Υπολογισμός και χoρήγηση ΜΟΝΟ του αριθμού των δισκίων που είναι απαραίτητα
Χθες μια ασφαλισμένη προσήλθε (για ξέπλυμα) με χειρόγραφη συνταγή από τον ιδιώτη θεράποντα ιατρό της, που ανέγραφε:
tabs Ciproxin 500mg
s:1x2 για 7 ημέρες
Δεδομένου ότι το ένα κουτί Ciproxin έχει μέσα 10 ταμπλέτες, στην ασφαλισμένη πρέπει να χορηγηθούν και να πληρωθούν από τον ΕΟΠΥΥ 2 κουτιά, από τα οποία θα χρησιμοποιήσει ολόκληρο το πρώτο (5 ημέρες θεραπείας), ενώ από το δεύτερο θα χρησιμοποιήσει μόνο τις 4 ταμπλέτες (2 ημέρες θεραπείας), αφήνοντας τις υπόλοιπες 6 ταμπλέτες (που πλήρωσε ο ΕΟΠΥΥ και κατ΄επέκταση όλοι εμείς) να πάνε στράφι.
Στις προηγμένες δημοσιονομικά χώρες (λόγω οργάνωσης) αλλά και στις τριτοκοσμικές χώρες (λόγω ανέχειας), ο φμφ είναι υποχρεωμένος να υπολογίσει την ακριβή ποσότητα του φαρμάκου που χρειάζεται, να βγάλει ένα ψαλιδάκι ή σιφώνιο αναρροφήσεως ή ζυγό κ.λπ. και να χορηγήσει (και χρεώσει) στον ασφαλισμένο ΜΟΝΟ όσο φάρμακο χρειάζεται σύμφωνα με την ημερήσια δοσολογία και τη διάρκεια της αγωγής, όπως τα καθόρισε ο θεράπων ιατρός.
Στην Ελλαδάρα αντιθέτως, ο φμφ μοιράζει ολόκληρα κουτιά σαν να είμαστε ακόμη η χώρα της αφθονίας, έστω και αν χρειάζονται μισά ή λιγότερα από τα χάπια που έχει μέσα το κουτί. Κλασσικά παράδειγματα τέτοιων φαρμάκων είναι τα αντιισταμινικά, αντιφλεγμονώδη, αντιβιοτικά κ.α.
Οι φμφ ποτέ δεν θα βγουν να φωναξουν γι΄αυτό το θέμα της φαρμακευτικής σπατάλης, διότι το υπάρχον καθεστώς τους συμφέρει διπλά: Είναι και πιο προσοδοφόρο (για εκείνους), και πιο ξεκούραστο.
Εμείς όμως δεν πρέπει να πρέπει να ανακινήσουμε το θέμα μέχρι να επιτύχουμε τη διευθέτησή του; Ο ΕΟΠΥΥ δια του υπερδραστήριου, υπερσυγκεντρωτικού, υπερεξουσιαστή προέδρου του Βουδούρη, δεν πρέπει να πάρει θέση; Ο Λοβ που υποτίθεται ότι κόπτεται για τη φαρμακευτική δαπάνη, γιατί κωφεύει;