το παραθέτω
γιατί μου άρεσε ο τρόπος που σκέφτεται ο διοικητής του Νοσοκομείου Σητείας
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Την ίδια ώρα, ο διοικητής του Νοσοκομείου Σητείας αναφέρθηκε στο θέμα της μείωσης των εφημεριών. Όπως είπε, η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει και σε μείωση των εφημεριών, αλλά αυτό δεν αποτελεί πηγή ιδιαίτερων προβλημάτων για το Νοσοκομείο Σητείας. Και δεν προκαλεί προβλήματα γιατί στόχος, κυρίως, είναι η αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών. Περιστατικών όπου η ζωή κάποιου πολίτη βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο. Από αυτήν την άποψη, το Νοσοκομείο Σητείας εφημερεύει κάθε μέρα και δεν έχει υπάρξει ποτέ κάποιο πρόβλημα. Το πρόβλημα με τη μείωση των εφημεριών αφορά κάποιες δευτερεύουσες ειδικότητες, όπου η ζωή του ασθενούς δεν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ύπαρξη ή όχι γιατρού[/i].
η ζωή του ασθενούς δεν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ύπαρξη ή όχι γιατρού !!!
είναι ο τρόπος που βλέπουν πολλοί το εφημεριακό ζήτημα αλλά και γενικά την λειτουργία των μονάδων υγείας
είναι οριακή η κατάσταση, ζήτημα ζωής ή θανάτου; χρειάζεται γιατρός (λέει η εξουσία)
είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου; θα πληρώσεις όσο όσο, θα λαδώσεις, θα βάλεις βύσμα, θα ψάξεις για γνωστό, θα "βγεις στα κανάλια" αν δε βρεις γιατρό (λέει ο λαός)
αν όμως δεν πεθαίνεις σήμερα, αν είσαι εν δυνάμει ασθενής και μελλοθάνατος ή ανάπηρος του αύριο και μεθαύριο, τι μας νοιάζει αν δε βρεις γιατρό, αν δεν έχεις ένα σύστημα υγείας που θα σε υποστηρίξει (σου λέει διαχρονικά η εξουσία).
Το θέμα σου "μεγάλε" δεν πουλάει, ποιός θα ασχοληθεί μαζί σου;...
Παίρνω σαν αφορμή το ποστ του συναδέλφου για να πω κάποιες σκέψεις.
Μιλάμε για περιοχές που έχουν δευτεροβάθμια νοσοκομεία. Ο ασθενής του οποίου η ζωή δεν κινδυνεύει άμεσα, έχει τη χρονική πολυτέλεια να παραπεμφθεί ή να διακομιστεί σε τριτοβάθμιο, όπου υπάρχει νόημα να υπηρετούν και να εφημερεύουν όλες οι ειδικότητες. (Ας προσθέσουμε μόνο πως δεν απειλείται ούτε η σωματική του ακεραιότητα.)
Ένα επαρχιακό νοσοκομείο, λοιπόν, αυτή τη στιγμή πληρώνει εφημερίες για όλες τις ειδικότητες, π.χ. και του κυτταρολόγου, παθολογοανατόμου, "όσες δικαιούται" ο καθένας. Ο κυτταρολόγος βεβαίως και θα αντιδράσει στο να μην εφημερεύει, γιατί θεωρεί τα χρήματα της εφημερίας δεδομένα και αναπόσπαστα από το συνολικό μισθό του. Είναι όμως χρήματα που δεν τα δουλεύει και που δεν τον χρειάζεται κανείς να τα δουλέψει.
Για ειδικότητες όπως ΩΡΛ, οφθαλμίατρο, δερματολόγο, ουρολόγο, ίσως δεν χρειάζεται απαραίτητα να στελεχώνουν τα επαρχιακά νοσοκομεία, πόσο μάλλον να εφημερεύουν κάθε μέρα. (Και ξέρουμε πολύ καλά πως οι περισσότεροι και να τους καλέσεις δεν έρχονται.) Τίθεται δηλαδή το ερώτημα αν έχουμε υπερβολικά πολλούς γιατρούς αυτών των ειδικοτήτων στο ΕΣΥ.
Τα παραπάνω είναι οι δικές μου απόψεις και τις αναλύω περαιτέρω αν θέλετε. Ακόμη, μπορούμε να επεκταθούμε στο ποιες θα έπρεπε να είναι στην Ελλάδα οι βασικές ειδικότητες επειγόντων ανά βαθμίδα περίθαλψης.
Περνάμε επομένως στο θέμα που συζητείται εδώ και καιρό σε μικρά νοσοκομεία, όπως αυτό που υπηρέτησα: αν θα κάνουν εφημερίες τομέα οι υπάρχοντες ιατροί των παραπάνω ειδικοτήτων ή αν θα αποσπαστούν/εφημερεύουν σε τριτοβάθμιο, ακόμα συζητιέται αν ολόκληρα τμήματα θα μεταφερθούν στο τριτοβάθμιο. Επίσης η επάρκεια της οργάνωσης και στελέχωσης του συστήματος διακομιδών για να ανταπεξέλθει στα επιπρόσθετα περιστατικά.
Φυσικά με ανύπαρκτη την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, είναι λογικό στην κρίση να κλονίζονται οι επόμενες βαθμίδες περίθαλψης και δεν μπορεί να βρεθεί ουσιαστική λύση, πιστεύω, αν το απομονώνουμε αυτό από τέτοιες συζητήσεις.
Τέλος, κάτι που δεν έχει πολυσυζητηθεί, είναι η αλλαγή της υπερωριακής απασχόλησης από εφημερία σε βάρδια, το οποίο θα με ενδιέφερε πολύ να ανοιχθεί σαν θέμα.