Θέματα Εργασίας > ΕΟΠΥΥ

Ο ΕΟΠΥΥ σε αριθμούς.

<< < (29/105) > >>

Argirios Argiriou:
Δευτέρα, 20 Απριλίου 2015.
της Μαρίας Τσιλιμιγκάκη - iatropedia.

Στάση πληρωμών στην Υγεία: Το ταμείο είναι μείον και οι προβλέψεις δυσμενείς για τον ΕΟΠΥΥ.

Περί τα 1,3 δισ. ευρώ χρωστάει ο ΕΟΠΥΥ στους παρόχους του, την ώρα που οι εισφορές κλάδου Υγείας δεν έρχονται από τα επί μέρους Ταμεία (ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΠΑΔ, ΟΑΕΕ) και η χρηματοδότηση από την Πολιτεία αργεί επικίνδυνα ενώ είναι και μειωμένη από 630 εκατ. ευρώ του 2014, στα 520 εκατ. ευρώ το 2015...


"Οι φαρμακοποιοί είμαστε απλήρωτοι 3 ολόκληρους μήνες και κανείς δεν πληρώνει κανέναν" δήλωσε ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, Κωνσταντίνος Λουράντος. Την ίδια ώρα, απλήρωτοι είναι και οι γιατροί και οι κλινικάρχες και η φαρμακοβιομηχανία που έχει ήδη κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου μέσω του θεσμικού της οργάνου, του ΣΦΕΕ...

Εξάλλου, φήμες αναφέρουν επικείμενο λουκέτο ή τουλάχιστον πολλές απολύσεις προσωπικού σε μεγάλο ιδιωτικό μαιευτήριο της Αττικής την ώρα που 30-40 ιδιωτικές κλινικές σε ολόκληρη την χώρα κρέμονται από μια...κλωστή!

Από το "κάδρο" της καταστροφής δεν λείπουν τα διαγνωστικά κέντρα και ειδικά τα μικρότερα ιδιωτικά εργαστήρια που με χρωσούμενα πολλών χιλιάδων ευρώ εκ μέρους του Οργανισμού, δεν μπορούν πια να επιβιώσουν.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Argirios Argiriou:
22/04/2015
Το ΕΘΝΟΣ.

ΑΝΑΖΗΤΑ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ
Αιμορραγία στον ΕΟΠΥΥ, SOS για την αγορά φαρμάκου
Τον εφιάλτη να μην είναι σε θέση να εξοφλήσει τους παρόχους του στο τέλος του μήνα αντιμετωπίζει ο ΕΟΠΥΥ.

Τα ταμειακά του διαθέσιμα είναι ελάχιστα, με το καλό σενάριο να προβλέπει ότι στο τέλος Απριλίου θα έχει ρευστότητα μόλις 70 εκατομμυρίων ευρώ. Το ποσό είναι ελάχιστο σε σχέση με τις υποχρεώσεις του. Ενδεικτικό είναι ότι μόνο στους φαρμακοποιούς πρέπει να πληρώσει 160 εκατομμύρια ευρώ για συνταγές Φεβρουαρίου.
Σε περίπτωση μη εξόφλησης, δημιουργείται φαύλος κύκλος, ο οποίος θα εντείνει τις ελλείψεις φαρμάκων που παρατηρούνται συνεχώς τα τελευταία χρόνια. Το θέμα συζητήθηκε χθες σε επείγουσα σύσκεψη των φορέων οι οποίοι εμπλέκονται στη διακίνηση του φαρμάκου.
Η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ), με τη συμμετοχή εκπροσώπων από τον Σύνδεσμο Ελληνικών Φαρμακοβιομηχανιών (ΣΦΕΕ), την Πανελλήνια Ενωση Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ), τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Φαρμακαποθηκαρίων, την Ομοσπονδία Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδας και τον Προμηθευτικό Συνεταιρισμό Φαρμακοποιών Αττικής.
Ζητούν παρέμβαση
Οι φορείς ζητούν την παρέμβαση του πρωθυπουργού και άμεση συνάντηση μαζί του, προκειμένου να του εκθέσουν την κατάσταση και να αποτραπεί το ενδεχόμενο μη εξόφλησης των παρόχων. Η κατάσταση έγινε πιο δύσκολη και από την καθυστέρηση καταβολής στον ΕΟΠΥΥ της κρατικής χρηματοδότησης για τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, η οποία ξεπερνά τα 80 εκατομμύρια ευρώ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, κατά τη διάρκεια της σύσκεψης η κατάσταση παρουσιάστηκε ως εξής: Το κλίμα είναι ήδη επιβαρημένο, καθώς οι πολυεθνικές ζητούν να πληρωθούν προκειμένου να στείλουν φάρμακα στην Ελλάδα (cash on delivery).
Η ανάγκη αυτή καλύπτεται έως σήμερα με τη λιγοστή ρευστότητα που έχουν τα φαρμακεία από τις πληρωμές του ΕΟΠΥΥ. Σε περίπτωση που δεν γίνουν οι πληρωμές, τα φαρμακεία δεν θα μπορέσουν να πληρώσουν τις αποθήκες. Οι αποθήκες δεν θα μπορέσουν να πληρώσουν τις εταιρείες και δεν θα γίνουν εισαγωγές.
Χωρίς φάρμακα κινδυνεύουν να μείνουν και τα δημόσια νοσοκομεία, τα οποία οφείλουν στους προμηθευτές τους για προϊόντα που έχουν προμηθευτεί τους τελευταίους 12 έως 14 μήνες. Το ύψος των οφειλών τους εκτιμάται ότι ανέρχεται στο 1,2 δισ. ευρώ.
Ανάλογα προβλήματα ρευστότητας έχουν υπάρξει και στο παρελθόν, αλλά υπήρχε τότε η δυνατότητα αναδιανομής πόρων που διέθετε το κράτος. Η σημερινή οριακή κατάσταση προκαλεί εκνευρισμό στην αγορά, η οποία δεν γνωρίζει εάν είναι σε θέση να καλύψει τις ανάγκες της.
Οπως ανακοινώθηκε από τους φορείς που μετείχαν στη σύσκεψη, στην κρίσιμη αυτή περίοδο, ενδεχόμενη κατάρρευση του συστήματος φαρμακευτικής περίθαλψης θα αποτελέσει το καίριο πλήγμα στην υγειονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα. Η έλλειψη ρευστότητας από την πλευρά του ΕΟΠΥΥ - σημειώνουν - θα έχει ως αποτέλεσμα τεράστιες ελλείψεις φαρμάκων, οι οποίες θα πλήξουν κυρίως τις ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού.
Σε δύσκολη θέση θα βρεθούν και πολλά φαρμακεία και αποθήκες και αναμένονται εκτεταμένες πτωχεύσεις σε ολόκληρη την αλυσίδα διανομής.

Δημήτρης Καραγιώργος.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Argirios Argiriou:
Πέμπτη, 23 Απριλίου 2015
Παναγιώτα Καρλατήρα, Μαίρη Λαμπαδίτη
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Δίχως πόρους, αλλά με 10 εκατομμύρια ασφαλισμένους.

 Ο ασφαλιστικός φορέας βιώνει κατάσταση οικονομικής ασφυξίας, καθώς έχει πάρει μειωμένα ποσά από τους φορείς της κοινωνικής ασφάλισης και δεν έχει ακόμα εισπράξει την κρατική χρηματοδότηση για τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο.

Αντιμέτωπος με χρεοκοπία βρίσκεται ο ΕΟΠΥΥ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις υπηρεσίες υγείας τις οποίες υποχρεούται να προσφέρει στους 10 εκατομμύρια ασφαλισμένους, αλλά και την αποπληρωμή των χιλιάδων συμβεβλημένων παρόχων του (γιατροί, φαρμακοποιοί, διαγνωστικά κέντρα, ιδιωτικές κλινικές), στους οποίους οφείλει πάνω από 1,1 δισ. ευρώ από την αρχή του έτους.

Ο ασφαλιστικός φορέας βιώνει μια πρωτόγνωρη κατάσταση οικονομικής ασφυξίας, καθώς δεν έχει πάρει την κρατική χρηματοδότηση για τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο. Την ίδια στιγμή έχει κλείσει η στρόφιγγα της χρηματοδότησης και από τους φορείς της κοινωνικής ασφάλισης. Το ποσό των 43 εκατ. ευρώ που λαμβάνει ο ασφαλιστικός οργανισμός μέσα στο πρώτο δεκαήμερο κάθε μήνα για την κάλυψη των παρόχων του δεν εκταμιεύτηκε ούτε τον Φεβρουάριο ούτε τον Μάρτιο, προκαλώντας εμπλοκή στην εξόφληση, αλλά και πολλά ερωτήματα σχετικά με την εξέλιξη αυτή.

Παράλληλα ο ΕΟΠΥΥ έπρεπε να είχε πάρει 650 εκατ. ευρώ για το πρώτο δίμηνο του έτους από τα ασφαλιστικά ταμεία -τις εισφορές των ασφαλισμένων για την περίθαλψη-, αλλά πήρε μόλις 250 εκατ. ευρώ. Ο προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ είναι 5,5 δισ. ευρώ.

Το 2015 η κρατική επιχορήγηση είναι μειωμένη κατά 107 εκατ. σε σχέση με το 2014, δηλαδή για το τρέχον έτος ο Οργανισμός θα πάρει από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους 526 εκατ. ευρώ έναντι 633 εκατ. πέρυσι. Η έλλειψη πόρων ταλανίζει τον ΕΟΠΥΥ από συστάσεώς του, ωστόσο στην παρούσα συγκυρία, όπου η ρευστότητα είναι μείζονος σημασίας θέμα για την οικονομία της χώρας είναι εύλογος και ο προβληματισμός σε πολίτες και παρόχους για το παρόν και το μέλλον του.

Πού οφείλεται η οικονομική ασφυξία

Η διοίκηση του ΕΟΠΥΥ παραδέχεται την οικονομική ασφυξία, αποδίδοντάς τη σε γραφειοκρατικά κωλύματα. Υποστηρίζει αίφνης ότι το υπουργείο Υγείας δεν υπέβαλε έγκαιρα το αίτημα για εκταμίευση της μηνιαίας χρηματοδότησης στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Πηγές του υπουργείου Υγείας αναφέρουν πως οι υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ δεν είχαν παραδώσει πλήρη φάκελο με όλα τα δικαιολογητικά που απαιτεί το Γενικό Λογιστήριο για την έγκριση και την εκταμίευση των ποσών.
Από το Γενικό Λογιστήριο, πάλι, διερωτώνται με νόημα πώς προέκυψε αυτή η γραφειοκρατική εμπλοκή με τα αναγκαία παραστατικά στους φακέλους ειδικά το συγκεκριμένο δίμηνο και ενώ η διαδικασία μέχρι και τον Ιανουάριο γινόταν χωρίς προσκόμματα.

Οπως αναφέρουν, από το περασμένο έτος έχει υπογραφεί μνημόνιο κατανόησης και συνεργασίας μεταξύ του Γενικού Λογιστηρίου και των φορέων που χρηματοδοτούνται ώστε να ολοκληρώνεται η γραφειοκρατική διαδικασία σε εύλογο χρόνο με τη μικρότερη δυνατή καθυστέρηση - όπως και γινόταν. Πλέον με τα ταμεία του σχεδόν άδεια, ο ασφαλιστικός γίγαντας θέτει ως προτεραιότητα την κάλυψη των οικονομικών αιτημάτων των ασφαλισμένων και αποδύεται σε αγώνα δρόμου για να εξασφαλίσει τα αναγκαία χρήματα για αναλώσιμα και λοιπές παροχές σε είδος που τους χορηγεί.

Κραχ βλέπουν οι πάροχοι του ΕΟΠΥΥ

Η οικονομική ασφυξία του Οργανισμού επηρεάζει άμεσα τους παρόχους υγείας, που περιμένουν την αποπληρωμή τους για υπηρεσίες που έχουν προσφέρει. Σημειωτέον ότι σε όλους τους παρόχους οφείλονται ποσά της περιόδου 2008-2011.

Περίπου 600 εκατ. ευρώ οφείλει ο ΕΟΠΥΥ στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα από το 2012 μέχρι σήμερα, ενώ άλλα 140 εκατ. είναι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές. Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Ιατρικών Διαγνωστικών Κέντρων (ΠΑΣΙΔΙΚ) Γιώργος Βουγιούκας αναφέρει στο «ΘΕΜΑ» ότι η οφειλή των 70 εκατ. ευρώ του τελευταίου διμήνου, δηλαδή για Φεβρουάριο - Μάρτιο, μοιάζει σταγόνα στον ωκεανό των χρεών προς τον κλάδο του.

Περίπου 200 εκατ. ευρώ -πλην των ληξιπρόθεσμων- οφείλει ο ΕΟΠΥΥ στις ιδιωτικές κλινικές. Η πρακτική που ακολουθεί ο ΕΟΠΥΥ, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συνδέσμου Ελληνικών Κλινικών (ΣΕΚ) Βασίλη Μπαρδή, είναι να γίνεται μερική πληρωμή της μηνιαίας οφειλής, σε ετήσια όμως βάση. Ετσι, οι κλινικές περιμένουν την αποπληρωμή νοσηλίων από το 2013 και μετά, έχοντας εισπράξει ποσά που αναλογούν στο 80% ή στο 90% κάθε μήνα.

Το ποσό των 300 εκατ. ευρώ περιμένουν από τον ΕΟΠΥΥ -όχι με μεγάλη αισιοδοξία- και οι φαρμακοποιοί για τις συνταγές των ασφαλισμένων που εκτέλεσαν τους μήνες Ιανουάριο - Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους. Τα ληξιπρόθεσμα στον κλάδο των φαρμακοποιών, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ) Κώστα Λουράντο, είναι περίπου 15 εκατ. ευρώ.

Οπως επισημαίνει ο ίδιος μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», «η διακοπή της ρευστότητας από τον ΕΟΠΥΥ πλήττει όλη την αλυσίδα του φαρμάκου. Εμείς οφείλουμε σε φαρμακαποθήκες, φαρμακευτικές και τράπεζες. Οι πιστώσεις περιορίζονται. Ολοι ζούμε με τον φόβο και την αγωνία μήπως σκάσουν επιταγές, μήπως γίνει κραχ στη φαρμακευτική αλυσίδα». Εκπρόσωποι του φαρμακευτικού χώρου αποφάσισαν έκτακτη σύσκεψη την ερχόμενη εβδομάδα για να συζητηθούν τα νέα δεδομένα.

( Για το τι χρωστάει ο ΕΟΠΥΥ στους ιδιώτες Κλινικούς Ιατρούς κουβέντα. Βλέπεις στην Ελλάδα το hardware ( φάρμακα, εργαστηριακά κτλ) έχει πάντα προβάδισμα ενώ το software, δηλαδή η κλινική εκτίμηση που που σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες είναι η αφετηρία της περίθαλψης, στην Ελλάδα είναι μονίμως σε δεύτερη μοίρα)

Ούτε ευρώ από το ΙΚΑ στον ΕΟΠΥΥ

Στις 25 Απριλίου θα γνωρίζει το ΙΚΑ πόσα χρήματα έχει περιθώριο να χορηγήσει στον ΕΟΠΥΥ από τις εισφορές του κλάδου υγείας, καθώς προς το τέλος του μήνα θα έχει οριστικοποιηθεί το ύψος των εσόδων από τις ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών (προθεσμία έως 30 Απριλίου).

Το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ισχυρίζεται ότι από τα έσοδα του ΙΚΑ έχει εγγραφεί για τον ΕΟΠΥΥ κονδύλι 250 εκατ. ευρώ για τον Μάρτιο και 150 εκατ. ευρώ για τον Απρίλιο. Ωστόσο ο φορέας υγείας επισημαίνει ότι δεν έχει πάρει ούτε ευρώ από την αρχή του 2015, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αντεπεξέλθει στην πληρωμή των παρόχων του.

Η έξτρα οικονομική δυσπραγία του ΙΚΑ οφείλεται στην κάμψη των εσόδων το δίμηνο Φεβρουαρίου - Μαρτίου πριν από την εξαγγελία της ρύθμισης οφειλών. Δηλαδή οι οφειλέτες απέφυγαν να καταβάλουν τις τρέχουσες εισφορές περιμένοντας μια ρύθμιση αντάξια των προσδοκιών τους.

Συγκεκριμένα, σε σύγκριση με πέρυσι τα έσοδα εμφανίστηκαν μειωμένα κατά 51 εκατ. ευρώ, ενώ σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα καταγράφηκε μείωση περίπου 200 εκατ. ευρώ.

Δυσοίωνα είναι τα μηνύματα και από τη ρύθμιση οφειλών παρά τα αισιόδοξα στοιχεία που δημοσιοποιεί το υπουργείο, τα οποία δείχνουν ότι μέσα σε 15 ημέρες έχουν ήδη ενταχθεί σε ρύθμιση ληξιπρόθεσμες οφειλές ύψους 1,1 δισ. ευρώ. Τα στοιχεία του ΙΚΑ πιστοποιούν ότι σε σχέση με τα έσοδα από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές το δίμηνο Φεβρουαρίου - Μαρτίου του 2014 αυτά από το «καθυστέρημα» κατέγραψαν μείωση 18%.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Argirios Argiriou:
Παρόμοιο δημοσίευμα με το προηγούμενο post αλλά περιέχει και μερικές επιπλέον πληροφορίες:

25/04/2015.
Capital.
Της Βίκυς Κουρλιμπίνη.

Βαρέλι δίχως πάτο τα χρέη του ΕΟΠΥΥ.

Με «κραχ» στη ρευστότητα απειλείται πλέον ο ΕΟΠΥΥ, ο οποίος βλέπει τα ταμειακά του αποθέματα να εξαντλούνται επικίνδυνα. Από τη μια η συνεχής υστέρηση των εισφορών υγείας των ασφαλιστικών ταμείων και από την άλλη οι συσσωρευμένες ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τους ιδιώτες παρόχους (οι υποχρεώσεις του ΕΟΠΥΥ έφταναν μέχρι και τα τέλη του Φεβρουαρίου τα 1,299 δισ. ευρώ, από 1,194 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο του 2014, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΓΛΚ) τινάζουν στον αέρα τη βιωσιμότητα του Οργανισμού.

Την ίδια ώρα, «ασφυξία» έχει προκληθεί από την πρωτοφανή καθυστέρηση απόδοσης της τακτικής κρατικής επιχορήγησης για τον μήνα Μάρτιο, ενώ εκκρεμεί και η καταβολή της επιχορήγησης για τον Απρίλιο, συνολικού ύψους 87 εκατ. ευρώ, γεγονός που επιτείνει το αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται η ομαλή λειτουργία του φορέα. Η τακτική επιχορήγηση δίνεται στον ΕΟΠΥΥ στις αρχές ή, το αργότερο, μέχρι τα μέσα κάθε μήνα, εντούτοις αυτήν τη φορά τα χρήματα δεν έχουν φτάσει ακόμη στα ταμεία, με συνέπεια ο Οργανισμός να έχει κυριολεκτικά «στεγνώσει» από ρευστό και την αγωνία για την επόμενη ημέρα του φορέα να μεγαλώνει όλο και περισσότερο.

Αν και η διοίκηση του Οργανισμού επισημαίνει πως πρόκειται για τεχνικό πρόβλημα, λόγω μη έγκαιρης υποβολής του σχετικού αιτήματος στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους για εκταμίευση της επιχορήγησης, πληθαίνουν οι φωνές που μιλούν για αδυναμία στην πληρωμή του ΕΟΠΥΥ. Το πρόβλημα των εσόδων παραμένει, όμως, έτσι κι αλλιώς, δεδομένου πως φέτος η κρατική επιχορήγηση είναι μειωμένη κατά 107 εκατ. ευρώ και ανέρχεται σε 526 εκατ. ευρώ, έναντι 633 εκατ. το 2014.

«Καίνε» οι δαπάνες

Τρία και πλέον χρόνια μετά την ίδρυσή του, ο Οργανισμός εξακολουθεί να αδυνατεί να ελέγξει τις δαπάνες υγείας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στον προϋπολογισμό του φαρμάκου, ο οποίος για ακόμα μία φορά έχει ξεφύγει. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τον προηγούμενο μήνα ο προϋπολογισμός για το φάρμακο παρουσίασε υπέρβαση 15 εκατ. ευρώ, από τα 165 ευρώ περίπου που αντιστοιχούν αναλογικά σε κάθε μήνα, ενώ τον Φεβρουάριο η «τρύπα» στη φαρμακευτική δαπάνη άγγιξε τα 13 εκατ. ευρώ και τον Ιανουάριο τα 17 εκατ. ευρώ. Σε ανάλογη τροχιά βρίσκονται, όπως λένε οι πληροφορίες, και οι δαπάνες για τις διαγνωστικές εξετάσεις, οι οποίες «τρέχουν» με ρυθμό σχεδόν διπλάσιο από τον αρχικό προϋπολογισμό.

Δυσφορία στον χώρο των επιχειρήσεων της υγείας προκαλεί, ακόμα, το ότι τρεις μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας δεν έχει υπάρξει καμία παρέμβαση, ούτε για τον ΕΟΠΥΥ, αλλά ούτε για τη συγκράτηση και τον εξορθολογισμό των δαπανών, παρά μόνο σκέψεις και σχέδια. Ουσιαστικά, η μόνη νομοθετική παρέμβαση μέχρι στιγμής από το υπουργείο Υγείας αφορούσε την κατάργηση του εισιτηρίου των 5 ευρώ στα δημόσια νοσοκομεία.

Σχέδια επί χάρτου

Στο πλάνο του υπουργείου Υγείας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του ΕΟΠΥΥ βρίσκονται τρία μέτρα. Το πρώτο αφορά την εντονότερη παρακολούθηση της συνταγογράφησης φαρμάκων. Πιο συγκεκριμένα, μέχρι στιγμής οι «κλειστοί» προϋπολογισμοί αφορούν συνολικά τη δαπάνη του φαρμάκου (η οποία για φέτος έχει οριστεί στα 2 δισ. ευρώ), εξετάζεται, όμως, το ενδεχόμενο να τεθεί πλαφόν ανά ομάδες σκευασμάτων (π.χ., για καρδιαγγειακές παθήσεις). Ήδη υπάρχει δυσαρέσκεια αναφορικά με το κονδύλι των ακριβών σκευασμάτων, που την τελευταία τετραετία αυξήθηκε από τα 400 εκατ. στα 700 εκατ. ευρώ.

Το δεύτερο μέτρο που αναμένεται να εφαρμοστεί είναι η ανακοστολόγηση –προς τα κάτω όμως– των ιατρικών πράξεων και εξετάσεων με τις οποίες ο ΕΟΠΥΥ αποζημιώνει τα νοσήλια και τις διαγνωστικές εξετάσεις. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, έχει κατατεθεί στο υπουργείο Υγείας το προσχέδιο του νέου κανονισμού παροχών του ΕΟΠΥΥ, η εφαρμογή του οποίου, όμως, αναμένεται να προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από τους συμβεβλημένους ιδιώτες παρόχους.

Τέλος, θα υπάρξει Επιτροπή Διαπραγμάτευσης από τον ΕΟΠΥΥ, με σκοπό να μειώσει το κόστος των προμηθειών, ειδικά σε ό,τι αφορά τις ανάγκες των δομών του ΠΕΔΥ και των δημόσιων νοσοκομείων. Η Επιτροπή Διαπραγμάτευσης θα αποτελείται από τέσσερις υποεπιτροπές: φαρμάκου, ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, υπηρεσιών πρωτοβάθμιας περίθαλψης και δευτεροβάθμιας περίθαλψης.

*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Κεφάλαιο» της 25ης Απριλίου 2015
Πηγή:www.capital.gr

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Argirios Argiriou:
Παραθέτω το παρακάτω άρθρο στην ενότητα Ο ΕΟΠΥΥ σε αριθμούς γιατί υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα νούμερα που τα υπογραμμίζω. Τα σχόλιά μου με μπλε και μέσα στο άρθρο αλλά και στο αμέσως επόμενο post.

10/05/2015

Τη μετακύλιση του κόστους για τη φαρμακευτική περίθαλψη των ασφαλισμένων στις τσέπες των ίδιων των ασφαλισμένων, αλλά και την πολιτική επιλογή να μην υποστηριχθεί όσο θα έπρεπε ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), επισημαίνει σήμερα στο protagon ο επίκουρος καθηγητής Πολιτικής της Υγείας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Κυριάκος Σουλιώτης. Εισηγείται, επίσης, τη ριζική αλλαγή στον τρόπο χρηματοδότησης του δημοσίου συστήματος Υγείας της χώρας μας και την αποσύνδεση της εργασιακής κατάστασης των πολιτών από το δικαίωμα στην υγειονομική περίθαλψη.

Για την προμήθεια των φαρμάκων τους, συμπεριλαμβανομένων των μη υποχρεωτικώς συνταγογραφούμενων (και μη αποζημιούμενων από τα ασφαλιστικά ταμεία) φαρμάκων (ΜΥΣΥΦΑ), οι ασφαλισμένοι δαπανούν περίπου 1 δισ. ευρώ κατευθείαν από τις τσέπες τους. Έχουμε περάσει στην αποασφάλιση της φαρμακευτικής περίθαλψης;

Είναι προφανές ότι μία από τις επιπτώσεις της περιοριστικής πολιτικής που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια στον τομέα της υγείας ήταν η μετακύλιση ενός σημαντικού μέρους του κόστους των φροντίδων στα νοικοκυριά. Αν αναλογιστούμε ότι οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία έχουν περιοριστεί κατά το ήμισυ, με αποτέλεσμα να μην υπερβαίνουν το 5% του ΑΕΠ -με τον αντίστοιχο στόχο του Μνημονίου να ανέρχεται σε 6%-, γίνεται αντιληπτό ότι η εμμονή σε λογικές συρρίκνωσης της συμμετοχής του κράτους στις δαπάνες υγείας, νομοτελειακά θα προκαλούσε περαιτέρω επιβαρύνσεις στους πολίτες. Σύμφωνα, δε, με εκτιμήσεις μας, το κενό χρηματοδότησης των υπηρεσιών υγείας από δημόσιες πηγές ξεπερνά το 1,5 δισ. ευρώ. Συνεπώς, παρά τον εξορθολογισμό που έχει συντελεστεί σε μεγάλο βαθμό, η πολιτική αυτή μετέφερε πρόσθετο κόστος στα επίσης συρρικνωμένα ατομικά και οικογενειακά εισοδήματα.

Κατά τη γνώμη σας, οι όποιες μειώσεις σημειώθηκαν στις τιμές των φαρμακευτικών σκευασμάτων παρακολούθησαν τις ανάλογες αυξήσεις στην οικονομική συμμετοχή των ασφαλισμένων για την προμήθεια των φαρμάκων τους, ή η δυσανάλογη αύξηση της συμμετοχής έκρυψε κατά το δυνατόν τις πολύ μικρές μειώσεις στις τιμές των σκευασμάτων;

Τη στιγμή που, όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν, η πολιτική φαρμάκου και υγείας ευρύτερα περιορίστηκε σε πολιτικής (μείωσης της) φαρμακευτικής δαπάνης και της δαπάνης υγείας αντίστοιχα, οι επιλογές της μείωσης των τιμών των φαρμάκων και της αύξησης της συμμετοχής των ασθενών στο κόστος συνδυάζονται μεταξύ τους καθώς υπηρετούν τον ίδιο στόχο. Η λογική αυτή έπληξε τόσο τους πολίτες όσο και την αγορά φαρμάκου (πιο πολύ έπληξε τους πρώτους). Μελέτες μας έχουν καταδείξει σημαντικά προβλήματα πρόσβασης των ασθενών στη θεραπεία, όπως επίσης και μείωση των εσόδων του κράτους από τη συρρίκνωση της δραστηριότητας του φαρμακευτικού κλάδου. Όσον αφορά την «προσήλωση» στην τιμολόγηση των φαρμάκων, αυτή κατά την άποψή μου δεν υπηρετεί τον στόχο του ελέγχου του κόστους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Εδώ και περίπου δέκα χρόνια, σε μια περίοδο δηλαδή κατά την οποία είχε κυριαρχήσει η πλάνη ότι οι πόροι για την υγεία είναι δεδομένοι, είχαμε επισημάνει ότι το πρόβλημα του φαρμάκου δεν είναι «ζήτημα τιμής» (;;;; ). Αυτό που ενδιαφέρει μια χώρα σαν την Ελλάδα είναι κυρίως το ζήτημα της αποζημίωσης, πεδίο στο οποίο η διεθνής εμπειρία έχει να επιδείξει καινοτόμες και πολύ αποτελεσματικές πρακτικές. Η διαρκής πίεση επί των τιμών αφ’ ενός έχει κατά βάση επιπτώσεις σε άλλες αγορές και αφ’ ετέρου δημιουργεί κλίμα αστάθειας και αβεβαιότητας.

