Θέματα Εργασίας > Εμπειρίες κατά την εργασία στην ΠΦΥ

Περιστατικά - Ψυχιατρικός ασθενής στην κοιινότητα

<< < (2/2)

Αδαμάντιος Σκούφαλος:
Με την ψυχίατρο της κινητής μονάδας που μιλούσα σήμερα, μου είπε ότι μπορεί η αστυνομία, ο δήμαρχος, κάποιος τρίτος να κάνει αίτηση στον εισαγγελέα να διερευνήσει αν κάποιος ασθενής (; ) χρήζει εγκλεισμού σε ψυχιατρική κλινική, εκθέτοντας τα γεγονότα που τον κάνουν να πιστεύει ότι ίσως χρειάζεται κάτι τέτοιο.
Ο εισαγγελέας, αν κρίνει ότι η αίτηση έχει βάση, ζητάει διερεύνηση και συλλογή στοιχείων από αστυνομία, γιατρό, δήμαρχο,παπά, (τους παλιούς προύχοντες του χωριού δηλαδή  :) ) ψυχολόγο ή κοινωνική λειτουργό αν υπάρχει. Αν τα στοιχεία που θα συλλέξει τον πείσουν, τότε προχωράει σε έκδοση εντολής για διακομιδή (αν χρειαστεί ακούσια ή/και βίαιη) και εξέταση από τους δύο ψυχιάτρους που αναφέρουμε παραπάνω.
Το θέμα όπως καταλαβαίνεις είναι να βρεθεί ο τρίτος που θα κάνει την αίτηση στον εισαγγελέα ο οποίος όμως θα υποστεί πιθανές συνέπειες αν αποδειχθεί ότι η αίτησή του δεν έχει βάση..

Πατρωνάκης Μάνος:
 Ο Ν.2071/92. Αναφέρεται και ποιοί μπορούν να ζητήσουν Εισαγγελική παρέμβαση. 

deleteduser:
Ψυχική υγεία, Δικαιώματα και Κοιινωνική Χειραφέτηση
Βίντεο από την εκδήλωση & πορεία «Γκρεμίζουμε τα τείχη» - Αθήνα, 24 Μαΐου 2008

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


Δρώμενο «Γκρεμίζουμε τα τείχη»

Σε μια διαδήλωση μοναδική ως τώρα για την Ελλάδα, που παραπέμπει στο πνεύμα του Μαή του ’68, ένα δρώμενο που συμβολίζει τον ψυχιατρικό θεσμό και το γκρέμισμά του. Οι χρήστες του, με ταμπέλες όπως «μουρλός», «ανισόρροπος», «διεγερτικός» να αντικαθιστούν τα ονόματά τους, υφίστανται τις «επιστημονικές θεραπείες» του δεσίματος, του ξύλου και των κατασταλτικών φαρμάκων. Η κραυγή «με το περιπολικό, χειροπέδες και ξύλο» παρουσιάζει εν συντομία τα πολλαπλά «δεσίματα» και στρώματα βίας με τα οποία αντιμετωπίζονται οι χρήστες των υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Με την ιαχή «ρίξτε τα τείχη, η ελευθερία είναι θεραπευτική », οι ταμπέλες σκίζονται και πετιούνται συμβολίζοντας το γκρέμισμα των τειχών του ψυχιατρικού θεσμού. Πράγματι τα σοβαρότερα τείχη είναι αυτά που δημιουργεί η ψυχιατρική ορολογία, καθόσον οι σημασίες-ταμπέλες του ψυχικού νοσήματος διαρρηγνύουν το οικοσύστημα των εννοιών των ανθρωπίνων σχέσεων και προκαλούν κατάρρευση της επικοινωνίας. Οι χρήστες έτσι εγκλείονται σε ένα νοηματικό κενό εφόσον η συμπεριφορά τους στο εξής νοηματοδοτείται και εξηγείται από την έννοια της νόσου.
Κίνημα Αυτοβοήθειας

