Γενικά > Γενική συζήτηση

"...και ΔΩΡΕΑΝ (??) ΥΓΕΙΑ"

(1/3) > >>

πρώτη & καλύτερη:
Ο παρακάτω σύνδεσμος οδηγεί σε ένα πρόσφατο σχόλιο του Jacob Arfwedson με τίτλο The price of health, πάνω στην αύξηση της συμμετοχής στις φαρμακευτικές δαπάνες των ασφαλισμένων στην Γαλλία. Ενώ μέχρι τώρα για τις χρόνιες παθήσεις οι ασφαλισμένοι είχαν 0% συμμετοχή, στο εφεξής θα έχουν 35%. Έτσι, αναμένονται ισχυρές αντιδράσεις από τους Γάλλους ασφαλισμένους.

Ο συγγραφέας αναφέρεται στη μελέτη RAND Corporation Health Insurance Experiment, που διενεργήθηκε από το 1971-1982, και η οποία έδειξε ότι η ομάδα των ασφαλισμένων που δεν απολάμβαναν την πλήρη δωρεάν φαρμακευτική κάλυψη (δηλαδή κάλυπταν μέρος των δαπανών και οι ίδιοι οι ασθενείς) μείωσε τις δαπάνες υγείας κατά 25-30%, χωρίς καμία αρνητική επίδραση στην υγεία τους. Την ίδια στιγμή, η ομάδα των ασφαλισμένων που είχαν εντελώς δωρεάν κάλυψη της φαρμακευτικής δαπάνης αύξησαν τα έξοδα κατά 43%, χωρίς κάποια "μετρήσιμη" θετική επίδραση στην υγεία τους.

Ο συγγραφέας καταλήγει, ότι το σημερινό υπερχρεωμένο σύστημα προάγει την "υπερκατανάλωση", και εκ των υστέρων προσπαθεί να μειώσει τα έξοδα, πολλές φορές από αυτούς που έχουν πραγματικές ανάγκες περίθαλψης.

Άρα λοπόν, το σύνθημα "...και ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ", πολλές φορές μπορεί να είναι και αποπροσανατολιστικό: ένα σύστημα που καταρχήν φαίνεται ως "δωρεάν" δεν είναι, και το πιο σημαντικό, ένα "δωρεάν" σύστημα μπορεί να οδηγήσει στην κατανομή των χρεών σε αυτούς που έχουν ανάγκη.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Δ. Κουναλάκης:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΟ συγγραφέας καταλήγει, ότι το σημερινό υπερχρεωμένο σύστημα προάγει την "υπερκατανάλωση", και εκ των υστέρων προσπαθεί να μειώσει τα έξοδα, πολλές φορές από αυτούς που έχουν πραγματικές ανάγκες περίθαλψης.

Άρα λοπόν, το σύνθημα "...και ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ", πολλές φορές μπορεί να είναι και αποπροσανατολιστικό: ένα σύστημα που καταρχήν φαίνεται ως "δωρεάν" δεν είναι, και το πιο σημαντικό, ένα "δωρεάν" σύστημα μπορεί να οδηγήσει στην κατανομή των χρεών σε αυτούς που έχουν ανάγκη.
--- Τέλος παράθεσης ---
ίσως τα πλέον σημαντικά συμπεράσματα και για την Ελλάδα που μακάρι κάποιος πολιτικός στον τομέα της υγείας τα πάρει σοβαρά και μεθοδικά να προχωρήσει σε μεταρρύθμιση.

deleteduser:
Αλήθεια αυτό το "μετρήσιμη" πώς να το αντιληφθούμε.
Ας λάβουμε υπόψιν ένα ζευγάρι συνταξιούχων του ΟΓΑ ή του ΙΚΑ με μέσο οικογενειακό εισόδημα 800-1200 Ευρώ (κλασικό και όχι ακραίο παράδειγμα) που πρέπει να καταβάλουν αυξημένη συμμετοχή για το βαλιτσάκι με τα φάρμακα που συνταγογραφούμε με τη σέσουλα (ας πούμε 20% αντί για 10%, ή 40% αντί για 25%). Πιστεύετε ότι στο επίπεδο ζωής τους και συνεπώς στην υγεία τους δε θα παρουσιαστεί καμία αρνητική επίπτωση;

Υ.Γ.1 Παρεμπιπτόντως όταν ακούω αυτό το Δημόσια Δωρεάν Υγεία μου έρχεται στο μυαλό η ατάκα "τζάμπα μπουρδέλο" (συγγνώμη για την έκφραση). Το πιο σωστό είναι Υγεία για όλους.

πρώτη & καλύτερη:
Δε διαφωνώ με το ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, και είμαι σύμφωνος με ένα παλαιότερο μήνυμα του iGP, που έλεγε ότι η υγεία και η εκπαίδευση είναι αγαθά που θα έπρεπε να είναι προσβάσιμα σε όλους. Προφανώς, τη συζήτηση για τη "δωρεάν" υγεία (όπως και άλλες αντίστοιχες συζητήσεις) θα πρέπει να την προσαρμόσουμε στα ελληνικά δεδομένα. Και κάποιες προσαρμογές θα μπορούσαν να είναι οι παρακάτω:

α) Η πολυφαρμακία και οι ιδιότυπες σχέσεις των ιατρών με τις φαρμακευτικές εταιρείες. Πόσο "δωρεάν" είναι η υγεία με τέτοια φαινόμενα, ακόμα και αν τα φάρμακα είναι δωρεάν για τους ασφαλισμένους ?
β) Στην Ελλάδα της ανύπαρκτης πρόνοιας και κοινωνικής αλληλεγγύης (παρά τη μετονομασία του υπουργείου), ή με τις προπολεμικές ψυχιατρικές δομές, θα πρέπει να καταλάβουμε τι σημαίνει η ελεύθερη πρόσβαση στην υγεία για όλους.

Πάντως, το σχόλιο του Jacob Arfwedson παραμένει: θα πρέπει να ζητάμε από τον ασθενή τη συμμετοχή του στη φαρμακευτική δαπάνη ? Αν θέλετε, και περισσότερο θεωρητικά: η συμμετοχή στη δαπάνη δε θα μπορούσε να σημαίνει και συμμετοχή στη θεραπεία ? π.χ. ένας ασθενής πληρώνοντας -και όχι ο γιατρός, που απλά συνταγογραφεί- δε θα αποζητούσε το φθηνότερο φάρμακο ? Αλλιώς και προσαρμοσμένα στο ελληνικό περιβάλλον: Αν ο ασθενής συμμετείχε στη δαπάνη, δε θα απαιτούσε στη δαπάνη να μην περιέχεται και η μίζα του ιατρού ?

deleteduser:
Αδιαμφισβήτητα είναι κι αυτός ένας τρόπος. Και σίγουρα θα επιφέρει μία μείωση της υπερκατανάλωσης φαρμάκων. Δεν μπορεί όμως επουδενί να αποτελέσει λύση- από τη στιγμή που δεν απαντά στο πρόβλημα - παρά μόνο προσωρινή ανακούφιση. Και λυπάμαι αλλά είμαι πάντα επιφυλακτικός με κατασταλτικά ή/και εισπρακτικά μέτρα που επιβάλλονται για το κοινό καλό και στοχεύουν πάντα το αιτιατό και ποτέ την αιτία.

Γιατί υπάρχει υπερκατανάλωση φαρμάκων;

1) Κακή νοοτροπία ιατρών - άγνοια
2) Κακή νοοτροπία ασθενών - άγνοια και κυρίως
3) Υπόγειες συναλλαγές ιατρών φαρμακευτικών εταιρειών

Οποιοδήποτε μέτρο ληφθεί πρέπει να στρέφεται κατά της κύριας - πρωτίστως- και των δευτερευόντων -εν συνεχεία- αιτιών του φαινομένου. Και φυσικά δεν πρέπει να φέρει τον αναποτελεσματικό και για τα μάτια του κόσμου μόνο χαρακτήρα του προστίμου από κάποια επιτροπή.

Για μένα το θέμα δεν είναι αν πρέπει ο ασθενής να συμμετέχει στη φαρμακευτική δαπάνη, αλλά ότι επιβάλλεται να συμμετέχει στη λήψη των αποφάσεων που αφορούν την υγεία του.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα