Θεραπεία οστεοπόρωσης

[deleteduser]

Α) Τα συμπληρώματα διατροφής με Ca και βιτ. D φαίνεται να μειώνουν την πιθανότητα κατάγματος μόνο σε ηλικιωμένες γυναίκες (>70 ετών). Η συνιστώμενη δοσολογία είναι 1200 mg of Ca και 800 IU βιτ. D.

American Society for Bone & Mineral Research 2011 Annual Meeting; Calcium Supplementation Debate. September 17, 2011.
B) ΤΑ διφωσφονικά δημιουργούν ένα είδος αποθήκης. Υπάρχει η δυνατότητα διαλείμματος μετά από 5 χρόνια θεραπείας σε ασθενείς με ήπιο κίνδυνο και για όσο χρονικό διάστημα η οστική πυκνότητα παραμένει σταθερή και δεν επισυμβαίνουν κατάγματα. Σε ασθενείς υψηλού κινδύνου υπάρχει η δυνατότητα διαλείμματος μετά από 10 χρόνια θεραπείας και για όχι περισσότερο από 1 με 2 έτη.

Watts NB, Diab DL. Long-term use of bisphosphonates in osteoporosis. J Clin Endocrinol Metab. 2010;95:1555-1565.

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Και οι "μυτιές" καλσιτονίνης που "ανέθρεψαν" τους ηλικιωμένους (και τους ορθοπεδικούς) της περασμένης 20ετίας;

[kdiwavvou]

Και οι "μυτιές" καλσιτονίνης που "ανέθρεψαν" τους ηλικιωμένους (και τους ορθοπεδικούς) της περασμένης 20ετίας;

θαρρώ πως η παχυσαρκία προφυλάσσει από την οστεοπόρωση  [ / ένεκα άρσης βάρους να υποθέσω ?? ] ειδικά εάν κανείς χάσει το επιπλέον βάρος  κάποια στιγμή μετά την `μέση` ηλικία

με παρεμφερή τρόπο μάλλον επιδρά και η άσκηση αλλά δεν γίνεται `exercise prescription`  [ είναι είδος πολυτελείας ο personal trainer   ή δεν το κάμαμε  μόδα και δεν μας έγινε συνήθεια η άσκηση ??   ή όταν αναζητήσει υπηρεσίες υγείας ο μέσος ασφαλιζόμενος η  συν- νοσηρότητά του είνaι τόσο προχωρημένη που η άσκηση θα ήταν μάλλον επικίνδυνη ?? ]


βέβαια θα πρέπει να έχει κανείς κατα νου και εκείνες τις παθήσεις λ.χ ιστιοκυτώσεις, λοιπές αιματολογικές και ενδοκρινολογικές παθήσεις όπου είναι αναπόφευκτη η λυτική εξεργασία και μόνο με στενό follow up  μπορούμε να υποθέσουμε ως επιτυχή την επιβράδυνση και μόνο της  εμφάνισης λ.χ της οστεοπόρωσης

θα μου πεις, στα μαιευτήρια γίνεται προγεννητικός έλεγχος και έγκαιρη διάγνωση [ πόσος κόσμος έρχεται και διαπιστώνεται κατόπιν εορτής στίγμα θαλασσαιμίας ?? ]


ως προς  τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στη νόσο paget  και κάποιες συναφείς παθήσεις ποια έχουν evidence A  απόλυτη ένδειξη στην οστεοπόρωση ??
με τι number needed to treat ??

____________________________________________________________________



jUst  fOr  fUn

[Ορθοπαιδικός]

   Στη σελίδα του Εpatientgr (ειδικά στο Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος )  βρήκα μια παραπομπή σχετική με την οστεοπόρωση στο: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος. Λέει σχετικά γνωστά πράγματα σε όσους ασχολούνται, αλλά πάντα επίκαιρα. Αντιγράφω το σχόλιο του Εpatientgr:
""Ενα εξαιρετικό άρθρο για το πώς δημιουργείται μια νέα "ασθένεια"! Πως εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο πείσθηκαν ότι πρέπει νά κάνουν πολύ νωρίς έναρξη μέτρησης οστικής πυκνότητας και πως η φυσιολογική μικρή απώλεια οστικής μάζας ενοχοποιήθηκε ώς "οστεοπενία" για την οποία χρειάζεται να πάρουν φαρμακευτική αγωγή... ""

