Οικονομική κρίση και Εξαθλίωση

[alfie]

Καταφύγιο αστέγων τα νοσοκομεία



Όταν πέφτει η νύχτα και η υγρασία τρυπάει τα κόκαλα, τους βλέπεις να βγαίνουν μέσα από τις φυλλωσιές και να γλιστρούν σαν σκιές στα νοσοκομεία (των μεγάλων πόλεων) που εφημερεύουν.

Αυτά είναι τώρα πια τα μοναδικά καταφύγια εκατοντάδων αστέγων, που μπαίνουν σαν τους κλέφτες στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών και προσποιούνται τους ασθενείς, με την ελπίδα ότι οι γιατροί θα τους επιτρέψουν να περάσουν άλλη μια παγωμένη νύχτα στα ράντσα των διαδρόμων, για να μην πεθάνουν από το κρύο σε κάποιο παγκάκι.

Δεν είναι, μάλιστα, λίγες οι φορές που οι πεινασμένοι και ταλαιπωρημένοι συνάνθρωποί μας (ηλικίας από 40 έως και 70 ετών) δεν διστάζουν να κατεβαίνουν στα υπόγεια των δημόσιων νοσοκομείων, όπου συνήθως βρίσκονται τα μαγειρεία, με σκοπό να «κλέψουν» μια φέτα ψωμί, ένα μήλο, ένα γιαούρτι ή, αν είναι τυχεροί, και μια ολόκληρη μερίδα με ζεστό φαγητό!

Οι σύγχρονοι Άθλιοι

Η νέα φτώχεια έχει οδηγήσει στον δρόμο χιλιάδες Έλληνες, που έχασαν μέσα σε δύο χρόνια τη δουλειά τους, το σπίτι τους και έμειναν μόνοι, αφού ακόμα και οι συγγενείς τους (που έχουν τα δικά τους προβλήματα) τούς γύρισαν την πλάτη.

Σύμφωνα με τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Κλίμακα», υπολογίζεται ότι οι άνθρωποι που ζουν στους δρόμους τα τελευταία δύο χρόνια στη χώρα μας είναι από 17.000 έως 20.000. Επιπλέον, το λουκέτο που έχει μπει σε πολλά ιδρύματα και ξενώνες, λόγω της οικονομικής κρίσης, έχει επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.

Ήταν θέμα χρόνου, λοιπόν, να εμφανιστεί το φαινόμενο των αστέγων που αναζητούν καταφύγιο στα δημόσια νοσοκομεία, φαινόμενο το οποίο ξεκίνησε πέρυσι τον χειμώνα.

Φέτος όμως, που η ανεργία έχει χτυπήσει «κόκκινο», με σχεδόν 1.000.000 ανθρώπους χωρίς εργασία, η ιστορία επαναλαμβάνεται, όχι σαν φάρσα, αλλά ως τραγωδία, ενώ τα επόμενα χρόνια, και για όσο διαρκέσει αυτός ο φαύλος κύκλος, αναμένεται να κορυφωθεί, όπως είπαν στη «δημοκρατία» γιατροί και εκπρόσωποι εργαζομένων πέντε μεγάλων νοσοκομείων της χώρας.

Έρχονται εδώ για να φάνε

Το φαινόμενο έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις στο Νοσοκομείο Βόλου, όπου δεκάδες άστεγοι βρίσκουν καταφύγιο στο δημόσιο θεραπευτήριο, όπως λέει ο Παναγιώτης Μοσχοτζόπουλος, χειρουργός – ωτορινολαρυγγολόγος στο Αχιλλοπούλειο Γενικό Νοσοκομείο Βόλου και εκπρόσωπος του Συλλόγου Εργαζομένων Γιατρών.

«Δεν πρόκειται πλέον μόνο για περιθωριακά άτομα. Αυτά πάντα υπήρχαν. Δυστυχώς από πέρυσι βλέπουμε δεκάδες Έλληνες από 40 έως και 70 ετών, ανέργους και χαμηλοσυνταξιούχους, που δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίναι. Επειδή στον Βόλο δεν υπάρχουν δομές και ξενώνες, έρχονται εδώ για να φάνε και να νιώσουν για λίγο κανονικοί άνθρωποι. Μάλιστα, πολλοί κατεβαίνουν μέσα στο σκοτάδι στο υπόγειο, που είναι τα μαγειρεία, μήπως βρουν κάτι να φάνε. Και εμείς τι να κάνουμε, να τους πετάξουμε στον δρόμο να πεθάνουν από το κρύο;» αναρωτιέται προβληματισμένος.

Πηγή:thessalianews

[EzeΤΡΟΛ]

Ήταν θέμα χρόνου, λοιπόν, να εμφανιστεί το φαινόμενο των αστέγων που αναζητούν καταφύγιο στα δημόσια νοσοκομεία, φαινόμενο το οποίο ξεκίνησε πέρυσι τον χειμώνα.

Φέτος όμως, που η ανεργία έχει χτυπήσει «κόκκινο», με σχεδόν 1.000.000 ανθρώπους χωρίς εργασία, η ιστορία επαναλαμβάνεται, όχι σαν φάρσα, αλλά ως τραγωδία, ενώ τα επόμενα χρόνια, και για όσο διαρκέσει αυτός ο φαύλος κύκλος, αναμένεται να κορυφωθεί

Ποιά είναι, είπαμε, η τιμή-στόχος της LDL-χοληστερόλης (και) για αυτούς τους συνανθρώπους μας;
Χρειάζονται Nexium 40άρι για τη μείωση της γαστρικής οξύτητας;

Ο υπολογισμός του 10ετούς καρδιαγγειακού κινδύνου τους κατά Framingham, τί δείχνει;
Παίρνουν ΕΚΑΣ;
Αν πάνε στα Επείγοντα και αναφέρουν "αιφνίδια εγκατάσταση δυσαρθρίας και αιμωδία ημίσεως προσώπου", είναι eligible για εισαγωγή, μαγνητική εγκεφάλου και αντιπηκτική αγωγή; Αν όχι, γιατί;

Ο ΕΟΠΥΥ με τί ποσοστό συμμετοχής πριμοδοτεί τα Aricept/Exelon/Reminyl/Ebixa? Ο φμφ τί ποσοστό κέρδους βγάζει; Ο Λουράντος θ' απεργήσει τη Δευτέρα; Θα συνεχίσει να δίνει τους συναδέλφους του που κάνουν χρήση του διευρυμένου ωράριου στην Αστυνομία;

Εν τέλει θα διατηρηθεί η κληρονομικότητα του φαρμακείου; 

Πότε επιτέλους θα αρχίσουμε να πριμοδοτούμε τη συμμετοχή των άπορων homeless στα τρόφιμα;

[alfie]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Συγκλονιστικά στοιχεία για εγκατάλειψη παιδιών σε ορφανοτροφεία ή χωριά SOS, λόγω αδυναμίας των γονέων να τα συντηρήσουν δίνει στο φως της δημοσιότητας η Εισαγγελία. Παράλληλα αυξάνονται δραματικά οι περιπτώσεις κακοποίησης παιδιών σε σπίτια όπου επικρατεί απόλυτη φτώχεια.

Σοκ προκαλεί το γεγονός ότι το 80% των ανθρώπων που δίνουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα είναι Έλληνες υπήκοοι, οι οποίοι τα παραδίδουν στα παιδικά χωριά SOS προκειμένου να μην αναγκαστούν να τα δώσουν για υιοθεσία.



Η κ. Ρουμπίνη Τερζάκη, κοινωνιολόγος και μέλος της οργάνωσης «Φωλιά στήριξης μεσαίας τάξης» μιλώντας στη zougla.gr λέει ότι φαινόμενο οικογενειών που δεν μπορούν να θρέψουν τα παιδιά τους πρωτοέκανε την εμφάνισή του το 2000, σήμερα όμως, μεσούσης της κρίσης, έχει κορυφωθεί. Στον κατάλογο των οικογενειών που προσπαθεί να στηρίξει η οργάνωση, υπάρχουν εκατοντάδες οικογένειες με παιδιά που αντιμετωπίζουν επισιστιστικά προβλήματα.



Ανατριχιαστικές είναι και οι καταγγελίες γιατρών από το Νοσοκομείο Παίδων που αναφέρουν αλματώδη αύξηση του αριθμού των παιδιών που πάσχουν από αβιταμίνωση λόγω κακής διατροφής.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «Έθνος της Κυριακής» είναι καθημερινό το φαινόμενο γονείς να καταφεύγουν στον εισαγγελέα παρακαλώντας ώστε τα παιδιά τους να μπουν σε κάποιο ορφανοτροφείο για να μην αντιμετωπίσουν το φάσμα της πείνας.

«Από πέρυσι οι άνθρωποι που έρχονται για να παραδώσουν τα παιδιά τους έχουν αυξηθεί κατά 65% και από αυτούς οι 8 στους 10 είναι Έλληνες και οι υπόλοιποι μετανάστες», λέει στέλεχος των παιδικών χωριών SOS.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα μίας άνεργης γυναίκας που της έκοψαν το ηλεκτρικό ρεύμα και θέλησε να δώσει το παιδί της σε ορφανοτροφείο για να μην πεθάνει από το κρύο.

Σε αυτή την δραματική κατάσταση που προκαλεί η οικονομική κρίση η πολιτεία εμφανίζεται ουσιαστικά απούσα. Χαρακτηριστική η περίπτωση του Δημάρχου Αθηναίων, Γιώργου Καμίνη ο οποίος, σύμφωνα με καταγγελίες, δείχνει να κωφεύει στο αίτημα της οργάνωσης να παραχωρηθεί ένα κτίριο που παραμένει άδειο, ώστε να στεγάσει τις δραστηριότητές της.


Η φτώχεια προκαλεί ενδοοικογενειακή βία

Επίσης τα στοιχεία που δίνει η εισαγγελία για κάθε είδους κακοποίηση παιδιών ειδικά σε οικογένειας που μαστίζονται από την φτώχεια προκαλούν δέος.

Περισσότερα από 700 παιδιά κακοποιήθηκαν σωματικά, σεξουαλικά ή συναισθηματικά τους τελευταίους 10 μήνες στην χώρα μας, λέει στέλεχος της οργάνωσης «Χαμόγελο του Παιδιού»,

Τα στοιχεία δείχνουν ότι σε ποσοστό 92% δράστες είναι οι ίδιοι οι γονείς, οι οποίοι εκμεταλλεύονται την αγάπη των παιδιών και την εμπιστοσύνη που τα ίδια τους δείχνουν, για να εξασφαλίζουν την σιωπή τους.

Σε ό,τι αφορά την ηλικία των θυμάτων, το 72% ανήκει στην πιο τρυφερή και ευαίσθητη φάση της ζωής τους, καθώς είναι ηλικίας μέχρι και 12 χρόνων.

Σχετικά με το φύλο δεν προκύπτει ιδιαίτερη διαφοροποίηση: από τις 711 καταγγελίες που έγιναν, οι 301 αφορούσαν αγόρια, οι 306 κορίτσια ενώ σε 104 περιπτώσεις δεν προσδιορίστηκε το φύλο και η ηλικία.

[alfie]

Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων έχει συγκεντρώσει, εδώ και αρκετό καιρό, καταγγελίες από τους οροθετικούς κρατούμενους του νοσοκομείου φυλακών Κορυδαλλού «Άγιος Παύλος».

Το εν λόγω νοσοκομείο είχε απασχολήσει για τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούσαν σε αυτό (ελλιπής προαυλισμός, προσχηματικές θεραπείες που πολύ απέχουν από τα δεδομένα ενός πραγματικού νοσοκομείου).

Αν μια κοινωνία είναι έτοιμη να καταδικάσει ασθενείς για να τρώνε ελάχιστα, να υποβάλλονται στο κρύο και να παίρνουν ελλιπώς τα φάρμακά τους, για να κάνει ακόμη περισσότερη οικονομία, τότε έχει χαθεί κάθε έννοια αλληλεγγύης.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[alfie]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Τραγική είναι η κατάσταση για τη δημόσια υγεία μετά και την δυσάρεστη εξέλιξη της ακύρωσης των επικείμενων αιμοδοσιών σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας εξαιτίας της έλλειψης ασκών αιμοδοσίας.

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών κρούει τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και μήνες στις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου οι οποίες αδυνατώντας να αντιληφθούν τη σοβαρότητα της κατάστασης, άφησαν το χρόνο απλά να κυλίσει πιστεύοντας ότι το πρόβλημα θα λυθεί ως δια μαγείας…

Φθηνές δικαιολογίες για να καλύψουν την κατάντια

Το πρόβλημα εντοπίστηκε όταν η μία εκ των δύο εταιρειών που προμήθευε ασκούς αίματος τα δημόσια νοσοκομεία ανακοίνωσε, έγκαιρα χρονικά, ότι θα κλείσει. Έδωσε επομένως τα απαραίτητα περιθώρια σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να μεριμνήσουν ώστε να μην δημιουργηθούν ελλείψεις στις βασικές ανάγκες των νοσοκομείων.

Ενώ λοιπόν η ενημέρωση ήταν έγκαιρη, η αντίδραση από πλευράς υπουργείου όπως φάνηκε δεν χαρακτηρίστηκε  από την δέουσα σοβαρότητα.

Η αρχική υπόσχεση από υψηλόβαθμο στέλεχος της κυβέρνησης, όπως μας αναφέρει ο πρόεδρος της  Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών, κ .Χρίστος Πρωτόπαπας, ήταν ότι το υπουργείο θα εξασφάλιζε τα χρήματα ώστε να μπορέσει να πληρώσει τους προμηθευτές και να αγοράσει 60 με 100 χιλιάδες ασκούς αιμοδοσίας οι οποίοι και θα κάλυπταν τις ανάγκες μέχρι και το τέλος του έτους.

Τελικά τα λόγια δεν έγιναν ποτέ πράξη με αποτέλεσμα η κατάσταση όχι μόνο για τις εθελοντικές αιμοδοσίες αλλά και για τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας  να είναι απελπιστική.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που αναφέρει ο κ. Πρωτόπαπας για το τι  επικρατεί  στα μεγάλα νοσοκομεία της Αθήνας: «Το προσωπικό έχει φτάσει στο σημείο να έρχεται σε συνεννόηση και να αλληλοδανείζεται ασκούς για να μπορεί έστω να εξυπηρετήσει τις βασικές ανάγκες του κάθε νοσοκομείου, δίνοντας προτεραιότητα σε ασθενείς που χειρουργούνται και ασθενείς που έχουν ανάγκη μετάγγισης», αναφέρει.

Τραγική ειρωνεία λόγω αμέλειας

Η κατάσταση που επικρατεί έχει σαν αποτέλεσμα εκτός από την αναβολή των εθελοντικών αιμοδοσιών ανά την Ελλάδα και την απώλεια 30.000 φιαλών αίματος που θα μπορούσαν να έχουν περισυλλέγει αν υπήρχαν οι ασκοί αιμοδοσίας.

Το τραγικότερο όμως όλων είναι πως από τη στιγμή που το υπουργείο δεν μπορεί να μαζέψει χρήματα για να αγοράσει τα απαραίτητα αναλώσιμα υλικά, το εθνικό κέντρο αιμοδοσίας «παραγγέλνει» 30.000 μονάδες αίματος από την Ελβετία για να καλύψει τις εγχώριες ανάγκες, όσες δηλαδή θα μπορούσαν να έχουν από την προσφορά των ελλήνων εθελοντών αιμοδοτών.