ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
...
...
Είμαι, εκτος από γενικός γιατρός , και ομοιοπαθητικός, εχω εργασθεί επι τριετία (1992-1995) στο Κέντρο Ομοιοπαθητικης Ιατρικής στην Αθήνα (Μαρούσι) και από τότε συνεχίζω να εξασκώ και να εφαρμόζω την Ομοιοπαθητική σε συγγενείς, φίλους, γνωστούς και σε μένα τον ίδιο. Είμαι επίσης Χριστιανός Ορθόδοξος, με τακτική συμμετοχή στη λατρευτική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Το λέω αυτό, όχι για να διεκδικήσω παράσημα χριστιανικής ευσέβειας, ούτε για να "πουλήσω μούρη" χριστιανικής οσιότητας, αλλά για να προλάβω ενδεχόμενες κατηγορίες ή και υπόνοιες ότι ανήκω σε πνευματιστικούς ή αποκρυφιστικούς κύκλους, κατά τη γνώριμη συκοφαντία εις βάρος όσων ασχολούνται με την Ομοιοπαθητική, που εκφράσθηκε και σε αυτό το φόρουμ.
Οι παραπάνω ιδιότητες μου, νομίζω ότι αποδεικνύουν, κατά τεκμήριο, μια πιο αξιόπιστη γνώση του θέματος και της υποτιθέμενης σχέσης Ομοιοπαθητικης και πνευματισμού, αποκρυφισμού, μαγείας, δαιμονισμού, κλπ, κλπ. εκ μέρους μου. Μπορώ, λοιπόν, να βεβαιώσω, ότι η παραπάνω σχέση βρίσκεται μόνο στα ευφάνταστα μυαλά των συκοφαντών της Ομοιοπαθητικής. Πολύ συνοπτικά να πώ ότι ουδέποτε διδαχθήκαμε στο θεωρητικό μέρος περί πανθεϊστικού μονισμού ή άλλου –ισμού και ποτέ δεν προσφύγαμε, ο υπογράφων και οι πάμπολλοι ομοιοπαθητικοί γιατροί που γνωρίζω, σε υπερφυσική "βοήθεια" κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής διαδικασίας. Το ότι
ορισμένοι ομοιοπαθητικοί γιατροί επικαλούνται, σε καθαρά
θεωρητικό επίπεδο, την ανάμειξη υπερβατικών δυνάμεων για να εξηγήσουν το ομοιοπαθητικό φαινόμενο,
δεν σημαίνει ότι τις χρησιμοποιούν σε πρακτικό, εμπειρικό επίπεδο. Για την ιστορία και την ενημέρωση των επισκεπτών του φόρουμ να πώ ότι η κριτική κατά της Ομοιοπαθητικής γενικά και για υποτιθέμενη αντίθεση με την Ορθόδοξη πίστη χρονολογείται από τη δεκαετία του 1990 και ήταν ο καθηγητής Αβραμίδης που σήκωσε το λάβαρο του πολέμου εναντίον της με αρθρογραφία σε εκκλησιαστικά και παραεκκλησιαστικά περιοδικά. Η κοινότητα της ομοιοπαθητικής (ανάμεσα τους και ο υπογράφων) απάντησε με τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία [μπορείτε να τη βρείτε στα links στο τέλος αυτης της ανάρτησης], όμως σύντομα φάνηκε ότι ο αγώνας ήταν μάταιος. Η στάση της άλλης πλευράς ηταν αδιάλλακτη, του τύπου "οὔ με πείσεις κἂν με πείσεις", οπότε η δική μας προσπάθεια, που τη βλέπαμε ως γόνιμη αντιπαράθεση και ανταλλαγή ιδεών, αποδείχθηκε δραστηριότητα του τύπου "στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα". Παρατήσαμε, λοιπόν, μετα απο κάποιο διάστημα, αυτό που ηταν, τύποις μεν, διάλογος, κατ΄ουσίαν δε παράλληλοι μονόλογοι. Όμως ο "αντίπαλος" μας δεν τα παράτησε και δεν αποσύρθηκε. Συνέχισε ακάθεκτος την αντι-ομοιοπαθητική σταυροφορία του, στρατολογώντας και άλλους ομοιοπαθητικομάχους από τους εκκλησιαστικούς κύκλους και επηρεάζοντας, δυστυχώς, με τις πλανημένες αντιλήψεις του πολλούς ανθρώπους. Γνωρίζω προσωπικά άτομα του εκκλησιαστικού χώρου, που ταλαιπωρούνται από χρόνια νοσήματα και αναποτελεσματικες ή και επιζήμιες αγωγες της κλασικης ιατρικης, αλλά φοβούνται να υποβληθούν σε ομοιοπαθητική αγωγή, επηρεασμένοι από τις απόψεις του Αβραμίδη και των συν αυτώ περί δαιμονικου ή αποκρυφιστικού υποστρώματος της ομοιοπαθητικης. Στερούνται, δηλαδή, οικειοθελώς μιας ενδεχομενως αποτελεσματικης και σωτήριας θεραπείας, γιατί εχουν παγιδευθεί στο ψευδοδίλημμα "καλύτερα να υποφέρω μαζί με τον Χριστό, παρα να θεραπευτώ από τους συνεργάτες του διαβόλου". Ας όψονται για το κατόρθωμα τους αυτό οι συκοφάντες της Ομοιοπαθητικης.
Από την άλλη πλευρά όμως να προσθεσω ότι πάμπολλοι Χριστιανοί, λαϊκοί και κληρικοί, ιερείς, επίσκοποι και μοναχοί, που δεν έπεσαν στην παγίδα των αντι-ομοιοπαθητικών σταυροφόρων, υποβάλλονται σε ομοιοπαθητικη θεραπεία για ποικίλα προβλήματα υγείας τους. Μαντεύω, βέβαια, την ένσταση της αντι-ομοιοπαθητικης πλευρας. "Αυτοί είναι πλανημένοι από άγνοια και έλλειψη ενημέρωσης. Φωτισμένοι μοναχοί, όπως ο π. Παΐσιος, ηταν αντίθετοι στην ομοιοπαθητική. Ας δούμε, λοιπόν, τη θέση του π. Παϊσίου.
Όπως μου ανέφερε γνωστός μου ομοιοπαθητικός φαρμακοποιός (σέβομαι την επιθυμία του να μην κοινοποιήσω το όνομα του), από τα αγαπητά πνευματικά παιδιά του π. Παϊσίου, βασανιζόταν και αυτος από την σκέψη μήπως υπάρχει πνευματιστική ανάμειξη στην Ομοιοπαθητική και ζήτησε τη γνώμη, την "ευλογία" του π. Παϊσίου, πριν βάλει στο φαρμακείο του ομοιοπαθητικά φάρμακα. Η απάντηση του ήταν καταφατική και καθησυχαστική.
Νομίζω ότι η μακρόχρονη (15ετής) και συχνή επαφή του συγκεκριμένου φαρμακοποιού με τον π. Παΐσιο καθιστούν τη μαρτυρία του ιδιαίτερα βαρύνουσα. Αλλωστε πολλές πληροφορίες στα βιβλία των βιογράφων του π. Παϊσίου βασίζονται σε μαρτυρίες του ιδίου.
Μία άλλη πληροφορία για τον π. Παΐσιο, που επιβεβαιώνει και ο ίδιος, είναι ότι δεν έπαιρνε ποτέ φάρμακα (το μόνο "φάρμακο" που δέχθηκε να πάρει ήταν το Cal-C-Vita). Επομένως, το περιστατικό που παρατίθεται παραπάνω (απο τον Βασίλη Παπαδόπουλο) ότι αρνήθηκε προτεινόμενη ομοιοπαθητική αγωγή ως απόδειξη της απόρριψης της ομοιοπαθητικης από τον π. Παΐσιο, αποτελεί παρερμηνεία της στάσης του. Ο π. Παΐσιος απέρριπτε (για τους δικούς του, προσωπικούς λόγους) κάθε φαρμακευτική αγωγή, τόσο της κλασικής, όσο και της ομοιοπαθητικης ιατρικής, πράγμα που αποσιωπούν οι πολέμιοι της ομοιοπαθητικης.
Δεν θέλω να επεκταθώ άλλο. Οσοι επιθυμούν εκτενέστερη επιχειρηματολογία, μπορούν να τη βρούν στα παρακάτω άρθρα (το τελευταίο στη σειρά είναι του υπογράφοντος), που ανασκευάζουν την αβάσιμη αντίληψη περι σύγκρουσης Ορθοδοξίας και ομοιοπαθητικης.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος