Δράματα σε πολυκατοικίες.

[Argirios Argiriou]

27.10.2011, LiFO,
του συγγραφέα Νίκου Δήμου.


- Κρυώνουμε!

Με τις πρώτες ψύχρες η κραυγή αυτή αντήχησε σε όλη την Ελλάδα. Η απάντηση, τις περισσότερες φορές, ήταν επίσης μονολεκτική: - Πληρώστε!

 
Με το τέλος της περσινής σαιζόν οι περισσότερες πολυκατοικίες είχαν ξεμείνει από πετρέλαιο. Άλλες είχαν ξεμείνει και από χρήματα – πού οι καλές εποχές των αποθεματικών! Και πολλές είχαν ξεμείνει από διαχειριστή.

 
Ποιος αναλαμβάνει διαχειριστής σε καταστάσεις κρίσης;  Ο διαχειριστής διαχειρίζεται χρήματα και εφαρμόζει τον κανονισμό. Λεφτά όμως δεν υπάρχουν και ο κανονισμός ερμηνεύεται πλέον όπως οι νόμοι: κατά περίπτωση και κατά βούληση. Αρκετές πολυκατοικίες δεν έχουν πια καθόλου διαχειριστή – στέλνουν απλώς τις αποδείξεις εξόδων στην εταιρία που επιμερίζει τις δαπάνες και βγάζει τους μηνιαίους λογαριασμούς.

 
Δυστυχώς η εταιρία δεν ασχολείται και με την είσπραξη. Κι εκεί είναι το πρόβλημα, με αυτούς που καθυστερούν ή απλώς δεν πληρώνουν. Άλλοι επειδή δεν μπορούν κι άλλοι επειδή δεν θέλουν. (Περιέργως το κίνημα «δεν πληρώνω» έχει οπαδούς και ανάμεσα στους εύπορους). Μαζί με τους απολυμένους και τους πετσοκομμένους, βρίσκουν κι αυτοί την ευκαιρία να την κάνουν.

Είναι κι αυτό μικρογραφία του συστήματος ανομίας που κατακλύζει τη χώρα. Ο κανονισμός αμφισβητείται. Για να αλλάξει όμως απαιτεί συνήθως παμψηφία. Και για να εφαρμοστεί υποχρεωτικά, χρειάζονται δίκες που κοστίζουν χρόνο και χρήμα.

 
Η πολυκατοικία είναι μία μικρογραφία της Ελληνικής κοινωνίας. Μία μικρογραφία όμως δεμένη με φοβερά νήματα. Εκεί φαίνεται στην πράξη η έννοια της κοινωνικής συνοχής. Στα κοινόχρηστα η μοίρα είναι κοινή. Το σύνολο είναι δεδομένο. Αν κάποιοι δεν πληρώνουν, είτε θα πρέπει οι υπόλοιποι να καλύψουν το κενό – ή θα μείνουν όλοι χωρίς θέρμανση και ρεύμα.

Σήμερα οι περισσότερες πολυκατοικίες πορεύονται χωρίς διαχειριστή, χωρίς κανόνες και σταθερό προϋπολογισμό, μέσα σε ένα κύμα αντιπαράθεσης, καυγά και μόνιμης γκρίνιας. Μερικές μένουν χωρίς κεντρική θέρμανση κι ο καθένας βολεύεται όπως μπορεί. Πολλές δεν έχουν πια κοινόχρηστο φωτισμό – η χαρά του διαρρήκτη.

 
Κάθε σύγκριση με την χώρα είναι θεμιτή και νόμιμη…
 

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος