Να καταργηθεί το επίδομα ανεργίας...

[Δ. Κουναλάκης]

Μια προσωπική άποψη μου πολύ παλιά και ίσως πιο επίκαιρη από ποτέ.

Διαφωνώ ιδεολογικά και προσωπικά με την άποψη ότι ο άνεργος πρέπει να είναι άεργος επιδοματούχος. Ο άνεργος χρειάζεται δουλειά και όχι επιδόματα. Και όσο είναι σε καθεστώς ανεργίας οι "βλάβες" και για τον ίδιο και για την οικογένεια του και για την κοινωνία του είναι τεράστιες. Σαφώς θα πρέπει να έχουν δουλειά όλοι, αυτό δεν το αμφισβητώ αλλά σε καθεστώς που υπάρχουν άνεργοι, δεν πρέπει να υπάρχει επίδομα ανεργίας.
Είμαι λοιπόν της αρχής ότι δεν πρέπει να δίδεται επίδομα ανεργίας αλλά επίδομα εργασίας. Και εξηγούμαι:

Υπάρχουν πάρα πολλές προκηρύξεις του δημοσίου και των ΝΠΔΔ, των ΟΤΑ κλπ που καλούν εργολάβους να πάρουν "έργα" για να νοικιάσουν εργαζόμενους που θα τα πραγματοποιήσουν. Είμαι της αρχής ότι αυτός που είναι άνεργος πρέπει να του προσφέρεται από το δημόσιο τομέα κάθε ευκαιρία που υπάρχει να δουλέψει σε ότι μπορεί και θέλει για όσο διάστημα είναι δυνατό και αντί να πληρώνεται επίδομα ανεργίας να του δίδεται επίδομα εργασίας. Δεν μιλάω για υποψήφιους δημόσιους υπαλλήλους αλλά για προσωρινές θέσεις ελάχιστης διάρκειας όχι μεγαλύτερης του μήνα και με ανώτατη οροφή το έτος, με μοριοδότηση στην επιλογή και από τις οποίες ο άνεργος θα μπορεί να φύγει όποτε βρει πιο μόνιμη δουλειά, η πληρωμή του δεν θα είναι η κανονική ενός εργαζόμενου αλλά στο 70% του εργαζόμενου που κάνει την ίδια δουλειά. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολλά κέρδη για τους εργολάβους που αναλαμβάνουν τα έργα και συνεπώς θα μπορούσε το δημόσιο να κάνει μια τέτοια δουλειά χωρίς να του κοστίσει πολύ παραπάνω από ότι σήμερα. Μόνο όταν υπάρχει έλλειψη από ανέργους για ένα έργο να βγαίνει σε προκήρυξη για εργολάβο.

Είμαι σίγουρος ότι μπορούν να υπάρξουν πολλές οργανωτικές ντιρεκτίβες και κανονισμοί που θα το κάνουν να δουλέψει αρμονικά και εάν δεν μπορεί να το συντονίσει ο ΟΑΕΔ ας τον κλείσουν, δεν έχει λόγο τότε να υπάρχει.
Είμαι επίσης σίγουρος ότι κάποιοι θα μιλήσουν για ελαστικές σχέσεις εργασίας στο δημόσιο και άλλα πολλά αλλά δεν ξεχνάμε ότι το δημόσιο:
α) Δεν πρέπει να είναι εργοδότης αλλά υπηρέτης του κοινωνικού συνόλου
β) Έχει συχνά ανάγκες περιστασιακές και όχι μόνιμες όλο το χρόνο
γ) Πληρώνει ήδη άνεργους να κάθονται με ότι σημαίνει αυτό, ενώ θα μπορούσαν να προσφέρουν έργο στην κοινωνία.
δ) Πληρώνει τις επιπτώσεις της ανεργίας σε βιολογικό και ψυχοκοινωνικό επίπεδο

Ίσως να είναι ριζοσπαστική ιδέα για αυτά που έχουμε συνηθίσει αλλά την θεωρώ πιο σωστή από το υπάρχον σύστημα που βιώνω.

[EzeΤΡΟΛ]

Πολύ ενδιαφέρουσα η τοποθέτηση και με πολλά δυνατά σημεία.

Μια λεπτομέρεια όμως που παίζει ιδιαίτερο ρόλο στη σημερινή ζοφερή-παράλογη πραγματικότητα, είναι ότι η υπαγωγή σε καθεστώς επιδόματος ανεργίας απαλλάσσει τον επιδοματούχο από την υποχρέωση καταβολής του χαρατσιού (ειδικό τέλος ακινήτων) με τη ΔΕΗ, ενώ ο σημερινός εργαζόμενος είναι υποχρεωμένος να δίνει μέγιστο μέρος των αποδοχών του σε τέλη, έκτακτες εισφορές και φόρο εισοδήματος, ώστε πρακτικά να μην του μένει τίποτε (παρά μόνο ο κόπος, το άγχος και η φθορά της δουλειάς).

[Harper]

Πειτε με ηλιθιο αλλα εχω μια απορια:οι εργζομενοι που θα "νοικιαζε" ο εργολάβος για να πραγματοποιησει το εργο δε θα μεινουν ενδεχομενως και οι ιδιοι άνεργοι οταν αντ'αυτων ο εργολάβος "νοικιάσει" τους ανέργους-αέργους μέσω ΟΑΕΔ?

[Δ. Κουναλάκης]

Πειτε με ηλιθιο αλλα εχω μια απορια:οι εργζομενοι που θα "νοικιαζε" ο εργολάβος για να πραγματοποιησει το εργο δε θα μεινουν ενδεχομενως και οι ιδιοι άνεργοι οταν αντ'αυτων ο εργολάβος "νοικιάσει" τους ανέργους-αέργους μέσω ΟΑΕΔ?

Πολλές φορές το σκέφτηκα αυτό....
Αλλά από την άλλη ένα σημαντικό ποσοστό του "έργου" σε χρήματα πάει στον εργολάβο, θα μπορούσε να είναι στο κράτος και περισσότερα χρήματα για περισσότερο έργο με αυτό τον τρόπο.
Επίσης, τυχόν "άνεργοι" των εργολάβων θα μπορούσαν να μπουν και αυτοί στον ίδιο μηχανισμό.

Για μένα, ο δημοσιο-εξαρτώμενος εργολάβος που αναλαμβάνει να νοικιάσει εργαζόμενους για να βγει το "έργο" δεν είναι υγιές. Να μας λείπουν τέτοια έργα και εργολάβοι.

Αυτό που προτείνω δεν είναι καινούργιο. Έχει συμβεί στο παρελθόν.

[D-Michalis]

Η ιδέα όπως είπε ο Δημήτρης (ίδια ή με παραλλαγές) δεν είναι καινούρια, αλλά κρυμμένοι στα συρτάρια από παλιά.

Το να μην πληρώνεται για να κάθεται κανείς, είναι πολύ δίκαιο και λογικό, αλλά τα μοντέλα πρέπει να θωρακίζουν από αυθαιρεσίες και καταχρήσεις, ειδικά στο ελλαδιστάν

Το μοντέλο που προτείνει ο κ. Κουναλάκης, αν και λογικό για άλλες χώρες, εμπεριέχει πολλούς κινδύνους για να εφαρμοστεί στο ελλαδισταν και είναι εύκολο να γίνει ένα ακόμη εργαλείο στα χέρια των εργατοφάγων εργολάβων.

Ένα παρεμφερές μοντέλο θα ήταν το να είναι στην διάθεση ομοειδών με την ειδικότητά τους υπηρεσίας και να την καλύπτουν στη διάρκεια της ανεργίας τους με μειωμένο ωράριο. Έτσι θα είχαμε ένα επίδομα εργασίας, όντως με παράλληλη ωφέλεια της δημόσιας ζωής.

Για ανειδίκευτους και ειδικότητες κατασκευών κ.λ.π., όπου υπάρχουν επαγγέλματα που δεν τα χρειάζεται το δημόσιο και οι υπηρεσίες (αλήθεια, γιατί δεν χρειάζεται το νοσοκομείο τον μπογιατζή?, τον ηλεκτρολόγο?, γιατί δε χρειάζεται το στρατόπεδο τον μηχανικό, τον τορναδόρο, κ.λ.π.?) θα μπορούσε να υποχρεούται ο δήμος και οι νομαρχίες να τους απασχολεί (σίγουρα πολλά επαγγέλματα θα είχαν αντικείμενο εκεί) κάποιες ώρες τη βδομάδα, ενώ τους άλλους θα μπορούσαν να τους απασχολούν οι εργολάβοι σε πλήρες ωράριο, συμβάλλοντας σε ένα ποσοστό του επιδόματος ανεργίας τους και προσθέτοντας το επιπλέον ποσόν έως το ύψος του προβλεπομένου μισθού ή ημερομισθίου. Έτσι και πλήρες ημερομίσθιο χωρίς να το τρώει από κανέναν θα είχε, και ο εργολάβος θα ξόδευε λιγότερα, και το κράτος από τη μία θα ξόδευε λιγότερα, από την άλλη θα είχε παροχή σημαντικού έργου σε πολλούς τομείς με τα χρήματα που δαπανά για ανεργία, ενώ παράλληλα θα έδιδε και απασχόληση –παρά την ανεργία- στους πολίτες.
Σε ένα τέτοιο δε μοντέλο θα ήταν και εύκολο να συνεχίσει η χρηματοδότηση αυτού του τύπου προς τον άνεργο για πολύ μεγαλύτερο διάστημα από αυτό που προβλέπεται σήμερα για την ανεργία.

Επίσης, έπρεπε να υποχρεούται ο άνεργος σε επανεκπαίδευση για νέα πιο αναγκαία επαγγέλματα (όπου αυτό είναι δυνατόν) καθώς και να υποχρεούται να πάρει την δουλειά που του προσφέρθηκε (έστω με κάποιο αριθμό δυνατών αρνήσεων).
Η αποτροπή παραμονής στην ανεργία, αν και υπάρχει προσφορά δουλειάς πρέπει να αποτρέπεται. Μπορεί σήμερα αυτό να μην είναι υπαρκτό λόγω της πραγματικά τερατώδους αύξησης της ανεργίας, αλλά παλαιότερα υπήρχαν άνθρωποι που προτιμούσαν περιοδικά να μπαίνουν στην ανεργία και να κάνουν το διάστημα αυτό δικές τους δουλειές. Δεν είναι προβοκατόρικο αυτό που λέω. Ειδικά στην οικοδομή ήταν το πιο προσφιλές σπορ παλαιότερα.

Στον Καναδά πρό ετών υπήρξε ένα σοβαρό κίνημα να δίδεται το επίδομα ανεργίας μόνο σε όσους δεχόντουσαν να προσφέρουν ορισμένες ώρες τη βδομάδα κοινωνικό έργο σε συναφή με την ειδικότητά τους πόστα.
Σας ενημερώνω ότι ποτέ δεν κατάφερε να υλοποιηθεί, γιατί οι αντιστάσεις πάντα είναι πολλές, ειδικά από αυτούς που θέλουν να χαϊδεύουν αυτιά που τους ιδιοκτήτες τους ελπίζουν να τους χρησιμοποιήσουν δεόντως.

Γι’ αυτό, ωραία είναι η συζήτησή μας ετούτη, αλλά κανένα τέτοιο μοντέλο δεν θα προχωρήσει.

[timex]

Εγώ πιστεύω πως το επίδομα ανεργίας δε πρέπει να καταργηθεί.
Ισχύει σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Το επίδομα ανεργίας δεν είναι επιδότηση για να κάθεσαι.
Είναι μια βοήθεια μέχρι να βρεις νέα δουλειά.
Θα μπορούσε άνετα το κράτος να απασχολεί όσους είναι άνεργοι σε δουλειές μερικής απασχόλησης. Τότε όμως δε θα ήταν πια άνεργοι και θα έπρεπε να τους κολλήσει ένσημα ,να έχουν νοσοκομειακή περίθαλψη κτλ.
Ανησυχώ όταν βλέπω τέτοιες πρωτοποριακές ιδέες (δεν το διαβασα μόνο εδώ αλλά και αλλου αφου ειναι στα σχέδια της κυβερνησης για μειωση του επιδοματος αρχικα και ισως καταργηση του μετεπειτα... ) γιατι δειχνει πως μπροστα στα νουμερα δε σεβομαστε τιποτα.

[D-Michalis]

Κανείς δεν είπε να καταργηθεί, αν πρόσεξες τις προτάσεις. Η λέξη «κατάργηση» επέχει επίφαση και αναφέρεται στην κατάργηση ενός καθεστώτος και την αντικατάστασή του με άλλο και όχι στην κατάργηση της χρηματοδότησης του ανέργου.

Με το να παίρνει τα λεφτά της ανεργίας σα βοήθεια από τους πολίτες που δουλεύουν, αλλά να συνεισφέρει στα κοινά ή να παίρνει περισσότερα, δουλεύοντας όλες τις ώρες, που ακριβώς βρίσκεται η έλλειψη σεβασμού της δύσκολης θέσης του συμπολίτη μας και η κοινωνική αναλγησία που υπονοείς?.

Εννοείται ότι θα είναι «επιδοτούμενος» που ψάχνει δουλειά, αλλά εξασφαλίζει εισόδημα προσφέροντας. Αυτό δεν μπήκε από καμία πρόταση σε αίρεση, ούτε ως κατάργηση, ούτε ως μείωση.

Όσο για την ασφάλεια, ίσως θα έπρεπε να γνωρίζεις ότι, όσο είσαι στην «ανεργία» καλύπτεσαι ασφαλιστικά –και συνταξιοδοτικά.

[timex]

Όσο για την ασφάλεια, ίσως θα έπρεπε να γνωρίζεις ότι, όσο είσαι στην «ανεργία» καλύπτεσαι ασφαλιστικά –και συνταξιοδοτικά.

Εχετε δικιο σε αυτο.
Οσοι παιρνουν το επιδομα ανεργιας καλυπτονται.
Το συγκρινα με τον εαυτο μου κατα τη διαρκεια της αναμονης, που δεν ειχα ιατροφαρμακευτικη περιθαλψη.Δεν επαιρνα βεβαια επιδομα ανεργιας.