Αγαπητέ Medicus,
θα ήθελα να κάνω μία επισήμανση πάνω σε αυτά που αναφέρεις.Πριν όμως από αυτήν, επειδή είναι η πρώτη φορά που απευθύνομαι σε σένα, θα ήθελα να σου εκφράσω το θαυμασμό μου για το ήθος και την ακεραιότητα που αποπνέουν τα γραφόμενά σου, από την πρώτη στιγμή που έγραψες στο forum.Ασχέτως αν συμφωνώ ή όχι μαζί σου, η ευγένεια και ο σεβασμός που δείχνεις απέναντι στο συνομιλητή σου, είναι αδιαμφισβήτητα στοιχεία που σε διαπνέουν, ενώ ο ρομαντικός τρόπος άσκησης της ιατρικής, που έχεις διαλέξει και υλοποιείς, με συγκινεί ιδιαιτέρως.Ήθελα να τα γράψω αυτά εδώ και καιρό, στο πρώτο-πρώτo νήμα που δημιούργησες, αλλά έχω επιλέξει να απέχω όσο το δυνατόν περισσότερο μπορώ, από τη δημοσίευση απόψεων σε αυτό εδώ το forum και να αναλώνομαι σε παραθέσεις υπερ-συνδέσεων και ακίνδυνα τραγουδάκια.Για το θέμα της ευγένειας και του ήθους, τα ίδια ισχύουν από την πλευρά μου και για τον κύριο Παπαδόπουλο.
Πίσω στην επισήμανση τώρα.Καταρχήν, για να αποφύγω τις ταμπέλες, που θα σπεύσουν να μου προσάψουν ορισμένοι, για πολλοστή φορά, ας ξεκινήσω με την απαραίτητη για το forum, δήλωση μετανοίας και συμμόρφωσης.Ασκώ κι εγώ την κλασσική ιατρική και ουδέποτε έχω ασχοληθεί με εναλλακτικές θεραπευτικές μεθόδους.Δεν έχω διαβάσει ούτε μισή σελίδα συγγράμματος ομοιοπαθητικής ή άλλης "εναλλακτικής" μεθόδου.Δεν εμπίπτουν στα ενδιαφέροντά μου και δεν έχω άλλωστε και το χρόνο να διαθέσω, αφού ο όγκος πληροφορίας που παράγει η κλασσική ιατρική είναι τόσο μεγάλος, που δεν αφήνει πολλά περιθώρια, αν θέλεις στοιχειωδώς να μην μένεις πίσω.Μου αρέσει να ακούω όμως!Και μου αρέσει επίσης, να μπορεί ο άλλος άφοβα να εκφράζει τις απόψεις του, χωρίς να λοιδορείται, όπως συχνά-πυκνά, έχει συμβεί στο παρελθόν.
Όσα αναφέρεις με βρίσκουν σύμφωνο.Θεωρώ όμως, πως κινούνται στο θετικιστικό μοντέλο του λογικού εμπειρισμού, που κυριαρχεί στην κλασσική δυτική ιατρική και από το οποίο, εξαιτίας της εκπαίδευσης που έχω λάβει, μου είναι πολύ δύσκολο να απαγκιστρωθώ κι εγώ. Υπάρχει όμως κι ένας αντίλογος, που λέει πως αντί να αναζητούμε τον αιτιώδη συσχετισμό, την προβλεψιμότητα ή τον έλεγχο διαφόρων φαινομένων, μπορούμε να ενδιαφερθούμε εξίσου για την κατανόηση και ερμηνεία του νοήματός τους.Κι εκεί έχουν θέση άλλες μέθοδοι, από αυτές που βασίζονται στα μαθηματικά μοντέλα που αναφέρεις.Για πολλούς, κορυφαία έκφραση της δυτικής φιλοσοφίας του 20ου αιώνα, υπήρξε η φαινομενολογία (μαζί ίσως με την αναλυτική φιλοσοφία).Τόσο η "περιγραφική" φαινομενολογία του Husserl, όσο και η "ερμηνευτική" φαινομενολογία του Heidegger, επηρέασαν τις ανθρωπιστικές κατά βάση επιστήμες και "ακούμπησαν" και τη δυτική ιατρική (αλλά περισσότερο τη νοσηλευτική), αποτελώντας το φιλοσοφικό υπόβαθρο για πολλές μεθόδους ποιοτικής έρευνας.Είμαι σίγουρος πως γνωρίζεις καλύτερα από εμένα γύρω από αυτές, απλά επισημαίνω πως ίσως δεν είναι το μοναδικό ζητούμενο για κάποιους ερευνητές, η ισχύς μίας μεθόδου (όπου εκεί εφαρμόζει κάποιος όσα αναφέρεις), προκειμένου να την αποδεχθούν ή όχι, αλλά μπορεί να τη μελετούν μέσα από ένα φαινομενολογικό πρίσμα, για παράδειγμα, όπου εκεί δεν τίθεται θέμα σύγκρισης μαθηματικών στοιχείων και αποτελεσμάτων.
Πραγματικά θα ήθελα να γνωρίζω έστω λίγα πράγματα, γύρω από τις αρχές της "αντίπερα" όχθης, που αντιπροσωπεύει η Rose, προκειμένου να μπορώ να εκφέρω γνώμη.Όταν δε γνωρίζω το αντικείμενο, σιωπώ και περιμένω να μάθω.