Αντιπηκτική αγωγή σε ανθρώπους σε φλεβοκομβικό ρυθμό. Έχει θέση ;
Εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση
Μετά από πνευμονική εμβολή
Σε θρομβοφιλία (π.χ. ομοζυγωτία V Leiden)
Σε αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο
...
Σε μια πολύ πρόσφατη μελέτη στο Lancet γίνεται μνεία των αυτοανόσων παθήσεων ως προδιαθεσικού παράγοντα για πνευμονική εμβολή - οπότε μπορεί κάποια στιγμή να έχει θέση και εκεί ως πρόληψη:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
ΕίσοδοςΦαντάζομαι ότι έχεις στο μυαλό σου τα κουμαρινικά (αν κρίνω από την αντιδιαστολή "φλεβοκομβικός ρυθμός").
Μην ξεχνάμε όμως ότι η αντιπηκτική αγωγή αναφέρεται και σε κλασσική ηπαρίνη, και στις μικρού μοριακού βάρους ηπαρίνες αλλά και στα per os μόρια με αντι-Χa δράση (π.χ. dabigatran, που μπορεί να δοθεί και για προφύλαξη της εν τω βάθει φλεβοθρόμβωσης μετά από μείζον χειρουργείο).
Όσον αφορά τις ηπαρίνες, οι ενδείξεις είναι πολλές και ποικίλες. Ενδεικτικά αναφέρω της ενοξαπαρίνης:
- Προφύλαξη εκ της εν τω βάθει θρομβοφλεβίτιδας ιδιαιτέρως όταν συνδέεται με ορθοπαιδική ή γενική χειρουργική, σοβαρές επεμβάσεις του παχέος εντέρου και του ορθού ή χειρουργικές επεμβάσεις καρκίνου.
- Θεραπεία της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης με ή χωρίς πνευμονική εμβολή.
- Προφύλαξη από τη θρομβοεμβολική νόσο σε παθολογικούς (μη χειρουργικούς) ασθενείς κατακεκλιμμένους εξαιτίας οξείας νόσου, όπως καρδιακή ή αναπνευστική ανεπάρκεια, σοβαρή λοίμωξη ή ρευματοπάθεια.
- Θεραπεία της ασταθούς στηθάγχης και του μη διατοιχωματικού (χωρίς κύμα-Q) εμφράγματος του μυοκαρδίου, όταν συγχορηγείται με ασπιρίνη.
- Πρόληψη σχηματισμού θρόμβων στην εξωσωματική κυκλοφορία κατά τη διάρκεια της αιμοκάθαρσης.