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας μελετά ήδη το ενδεχόμενο να προχωρήσει στο μοντέλο της κλιμακούμενης ανάλογα με το εισόδημα οικονομικής συμμετοχής των ασφαλισμένων για την προμήθεια των φαρμάκων τους. Πως τοποθετείστε στο θέμα;

Τη λογική αυτή την είχαμε επίσης προτείνει στο παρελθόν επισημαίνοντας, ωστόσο, τους κινδύνους που απορρέουν από τη φοροδιαφυγή, καθώς αφ’ ενός θα ευνοηθούν όσοι φοροδιαφεύγουν από τη χαμηλότερη συμμετοχή στο κόστος των φαρμάκων και αφ’ ετέρου θα έχουν έναν ακόμα λόγο να συνεχίσουν να το κάνουν. Από την άλλη, είναι αναγκαία η επικράτηση μιας αναδιανεμητικής λογικής και στη συμμετοχή των πολιτών στο κόστος των υπηρεσιών υγείας, προκειμένου να καταστεί εφικτή η κάλυψη των ευπαθών ομάδων. Αυτό κατά την άποψή μου δεν περιορίζεται στο φάρμακο, αλλά θα πρέπει να αφορά το σύνολο των φροτίδων υγείας. Ωστόσο, ένα τέτοιο σύστημα θα ήταν πιο δόκιμο να μην βασίζεται σε ένα μόνο κριτήριο (εισόδημα), αλλά να λαμβάνει υπόψη και άλλες παραμέτρους όπως π.χ. οι συνοσηρότητες.

Εάν πέραν της λιανικής τιμής των φαρμακευτικών σκευασμάτων είχαμε και μία δεύτερη τιμή, την τιμή αποζημίωσης των σκευασμάτων από τα ασφαλιστικά ταμεία ( μα αυτό υπάρχει τουλάχιστον στα χαρτιά ήδη, είναι η λεγόμενη ασφαλιστική τιμή. Μήπως κατάλαβα κάτι λάθος; ), η οποία θα προέκυπτε μετά από διαπραγμάτευση των φαρμακευτικών εταιρειών με τον ΕΟΠΥΥ, θα μπορούσε, με αυτόν τον τρόπο, το δημόσιο να επιτύχει ιδιαιτέρως συμφέρουσες τιμές για τα φάρμακα των ασφαλισμένων;

Ακριβώς αυτή είναι η πλέον ενδεδειγμένη επιλογή, δεδομένων των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα. Άλλωστε το «σύστημα των δύο τιμών» είναι αυτό το οποίο προσφέρει τη δυνατότητα, μέσα από διαπραγμάτευση, να καταστούν προσιττές θεραπείες, σε διαχειρίσιμους όρους αποζημίωσης. Ωστόσο, αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, το σημείο αποζημίωσης που θα προκύψει μετά από διαπραγμάτευση δεν συνιστά τιμή με την παραδοσιακή έννοια του όρου, καθώς έχει έναν δυναμικό χαρακτήρα και μπορεί να μεταβάλλεται σύμφωνα με τον όγκο, τα αποτελέσματα, τον ανταγωνισμό, τις προτεραιότητες της πολιτικής υγείας κ.ά. Επιπλέον, δεν (πρέπει να) αποτελεί βάση τιμολόγησης για άλλες χώρες καθώς οι σχετικές συμφωνίες προκύπτουν ειδικώς στη βάση των παραπάνω.

Με 1,5 εκατ. ανασφάλιστους στην χώρα μας, μήπως είναι η ώρα να αποσυνδεθεί η ιδιότητα του εργαζομένου με τις υγειονομικές παροχές και να προχωρήσουμε στη σύνδεση της ιδιότητας του πολίτη ή του κατοίκου της χώρας μας με τις υγειονομικές παροχές, μέσω της γενικής φορολογίας;

Αυτή η πρόταση, ήτοι η υιοθέτηση του βρετανικού υποδείγματος χρηματοδότησης των υπηρεσιών υγείας στην Ελλάδα, έχει πλέον αρκετούς υποστηρικτές. Ένα τέτοιο σύστημα θεωρείται ότι αφ’ ενός μπορεί να εγγυηθεί σε μεγαλύτερο βαθμό την καθολική κάλυψη και, παράλληλα, να διαμορφώσει ένα περιβάλλον ελεγχόμενου κόστους. Επιπλέον, ενδέχεται να καταστήσει περισσότερο ανταγωνιστικό το κόστος εργασίας και να συμβάλλει στην αύξηση τόσο της απασχόλησης όσο και του διαθέσιμου εισοδήματος από αυτή. Από την άλλη, η υιοθέτησή του θέλει προσοχή και κατάλληλο σχεδιασμό καθώς, αν το υλοποιούσαμε σήμερα, θα προέκυπτε άμεσα ένα δημοσιονομικό κενό μεγαλύτερο από δύο δισ. ευρώ (εδώ νομίζω ότι μόνο ένας Ιατρός μπορεί να κατανοήσει το μέγεθος της σπατάλης που γίνεται ακόμη και τώρα μέσα στο σύστημα και το πόσες πολλές εξοικονομήσεις μπορούν να γίνουν χωρίς να πληγεί η ποιότητα παροχής υπηρεσιών στους ασθενείς, το αντίθετα μάλιστα). Για τον λόγο αυτό, θα μπορούσε να επιχειρηθεί σταδιακά, σύμφωνα με την πορεία της οικονομίας και τη διακύμανση των φορολογικών εσόδων. Σημειώνεται, δε, ότι σημαντικός παράγοντας επιτυχίας μιας τέτοιας μετάβασης είναι η αποτελεσματικότητα του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Αυτό και μόνο καθιστά σαφές ότι ένα τέτοιο σχέδιο, παρά την όποια τεκμηρίωση το συνοδεύει σε επίπεδο σκοπιμότητας, απαιτεί προσεκτικές κινήσεις και διαρκή παρακολούθηση των κρίσιμων προς την επιτυχία του μεγεθών.

Διατελέσατε αντιπρόεδρος του ΕΟΠΥΥ, αμέσως με την ίδρυση του φορέα. Γιατί, κατά τη γνώμη σας, ο ΕΟΠΥΥ δεν στηρίχθηκε οικονομικά από τις κυβερνήσεις; Είναι χαρακτηρηστικό ότι ο ΕΟΠΥΥ ουδέποτε έλαβε το 0,6% του ΑΕΠ ως κρατική χρηματοδότηση, παρά το γεγονός ότι αυτό αναφέρει ρητώς ο ιδρυτικός νόμος του...

Η κοινωνική ασφάλιση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ευρύτερη οικονομική πραγματικότητα, δεδομένου ότι οι πόροι της προέρχονται κατά βάση από εισφορές και δευτερευόντως από τη φορολογία. Τη στιγμή που οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην απασχόληση είναι δραματικές, τα (αναμενόμενα) έσοδα από την πηγή αυτή μειώνονται με αποτέλεσμα να μην επαρκούν για μια αποτελεσματική λειτουργία χωρίς την πρόκληση νέων ελλειμμάτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι, για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι μόνοι βέβαιοι πόροι του οργανισμού ήταν αυτοί που προέρχονταν από τον ΟΠΑΔ, λόγω του ότι (μόνο) οι εισφορές όσων εργάζονται στο δημόσιο είναι δεδομένες. Η ενίσχυση που θα μπορούσε να δοθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό -με πρόσθετες χρηματοδοτήσεις ή με την κάλυψη των ελλειμμάτων όπως γινόταν στο παρελθόν- προσκρούει επίσης στη συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας. Συνεπώς, το πρόβλημα των εσόδων του ΕΟΠΥΥ δεν συνίσταται στη μη απόδοση της προβλεπόμενης επιχορήγησης από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά στις ασφυκτικές πιέσεις που ασκούνται και στους δύο βασικούς χρηματοδοτικούς του πυλώνες.(εδώ θα συμφωνήσω) Έτσι, υπό τις συνθήκες αυτές, η ομαλή χρηματοδότηση και λειτουργία του ΕΟΠΥΥ ανάγεται σε θέμα ευρύτερων κυβερνητικών προτεραιοτήτων στην κατανομή των πόρων. Επίσης, συνδέεται με τη γενικότερη στάση των δανειστών στον τομέα της υγείας, από την οποία ουσιαστικά «υποδεικνύεται» μια μετακύλιση του όποιου κενού χρηματοδότησης προκύπτει κάθε φορά στα νοικοκυριά (αύξηση συμμετοχής στο κόστος) και τις επιχειρήσεις του κλάδου (clawback, rebates κ.λπ.).

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα