07-10-2011, Καθημερινή.
του Πάσχου Μανδραβέλη.Οι φωτογραφίες ήταν συγκλονιστικές και αδιάψευστος μάρτυρας της αδικαιολόγητης βίας και συνεπώς της παρανομίας. Ενας άνδρας των ΜΑΤ χτυπάει στο πρόσωπο τη φωτορεπόρτερ κ. Τατιάνα Μπόλαρη· απρόκλητα, την ώρα που αυτή έκανε τη δουλειά της. Τόση μαγκιά και τόσος ανδρισμός...
Κάποιοι συνάδελφοι του βιαιοπραγήσαντος μπορεί να ισχυριστούν ότι ο κατηγορούμενος αστυνομικός είχε τα δίκια του. Οι φωτορεπόρτερ, γενικώς, εκθέτουν την αστυνομία. Καταγράφουν σκηνές υπερβάλλουσας βίας των αστυνομικών και οι τελευταίοι, εκτός από τις μολότοφ και τις πέτρες, έχουν να αντιμετωπίσουν και τις ΕΔΕ των προϊσταμένων τους. Βεβαίως, όπως γίνεται σε κάθε συντεχνία και σε κάθε γραφειοκρατία, αυτές οι ΕΔΕ σπανίως καταλήγουν σε αποτελέσματα, αλλά όσο να ’ναι προσθέτουν στην ταλαιπωρία ανθρώπων που δουλειά τους είναι να αντιμετωπίζουν κάθε καρυδιάς κουκουλοφόρο. Μπορεί, επίσης, να πουν ότι δουλειά των ανδρών στις Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης είναι η βία. Αυτή, βεβαίως, πρέπει να ασκείται σύμφωνα με τους νόμους και πρέπει να είναι πρωτίστως αμυντική. Αλλά, τώρα –βρε αδελφέ!–, αμυντική, επιθετική βία... Σιγά τη μεγάλη διαφορά που έχει... Υπάρχει ένα ανώτερο των νόμων ιδανικό κι αυτή είναι η τάξη. Συνεπώς, οι νόμοι και οι κανόνες έρχονται δεύτεροι, μπροστά στον σκοπό που μπορεί να αγιάσει και καμιά σφαλιάρα επιπλέον.
Κατόπιν όλων τούτων των δίκιων που έχουν οι αστυνομικοί, περιττεύει κάθε δίωξη του νταή. Δεν είναι νόμος το δίκιο του εργάτη; Και οι ΜΑΤατζήδες εργαζόμενοι είναι και ανώτερα ιδανικά (τουλάχιστον για ένα μέρος της κοινωνίας) υπηρετούν. Γιατί να μην είναι νόμος και το δικό τους δίκιο, όταν μάλιστα πρόκειται για προπηλακιζόμενους και χαμηλά αμειβόμενους υπαλλήλους;
Αργά αλλά σταθερά, η χώρα βυθίζεται στην κινούμενη άμμο της ανομίας. Αυτή διδάσκεται νωρίς στις καταλήψεις των σχολείων, συνεχίζεται με τις καταλήψεις των πανεπιστημίων και ολοκληρώνεται με τις καταλήψεις των υπουργείων. Απόστρατοι εισβάλλουν στο ΥΕΘΑ, πολιτικοί αρχηγοί δοξολογούν ταραχές στην Κερατέα, δεσποτάδες κηρύσσουν τη φορολογική ανυπακοή, συνδικαλιστές σπάνε τις πόρτες των υπουργικών γραφείων για να κάνουν συνεντεύξεις Τύπου, πολιτικά κόμματα αγκαλιάζουν τα κινήματα «δεν πληρώνω». Ολοι όσοι ισχυρίζονται ότι υπηρετούν ανώτερα ιδανικά –από την επανάσταση μέχρι τη στρατιωτική ιεραρχία και μέχρι την τάξη– υπογραμμίζουν τη δράση τους με την καταπάτηση των νόμων.
Το χειρότερο δε όλων είναι ότι όλοι συνηθίζουμε στην ανομία. Οι καταλήψεις καμιά εντύπωση δεν προκαλούν· τα κατειλημμένα σχολεία και ΑΕΙ έγιναν απλές στατιστικές του φθινοπώρου. Οι καταλήψεις των υπουργείων θα προκαλούν εντύπωση μόνο όταν συνοδεύονται από καταστροφές. Οσονούπω και οι βιαιοπραγίες των αστυνομικών δικαιολογούνται στο όνομα κάποιων άλλων ανώτερων ιδανικών. Σε μια κοινωνία παραβατών, οι ίδιοι οι πολίτες σε λίγο θα ζητούν πιο «δυναμικές» επεμβάσεις της Πολιτείας.
Λένε ότι όσο πιο βίαια αντιδράς στην κινούμενη άμμο, τόσο πιο γρήγορα βυθίζεσαι. Δυστυχώς, τα πράγματα επιταχύνονται στη χώρα. Αν οι ηγεσίες δεν προασπιστούν τη μεγαλύτερη κατάκτηση της μεταπολίτευσης, αν δεν κηρύξουν υπέρ της δημοκρατικής νομιμότητας, ο κατήφορος δεν έχει τελειωμό.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος
Θέμα: Νόμος είναι το δίκιο και του ΜΑΤατζή; (Αναγνώστηκε 4239 φορές)