Κύριε υπουργέ Υγείας,
Κύριε πρόεδρε του ΕΟΠΥΥ,
Η έναρξη λειτουργίας του ΕΟΠΥΥ έχει συνοδευτεί με πάρα πολλά προβλήματα στη λειτουργία των δημόσιων ιατρείων της ΠΦΥ, αλλά και με ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα στην πρόσβαση των πολιτών στο σύστημα παροχής υπηρεσιών υγείας.
Ήδη από τα πρώτα δοκιμαστικά στάδια λειτουργίας του ΕΟΠΥΥ, τα δημόσια ιατρεία δέχτηκαν ένα πολύ μεγαλύτερο αριθμό επισκέψεων, από ανθρώπους που απεγνωσμένα αναζητούσαν έναν πρόσφορο τρόπο για να εξεταστούν , αλλά και να συνταγογραφήσουν την απαραίτητη φαρμακευτική τους αγωγή. Η κατάσταση όχι μόνο δε βελτιώθηκε με την έναρξη λειτουργίας του ΕΟΠΥΥ, απεναντίας, έγινε ασφυκτική. Πολλοί από τους γιατρούς που δουλεύουμε στην ΠΦΥ, προσπαθούμε, δουλεύοντας στα όρια της σωματικής και ψυχικής αντοχής μας, να ανταποκριθούμε στις ανάγκες του πληθυσμού ευθύνης μας.
Συγκεκριμένα, το ΠΙ ΑΡΩΝΙΟΥ στο οποίο υπηρετώ ,ως Επ΄ Β του ΕΣΥ, εδώ και εφτά χρόνια, βρίσκεται σε μια περιοχή με πληθυσμό ευθύνης μεγαλύτερο των 7000 κατοίκων. Ο μέσος όρος επισκέψεων, υπερβαίνει τις 850 ανά μήνα, με συνεχώς αυξητικές τάσεις. Όλα αυτά τα χρόνια, έγινε μια τιτάνια προσπάθεια, ώστε το ΠΙ ΑΡΩΝΙΟΥ να μετατραπεί τόσο πρακτικά, όσο και στη συνείδηση του κόσμου, από «αγροτικό ιατρείο» σε μονάδα ΠΦΥ. Η συνταγογραφία συνεχίζει να αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της καθημερινής δουλειάς, όχι όμως ως τυφλή αναπαραγωγή συνταγών αλλά ως αποτέλεσμα της κλινικής εξέτασης και της συνεχούς παρακολούθησης των ανθρώπων.
Από την αρχή του διαστήματος αυτού και με μεγάλη προσπάθεια, κατοχυρώθηκε η χρήση της κάρτας υγείας ασθενούς στην οποία περιλαμβάνονται : πλήρη επιδημιολογικά και δημογραφικά στοιχεία, λεπτομερές ιατρικό ιστορικό, το σύνολο των εξετάσεων του ασθενή, καθώς και κάθε ιατρική πράξη που τελείται στο ιατρείο ή σε άλλες υγειονομικές δομές. Το σημαντικότερο όμως, είναι ότι όλο αυτό το διάστημα η πόρτα του ΠΙ ΑΡΩΝΙΟΥ ήταν πάντα ανοιχτή ως προς την κοινωνία, για κάθε άνθρωπο, χωρίς κανενός είδους αποκλεισμό, για το σύνολο των υπηρεσιών που θα μπορούσαν να προσφερθούν. Ποτέ δε θεώρησα το ιατρείο «δικό μου», αλλά των ανθρώπων που βρίσκονται στην περιοχή ευθύνης του ιατρείου. Με τον καιρό δομήθηκαν στέρεες σχέσεις εμπιστοσύνης με την κοινότητα και η λειτουργία του Περιφερικού Ιατρείου έχει εδραιωθεί ως πολύ σημαντική.
Με μεγάλη λύπη, αλλά και οργή, διαπιστώνω ότι όλη αυτή η προσπάθεια να ανταποκριθώ, σε ολοένα και αυξανόμενη ζήτηση υπηρεσιών εκ μέρους μου , αντί να επιβραβεύεται ,κινδυνεύει να θεωρηθεί «ζημιογόνος». Δυστυχώς μείωση του κόστους συνταγογραφίας, σε συνθήκες αύξησης ζήτησης υπηρεσιών δε γίνεται , παρά μόνο με έναν τρόπο. Να σταματήσει το ιατρείο να είναι «ανοιχτό» ως προς τις ανάγκες των ανθρώπων και να εφαρμοστούν φραγμοί στην πρόσβαση. Το εύκολο και ξεκούραστο θα ήταν, είτε να διώχνω κόσμο, ειδικά ανθρώπους με πολλαπλά προβλήματα και μεγάλο κόστος φαρμακευτικής θεραπείας, είτε να τους παραπέμπω σε άλλους γιατρούς για τις αυτονόητες υποχρεώσεις μιας μονάδας ΠΦΥ. Και θεωρώ ότι η συνταγογράφηση της απαραίτητης φαρμακευτικής αγωγής, όπως αυτή τεκμηριώνεται σε συνεργασία με τους γιατρούς άλλων ειδικοτήτων και βαθμίδων, είναι αυτονόητη υποχρέωση της ΠΦΥ.
-Αν οι προϊστάμενοι του ΕΟΠΥΥ και του υπουργείου Υγείας θεωρούν ότι τα δημόσια ιατρεία της ΠΦΥ πρέπει να σταματήσουν να είναι «ανοιχτά» στις ανάγκες της κοινωνίας και να απευθύνονται σε κλειστό αριθμό ανθρώπων, θα πρέπει να ορίσουν με σαφή τρόπο τα κριτήρια αποκλεισμού. Αν επιθυμούν την εφαρμογή «πλαφόν» συνταγογράφησης στις δομές του ΕΣΥ, θα πρέπει να έχουν συνείδηση του γεγονότος, ότι αυτό είναι αδύνατον σε συνθήκες συνεχούς αύξησης ζήτησης υπηρεσιών. Μετά από εφτά χρόνια καθημερινής μάχης για την ελεύθερη πρόσβαση στο ΠΙ Αρωνίου, ούτε μπορώ, ούτε πολύ περισσότερο θέλω, να αποκλείσω ανθρώπους από το ιατρείο.
-Αν οι προϊστάμενοι του ΕΟΠΥΥ και του υπουργείου Υγείας επιθυμούν οι πολίτες να επισκέπτονται δέκα διαφορετικούς γιατρούς για τη συνταγογράφηση της τεκμηριωμένης φαρμακευτικής αγωγής τους, δεν έχουν παρά να το ορίσουν με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο.
-Αν οι προϊστάμενοι του ΕΟΠΥΥ και του υπουργείου Υγείας επιθυμούν την μαζική χρήση γεννόσημων φαρμάκων, δεν έχουν παρά να νομοθετήσουν την αποκλειστική χρήση τους μέσω του ΕΟΠΥΥ , όπου αυτά είναι διαθέσιμα, ή να νομοθετήσουν τη συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία. Και βεβαίως να αναλάβουν τις πολιτικές και ενδεχομένως ποινικές ευθύνες αυτής της απόφασης.
-Αν οι προϊστάμενοι του ΕΟΠΥΥ και του υπουργείου υγείας σκοπεύουν ειλικρινά να «επενδύσουν» στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση, οφείλουν να δημιουργήσουν ένα αξιόπιστο και εύχρηστο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
-Αν οι προϊστάμενοι του ΕΟΠΥΥ και του υπουργείου Υγείας επιθυμούν ο ΕΟΠΥΥ να αποτελέσει ένα σύγχρονο σύστημα ΠΦΥ, οφείλουν κάποια στιγμή να σταματήσουν να ασχολούνται αποκλειστικά με τον περιορισμό του κόστους (βεβαίως σημαντικό), αλλά να ασχοληθούν με τις ανάγκες του πληθυσμού σε υπηρεσίες υγείας , την επαρκή χρηματοδότηση του οργανισμού και επιτέλους να καταλήξουν στον τρόπο με τον οποίο θα ενταχθούν οι επαγγελματίες υγείας σε αυτόν.
-Αν οι προϊστάμενοι του ΕΟΠΥΥ και του υπουργείου υγείας, θεωρούν ότι οι ανασφάλιστοι θα πρέπει να πληρώνουν μετρητοίς για το σύνολο των αναγκών τους σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ο ΕΟΠΥΥ, δεν είναι ο οργανισμός των «9.500.000» ασφαλισμένων, αλλά ο οργανισμός των 9.500.000 υποψήφιων ανέργων.
Σας δηλώνω ότι εωσότου πάρω συγκεκριμένες απαντήσεις και οδηγίες στα προβλήματα που παραπάνω ανέφερα, θα εξακολουθήσω να υπερασπίζομαι τον κοινωνικό μου ρόλο ως δημόσιος γιατρός του ΕΣΥ στην ΠΦΥ, διατηρώντας το ΠΙ ΑΡΩΝΙΟΥ ανοιχτό στην κοινωνία και τις ανάγκες των ανθρώπων που το επισκέπτονται. Αν οι πολιτικοί προϊστάμενοι μου, επιθυμούν τη συρρίκνωση των λειτουργιών του ιατρείου, θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη αυτής της επιλογής. Και βεβαίως θα πρέπει να αναλογιστούν την τεράστια ψυχική πίεση και απογοήτευση όσων με εντιμότητα δουλεύουμε στην ΠΦΥ, καταθέτοντας την ψυχή μας και υφιστάμεθα την απαξίωση και ποινικοποίηση της προσφοράς μας.
Μετά τιμής
Μακρέας Δημήτρης
Επ΄Β ΕΣΥ Γενικής Ιατρικής
ΚΥ ΒΑΜΟΥ
ΠΙ ΑΡΩΝΙΟΥ