   Να σχολιάσω και εγώ με τη σειρά μου, ότι η υπερθεραπεία είναι απαράδεκτη αλλά και η έλλειψη θεραπείας το ίδιο. άλλο οστεοπενία, άλλο οστεοπόρωση. Θα συμφωνήσω πάντως με τον κ. Κουναλάκη που σε παλιότερο post είχε πει για συνολική αντιμετώπιση της πάθησης (όχι μόνο φαρμακευτική) που οι περισσότεροι το ξεχνάμε. Δυστυχώς πολλοί κινούνται στη χορήγηση θεραπείας υπερβαίνοντας τις ενδείξεις όπως αναφέρει και το άνω ανάγνωσμα... Η πίεση απο τις εταιρίες ειναι μεγάλη και ... ειναι πολλά τα ευρώ... Ειδικά στην Ελλάδα (αλήθεια η γενόσημη αλενδρονάτη πόσο έχει στη Σουηδία;).

[Ορθοπαιδικός]

   Λοιπόν ή μετακόμιση τώρα σε πιο ζεστό καιρό ή κανα-δυό βαθμούς παραπάνω στη θέρμανση το χειμώνα (βάλτε και καμιά ζακέτα); Κομμένες οι denosumab, να ηρεμήσει και το πλαφόν μας... Λοιπόν, πέρα από τη ..γλαφυρή εισαγωγή το άρθρο στο onmed:

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


Η οστεοπόρωση, η πάθηση των οστών που συνδέεται με την ηλικία, χαρακτηρίζεται από απώλεια της οστικής μάζας, αλλοίωση της μικροαρχιτεκτονικής των οστών και αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων.

Επηρεάζει το ένα τρίτο των μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών και αποτελεί μείζον θέμα δημόσιας υγείας.

Μέσω επιδημιολογικών αναλύσεων, εργαστηριακών πειραμάτων και άλλων υπερσύγχρονων εργαλείων, όπως η μεταβολομική, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Γενεύης, στην Ελβετία, παρατήρησαν ότι η έκθεση σε θερμότερες θερμοκρασίες περιβάλλοντος (34°C) αυξάνει τη δύναμη των οστών, ενώ εμποδίζει την απώλεια της οστικής πυκνότητας που χαρακτηρίζει την οστεοπόρωση.

Επιπλέον, αυτό το φαινόμενο που συνδέεται με μια αλλαγή στη σύνθεση του μικροβιώματος του εντέρου που πυροδοτείται από τη ζέστη, θα μπορούσε να επιτευχθεί με μεταμόσχευση του μικροβιώματος ποντικών που ζουν σε θερμό περιβάλλον σε ποντίκια που πάσχουν από οστεοπόρωση.

Πράγματι, μετά τη μεταμόσχευση, τα οστά τους ήταν δυνατότερα και πυκνότερα.

Μεταφέροντας πολλές ομάδες ενήλικων ποντικιών σε ζεστό περιβάλλον, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι ενώ το μέγεθος των οστών παρέμεινε αμετάβλητο, η δύναμη και η οστική πυκνότητα βελτιώθηκαν σε μεγάλο βαθμό. Στη συνέχεια επανέλαβαν το πείραμά τους με ποντίκια κατόπιν αφαίρεσης ωοθηκών για να μιμηθούν τις συνέπειες της οστεοπόρωσης σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

H μεταφορά τους σε θερμό περιβάλλον προστάτευσε τα ποντίκια από την τυπική απώλεια οστικής πυκνότητας που χαρακτηρίζει την οστεοπόρωση, σύμφωνα με Claire Chevalier, που συμμετείχε στην έρευνα με επικεφαλής τον Mirko Trajkovski, καθηγητή στο Τμήμα Φυσιολογίας και Μεταβολισμού των Κυττάρων και στο Κέντρο Διαβήτη της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Γενεύης.

Σε ό,τι αφορά τους ανθρώπους, οι ερευνητές ανέλυσαν παγκόσμια επιδημιολογικά δεδομένα σχετικά με τη συχνότητα εμφάνισης οστεοπόρωσης σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία, το γεωγραφικό πλάτος, την πρόσληψη ασβεστίου και τα επίπεδα βιταμίνης D.

Διαπίστωσαν ότι όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία, τόσο λιγότερα κατάγματα ισχίου καταγράφονται -μία από τις κύριες συνέπειες της οστεοπόρωσης- ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες. «Βρήκαμε μία σαφή συσχέτιση μεταξύ του γεωγραφικού πλάτους και των καταγμάτων ισχίου, γεγονός που σημαίνει ότι στις βόρειες χώρες η συχνότητα είναι υψηλότερη σε σύγκριση με τον θερμότερο νότο» λέει ο Mirko Trajkovski.

Αποκλείοντας γνωστούς παράγοντες όπως η βιταμίνη D ή το ασβέστιο δεν παρατηρήθηκε αλλαγή στον συσχετισμό. Ωστόσο, όταν αποκλείστηκε η θερμοκρασία ως καθοριστικός παράγοντας, ο συσχετισμός χάθηκε. «Αυτό δεν σημαίνει ότι το ασβέστιο ή η βιταμίνη D δεν διαδραματίζουν ρόλο, είτε μεμονωμένα, είτε συνδυαστικά. Ωστόσο, ο καθοριστικός παράγοντας είναι η θερμότητα ή η έλλειψη αυτής» εξηγεί ο καθηγητής.

Σε ό,τι αφορά το εντερικό μικροβίωμα και το ρόλο που διαδραματίζει, οι ειδικοί διαπίστωσαν μετά από εργαστηριακά πειράματα σε πειραματόζωα, πως όταν τα μικρόβια που περιέχει προσαρμόζονται στη θερμότητα, αυτό οδηγεί σε διακοπή της σύνθεσης και αποδόμησης των πολυαμινών, των μορίων που εμπλέκονται στη γήρανση και ειδικά στην υγεία των οστών.

Λόγω προχωρημένης ηλικίας και εμμηνόπαυσης, η ισορροπία οστεοκλαστών και οστεοβλαστών διαταράσσεται. Η επίδραση της θερμότητας όμως στις πολυαμίνες, οι οποίες ρυθμίζονται μερικώς από το μικροβίωμα, μπορεί να διατηρήσει την ισορροπία μεταξύ αυτών των δύο κυτταρικών ομάδων. Συνεπώς, η έκθεση στη ζέστη θα μπορούσε να είναι μια στρατηγική πρόληψης της οστεοπόρωσης.

Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Cell Metabolism.

Πηγή: Science Daily   (ακολουθεί και το original άρθρο)

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Date: September 11, 2020
Source: Université de Genève
Summary:  Osteoporosis is characterized by a deterioration of the bones and an increased risk of fractures. With one third of postmenopausal women affected, it is a major public health problem. A research team has observed that exposure to warmer ambient temperatures increases bone strength and prevents the loss of bone density. This phenomenon is linked to a change in the composition of gut microbiota and makes hopes for osteoporosis treatments.

Osteoporosis, a bone disease linked to ageing, is characterised by a loss of bone density, micro-architectural deterioration of the bones and an increased risk of fractures. With one third of postmenopausal women affected, it is a major public health problem. Through epidemiological analyses, laboratory experiments and state-of-the-art metagenomic and metabolomics tools, a research team from the University of Geneva (UNIGE), in Switzerland, has observed that exposure to warmer ambient temperatures (34 °C) increases bone strength, while preventing the loss of bone density typical of osteoporosis. Moreover, this phenomenon, linked to a change in the composition of gut microbiota triggered by heat, could be replicated by transplanting the microbiota of mice living in a warm environment to mice suffering from osteoporosis. Indeed, after the transplant, their bones were stronger and denser. These results, to be discovered in Cell Metabolism, make it possible to imagine effective and innovative interventions for prevention and treatment of osteoporosis.

Many biologists are familiar with Allen's Rule, from 19th-century naturalist Joel Asaph Allen, according to which animals living in warm areas have a larger surface area in relation to their volume than animals living in colder environment. Indeed, a larger skin surface allows better evacuation of body heat. "In one experiment, we placed newborn mice at a temperature of 34 °C in order to minimise the heat shock associated with their birth. We found that they had longer and stronger bones, confirming that bone growth is affected by ambient temperature," explains Mirko Trajkovski, Professor at the Department of Cell Physiology and Metabolism and at the Diabetes Centre of the UNIGE Faculty of Medicine, who led the study. But what about adulthood?

Consistent epidemiological data

By placing several groups of adult mice in a warm environment, the scientists observed that while bone size remained unchanged, bone strength and density were largely improved. They then repeated their experiment with mice after an ovariectomy modelling post-menauposal osteoporosis. "The effect was very interesting," says Claire Chevalier, then a researcher in Professor Trajkovski's laboratory and the first author of this work. "The simple fact of warming the living environment of our mice protected them from the bone loss typical of osteoporosis!"

What about human beings? The research team analysed global epidemiological data on the incidence of osteoporosis in relation to the average temperature, latitude, calcium consumption and vitamin D levels. Interestingly, they found that the higher the temperature, the fewer hip fractures -- one of the main consequences of osteoporosis -- regardless of other factors. "We found a clear correlation between geographical latitude and hip fractures, meaning that in the northern countries the incidence is higher compared to the warmer south," says Mirko Trajkovski. "Normalising the analysis of the known players such as vitamin D or calcium did not modify this correlation. However, when we excluded the temperature as the determinant, the correlation was lost. This is not to say that calcium or vitamin D do not play a role, either alone or in combination. However, the determining factor is heat -or lack thereof."

How the microbiota adapts

Specialists in the microbiota, the Geneva scientists wanted to understand its role in these metabolic modifications. To this end, they transplanted the microbiota of mice living in a 34° environment to osteoporotic mice, whose bone quality was rapidly improved. "These findings may imply an extension to Allen's rule, suggesting elongation-independent effects of the warmth, which predominantly favours bone density and strength during adulthood through microbiota alterations," says Mirko Trajkovski.

Thanks to the state-of-the-art metagenomic tools developed in their laboratory, the scientists then succeeded in understanding the role played by microbiota. When adapts to heat, it leads to a disruption in the synthesis and degradation of polyamines, molecules that are involved in ageing, and in particular in bone health. "With heat, the synthesis of polyamines increases, while their degradation is reduced. They thus affect the activity of osteoblasts (the cells that build bones) and reduce the number of osteoclasts (the cells that degrade bones). With age and menopause, the exquisite balance between the osteoclast and osteoblast activity is disrupted," explains Claire Chevalier. "However, heat, by acting on the polyamines, which we found to be partly regulated by the microbiota, can maintain the balance between these two cell groups." These data therefore indicate that exposure to warmth could be a prevention strategy against osteoporosis.

Developing new treatments

The influence of microbiota on metabolism is being better understood. However, in order to be able to use this knowledge to develop therapeutic strategies, scientists must identify precisely the role of particular bacteria in particular diseases. In the context of their work on osteoporosis, Professor Trajkovski's team has been able to identify certain important bacteria. "We still need to refine our analyses, but our relatively short-term goal would be to identify candidate bacteria, and develop several 'bacterial cocktails' to treat metabolic and bone disorders, such as osteoporosis, but also to improve insulin sensitivity, for example," the authors conclude.

Story Source:

Materials provided by Université de Genève. Note: Content may be edited for style and length.

Journal Reference:

Claire Chevalier, Silas Kieser, Melis Çolakoğlu, Noushin Hadadi, Julia Brun, Dorothée Rigo, Nicolas Suárez-Zamorano, Martina Spiljar, Salvatore Fabbiano, Björn Busse, Julijana Ivanišević, Andrew Macpherson, Nicolas Bonnet, Mirko Trajkovski. Warmth Prevents Bone Loss Through the Gut Microbiota. Cell Metabolism, 2020; DOI: 10.1016/j.cmet.2020.08.012