέβα μυοχάλαση άνευ μόνιτορ για αποξέσεις

παλιοί ιατροί του ΕΣΥ έχουν άλλη άποψη, ότι όλα τα πράγματα είναι σαν το ποδήλατο
και μηχανολόγοι πιστεύουν πως ένας κινητήρας σου μιλάει, με τον ήχο του
τώρα άμα ο ασθενής έχει σημειολογία και εγώ δεν μπορώ να την δω δεν φταίει ο ασθενής

Κατά την γνώμη μου ο Γενικός ιατρός οφείλει να είναι εξοικειωμένος με το επείγον.Είναι στη φυση της δουλειάς μας και στην φύση της ΠΦΥ

η άποψη επιφανών μελών της ΓΙ είναι πως θα έπρεπε να υφίσταται ένας φορέας δίκην του παλαιού ερυθρού σταυρού, επαρκής σε προσωπικό και αποκλειστικά ενασχολούμενος με το προνοσοκομειακό επείγον, ώστε ο ΓΙ να ασχολείται αποκλειστικά με την πρωτογενή, δευτερογενή και τριτογενή πρόληψη

βέβαια για κάμει κανείς 2γενη και τριτογενή πρόληψη δεν αρκούν μόνο οι κατευθυντήριες οδηγίες ούτε θα πρέπει η συνταγογράφηση να διαιωνείζεται ως αντιγραφή προγενεστέρων συνταγών αλλά αυτό είναι άλλο θέμα

--

Εκεί που συνταγογραφείς τη μια στιγμή ξαφνικά σου έρχεται το ΟΕΜ!!!Μόνο εμείς και οι αγροτικοί έχουμε αυτό το προνόμιο.Κανονικά σαν ιατροί ΤΕΠ θα έπρεπε να κάναμε και θρομβολύσεις και διασωληνώσεις και να παροχετεύσουμε αιμο-πνευμοθώρακα.Τα καταφέρνουμε όμως?Μάλλον όχι όλοι και μάλλον ΄όχι και τ΄σο καλά....Παπάρια εκπαίδευση

στην Ελλάδα πράγματι ο ΓΙ  συμβάλλει στη διασφάλιση της αναγκαιότητας των -ουργων και -λογων που ως έμπειροι και εξειδικευμένοι ξεκίνησαν αγωγή [ που είναι το follow up ?? ]

σχετικά με την θρομβόλυση : πράγματι θα μπορσε να λάβει χώρα όταν δεν αντενδύκνειται αλλά δεν θα έπρεπε να έχει προγηθεί η απόφαση εαν εντοσ 24 - 72 ώρες θα κάμει PCI  or CABG ??
αν δεν είσαι μαέστρος και απλά στέλνεις στον ειδικό για τα περαιτέρω, γιατί να μη σου το ``βαφτίσει``  άτυπα στηθαγχικά ενοχλήματα ; μάνα του είναι ; δε θα ζήσουμε και με τα βουνά , έ ;


υπάρχουν πηγές που αναφέρουν αγγειόσπασμο και συμπαθητική απάντηση που μπορεί να οδηγήσουν και στο θάνατο  στη διάρκεια μετά από χειρουργική επέμβαση σε περιπτώσεις όπου λόγω ενζυμικής ιδιαιτερότητας του αρρώστου  ή λόγω μη επαρκούς χορήγησης του φαρμάκου, αυτό μεταβολίσθηκε γρηγορότερα από όσο έπρεπε και ο ασθενής βίωνε τον πόνο από τους χειρισμούς

βέβαια σε ασθενή με χαμηλή γλασκώβη , θεωρούμε μη υφιστάμενη συνείδηση και προσπαθούμε να αντάξουμε κοιλιακές αρρυθμίες χωρίς διασωλήνωση, για τον ασθενή άραγε ή για να συμπληρωθεί κατά τα προβλεπόμενα το ``φύλλο αγώνος`` ;

--

Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων / Θέματα σχετικά με το forum / ΦΟΡΟΥΜ ΠΦΥ:ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ?    στις: Χθες στις 22:56:02
Είναι μόνο δική μου αίσθηση ή και άλλοι συμφωνουν με την άποψη πως το σημερινό φόρουμ έχασε την σπίθα που το διέκρινε?Ρε παιδιά είναι λες και έχουμε καπνισει ένα λιβαδι ινδικής  κάνναβις και πέσαμε σε νιρβάνα.Αυτο που βιώνουμε καθημερινα είναι μια αποστειρωμένη-ελεγχόμενη-politicaly correct έκδοση του παλαιου φόρουμ με τις μόνες εντάσεις να περιορίζονται στη διένεξη για το θεμα των φμφ(έλεος έχουμε εξαντλήσει το θέμα πιο πολύ από καθε site φαρμακοποιών) και τις μόνες αναζητήσεις να περιορίζονται στις ερωτήσεις τύπου "γιατί μαμα"  ενώ η πλειψηφία των αναρτήσεων είναι νέα ανακυκλούμενα από άλλα site που ούτως ή άλλως επισκεπτόμαστε.

Θα μου πείτε :"και σένα τι σε νοιάζει,αν δε θες μην μας επισκέπτεσαι" αλλά η ουσία δεν είναι αν είστε αρεστοι ή όχι σε μένα αλλα μια επισήμανση πως με κάποιο τρόπο(συνειδητά ή μη) το σαιτ έχει απογυμνωθει από όλα εκείνα τα στοιχεία-μέλη που το έκαναν να ξεχωρίζει και είναι πλέον ένα flat πράγμα.Μακάρι να αλλάξει κάτι... γιατί αυτό που κάνει τη διαφορά είναι αυτο που λείπει σε πολλούς από εμάς!

δεν θα πω πως η ανωνυμία τοποθέτησης σε επίσημο εργαλείο / φόρουμ συνάπάγεται τα οφέλη του βρετανικού αποικιοκρατικού αποφθεγματος : διέρευε και βασίλευε  καθώς  και της λαικής φράσης σχετικά με τον λύκο και την αναμπουμπούλα - πιο απλά την δηιουργία εντυπώσεων χωρίς προσωπικό κόστος

εάν το νορμάλ είναι να βλέπω στο κουτί ή στη φυλλάδα τι κάμει ο μέγας και τρανός και απλά να έχω άποψη στον καφενέ τότε ναι μάλλον αποκλίνουσα είναι η  ενασχόληση με τα της ιατρικής

το να έχω άποψη χωρίς να δύναμαι να καθορίσω την εξέλιξη των γεγονότων που με αφορούν είναι σύνηθες και νορμάλ και η δημιουργία εντυπώσεων δια της δημαγωγίας αποφέρει σαφώς οφέλη αλλά καθαρά προσωπικά για τον δημαγωγό

το να προσπαθώ να δημιουργήσω άποψη και να μην επαναλάβω λάθη ωστε να μην εξεμεθώ από μια μικροκοινωνία διαιωνίζοντας λάθη, αλλά εξ αρχής να γνωρίζω πως ενδεχομένως να κριθώ και να κατακριθώ στο  1ο ιατρικό λάθος γίνεται συνειδητά. Το να αποτολμήσουν και άλλοι να ακολουθήσουν / υποστηρίξουν αυτή μου την τάση, δειλά και επιφυλακτικά αρχικά, πιο δυναμικά στην πορεία, αυτό πιστεύω πως θα ήταν μια αλλαγή

μια αλλαγή, μια καινοτομία  που θα γινόταν σημείο αμφιλεγόμενο  αλλά μετά από καιρό κανείς δεν θα μπορούσε να διανοηθεί την καθημερινότητά του χωρίς την δεδομένη υπόσταση της κάποτε αμφιλεγόμενης καινοτομίας

και σε μια τέτοια περίπτωση το μόνο προσωπικό όφελος δεν είναι παρά η ηθική ικανοποίηση
--

jUsto fOr  fUN

[Fanis]

Μόνο εγώ θεωρώ την προσέγγιση 'ΓΙΑΤΙ ΜΑΜΑ?" ως ύποπτη ή αποκλίνουσα?

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Την εβδομάδα που μας πέρασε έγιναν τα πρώτα μαθήματα στο νέο σχολείο που τοποθετηθήκαμε κατά τη διάρκεια της δεύτερης περιόδου της σχολικής άσκησης-εμπειρίας. Αυτή την περίοδο, λοιπόν, διδάσκω σε εντεκάχρονους μαθητές Ε΄ τάξης, οι οποίοι έχουν διαμορφώσει σε αρκετά μεγάλο βαθμό την εικόνα για την κατάσταση στη σχολική τάξη, τη σχολική νόρμα. Αυτό έχει κάποιο αντίκτυπο, αν κάτι από αυτή τη σταθερότητα που έχει δημιουργηθεί αλλάξει. Έτσι, είναι ενδιαφέρον να προσέξει κανείς την ανταπόκριση των μαθητών όταν έγινε αλλαγή στο τρόπο διδασκαλίας της γλώσσας, και ιδιαίτερα όταν αποκλίνουμε αρκετά από αυτό που ορίζουν τα βιβλία «Η γλώσσα μου». Ακολούθως, σας παρουσιάζω ένα τέτοιο περιστατικό.
Στο πρόγραμμα αυτής της εβδομάδας δίδαξα τέσσερις περιόδους γλώσσα. Προσπάθησα να προσεγγίσω το αντικείμενο όσο το δυνατό πιο κοντά στη φιλοσοφία της επικοινωνιακής προσέγγισης, και επειδή η περίοδος αυτή προσφερόταν για επίκαιρα θέματα, επέλεξα ως γενικό θέμα τη συμβολή των γυναικών και των παιδιών στον απελευθερωτικό αγώνα των Κυπρίων εναντίον των Άγγλων αποικιοκρατών. Συγκεκριμένα στο πρώτο μάθημα αντικείμενο μελέτης υπήρξε μια συνέντευξη που πήρε ο Ασσιώτης Γ. Γεωργίου από μια Κύπρια που έζησε τα γεγονότα του 1955-59 και αναφέρεται στο «κέρφιου». Οι έννοιες που εξετάστηκαν ήταν το «κέρφιου», ευθύς και πλάγιος λόγος. Εξετάστηκαν ακόμη οι επιλογές του συγγραφέα όσον αφορά τη γλώσσα και συζητήθηκαν στοιχεία αξιοπιστίας

σε ένα τέτοιο είδους συνέντευξη (σχολιάστηκε το γιατί χρησιμοποιήθηκε η ελληνική νόρμα και όχι η διάλεκτος; Τι επίπτωση έχει στην αξιοπιστία μιας ιστορικής πηγής; Για ποιους λόγους γίνεται η επιλογή αυτή;). To δεύτερο μάθημα αφορούσε τη συμβολή των παιδιών στον αγώνα με τη συγγραφή συνθημάτων στους τοίχους. Έγινε διδασκαλία του ποιήματος της Τούλας Κακουλή “Ένα σύνθημα στον τοίχο”. Οι μαθητές εξέφρασαν τα συναισθήματα τους για τις εικόνες που περιγράφονται στον ποίημα και επισήμαιναν το βασικό σκοπό του ποιήματος, την εξύψωση των μικρών αυτών παιδιών για τη συμβολή τους στον αγώνα του 1955-59. Παράλληλα εξετάστηκαν τα δομικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά των συνθημάτων στον τοίχο μέσα από αντιπαραβολή με την προκήρυξη. Έγινε ακόμη αναφορά και συσχέτιση με τα συνθήματα που γράφονται σήμερα στον τοίχο. Συζητήθηκε η κατευθυντική λειτουργία τους και τι προεκτάσεις παίρνει το γεγονός ότι γράφονται στον τοίχο (αντίδραση προς το κατεστημένο).
Η ανταπόκριση των μαθητών στα δύο αυτά μαθήματα ήταν ιδιαίτερα θετική. Επέδειξαν ενδιαφέρον και συμμετείχαν ενεργά. Όμως, σύμφωνα με σχόλιο ενός μαθητή φάνηκε ότι οι μαθητές δεν είχαν καν αντιληφθεί ότι τα μαθήματα αυτά συσχετίζονταν με το μάθημα της γλώσσας! Συγκεκριμένα ένας μαθητής με ρώτησε: «Ελληνικά πότε έννα κάμουμε;», προς δική μου έκπληξη. Παρά το γεγονός ότι είχαν δώσει έμφαση εξίσου στα γραμματικά φαινόμενα, στην κατανόηση-ανάλυση κειμένου και στην παραγωγή γραπτού και προφορικού λόγου, κάποιοι μαθητές δε θεώρησαν ότι γινόταν το μάθημα της γλώσσας. Το ενδιαφέρον τους δεν ήταν πιθανόν στο γλωσσικό αντικείμενο, αλλά σε αυτό το κάτι διαφορετικό που τους παρουσιάστηκε, που αποκλίνει πολύ από το μάθημα «Η γλώσσα μου» που έχουν συνηθίσει. Συγκεκριμένα, έχουν κρυσταλλοποιηθεί αρκετά μέσα τους, εκτός από την αρμόζουσα συμπεριφορά και γλώσσα που θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν, και οι τρόποι που προσεγγίζεται το γλωσσικό μάθημα. Επομένως, στην περίπτωση που γίνει κάποια διαφορετική προσέγγιση, μια πιθανή αντίδραση των μαθητών είναι να θεωρήσουν ότι πρόκειται για κάποιο άλλο αντικείμενο, καθώς τα κριτήρια ταύτισης του γλωσσικού μαθήματος είναι αυτά με τα οποία έχουν εξοικειωθεί με τα βιβλία «Η γλώσσα μου».



Ποιος μιλάει ποια γλώσσα σε ποιον και πότε;
Η περίφημη διατύπωση του Hymes (1972) σύμφωνα με την οποία επικοινωνιακή ικανότητα είναι η επίγνωση του «ποιος μιλάει ποια γλώσσα σε ποιον και πότε/για ποιο σκοπό» (who speaks what language to whom and when) πολύ συχνά γίνεται αντιληπτό ως: «ποιος είναι ο πρωταγωνιστής του κειμένου;», «ποιοι οι άλλοι ήρωες;», «μιλάνε ωραία ή άσχημα, με επίθετα, με παρομοιώσεις, με μεταφορές;», και, φυσικά, «πώς θα τους χαρακτηρίζαμε;».
Στην πραγματικότητα, το «ποιος μιλάει ποια γλώσσα σε ποιον και πότε/για ποιο σκοπό» αναφέρεται στις κοινωνικά θεσμοθετημένες συνθήκες και συμβάσεις με βάση τις οποίες παράγονται τα κείμενα. Αυτές καθορίζουν τη μορφή της γλώσσας τους και αντικατοπτρίζονται σ’ αυτήν. Άρα η γλωσσική διδασκαλία πρέπει να έχει το παραπάνω ως οργανωτική αρχή. Παράλληλα, καθώς αυτές οι κοινωνικά θεσμοθετημένες συνθήκες

διαφοροποιούνται ανάμεσα στις διάφορες γλωσσικές κοινότητες, η γλωσσική διδασκαλία πρέπει επίσης να στοχεύει στη διερεύνηση των διαφορετικών συμβάσεων που υφίστανται όχι μόνο στην κουλτούρα της πλειοψηφίας αλλά και σε μειονοτικούς και «ξένους» πολιτισμούς.

[Harper]

Καταρχήν συγχαρητηρια για την προσπάθεια να κατεβάσεις προηγούμενα ποσταρίσματά μου (ακόμη και 3 χρόνια πριν) και να αναπτύξεις την απάντησή σου πάνω σε αυτά.Με κάνεις όμως και νοιωθω άβολα γιατί πρέπει να σου πήρε όλο το βραδυ...

Δεν ξέρω αν έχεις πόρωση με την ιατρική(σου βγάζω το καπέλο σε αυτή την περίπτωση) ή αν απλά σκοπευεις μελλοντικά να διεκδικήσεις κάποια ιδιαίτερη θέση στο χώρο μας και μας αφήνεις έντεχνα και επώνυμα το στίγμα σου..Αν ήταν πιο αραιές οι ερωτήσεις σου και σε πιο συναφή θέματα(εσύ πηδάς μέσα σε μια μέρα και καθημερινά από την πν.υπέρταση στη γενικευμένη αγχώδη διαταραχή και στην οστεοπόρωση χωρίς να έχεις λάβει απάντηση στο προηγούμενο θέμα) και αν γινόταν εν είδη προβληματισμού σε περιστατικά και όχι εν είδη καθηγητού έδρας ιατρικής ή μεταπτυχιακού φοιτητή για την εργασία του τότε θα είχες τον απόλυτο σεβασμό μου.Ο τρόπος που καθημερινά αναζητας μου δίνει την αίσθηση πως η ερώτηση δε γίνεται πάντα για την απάντηση αλλά για την ίδια την ερώτηση.

Αν κάνω λάθος συγχώρεσέ με.Αν όχι,απλά σκεψου το!

[kdiwavvou]

Καταρχήν συγχαρητηρια για την προσπάθεια να κατεβάσεις προηγούμενα ποσταρίσματά μου (ακόμη και 3 χρόνια πριν) και να αναπτύξεις την απάντησή σου πάνω σε αυτά.Με κάνεις όμως και νοιωθω άβολα γιατί πρέπει να σου πήρε όλο το βραδυ...

Δεν ξέρω αν έχεις πόρωση με την ιατρική(σου βγάζω το καπέλο σε αυτή την περίπτωση) ή αν απλά σκοπευεις μελλοντικά να διεκδικήσεις κάποια ιδιαίτερη θέση στο χώρο μας και μας αφήνεις έντεχνα και επώνυμα το στίγμα σου..Αν ήταν πιο αραιές οι ερωτήσεις σου και σε πιο συναφή θέματα(εσύ πηδάς μέσα σε μια μέρα και καθημερινά από την πν.υπέρταση στη γενικευμένη αγχώδη διαταραχή και στην οστεοπόρωση χωρίς να έχεις λάβει απάντηση στο προηγούμενο θέμα) και αν γινόταν εν είδη προβληματισμού σε περιστατικά και όχι εν είδη καθηγητού έδρας ιατρικής ή μεταπτυχιακού φοιτητή για την εργασία του τότε θα είχες τον απόλυτο σεβασμό μου.Ο τρόπος που καθημερινά αναζητας μου δίνει την αίσθηση πως η ερώτηση δε γίνεται πάντα για την απάντηση αλλά για την ίδια την ερώτηση.

Αν κάνω λάθος συγχώρεσέ με.Αν όχι,απλά σκεψου το!

απάντηση [ αν και κάπως καθυστερημένη ]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


________________________________-


jUst fOr  fUn

[Δ. Κουναλάκης]

Επισυνάπτω την απάντηση σου γιατί τα εξωτερικά link έχουν αποδειχτεί πολύ μικρού χρόνου ζωής.....

Προσωπικά, πιστεύω ότι πρέπει να διαβάσεις ξανά τον γνωστό ορισμό για την γενική ιατρική της Wonca όσο και τον ορισμό για την ΠΦΥ από τον ΠΟΥ. Εάν τον καταλάβεις, τότε είμαι σίγουρος θα δυσκολευτείς να προσαρμόσεις την ιατρική σου σκέψη σε αυτό που ζητάει η γενική ιατρική, όχι ότι δεν μπορείς να το καταφέρεις.

Δυστυχώς, η θέση του ιατρού στην κοινότητα είναι ιεραποστολική και εκεί έγκειται και η έννοια του λειτουργήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι το τμήμα "ιατρ" δεν θα το βρεις σε όλους τους τίτλους και τις ειδικότητες. Όσο περνάνε τα χρόνια επιβεβαιώνω όλο και περισσότερο τρεις απόλυτες θέσεις που είχα πριν πάρω ακόμη πτυχίο:
α) Ότι το πτυχίο ιατρικής δεν σημαίνει και την ιδιότητα του ιατρού, καθώς και το ότι πολλοί λίγοι μπορούν να γίνουν γενικοί ιατροί.
β) Ότι η γενική ιατρική είναι μια ειδικότητα που οι μόνοι της σύμμαχοι είναι οι ασθενείς και σήμερα πλέον και οι τραπεζίτες.
γ) Ότι θα είμαι πολύ τυχερός εάν δω την γενική ιατρική να αναβιώνει στην Ελλάδα όταν θα είμαι κοντά στην σύνταξη.

Είναι πολύ μεγάλη η συζήτηση και δεν έχω καθόλου χρόνο αυτές τις μέρες. Ελπίζω ότι τα χρόνια που έρχονται με την τεχνολογία θα αλλάξουν πολλά πράγματα. Ξέρετε η ιστορία κάνει κύκλους...και παλιά υπήρχε τέσσερις ειδικότητες ιατρών... Μπορεί να ξανασυμβεί.

[Harper]

 

Δεν παλευεσαι απλά βρε kdiwannou!!!
Anyway!

Υπόσχομαι να μην ξανασχοληθω με το θέμα.Δες την όλη φάση σαν μια κακη στιγμη δική μου και όχι σαν κάποιες δικες σου.Keep walking...Καλο βραδυ!

[Zachariadis]

Ομολογώ και γώ πως έμεινα με το στόμα ανοιχτό

Ουδεν σχόλιο.