Θέματα Εργασίας > ΕΟΠΥΥ

Ο ΕΟΠΥΥ σε αριθμούς.

<< < (90/105) > >>

Gatekeeper:
Δίχως Gatekeeping, οικονομικα βιώσιμο σύστημα υγείας δεν υπάρχει.
Μόνη εξαίρεση το ιαπωνικό σύστημα υγείας όπου όμως απευθύνεται σε έναν εξαιρετικά πειθαρχημένο και νομοταγή λαό . ;)

Argirios Argiriou:
31/01/2020

Σημαντικό υλικό με τις αποζημιούμενες παροχές του οργανισμού βρίσκεται σε 310 χιλιάδες κούτες αναζητώντας αρχειοθέτηση.

Τάξη στον τεράστιο όγκο φυλαγμένων αρχείων που αφορά στις αποζημιώσεις για υπηρεσίες υγείας, φάρμακα και άλλα είδη, επιδιώκει να βάλει ο ΕΟΠΥΥ αναζητώντας τον κατάλληλο συνεργάτη. Όπως φαίνεται από τα στοιχεία της προκήρυξης του διαγωνισμού, το τεράστιο αυτό υλικό βρίσκεται στοιβαγμένο σε περίπου 310 χιλιάδες κούτες στην Αττική αλλά και εκτός ενώ σημαντικό μέρος έχει ήδη ψηφιοποιηθεί. Για το νοικοκύρεμα λοιπόν όλης αυτής της κατάστασης έχει προκηρυχθεί διαγωνισμός για την «Παροχή Υπηρεσιών Αποθήκευσης και Διαχείρισης Αρχείου».

Όπως αναφέρεται, στον ΕΟΠΥΥ, από την έναρξη της λειτουργίας του έως και σήμερα, συλλέγονταν μέχρι τις αρχές του 2016 στις κατά τόπους Περιφερειακές Διευθύνσεις σε όλη την Ελλάδα το αρχείο υποβολών συμβεβλημένων Παρόχων Υπηρεσιών Υγείας (Π.Υ.Υ). Το αρχείο αφορά στα φορολογικά παραστατικά και τα συνοδευτικά έγγραφα, παραπεμπτικά κτλ με βάση τα οποία οι υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ εξοφλούν τους ΠΥΥ για τις υπηρεσίες τους.

Ο τεράστιος όγκος αρχείου που παραλάμβαναν οι υπηρεσίες καθιστούσαν αδύνατο τον έλεγχο των παραστατικών με αποτέλεσμα τόσο την συνεχώς αυξανόμενη δημιουργία ενός μη διαχωρίσιμου όγκου αρχείου, όσο και τη μη διενέργεια εκκαθαρίσεων των παραστατικών.

Από τις αρχές του 2016, ο Οργανισμός κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια να οργανώσει το αρχειακό υλικό που παραλαμβάνει και παράλληλα να ψηφιοποιήσει το αρχείο για τη νέα διαδικασία εκκαθάρισης των δαπανών με βάση το νόμο Ν.4368/2016, άρθρο 90.

Οι μηνιαίες υποβολές ανέρχονται περίπου σε 25.000 και αντιστοιχούν σε περίπου 3.300 κιβώτια νεοπαραγόμενου αρχείου και 3.800 κιβώτια αρχείου ΚΜΕΣ, ενώ σε ότι αφορά στο σύνολο του αποθηκευμένου αρχειακού υλικού, ανέρχεται μέχρι στιγμής σε περίπου:
– 1.000.000 υποβολές
– 37.000.00 ψηφιοποιημένες σελίδες
– 240.000 αποθηκευμένα κιβώτια

Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενέργειες, σε αποθήκες βρίσκεται ψηφιοποιημένο και αποθηκευμένο αρχειακό υλικό ετών 2016 έως και 2019, το οποίο αντιστοιχεί σε:


Για το 2016, περί των 150.000 υποβολών που αντιστοιχούν σε περίπου 5.000.000 σελίδες
Για το 2017, περί των 300.000 υποβολών που αντιστοιχούν σε περίπου 10.000.000 σελίδες
Για το 2018, περί των 300.000 υποβολών που αντιστοιχούν σε περίπου 10.000.000 σελίδες
Ενώ για το 2019 εκτιμούνται περί των 320.000 υποβολών που αντιστοιχούν σε περίπου 12.000.000 σελίδες
Μέρος αρχειακού υλικού ΕΟΠΥΥ προηγούμενων ετών (2012-2015)



Σε Περιφερειακές Διευθύνσεις του Οργανισμού σήμερα υπάρχει μέρος του αρχείου των ετών 2012 – 2015, αρχείο λοιπών ταμείων προ του 2012 καθώς και αρχειακό υλικό ατομικών αιτημάτων. Τα αρχεία αυτά, πρόθεση είναι να αρχειοθετηθούν και να επεξεργαστούν με σκοπό την βέλτιστη αξιοποίηση του καθώς και τον καλύτερο έλεγχο των διαδικασιών του Οργανισμού.

Εκτιμάται ακόμη ότι με την έναρξη της διαδικασίας εκκαθάρισης των Δημοσίων Νοσοκομείων, οι μηνιαίες υποβολές θα αυξηθούν από 25.000 σε περίπου 30.000

Ο ΕΟΠΥΥ επιδιώκει:
α) Τη συνέχιση της ψηφιοποίησης του δείγματος, το αρχείο θα προωθείται για αποθήκευση σε συγκεκριμένο ράφι (με ιχνηλάτηση – με νέα επικόλληση Γραμμωτού κώδικά του αναδόχου). Θα δίδεται αναφορά του αποθηκευμένου αρχείου σχετικά με το σημείο αποθήκευσης ανά διαστήματα στον ΕΟΠΥΥ.
β) Αποθήκευση του αρχείου φαρμακευτικής περίθαλψης, όπως θα παραλαμβάνεται από την Υπηρεσία της ΚΜΕΣ, σε συσκευασμένες κούτες οι οποίες θα προωθούνται για αποθήκευση, σε συγκεκριμένο ράφι (με ιχνηλάτηση –με νέα επικόλληση Γραμμωτού κώδικά του αναδόχου όπου απαιτείται).
γ) Αποθήκευση του υφιστάμενου αρχείου του ΕΟΠΥΥ, το οποίο βρίσκεται στις κατά τόπους ΠΕΔΙ ή και σε άλλα σημεία (Κεντρική Υπηρεσία, λοιπές αποθήκες) και στις υφιστάμενες αποθήκες (αρχείο υποβολών 2016-2019) και αφορά το αρχείο υποβολών και το αρχείο της ΚΜΕΣ (φαρμακευτική περίθαλψη).
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το υφιστάμενο αρχείο υπολογίζεται περί τις (πρόβλεψη), 310.000 κούτες (240.000 αποθηκευμένο και 70.000 στις υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ), για το οποίο θα πρέπει ο Υποψήφιος ανάδοχος να προβλέψει συσκευασίες (χαρτοκιβώτια) και εργασίες μετασυσκευασίας πριν την αποθήκευση, όπου αυτό κριθεί αναγκαίο.

Πηγή: healthmag.gr

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Argirios Argiriou:
11/02/2020

Επτά ακαδημαϊκοί (εκ των οποίων κανένας δεν είναι μάχιμος Γενικός - Οικογενειακός Ιατρός ) που έχουν ασχοληθεί με την οργάνωση και τη διαμόρφωση του ελληνικού συστήματος υγείας, τόσο από την ερευνητική πλευρά όσο και από θέσεις ευθύνης, ετοίμασαν για λογαριασμό της διαΝΕΟσις μια εκτενή, ολοκληρωμένη και τεκμηρωμένη πρόταση για την αναμόρφωση του ΕΣΥ. Η ομάδα, υπό το συντονισμό του καθηγητή κοινωνικής και προληπτικής ιατρικής στο ΕΚΠΑ Γιάννη Τούντα, ετοίμασε την έκθεση, η οποία περιγράφει ένα σύγχρονο και αποκεντρωμένο δημόσιο σύστημα υγείας, με έμφαση στην κοινωνική ισότητα, την κλινική αποτελεσματικότητα και την οικονομική βιωσιμότητα.   

Όπως γράφουν οι ερευνητές, "μόνο με την υιοθέτηση ενός νέου συνολικού προτύπου με ριζικές τομές σε όλες τις υφιστάμενες παθογένειες θα μπορέσει το ΕΣΥ από κακοδιοικούμενη και αναποτελεσματική δημόσια υπηρεσία να μετατραπεί σε σύγχρονο και αποτελεσματικό δημόσιο οργανισμό, ικανό να εξασφαλίσει σε κάθε Έλληνα πολίτη την ελεύθερη επιλογή για την αναγκαία περίθαλψη και φροντίδα".

Το ΕΣΥ κι εμείς

Στον ανεπτυγμένο κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες έχουν αναπτυχθεί και εξελιχθεί  διάφορα είδη συστημάτων παροχής υπηρεσιών υγείας, με στόχο την ολοκληρωμένη και κατά κανόνα δωρεάν κάλυψη των αναγκών των πολιτών. Τα συστήματα αυτά διαφοροποιούνται κυρίως ως προς την πηγή χρηματοδότησης. Το σύστημα τύπου Μπίσμαρκ, για παράδειγμα, που πήρε το όνομά του από το Γερμανό καγκελάριο που σχεδίασε το πρώτο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας στην ενοποιημένη Γερμανία του 19ου αιώνα, προβλέπει ότι οι υπηρεσίες υγείας πληρώνονται αποκλειστικά από τα ασφαλιστικά ταμεία (στα οποία συνεισφέρουν υποχρεωτικά εργαζόμενοι και εργοδότες). Το διάσημο σύστημα τύπου Μπέβεριτζ, από τον βρετανό Ουίλιαμ Μπέβεριτζ, που έστησε τον βρετανικό NHS, προβλέπει ότι το σύστημα υγείας χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου από τον κρατικό προϋπολογισμό και τα κρατικά έσοδα, όπως ο στρατός, ας πούμε, ή η αστυνομία. Σε άλλες χώρες υπάρχουν άλλα, υβριδικά συστήματα, ενώ ακόμα πολλές χώρες δεν έχουν κανένα οργανωμένο σύστημα υγείας και οι πολίτες δεν έχουν καμία κάλυψη, αν δεν μπορούν να πληρώσουν. Και υπάρχει και η μοναδική περίπτωση των ΗΠΑ, όπου ισχύουν όλα τα παραπάνω μοντέλα ταυτόχρονα, αλλά για διαφορετικές κοινωνικές ομάδες (άλλα ισχύουν για τους βετεράνους, άλλα για τους ηλικιωμένους, άλλα για τους άνεργους). (Κι η Ελλάδα κάτι σαν μικρές ΗΠΑ είναι στο θέμα της Υγείας. Δεν πάμε και πολύ πίσω... )

Και υπάρχει και το ελληνικό σύστημα.

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι αρκετά διαφορετικό από άλλα ευρωπαϊκά, καθώς ναι μεν προσφέρει καθολική κάλυψη, αλλά στηρίζεται και στη φορολογία αλλά και στην ασφάλιση, και επιπλέον εμφανίζει και πάρα πολύ μεγάλη συμμετοχή της ιδιωτικής δαπάνης. Στη χώρα μας το 90% των ιδιωτικών δαπανών για την υγεία προέρχεται απευθείας από τους "χρήστες" (τους πολίτες), και μόνο το 10% καλύπτεται από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες συμβαίνει το ανάποδο.

Και η προβληματική χρηματοδότηση είναι μόνο ένα από τα προβλήματα του ΕΣΥ. Εντελώς συνοπτικά και σχηματικά, από την έρευνα προκύπτουν και τα εξής πολύ βασικά και σημαντικά:

η απουσία οργανωμένης πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας,
η έλλειψη σύγχρονων μονάδων περίθαλψης (νοσηλεία στο σπίτι, μονάδες ημερήσιας νοσηλείας, κέντρα αποκατάστασης, μονάδες χρονίως πασχόντων),
η πολύ περιορισμένη χρήση νέων τεχνολογιών,
η σχεδόν πλήρης απουσία μηχανισμών αξιολόγησης, ελέγχου και ποιότητας,
η εκτεταμένη παραοικονομία,
η ηλικιακή γήρανση και εργασιακή κόπωση του εργατικού δυναμικού,
τα προβλήματα οργάνωσης και διοίκησης, με αναχρονιστικές, έντονα συγκεντρωτικές δομές και
η ανορθολογική κατανομή των νοσοκομειακών και πρωτοβάθμιων μονάδων ανά την επικράτεια.
Τα τελευταία χρόνια κάποια σημαντικά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, τα οποία εκκρεμούσαν εδώ και δεκαετίες, επιτέλους έγιναν (επειδή ήταν μνημονιακές υποχρεώσεις, φυσικά) (τα μνημόνια κατά τα άλλα τα βρίζαμε) όπως η δημιουργία του ΕΟΠΥΥ και η ένταξη των πρωτοβάθμιων μονάδων υγείας του ΙΚΑ στο ΕΣΥ. Ωστόσο πολλές μεγάλες και απαραίτητες τομές παραμένουν στο επίπεδο των ιδεών. Και το σύστημα δυσλειτουργεί, με σοβαρές συνέπειες στη δημόσια υγεία.

Ποια είναι η κατάσταση σήμερα

Οι Έλληνες πεθαίνουν κυρίως από τρία αίτια: καρδιαγγειακές παθήσεις (39% των θανάτων οφείλονται σ? αυτές), καρκίνους (28%) και νοσήματα του αναπνευστικού (13%). Αυτά τα ποσοστά παραμένουν λίγο-πολύ σταθερά τις τελευταίες δεκαετίες. Παρ? όλα αυτά, τη δεκαετία 2009-2018 ο αριθμός των ασθενών που πήραν εξιτήριο από τα δημόσια νοσοκομεία αυξήθηκε κατά 30%. Αυτό οφείλεται εν μέρει στη σταδιακή γήρανση του πληθυσμού, αλλά πιθανότατα και στο ότι κατά τη διάρκεια της κρίσης λιγότεροι πολίτες απευθύνονταν στα ιδιωτικά νοσοκομεία για τέτοιες υπηρεσίες. Σήμερα σχεδόν 1 στους 4 Έλληνες αντιμετωπίζει κάποια χρόνια πάθηση, 7 στους 10 είναι παχύσαρκοι ή υπέρβαροι, 4 στους 10 είναι "σωματικά αδρανείς" (δεν γυμνάζονται καθόλου), ενώ εμφανίζουμε πολύ υψηλά ποσοστά καπνιστών και πολύ χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη ενηλίκων σε σχέση με άλλες ανεπτυγμένες χώρες.

 

Παρ? όλες τις αυξημένες ανάγκες, οι Έλληνες δεν έχουν ικανοποιητική κάλυψη από το σύστημα υγείας της χώρας. 1 στους 5 δηλώνουν ότι δεν έλαβαν υπηρεσίες (μια εξέταση ή μια διάγνωση ή θεραπεία) παρ? όλο που την είχαν ανάγκη, κυρίως για λόγους υψηλού κόστους. 1 στους 3 καρκινοπαθείς δηλώνει ότι είχε πρόβλημα στην πρόσβαση στον γιατρό του, 1 στους 4 είχε πρόβλημα στην πρόσβαση στο φάρμακο. Το 60% των διαβητικών και των υπερτασικών αντιμετώπισαν πρόβλημα στην πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας λόγω του κόστους.

Αξίζει να επιστρέψουμε για λίγο στο θέμα του κόστους, καθώς αναφέραμε και παραπάνω ότι, παρ? όλο που θεωρητικά οι υπηρεσίες υγείας στη χώρα μας είναι δωρεάν, και μάλιστα το σύστημα υγείας χρηματοδοτείται και από τους φόρους μας και από το ασφαλιστικό μας σύστημα, εμείς πληρώνουμε και πάρα πολλά από την τσέπη μας.

Μεγάλο μέρος από αυτές τις ιδιωτικές δαπάνες είναι αυτό που η έρευνα αποκαλεί κομψά "άτυπες πληρωμές"(εσείς πιθανότατα τις έχετε ακουστά με άλλο όνομα) (και οι οποίες, μην το ξεχνούμε λαμβάνουν χώρα μέσα στο κρατικό "δωρεάν" σύστημα Υγείας. Αντίθετα τα λεφτά που δίνουν οι Ασθενείς ως ιδιωτικές δαπάνες σε ιδιωτική Πρωτοβάθμια Υγεία δεν είναι πολύ μεγάλα ποσά. Δείτε εδώ: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος  ) οι οποίες αποτελούν μέρος της παραοικονομίας και αφορούν κυρίως την παράκαμψη της σειράς αναμονής ή και την εξασφάλιση καλύτερης ποιότητας υπηρεσιών. Κανείς δεν ξέρει το ακριβές ύψος αυτών των δαπανών, αλλά κάποιες μετρήσεις τις υπολογίζουν έως και στο 20% του οικογενειακού προϋπολογισμού. Αυτό είναι εξαιρετικά σοβαρό φαινόμενο, καθώς δαπάνες άνω του 20% του εισοδήματος για ιατροφαρμακευτικές δαπάνες είναι το όριο των επονομαζόμενων "καταστροφικών δαπανών". Έτσι αποκαλούνται διεθνώς οι δαπάνες υγείας οι οποίες τινάζουν στον αέρα τον προϋπολογισμό ενός νοικοκυριού και μπορούν να το σπρώξουν στη φτωχοποίηση. Τα προηγμένα συστήματα υγείας είναι έτσι σχεδιασμένα ώστε λίγα νοικοκυριά να καταδικάζονται στη φτώχεια όταν προκύπτει ένα έκτακτο πρόβλημα υγείας ή ένα χρόνιο νόσημα. Η χώρα μας δυστυχώς εμφανίζει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά καταστροφικών δαπανών για την υγεία ανάμεσα τις χώρες του ΟΟΣΑ: φτάνει το 9,7% των νοικοκυριών.

 

Πάντως, κατά τη διάρκεια της κρίσης οι δαπάνες για την υγεία μειώθηκαν. O "μνημονιακός" στόχος ήταν ο περιορισμός των δημόσιων δαπανών στο 6% του ΑΕΠ, και ειδικότερα της δημόσιας δαπάνης για φάρμακα στο 1% του ΑΕΠ. Το πιάσαμε αυτό το όριο από το 2011 κιόλας -πλέον η δημόσια δαπάνη βρίσκεται περίπου στο 5%, την ώρα που ο  μέσος όρος στις χώρες της Ε.Ε. είναι 7%. Οι δε συνολικές δαπάνες υγείας το 2016 έφτασαν το 8,45% του ΑΕΠ, από 9,47% που ήταν το 2009 (μέσος όρος ΟΟΣΑ: 15,3%). Μόνο την περίοδο 2012-2016 η μείωση έφτασε τα 14,7 δισ. Ευρώ

Πού πηγαίνουν, όμως, αυτά τα χρήματα;

Σήμερα στη χώρα υπάρχουν συνολικά 277 νοσοκομεία τα οποία διαθέτουν 45.267 κλίνες. Από αυτά  τα 147 είναι ιδιωτικές κλινικές, 5 είναι νοσοκομεία που έχουν τη μορφή ΝΠΙΔ, και 125 είναι τα ΝΠΔΔ. Αυτά τα 125 νοσοκομεία είναι που ανήκουν στο ΕΣΥ. Ακόμα, 201 Κέντρα Υγείας και περίπου 200 πρώην πολυϊατρεία του ΙΚΑ συγκροτούν μαζί το Πρωτοβάθμιο Εθνικό Δίκτυο Υγείας (ΠΕΔΥ). Επιπλέον, υπάρχουν 1.487 περιφερειακά ιατρεία στις αγροτικές περιοχές και 127 Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤοΜΥ) σε αστικές περιοχές, που ιδρύθηκαν πρόσφατα. Όλες αυτές οι μονάδες υπάγονται σε 7 Υγειονομικές Περιφέρειες, οι οποίες ασκούν κυρίως εποπτικό και συντονιστικό ρόλο. Τη διοίκηση την ασκεί κυρίως κεντρικά το υπουργείο Υγείας και ο εκάστοτε υπουργός, που διορίζει και τους διευθυντές και τα Δ.Σ. των νοσοκομείων. Οι Υγειονομικές Περιφέρειες διορίζουν τους διευθυντές των Κέντρων Υγείας.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Argirios Argiriou:
Δείτε και σχετικό άρθρο της Καθημερινής.

11/02/2020

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Gatekeeper:
Γ. Βελιώτης: Η πρωτοβάθμια φροντίδα προϋπόθεση για αποτελεσματικό σύστημα υγείας

Η ανάπτυξη ενός ισχυρού συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας, παράλληλα με έναν αποτελεσματικό μηχανισμό παραπομπής στους ειδικούς ιατρούς μέσω του γενικού ιατρού αποτελεί τη διεθνή τάση, επισημαίνει το στέλεχος της Interamerican.

α πολλά και σύνθετα ζητήματα του τομέα της υγείας στην Ελλάδα ανέδειξε, με πρόσφατες δηλώσεις του, ο Γιώργος Βελιώτης, γενικός διευθυντής ασφαλίσεων Ζωής και Υγείας της Interamerican και πρόεδρος του EURAPCO Health Group, μέρους της ευρωπαϊκής κοινοπραξίας κορυφαίων ευρωπαϊκών ασφαλιστικών εταιρειών.

Το στέλεχος της εταιρείας επισημαίνει πως η ιδιαιτερότητα της παροχής υπηρεσιών υγείας στη χώρα μας, όπου οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας είναι από τις υψηλότερες πανευρωπαϊκά, αποτελεί την κορυφαία πρόκληση για άμεσες και δραστικές μεταρρυθμίσεις.

Σημειώνεται πως στην Ελλάδα οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας ανέρχονται, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ, σε περίπου 6 δισ. ευρώ, αναλογώντας στο 39% των συνολικών δαπανών με το μεγαλύτερο μερίδιο από αυτές -πάνω από 5 δισ. ευρώ, περίπου το 35%- να αφορά σε out-of-pocket δαπάνες. Η ιδιωτική ασφάλιση καλύπτει μόλις το 4% των δαπανών.

«Η συμμετοχή της ιδιωτικής ασφάλισης σε αυτή την αγορά, με προσφορά προϊόντων υγείας σε προσιτό κόστος, θα είναι κομβική στο πλαίσιο των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Ενώ οι δημόσιες δαπάνες υγείας μειώνονται συνεχώς κατά τα τελευταία χρόνια, οι δαπάνες υγείας που προέρχονται από την ιδιωτική ασφάλιση αυξάνονται. Το γεγονός καταδεικνύει την τάση υποκατάστασης των μειωμένων δημοσίων δαπανών από την ιδιωτική ασφάλιση, που όμως ακόμα κατέχει πολύ μικρό μερίδιο στο σύνολο των δαπανών - περίπου 700 εκατ. ευρώ» τονίζει ο Γιώργος Βελιώτης.

Αναφερόμενος στο κόστος των υπηρεσιών υγείας, που πλήττει ασφαλιστικές εταιρείες και ασφαλισμένους, επισημαίνει ως κύριο λόγο τις στρεβλώσεις του νομοθετικού και ρυθμιστικού πλαισίου της αγοράς υγείας. Σε αυτό το περιβάλλον, έχουν αναπτυχθεί εξαγορές και συγχωνεύσεις κλινικών κατά τα τελευταία έτη, οι οποίες ευνοούν τις ολιγοπωλιακές τάσεις και έχουν δημιουργήσει έντονο προβληματισμό. «Είναι τάσεις που έχουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης στη διαρκή αύξηση του κόστους των υπηρεσιών υγείας στη χώρα μας, που είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη. Η συγκέντρωση στην αγορά έχει επιδεινώσει τη διαπραγματευτική ισχύ των ασφαλιστικών εταιρειών απέναντι στις κλινικές και καθιστά δυσκολότερη την επίτευξη αμοιβαία επωφελών συμφωνιών, με αποτέλεσμα τον άμεσο αντίκτυπο στην τιμολόγηση των προγραμμάτων υγείας και βέβαια, στην επιβάρυνση των ασφαλισμένων» παρατηρεί ο επικεφαλής των ασφαλίσεων Ζωής και Υγείας της Interamerican.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, με βάση τη μεγάλη εμπειρία στην ασφάλιση υγείας της Interamerican καθώς και της μητρικής ACHMEA στην Ολλανδία, η οποία είναι από τους μεγαλύτερους παρόχους ασφάλισης υγείας στην Ευρώπη, ο Γιώργος Βελιώτης υπογραμμίζει την ανάγκη να αξιολογηθούν τα θετικά στοιχεία των πιο αποτελεσματικών μοντέλων, που έχουν στον πυρήνα τους τις συνέργειες δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ): «Υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες μοντέλων. Αυτά που παρέχουν την ασφαλιστική κάλυψη χωρίς να κάνουν πρόβλεψη για τις υπηρεσίες υγείας και αυτά που συνδυάζουν την ασφαλιστική κάλυψη με την παροχή υπηρεσιών, τα λεγόμενα integrated care μοντέλα (HMO models), τα οποία μπορούν να αποφέρουν εξαιρετικά αποτελέσματα τόσο για το σύστημα υγείας, όσο και για τους ασφαλισμένους. Ένα ανάλογο μοντέλο integrated care εφαρμόζει και η Interamerican» επισημαίνει το έμπειρο στέλεχος της εταιρείας, αναφέροντας πως στην Ολλανδία το ποσοστό διείσδυσης της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας πλησιάζει το 100%, δεδομένου ότι είναι ουσιαστικά υποχρεωτική για όλους τους πολίτες και λειτουργεί σε σύμπραξη με τον δημόσιο τομέα.

«Η υιοθέτηση ενός παρόμοιου μοντέλου και στην Ελλάδα θα μπορούσε να έχει ευεργετικές συνέπειες, αλλά το ολιγοπώλιο που χαρακτηρίζει εδώ την ιδιωτική αγορά υγείας, μπορεί να αντιστρέψει σε αρνητικά τα αποτελέσματα της εφαρμογής αυτού του μοντέλου» τονίζει, συμπληρώνοντας πως η προετοιμασία και ανάλυση για την εφαρμογή του, πέρα από πολιτική δέσμευση και σταθερή στήριξη διαρκείας, απαιτεί χρόνο για να επιτύχει. Αξίζει να σημειωθεί ότι η προετοιμασία για την αντίστοιχη μεταρρύθμιση στην Ολλανδία διήρκεσε περίπου δεκαπέντε χρόνια.

Οπως σημειώνει η ανακοίνωση, στον χώρο της ασφάλισης και των υπηρεσιών υγείας συνδυαστικά, η Interamerican έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα λειτουργικό πρότυπο για την ελληνική αγορά. Για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο του κόστους, η εταιρεία επενδύει συνεχώς και σε ιδιόκτητες υποδομές υγείας: στα πολυϊατρεία Medifirst, με το τρίτο εντός Αττικής να δημιουργείται σύντομα στο Περιστέρι, καθώς και στη γενική κλινική Αθηναϊκή Mediclinic. Οι ιδιόκτητες υποδομές λειτουργούν ως πύλες εισόδου για τον ασφαλισμένο, στο πλαίσιο ολοκληρωμένων συστημάτων υγείας managed care.

Με αυτό τον τρόπο, παρέχονται πιο ολοκληρωμένες, ευρύτερες υπηρεσίες, ενώ με συνεργασίες για την ευζωία, η εταιρεία αναπτύσσει σταδιακά ένα οικοσύστημα υγείας, επιχειρώντας παράλληλα να ελέγξει το κόστος σε συνδυασμό με τη βελτίωση των υπηρεσιών υγείας, προς όφελος των ασφαλισμένων.

«Η πρωτοβάθμια φροντίδα αποτελεί προϋπόθεση για ένα αποδοτικό σύστημα υγείας. Η ανάπτυξη ενός ισχυρού συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας, παράλληλα με έναν αποτελεσματικό μηχανισμό παραπομπής στους ειδικούς ιατρούς μέσω του γενικού ιατρού (gatekeeping), αποτελεί τη διεθνή τάση και τον μακροπρόθεσμο στόχο σε όλα τα επιτυχημένα συστήματα υγείας. Αυτή τη στρατηγική έχουμε χαράξει στην Interamerican» καταλήγει ο Γιώργος Βελιώτης.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα