Απόσπασμα από άρθρο της σημερινής Ελευθεροτυπίας σχετικό με τη μετανάστευση νέων Ελλήνων πτυχιούχων:Πήρε το πτυχίο του στην Ιατρική Αθηνών πριν από δύο χρόνια και τώρα κάνει την ειδικότητά του. Αλλά όχι εδώ. Στη Γερμανία. «Μετά το πτυχίο έρχεται η ειδικότητα. Αυτή είναι η φυσιολογική εξέλιξη. Δυστυχώς, η δυνατότητα αυτή πρακτικά αφαιρείται λόγω του ισχύοντος συστήματος διορισμού με τις λίστες αναμονής και την υπερπληθώρα νέων γιατρών. Ενας πτυχιούχος περιμένει την ειδικότητα χρόνια!».
Οπότε, «είτε αναμένει, εάν έχει την οικονομική δυνατότητα, χωρίς να ασκεί την ιατρική, είτε κάνει αγροτικό -που επίσης καθυστερεί, λόγω των λίγων προκηρύξεων και της μεγάλης ζήτησης».
Αποτέλεσμα; Ενας νέος στην πιο δημιουργική ηλικία να αναγκάζεται να «φρενάρει», χωρίς να ασκεί το επάγγελμά του.
Ο Ορέστης είναι σήμερα ειδικευόμενος Χειρουργικής σε Πανεπιστημιακή κλινική της Γερμανίας. «Τα κίνητρά μου για να φύγω; Αμεση έναρξη ειδικότητας, άμεση άσκηση ιατρικού επαγγέλματος, οικονομική ανεξαρτησία, καλύτερο επίπεδο εκπαίδευσης». Τα ωράρια, βέβαια, είναι ένα θέμα... «Επίσημα, δουλεύω 7 το πρωί με 6 το απόγευμα, αλλά σπάνια φεύγω πριν από τις 8».
Αλλά στο ζήτημα «χρήματα», δεν χωρούν συγκρίσεις. «Ένας ειδικευόμενος, τον πρώτο χρόνο του σε Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο παίρνει μικτά 3.705 Α τα οποία, λόγω φόρων και κρατήσεων, μειώνονται αισθητά, αλλά μαζί με τις εφημερίες μπορούν να φτάσουν τα 2.600 ευρώ μηνιαίως».
Με την επιλογή του δηλώνει απόλυτα ευχαριστημένος. «Οι απολαβές είναι καλές, μου επιτρέπουν να έχω μια άνετη ζωή στη χώρα που με φιλοξενεί. Η εκπαίδευση είναι ενδιαφέρουσα, έχω συνεχή υποστήριξη, ο χώρος εργασίας είναι ευχάριστος, η συνεργασία με τους συναδέλφους εξαιρετική -μέσα στα αναμενόμενα πλαίσια του υγιούς ανταγωνισμού!».
Το να ζεις στο εξωτερικό δεν είναι εύκολο. «Η ζωή στην ξένη χώρα αποτελεί τον δύσκολο δρόμο. Απαιτεί θυσίες, απαιτεί κόπο και δύναμη -νιώθεις μοναξιά, είσαι μακριά από δικούς σου ανθρώπους. Από την άλλη, όμως, σου δίνει τη δυνατότητα να προοδεύσεις και να εξελιχθείς. Στο εξωτερικό βρίσκεσαι σε μια διαδικασία διαρκούς αναζήτησης. Ζεις έναν εργασιακό πολιτισμό πολύ "επαγγελματικό". Ανδρώνεσαι και εξελίσσεσαι ως προσωπικότητα. Είσαι μόνος και πρέπει να τα καταφέρεις, κινητοποιείς δυνάμεις και δεξιότητες, γεύεσαι επιτυχίες και απογοητεύσεις. Οι συνθήκες ζωής είναι διαφορετικές από αυτές στην Ελλάδα, τις συνηθίζεις, όμως, αφού είναι ένα τίμημα που συνειδητά "πληρώνεις". Ο χρόνος δικαιώνει την πράξη και στο απώτερο μέλλον θα φανεί εάν η επιλογή του εξωτερικού ήταν σωστή. Προς το παρόν, είμαι ευχαριστημένος. Κάνω αυτό που επιθυμώ και είμαι οικονομικά ανεξάρτητος».
Ολόκληρο το άρθρο: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Θέμα: Ειδικότητα στο εξωτερικό (Αναγνώστηκε 24438 φορές)