...
Το ότι θα μειωθεί είτε εντός είτε εκτός της ευρωζώνης χαίρομαι που άρχισε να το παραδέχεται, γιατί στα τοπικά κανάλια στην αρχή τουλάχιστον το στρούφιζε.....
Αρά χαίρομαι που δεν διαφωνούμε ότι για τον εργαζόμενο το εισόδημα του θα μειωθεί έτσι κι αλλιώς.
...
Κατ' αρχάς αυτό δεν το λέει ο Καζάκης, αλλά είναι δικο μου επιχείρημα, που ξεκιναει με τη χειρότερη για τις απόψεις μας εκδοχή, δηλαδη την παραδοχή, ως υπόθεση εργασίας, ότι η νέα "δραχμή" θα υποτιμηθεί όσο υπολογίζουν οι πολέμιοι της εξοδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Ακόμα και η χειρότερη, δηλαδη, εισαγωγή του σεναρίου "έξοδος από την Ευρωζώνη" θα εχει το ίδιο περίπου οικονομικό αποτέλεσμα με το σενάριο "παραμονή στην ευρωζώνη" (και, υπενθυμίζω, αυτό αφορα μόνο την αρχική περίοδο μετα την εξοδο από το ευρώ). Ο Καζάκης λέει ότι, ως κυρίαρχη της νομισματικης πολιτικης σου πλέον χώρα, ορίζεις την ισοτιμία του νέου νομίσματος με το παλαιό (ευρώ) όση εσύ θέλεις και κατά τη γνώμη του το καλύτερο είναι να ορισθεί αυτή αρχικά 1:1. Θα μου πείς, βέβαια, αυτό δεν είναι εφικτό και λογικό, γιατι δεν εξαρταται μόνο από σενα που θα "κάτσει" τελικά η ισοτιμία, αλλά και από τους διεθνείς εταίρους σου και τις αγορες. Ορθόν. Δύο σχόλια επι του προκειμένου.
Α. Η πράξη αποχώρησης της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν θα είναι δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα, ούτε θα αντιμετωπισθεί με Γαλατική ευγένεια από τους Ευρωπαίους εταίρους και τους διεθνεις τραπεζικους κύκλους. Θα είναι μια πράξη αντίστασης, μια επαναστατικη ενεργεια και ως τέτοια θα επιχειρήσουν να την τσακίσουν και να ξαναγονατίσουν τη θρασύτατη Ελλάδα που τόλμησε να ξεσηκωθεί. Και βέβαια τα μέσα για να την υποτάξουν τη σημερινη εποχη δεν είναι πλέον στρατιωτικά, με τανκς και κανόνια (αν και δεν αποκλείεται να καταφυγουν και σε αυτά), αλλά οικονομικά μέτρα αποκλεισμού και εκβιασμού. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όπου πρόκειται να παιχτεί μια παρτίδα σκληρού οικονομικού πόκερ για γερά νεύρα, το να αποκαλύπτεις από την πλευρά σου τα χαρτιά σου και τις κινήσεις σου αποτελεί τραγικά ασυγχώρητη επιπολαιότητα. Αρα, η πρόταση του να καθορισθεί η ισοτιμία 1:1 πρέπει να ερμηνευθεί ως η εναρκτήρια κίνηση από τη χώρα μας σ'αυτή την παρτίδα πόκερ, όπου προκειται να ακολουθησουν πολλες κινησεις εκατέρωθεν. Αυτό που προσωπικα ισχυρίζομαι και επαναλαμβάνω είναι ότι, ακόμα και αν παίξουμε χάλια από την πλευρά μας και εχουμε άσχημο αποτέλεσμα, θα είναι αποτέλεσμα συγκρίσιμο βραχυπρόθεσμα με αυτό που βιώνουμε ήδη ως χώρα, αλλά θα έχουμε τεράστια μεσο- και μακρο- πρόθεσμα κέρδη λόγω της απαλλαγης μας από τη θηλειά του ευρώ και των δανείων.
Β. Ο Καζάκης και το ΕΠΑΜ κανουμε (όχι μόνο εμείς, βέβαια) μία προσπάθεια αφύπνισης της Ελληνικης κοινωνίας, ώστε να αποδεσμευθεί απο την καθεστωτικη προπαγάνδα υπερ του ευρώ που οδηγεί στην καταστροφή της πατρίδας μας, να αποτιναξει την αποχαύνωση του καναπέ και της τηλεόρασης και να ξεσηκωθεί ενάντια στην πολιτική υποδούλωσης που ακολουθει η κυβέρνηση-μαριονέτα των Papadimou et al. Το πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία 30 χρόνια ο Ελληνικος λαός εχει υποστεί μια σταδιακή, αλλά αθροιστικά τεράστια, ηθική και χαρακτηριολογική εξαλλαγή προς το χειρότερο. Εκεί που ηταν γενναίο και ατρόμητο λιοντάρι, αλλοίμονο σε όποιον επιχειρούσε να εισβάλει ή να αμφισβητήσει το ζωτικό του χώρο, τώρα εχει μετατραπεί σε πρόβατο, αφοσιωμένο στο να καταβροχθίζει χόρτο και ανησυχεί μόνο για το αν πρόκειται να του μειωθεί η ποσότητα γεύματος που του αναλογεί. Γι' αυτό επιλέγει τον τσοπάνο του με αποκλειστικό κριτήριο το ποιος θα του υποσχεθεί περισσότερη τροφή (το πιο πρόσφατο παράδειγμα, εκλογες 2009, "λεφτά υπάρχουν") και όχι ποιος θα του διασφαλίσει την κυριότητα και την ανεξαρτησία της γης του. Μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο, όταν κάποιος προσπαθεί να το πείσει ότι το συμφερον του είναι να φάει πρόσκαιρα λιγότερο χόρτο, για να μην το αρμέγουν διαρκώς και το σφάξουν στο τέλος, κινδυνεύει να μην εισακουσθεί, εάν το κάνει άγαρμπα και υπερβολικά. Το πρόβατο θα τρομάξει και θα ξανακαθήσει στον καναπέ να συνεχίσει την ευωχία της κατανάλωσης τηλεοπτικού κουτόχορτου, ως μέσο απόδρασης από την πραγματικότητα, ανίδεο και ανύποπτο για το τραγικό μέλλον που του επιφυλάσσουν. Καλύτερα είναι λοιπόν ο επίδοξος σωτήρας να δώσει μια ρόδινη, μια αισιόδοξη (όχι όμως ψεύτικη) χροιά στο εγερτήριο κάλεσμα του, μήπως αναθαρρήσει το πρόβατο, υπερνικήσει το φόβο του, ξεσηκωθεί και σωθεί. Αυτή βέβαια είναι δική μου, προσωπική ερμηνεία, προς αποφυγην παρεξηγήσεων.
...
Πάμε τώρα στην επόμενη μέρα.... πριν πάμε στο μακροπρόθεσμο...:
Εάν εγώ σήμερα έχω ευρώ στην Ελβετία (ή άλλο sic μέρος που δεν θα σας αποκαλύψω) και τα φέρω σταδιακά μετά, θα έχω πολλαπλάσια αγοραστική δύναμη από αυτή που έχω τώρα;
Άρα τι θα κερδίσει ο εργαζόμενος εάν δεν υποστεί μείωση των μισθών αλλά αρχίσει να πληρώνεται σε δραχμές; Πάλι δεν του μείωσαν το μισθό του;
Και πολλοί θα είναι χαρούμενοι με δις ευρώ σε ελβετικές τράπεζες που θα περιμένουν να περάσουμε στην δραχμή να γίνει μια υποτίμηση το ελάχιστο 50% και να τα ξαναφέρουν στην Ελλάδα όπου πλέον θα αγοράσουν ότι ακίνητη περιουσία υπάρχει και ότι κινητή περιουσία είναι διαθέσιμη και τον Καζάκη μαζί.
...
Αυτοί που εκαναν αμύθητη περιουσία, είτε εντος, ειτε εκτος ευρώ θα περάσουν ζωή χαρισάμενη. Ας τα βλέπουν αυτά και ας αυτομέμφονται όσοι κατ΄επανάληψη, επι χρόνια ψήφιζαν ανίκανους και αχρείους πολιτικούς, που πλούτισαν τους εαυτούς τους και την παρέα τους. Βέβαια υπάρχει κάλλιστα η δυνατότητα, αν προκύψει κυβέρνηση αδεκάστων και εντίμων πολιτικών, και όχι συνεργών των κερδοσκόπων όπως μεχρι σήμερα, να τους βρείς και να τους υποχρεώσεις να πληρώσουν τουλάχιστον τον φόρο που διέφυγαν, δεν είναι όμως αυτό το θέμα της παρούσας συζήτησης. Επίσης, η πολιτική και τα οικονομικά μέτρα μιας χώρας (πρεπει να) καθορίζονται με βαση το αν τα μέτρα αυτα είναι προς όφελος της χώρας γενικά και των αδύναμων τάξεων ειδικότερα, άσχετα αν ταυτόχρονα θα ωφεληθούν και κάποιοι λίγοι πολύ ισχυροί. Από εκεί και πέρα υπάρχουν μέτρα για να αντισταθμίσεις τον επιπρόσθετο άδικο πλουτισμό αυτων των ελάχιστων, εάν εχεις την πολιτικη βούληση.
Ο παράγοντας που καθορίζει το αν κάποιος πουλήσει την περιουσία του ή όχι δεν είναι η ελευθερία κίνησης του κεφαλαίου, ούτε το πόσο ισχυρό νόμισμα διαθέτει ο υποψήφιος αγοραστής, αλλά οι οικονομικες ανάγκες του εν δυνάμει πωλητή. Εστω π.χ. κάποιος που διαθετει ένα μεγαλο, ωραίο εξοχικό σπίτι σε τουριστικό νησί. Εφ' όσον δεν εχει οικονομικό πρόβλημα, δεν εχει λόγο να το πουλήσει, ας υπάρχουν και ας διακινούνται ελεύθερα τα κεφάλαια (εντάξει, εάν εμφανιζόταν λ.χ. ο Σόρος και του εδινε ένα κολοσσιαίο ποσό, δεν νομίζω ότι θα τον χάλαγε και να το δώσει). Εάν όμως ο μισθός του μειωθεί δραστικά, οι αποταμιεύσεις του εξαντληθούν και τα εσοδα του δεν επαρκούν να καλύψει πλέον τις βασικες ανάγκες διατροφης, ενδυσης, περίθαλψης και εκπαίδευσης της οικογενειας του, τότε είναι αναγκασμενος να το δωσει "κοψοχρονιά". Αυτος είναι, αλλωστε, και ο στοχος των πιστωτων μας και εκει θελουν να μας οδηγήσουν με την πολιτικη συνεχων περικοπών των μνημονίων. Στην εξαθλίωση, για να τα πάρουν μετα όλα για ένα κομμάτι ψωμί.
...
Και η ερώτηση μου ήταν σαφής: Εάν περάσουμε στην δραχμή, θα απαγορέψει την είσοδο κεφαλαίων από το εξωτερικό;
- Αν απαγορέψει, περάσαμε σε μια κλειστή χώρα όπως η πρώην ΕΣΔΔ, η πρώην Κούβα, η νυν Κορέα, η νυν Κίνα. Και εκεί φυσικά το ΑΕΠ μαγειρεύεται πιο καλά από ότι η στατιστική υπηρεσία. Να σου θυμίσω ότι γιος και νυν κυβερνήτης της Κορέας μοίρασε στο λαό ψάρια να φάνε για να μπορούν να κλάψουν τον πατέρα του.....
- Αν δεν απαγορέψει, δεν θα μας έχουν αγοράσει όλα τα λαμόγια της Ελλάδος με φράγκα στο εξωτερικά και τα διάφορα οικονομικά τραστ; Χειρότερα υπόδουλοι δεν θα είμαστε τότε;
...
Επειδή όμως δεν είμαι κλειστός σε τίποτα και όλα τα αξιολογώ, θα με ενδιέφερε πάντως να μάθω ξεκάθαρα τι άποψη έχει στην ερώτηση:
Εάν περάσουμε στην δραχμή, θα απαγορέψει την είσοδο κεφαλαίων από το εξωτερικό;
Δεν γνωρίζω επακριβώς και με λεπτομέρεια τι πρεπει να κάνει, διότι εχω σπουδασει γιατρος, και όχι οικονομολόγος. Ο,τι κάνει πάντως, θα γίνει με γνώμονα το εθνικό συμφερον και όχι το συμφερον των ξενων τραπεζιτών και των κερδοσκόπων. Θα κάνω όμως μερικά σύντομα σχόλια κι ας μην ειμαι ειδικός, τονιζοντας ότι είναι βγαλμενα από τη "γκλάβα" μου και όχι βασισμενα σε θέσεις του Καζάκη.
Επειδη οι κομμουνιστικες χωρες εχουν κλειστη οικονομία, δεν σημαίνει ότι και, αντίστροφα, κάθε χωρα με κλειστη οικονομία είναι κομμουνιστική.
Μία χωρα με πραγματική δημοκρατία, δηλαδή με πολιτικό σύστημα που λειτουργεί προς όφελος του λαού της, μπορεί να βάζει περιοριστικούς όρους, προσωρινούς ή μόνιμους, στη διακίνηση και λειτουργία του κεφαλαίου, όταν το επιτασσει το εθνικό και κοινωνικό συμφερον. Και βεβαια μια δημοκρατικη χωρα δεν "μαγειρεύει" το ΑΕΠ της, διοτι επικρατεί διαφάνεια.
Τα λαμόγια είναι ήδη εδώ, στην εξουσία ή με πρόσβαση στην εξουσία. Το θέμα είναι ποτε θα αποφασίσει ο Ελληνικος λαός να πάρει μια σκούπα και να τα στείλει στον αγύριστο.
...
Η διαφορά είναι ότι ο Καζάκης υπόσχεται πράγματα χαϊδευοντας τα αυτιά των καλομαθημένων. Και με αυτή την έννοια δεν έχει καταλάβει το λάθος του, στην κοσμάρα του βρίσκεται ακόμη.
...
Ο Καζάκης είναι ενας ικανότατος οικονομολόγος, περιθωριοποιημένος από το σύστημα που φοβάται ότι θα του χαλάσει τη "σούπα" που μαγειρεύει για τον Ελληνικό λαό, εντιμος και πατριώτης, ιδιότητες που πρεπει να του αναγνωρισθούν από οσους ξινίζουν τα μούτρα τους επειδη είναι δεδηλωμενος άθεος και κομμουνιστης. Εμένα τα δύο τελευταία δεν με χαλάνε ως συναγωνιστή , παρ' ότι διαφωνώ. Δεν υπόσχεται τίποτε άλλο παρα ανυποχώρητο αγώνα για τη σωτηρία της πατρίδας μας, όσες θυσίες και αν χρειασθούν. Τέλος, στην κοσμάρα τους βρίσκονται όσοι κάθονται στον καναπέ τους, σίγουροι, τρομάρα τους, ότι οι τωρινοί πληρεξούσιοι του Ελληνικού λαού κάνουν ο,τι χρειάζεται για να βγεί η χώρα από την κρίση.
Επι τη ευκαιρία, παραθέτω τον Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδοςμε το αρχειο της μαγνητοφωνημενης ομιλίας του (και της επακολουθησασας συζήτησης) στο ΕΠΑΜ Λάρισας στις 18/12/2011. Δεν βρηκα ακόμα τον χρόνο να την επεξεργασθω, να την τεμαχίσω σε μικρότερα μέρη για ευκολότερη ακρόαση, πιστέψτε με όμως ότι αξίζει τον χρόνο να την ακούσετε όλη, καθως και τη συζήτηση.
Θέμα: Οι δυσκολίες της επιστροφής στη δραχμή. (Αναγνώστηκε 10846 φορές)