Για το Κίνημα Αυτοβοήθειας

Ο εκπρόσωπος του Κινήματος Αυτοβοήθειας χρηστών υπηρεσιών υγείας μιλάει για το κίνημα Αυτοβοήθειας στα Χανιά που ξεκίνησε το 2006 με πρωτοβουλία του τοπικού Κέντρου Ψυχικής Υγείας και του Τμήματος Ψυχολογίας του ΑΠΘ.
Η εγκατάλειψη της παθητικής στάσης και το πέρασμα στην ενεργητικότητα, με τους ανθρώπους να «παίρνουν τον έλεγχο για πράγματα που τους αφορούν». Η ποικίλη δράση του κινήματος αποτελεί, πράγματι, μαρτυρία για το ότι «η ανθρώπινη ψυχή δεν δαμάζεται» και μπορεί να πάει πέρα «από εγκλεισμούς, ιδρύματα και απομονώσεις» ξεπερνώντας το φόβο μέσα από την αυτενέργεια, την αλληλοϋποστήριξη και την κοινή δράση. Άνοιγμα προς το μέλλον….

enhmeros:
Ζητώ συγνώμη προκαταβολικά αν η θέση και το θέμα του παρακάτω μηνύματος δεν ταιριάζουν με το forum σας!

Το θέμα έχει ως εξής:

Σε μεγάλη πολυκατοικία πολλών διαμερισμάτων, ιδιοκτήτρια και κάτοικος διαμερίσματος δημιουργεί συστηματικά προβήματα βανδαλισμών, φθορών ξένης περιουσίας και επιθετικότητας. Ενδεικτικά αναφέρεται η  αποπάτηση και ούρηση σε κοινόχρηστους διαδρόμους της πολυκατοικίας, το σκίσιμο των φακέλων αλληλογραφίας των λοιπών ενοίκων, η αναγραφή ύβρεων στους τοίχους των κοινόχρηστων χώρων, η καταστροφή της κεντρικής μονάδας του θυροτηλέφωνου, η βίαιη απώθηση ηλικιωμένου που της έκανε παρατήρηση, γενικά η υποβολή προφορικών απειλών προς οποιοδήποτε ένοικο της κάνει παρατήρηση  κλπ. Πέραν των παραπάνω, οι συνθήκες υγιεινής στο διαμέρισμα που κατοικεί η παραπάνω κυρία είναι τραγικές και αποτελούν κίνδυνο όχι μόνο για την ίδια αλλά και για τους λοιπούς ενοίκους.

Η κυρια συγκατοικεί στο διαμέρισμα με κύριο, όχι συγγενή της, ο οποίος ισχυρίζεται ότι αυτή παρεκτρέπεται όταν "δεν παίρνει τα χάπια της".  Ωστόσο ο κύριος δεν μας λέει αν η κυρία παρακολουθείται από γιατρό.

Σημειωτέον ότι η κατάσταση επιδεινώνεται διαρκώς και η κυρία επιδεικνύει αυξημένη βίαιη συμπεριφορά που δεν είχε παλιότερα.

Η αστυνομία λέει ότι πρέπει να της υποβάλουμε μήνυση αλλά θεωρώ ότι αυτό δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα, πιθανόν να το επιδεινώσει.

Απ' 'οτι διάβασα , αν προσφύγουμε στον εισαγγελέα αναφέροντας ότι υπάρχει κίνδυνος για την ασφάλειά μας αλλά και για την ασφάλεια της ίδιας υπάρχει η περίπτωση αυταπάγγελτα να ζητήσει την ακούσια εξέτασή της ψυχικής υγείας της και αν διαγνωσθεί ασθένεια να ζητήσει τη θεραπεία της.

Θα παρακαλούσα για μια συμβουλή για το ποια είναι η πιο σωστή μέθοδος τόσο για να λύσουμε τα προβλήματα της πολυκατοικίας όσο και για να βοηθηθεί η κυρία και να αποτρέψουμε κάτι πιο δυσάρεστο στο μέλλον.

Ευχαριστώ!

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση