Αποχώρηση μετά από άρνηση για άδεια

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Αν αυτό είναι το προσχέδιο της ένστασης που προτίθεστε να καταθέσετε θα πρότεινα η έκφραση "προφορικές φασιστικές πρακτικές" να απαλειφθεί αφού θεωρώ ότι σηκώνει μέχρι και μήνυση από τον διευθυντή στον οποίο αναφέρεστε!

[AnisihosGP]

Ευχαριστώ αλλά η πρότασή όλων των προλαλησάντων είναι να σκύψουμε καρτερικά το κεφάλι; Κε κουναλάκη για τη χορήγηση της κανονικής άδειας το άρθρο48 παρ 3 του κώδικα λέει "Επιτρέπεται να μη χορηγείται να περιορίζεται ή να ανακαλείται η κανονική άδεια προκειμένου να αντιμετωπιστούν έκτακτες ανάγκες της υπηρεσίας και μετά από έγκριση του οργάνου που προΊσταται εκείνου του οποίου είναι αρμόδιο για τη χορήγηση της αδείας . Αν τέτοιο όργανο δεν υπάρχει, αποφασίζει το αρμόδιο για τη χορήγηση της αδείας όργανο". Όμως δεν βρίσκω πουθενά για χορήγηση με βάση μόνο τις ανάγκες υπηρεσίας ούτε προαπαιτούμενη αίτηση όπως λέτε.

Επίσης αν το αυτοκίνητο δεν χαλάει συνέχεια, ούτε είπα ποτέ ότι τα παιδιά μας αρρωσταίνουν συνέχεια. Η προισταμένη μας το είπε. Δε σημαίνει ότι έχει βάση. Μπορεί να το έμαθε 5 φορές. ¨Ηταν περίπου 100 μέρες άρρωστα φέτος όμως. Αν εσείς έχετε το κουράγιο να υπομένετε οιαδήποτε συμπεριφορά ανωτέρου προσπαθώντας από πλευρά σας να τηρήσετε στο έπακρο τα νομικά προβλεπόμενα ακόμη και την ώρα που κατάφορα εις βάρος σας παρανομούν και ενώνονται εναντίον σας οι ανώτεροι συγχαρητήρια, για εμάς όμως πολύ δύσκολο.

[Αγωνιστική Παρέμβαση]

Ορισμένες παρατηρήσεις.
1.Καλώς ή κακώς  στο δημόσιο υπάρχει μια ιεραρχία.Άρα και σε κάθε τμήμα ένα προϊστάμενος.Ο οποίος υποτίθεται ότι εκτιμά τις ανάγκες του τμήματος και εγκρίνει ή όχι τις άδειες με βάση αυτές τις ανάγκες..Αν δεν μας αρέσει η κρίση του ή εκτιμούμε ότι είναι λαθεμένη υπάρχουν και προβλέπονται διαδικασίες στο Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων για υποβολή ενστάσεων.
Επόμενα οι ανάγκες του τμήματος τυπικά δεν εκτιμώνται από τους υφισταμένους ,ούτε μπορούν να αποφασίζουν μεταξύ τους  ποιοι θα λείψουν κάθε φορά χωρίς να προκαλούν πρόβλημα στην υπηρεσία.Αυτό το δικαίωμα το έχει ο προϊστάμενος του τμήματος ο οποίος και  είναι υπεύθυνος για το τμήμα και απολογείται στη διοίκηση.
2.Είναι όντως ορθό αυτο που αναφέρεται για τις εκπαιδευτικές αδειες. Την  εκπαιδευτική άδεια τυπικά εγκρίνει ο Δοικητής αφού γνωμοδοτήσει ο προϊστάμενος και βεβαίως εκτιμηθεί ότι το συνέδριο ή η ημερίδα έχει σχέση και συνάφεια με το επάγγελμα και τα καθήκοντα του υπαλλήλου  και δεν δημιουργείται πρόβλημα στην υπηρεσία από την απουσία του υπαλλήλου αλλά και με την προϋπόθεση ότι δεν θα "μονοπωλεί" ένα υπάλληλος όλα τα συνέδρια.Βεβαίως στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων οι Διοικητές κάνουν ότι τους γνωμοδοτεί ο προϊστάμενος.
3.Δεν ξέρω αν έχω απόλυτα δίκιο αλλά συνάδελφε στο Δημόσιο δεν υπάρχει εθιμικό δίκαιο.Υπάρχουν νόμοι ,κανονισμοί, εγκύκλιοι, αποφάσεις οργάνων  και διατάγματα.Η επίκληση του εθιμικού δικαίου , νομίζω ότι δεν είναι ισχυρή νομικά.
4.Οι άδειες όντως  είναι δικαίωμα του υπαλλήλου αλλά η χορήγησή τους υπόκειται σε ορισμένους περιορισμούς.(πχ ανάγκες υπηρεσίας , τις οποίες όπως είπα και πρίν εκτιμά ο προϊστάμενος του τμήματος) Απλά η υπηρεσία είναι υποχρεωμένη να σου δώσει ένα τμήμα της άδειας τη θερινή περίοδο και είναι υποχρεωμένη να σου χορηγήσει όλη τη κανονική άδεια  μέσα στο έτος.Ακόμα όμως και κατά τη θερινή περίοδο υπάρχει ,και μάλιστα επικαιροποιημένη πρόσφατα, εγκύκλιος που λέει ότι δεν μπορεί να απουσιάζει κάθε φορά πάνω απο το 1/3 της δύναμης του τμήματος.Ακόμα και αυτή η υποχρέωση της χορήγησης όλης της άδειας μέσα στο έτος είναι υπό αίρεση άν υπηρεσιακές ανάγκες το επιβάλλουν!Προφανώς όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι ο Κώδικας Δημοσίων Υπαλλήλων δεν φτιάχθηκε για τους υπαλλήλους αλλά για να μπορεί να επιβάλει το μέγιστο έλεγχο η υπηρεσία πάνω στους υπαλλήλους.
5.Προφανώς όπως υπάρχουν τεμπέληδες και κακοήθεις υφιστάμενοι, που διαρκώς δημιουργούν προβλήματα όχι μόνο στους προϊσταμένους τους και στην υπηρεσία τους αλλά και στους ίδιους τους συναδέλφους τους και τελικά δημοιουργούν ένα γενικευμένο κλίμα καχυποψίας απέναντί τους (το γνωστό παραμύθι με τον ψεύτη βοσκό το ξέρετε;), έτσι υπάρχουν και εμπαθείς, κομπλεξικοί  και κακοήθεις προϊστάμενοι.Είναι και αυτό ένα χαρακτηριστικό του πρωτογονισμού της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης.
6.Αν όντως υπήρξε πρόβλημα υγείας σοβαρό με το παιδί μπορείς να τους κάνεις "σκόνη" με μια ιατρική βεβαίωση.
7.Θα συνιστούσα μια συζήτηση όλων των εργαζομένων του τμήματος μεταξύ τους για κοινή αντιμετώπιση και αμοιβαία κατανόηση των προβλημάτων , πιθανά και με συμμετοχή του προϊσταμένου του τμήματος και σίγουρα με συμμετοχή εκπροσώπων του σωματείου.
8.Οι ολιγόωρες άδειες απουσίας (δεν αναφέρομαι στην άδεια ελέγχου σχολικής επίδοσης τέκνων) είναι δύο δίωρα μηνιαίως και προϋποθέτουν άδεια του προϊσταμένου και της διοίκησης.
9.Δεν είσαι υποχρεωμένος να εκθέτεις προσωπικά δεδομένα κατά την αίτηση οποιασδήποτε άδειας απουσίας εκτός βεβαίως από την αναρρωτική διότι εκεί υπάρχει σαφής γνωμάτευση του ιατρού.(Πχ μπορείς να επικαλείσαι σοβαρούς προσωπικούς ή οικογενειακούς λόγους ,τελεία και παύλα).

[AnisihosGP]

Να λοιπόν και μια αχτίδα ελπίδας από συνάδελφο (που διάβασε όπως φαίνεται προσεκτικά την επιστολή). Αντιλαμβάνομαι ότι νομικά ο κώδικας προστατεύει την υπηρεσία. Συμφωνώ για απαλοιφή της αναφοράς στο σχολείο (το είχα υπόψιν). Αλλά ο κώδικας δεν είναι ο μόνος νόμος. Η ισονομία, τα προσωπικά δεδομένα, η οικογένεια προστατεύονται από το Σύνταγμα. Η δικηγόρος δεν με βοήθησε σε αυτό και νομικά όντως το κείμενο έχει αδυναμίες.
Για τη συζήτηση μεταξύ συναδέλφων είναι αδύνατη καθώς όλα ξεκινούν από την προσπάθειά τους να τηρήσουμε μόνο εμείς το ωράριο. Για να ξεκαθαρίσω και βοηθήσω λίγο εμένα και τους συναδέλφους δεν αποτελέσαμε ποτέ τον ψεύτη, ούτε υπήρξε άλλωστε λόγος. Είναι λογικό να παρεξηγούμαστε γιατι λείπουν πληροφορίες (που αναφέρονται στα συννημένα).

Για μένα που έχω όλες τις γνώσεις είναι ξεκάθαρο ότι δεχτήκαμε συστηματική επίθεση εκ μέρους των συνεργατών της συζύγου μάλλον επειδή ήταν η νεότερη (για να σχετίσω και το θέμα των διακομιδών) και όταν αντιδράσαμε υπήρξε ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση (και ανωτέρων) γιατί απλώς στο δημόσιο ή βάζεις βύσμα ή παιδεύεσαι άδικα. Άλλωστε όλοι οι ανώτεροι με κάποιο βύσμα είναι εκεί που είναι. Δεν θα φοβηθούμε πάραυτα.

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

9.Δεν είσαι υποχρεωμένος να εκθέτεις προσωπικά δεδομένα κατά την αίτηση οποιασδήποτε άδειας απουσίας εκτός βεβαίως από την αναρρωτική διότι εκεί υπάρχει σαφής γνωμάτευση του ιατρού.(Πχ μπορείς να επικαλείσαι σοβαρούς προσωπικούς ή οικογενειακούς λόγους ,τελεία και παύλα).

Συμφωνώ ότι δεν πρέπει και δεν είσαι υποχρεωμένος να ικανοποιείς την "περιέργεια" του άλλου, αναλύοντας τους λόγους για τους οποίους ζητάς άδεια. Πάντως δεν είναι κάπως οξύμωρο να παραβιάζεται απροκάλυπτα το ιατρικό απόρρητο στην περίπτωση λήψης αναρρωτικής άδειας και να μπορείς να επικαλείσαι γενικά σοβαρούς προσωπικούς λόγους για λήψη άλλης άδειας; Μήπως το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και στην περίπτωση της αναρρωτικής; 'Η τουλάχιστον να μην εμπλέκονται διοικητικοί υπάλληλοι στη διεκπεραίωση των αναρρωτικών;

[Αγωνιστική Παρέμβαση]

Για τη συζήτηση μεταξύ συναδέλφων είναι αδύνατη καθώς όλα ξεκινούν από την προσπάθειά τους να τηρήσουμε μόνο εμείς το ωράριο.

Για μένα που έχω όλες τις γνώσεις είναι ξεκάθαρο ότι δεχτήκαμε συστηματική επίθεση εκ μέρους των συνεργατών της συζύγου μάλλον επειδή ήταν η νεότερη (για να σχετίσω και το θέμα των διακομιδών) και όταν αντιδράσαμε υπήρξε ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση (και ανωτέρων) γιατί απλώς στο δημόσιο ή βάζεις βύσμα ή παιδεύεσαι άδικα. Άλλωστε όλοι οι ανώτεροι με κάποιο βύσμα είναι εκεί που είναι. Δεν θα φοβηθούμε πάραυτα.

Όντως υπάρχει και μάλιστα σε μεγάλη κλίμακα αυτή η νοοτροπία του νέου και παλαιού υπαλλήλου(όπως και στο στρατό) στο Δημόσιο.Με βάση αυτή πολλές φορές καθορίζονται ωράρια εργασίας , άδειες ακόμη και καθήκοντα στην ίδια εργασία.
Προφανώς όμως και εδώ τα πράγματα δεν είναι άσπρα-μαύρα αλλά μάλλον βρίσκονται στο φάσμα των διαβαθμίσεων του γκρι.
Πχ.Έχεις μια νοσηλεύτρια  με 23 χρόνια υπηρεσίας, εξουθενωμένη από τη συμμετοχή της σε συνεχή κυκλικά ωράρια και σε διάφορα "βαρειά" τμήματα και κλινικές όλα αυτά τα χρόνια, που έχει λίγες  φορές κάνει γιορτές με την οιικογένειά της   και επίσης μια νοσηλεύτρια με 3 χρόνια υπηρεσίας.Στα ζητήματα της εργασίας , των ωραρίων , των αδειών σε γιορτές και των καθηκόντων θα τις αντιμετωπίσεις το ίδιο; Είναι ένα ερώτημα.
Βεβαίως και τα πράγματα δεν πρέπει να γενικεύονται αλλά η προϊσταμένη αρχή με πνεύμα νηφαλιότητας πρέπει να τα βλέπει εξειδικευμένα και προσωποποιημένα, δίδοντας την καταλληλη λύση κάθε φορά.Γι αυτό και η άσκηση Διοίκησης είναι πρώτα ταλέντο και σε δεύτερο βαθμό εκπαίδευση, εκπαίδευση, εκπαίδευση.....

Συμφωνώ ότι δεν πρέπει και δεν είσαι υποχρεωμένος να ικανοποιείς την "περιέργεια" του άλλου, αναλύοντας τους λόγους για τους οποίους ζητάς άδεια. Πάντως δεν είναι κάπως οξύμωρο να παραβιάζεται απροκάλυπτα το ιατρικό απόρρητο στην περίπτωση λήψης αναρρωτικής άδειας και να μπορείς να επικαλείσαι γενικά σοβαρούς προσωπικούς λόγους για λήψη άλλης άδειας; Μήπως το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και στην περίπτωση της αναρρωτικής; 'Η τουλάχιστον να μην εμπλέκονται διοικητικοί υπάλληλοι στη διεκπεραίωση των αναρρωτικών;

Κύριε Σκούφαλε  έχετε απόλυτα δίκιο για την αντίφαση.Και προφανώς συμφωνώ και με την άποψη -πρόταση που διατυπώνετε για μη εμπλοκή  διοικητικών υπαλλήλων στη διεκπεραίωση των αναρρωτικών.Λόγου χάρη γιατί θα πρέπει να γνωρίζει όλο το γραφείο προσωπικού και όχι μόνο, σε ένα νοσοκομείο, ότι  κάποια συνάδελφός τους εισήχθη σε γυναικολογική -μαειυτική κλινική για θεραπευτική απόξεση;
Από την άλλη πλευρά είναι επίσης αληθές ότι οι Διοικητικοί υπάλληλοι διαχειρίζονται και άλλα προσωπικά δεδομένα μας.Όπως επίσης και όλο το φάκελό μας που υπάρχει στην υπηρεσίας μας.Πχ όταν συμμετέχεις σε επιτροπές  διαγωνισμών προμηθειών είσαι υποχρεωμένος κάθε χρόνο να υποβάλλεις αναλυτικό πόθεν έσχες δικό σου αλλά ακόμη    και για συγγενικά σου πρόσωπα( καταθέσεις σε τράπεζες κλπ, κλπ).
Είναι λίγο μπλεγμένα τα πράγματα.Για αυτό και απαιτούν υπευθυνότητα και εχεμύθεια.

[AnisihosGP]

Συμφωνώ ότι δεν πρέπει και δεν είσαι υποχρεωμένος να ικανοποιείς την "περιέργεια" του άλλου, αναλύοντας τους λόγους για τους οποίους ζητάς άδεια. Πάντως δεν είναι κάπως οξύμωρο να παραβιάζεται απροκάλυπτα το ιατρικό απόρρητο στην περίπτωση λήψης αναρρωτικής άδεια

Προσωπικά εγώ όταν μου ζητείται χαρτί, δεν γράφω ποτέ αιτία προσέλευσης πάθηση αγωγή ή οτιδήποτε παρά μόνο : "Προσήλθε και εξετάστηκε στο Ιατρείο όπου έλαβε αγωγή οδηγίες και σύσταση για επανέλεγχο επί επιδείνωσης ή εμμονής συμπτωμάτων" Αυτό ξερά και περισσότερες εξηγήσεις στο βιβλίο ασθενών του Ιατρείου. Και ποτέ δεν είχα πρόβλημα με γνωμάτευση συνάδελφοι. Το κάνω ακριβώς μάλιστα για το λόγο που λέτε (προσωπικά δεδομένα).

Στην πράξη νομίζω αυτό είναι αρκετό και ο νόμος δεν νομίζω ότι υποχρεώνει για κάτι παραπάνω. Το ίδιο ισχύει και με τις κανονικές άδειες. Δεν υποχρεώνει ο νόμος να προεγκρίνεις την άδειά σου ούτε να αποδείξεις ότι την χρειάζεσαι ακόμη και αν ζητήσεις μονοήμερη αυθημερόν. Ειδικά μάλιστα τότε. Γιατί δύσκολο αυτή να είναι για να τεμπελιάσεις. Για ανάγκη θα είναι. Τα υπόλοιπα είναιι τεχνάσματα που βασίζονται στην οδηγία της εύρυθμης λειτουργίας του τμήματος και έχουν συνήθως λογική γιατί τα περισσότερα τμήματα δυσλειτουργούν με λίγες απουσίες. Αλλιώς από νόμου είναι δικαίωμά σου άρα την λαμβάνεις όποτε την θέλεις. Αλλιώς δεν συνιστά δικαίωμα. Απλή λογική νομίζω είναι . Έκθεση πρέπει να κατατεθεί  όταν τεθεί θέμα ότι το δικαίωμά σου αυτό παραβιάζει το αντίστοιχο του άλλου οπότε επιχειρηθεί να κοπεί, όμως όχι όταν ζητείται η άδεια. Άρα σωστά είπατε έχω υπόλοιπο και γεία σας. Έτσι είναι η κανονική. Τώρα αν κάποιος θίγεται από το γειά σας ή το τμήμα δυσλειτουργεί τότε μόνο δημιουργείται θέμα και ο προΪστάμενος πρέπει να ξεκαθαρίσει αλλά κανείς δεν είναι αλάθητος κανείς δε δικαιούται αυταρχισμό. Ο νόμος προβλέπει έλεγχο του προιστάμενου σε αυτή την περίπτωση (επιτρέπεται να μη χορηγείται κανονική για έκτακτες ανάγκες μετά από έγκριση του προιστάμενου του προισταμένου). Αυτά εγώ κατάλαβα διαβάζοντας προσεκτικά τον δημοσιουπαλληλικό. Τα υπόλοιπα είναι συμβιβασμοί που όλοι οι απροστάτευτοι και αδύναμοι αναγκαζόμεθα να εφαρμόζουμε εκ γενετής αλλά και εκ των πραγμάτων αφού στην πράξη είναι τόσο συχνό πράγματι να δυσλειτουργεί το τμήμα με τις άδειες που καταργείται τελικά το δικαίωμα του παίρνω την άδεια όταν τη θέλω. Έτσι φτάνουμε στην κατάσταση  ώστε  όταν κάποιος αγανακτεί και προσπαθεί να τηρήσει τους νόμους που του δίνουν δικαιώματα χαρακτηρίζεται ως ανυπάκουος ή τεμπέλης ή , ή ή κλπ. Δεν είναι έτσι κύριοι.


Ο Κος κουναλάκης επικαλέστηκε τις γνωστές άδειες αλλά καμμία που προβλέπεται για κώλλυμα προσέλευσης στην εργασία. Δεν βρήκε πρόβλεψη για κώλλυμα προσέλευσης (πχ αυτοκίνητο  ή φωτιά στο σπίτι ) Αν αυτό συμβεί δηλαδή και ο προιστάμενος είναι κακοπροαίρετος, ο υπάλληλος γίνεται μαύρο πρόβατο στα χαρτιά του; Γιατί τελικά αυτό ακριβώς μας συνέβη. Ακόμη δεν έχω καταλάβει πως είναι δυνατόν να επικαλλείται σοβαρό προσωπικό λόγο ο υπάλληλος, να αποχωρεί με το έτσι θέλω πρώτη φορά σε δυόμιση χρόνια και να είναι αδικαιολογήτως απών. Ούτε το τμήμα προσωπικού άλλου νοσοκομείου που συμβουλεύτηκα μπορούσε να το εξηγήσει. Εξ ορισμού και κοινής λογικής αυτόματα η αποχώρησή του υπαλλήλου έπρεπε να καταχωρηθεί σε μία από τις περιπτώσεις του Κου Κουναλάκη αν τυχόν δεν υπάρχει άλλη. Άλλωστε και ο ίδιος ο Κος κουναλάκης χρησιμοποίησε τον όρο κολάσιμη και όχι "αδικαιολόγητη". Εκτός και είναι επαναλαμβανόμενη ή έκτακτη σοβαρή ανάγκη. Και πάλι τότε δεν μπορεί να κατηγορηθεί για αδικαιολόγητη απουσία. Θα κατηγορηθεί για κακή επιτέλεση καθηκόντων με συνέπεια δυσλειτουργία υπηρεσίας γενικότερα.
Μόνο στο στρατο ή σε καιρό πολέμου στις υπηρεσίες πρέπει να είμαστε άβουλα όντα. Στις άλλες περιπτώσεις έχουμε βούληση και ευθύνη σε υπηρεσία αλλά και οικογένεια. Νομίζω ότι δικαστικά θα είχα κάθε τύχη. Πρακτικά (στα υπηρεσιακά βρίσκονται  συνήθεις ύποπτοι) το σύστημα θέλει να διατηρήσει την αυστηρότητά του όσο μπορεί και σε κάποιο βαθμό με τέτοιες αυθαιρεσίες (κόβουμε ότι άδεια θέλουμε χωρίς εξηγήσεις)το κάνει. Και όσο δεν βρίσκονται υπάλληλοι να ορθώσουν ανάστημα τόσο περισσότερο το κάνει. Η αυθαιρεσία γιγαντώνεται.

[EzeΤΡΟΛ]

Σημερινό δημοσίευμα σχετικά με το τί επικρατεί στην Ιταλία επάνω στο θέμα:
 Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Τι γίνεται με σένα διακομιστή; Μόλις συζητάμε ένα θέμα, την άλλη μέρα τσουπ ξεφυτρώνει ένα ανάλογο κείμενο στις εφημερίδες! (διαφορετικά όμως, τι διακομιστής θα ήσουν ε; )
Αντιγράφω από το άρθρο της εφημερίδας:
"Στο εξής, όσοι εργαζόμενοι στο δημόσιο θα απουσιάζουν από την θέση τους, για λόγους υγείας, έστω και για μια μόνο ημέρα, θα πρέπει να προσκομίζουν ιατρικό πιστοποιητικό."
σε συνδυασμό με το παρακάτω:
"Οι γνωματεύσεις ιδιωτικών γιατρών και κλινικών, δεν θα λαμβάνονται πλέον υπόψη."
νομίζω ότι αποτελεί πολύ καλό μέτρο αφού ο "ασθενής" θα σκέφτεται "Που να τρέχω τώρα στο νοσοκομείο, για μια μέρα άδεια". Βέβαια απ' ότι μου λένε συνάδελφοι που έζησαν στην Ιταλία υπάρχει σε μεγάλο βαθμό ο θεσμός του Προσωπικού - Οικογενειακού γιατρού. Άραγε η βεβαίωση ασθένειας του συγκεκριμένου γιατρού σε ποια κατηγορία ανήκει;
Πολύ καλό και το:
"Κατά την διάρκεια της αναρρωτικής τους άδειας, θα τους καταβάλλεται μόνον ο βασικός μισθός, χωρίς τα διάφορα επιδόματα." ειδικά στις περιπτώσεις που οι μισές και πλέον μηνιαίες αποδοχές αποτελούν επιδόματα.
Βέβαια αυτό που αναφέρει ότι οι γνωματεύσεις των ιδιωτικών γιατρών και κλινικών δεν θα λαμβάνονται υπόψη αποτελεί αναγνώριση της διαφθοράς στο συγκεκριμένο κλάδος και παράλληλα "φτύσιμο" στα μούτρα των συγκεκριμένων γιατρών όσον αφορά την αξιοπιστία τους. Σε καιρό μάλιστα που στην Ελλάδα παλεύουμε για την κατοχύρωση της πλήρους ισοτιμίας της υπογραφής των γιατρών (ιδιωτών και νοσοκομειακών) που έχει νομοθετηθεί αλλά δεν εφαρμόζεται. Δείτε και το ανάλογο θέμα του συνάδελφου Πατρωνάκη.

[Δ. Κουναλάκης]

Ο Κος κουναλάκης επικαλέστηκε τις γνωστές άδειες αλλά καμμία που προβλέπεται για κώλλυμα προσέλευσης στην εργασία. Δεν βρήκε πρόβλεψη για κώλλυμα προσέλευσης (πχ αυτοκίνητο  ή φωτιά στο σπίτι ) Αν αυτό συμβεί δηλαδή και ο προιστάμενος είναι κακοπροαίρετος, ο υπάλληλος γίνεται μαύρο πρόβατο στα χαρτιά του; Γιατί τελικά αυτό ακριβώς μας συνέβη. Ακόμη δεν έχω καταλάβει πως είναι δυνατόν να επικαλλείται σοβαρό προσωπικό λόγο ο υπάλληλος, να αποχωρεί με το έτσι θέλω πρώτη φορά σε δυόμιση χρόνια και να είναι αδικαιολογήτως απών. Ούτε το τμήμα προσωπικού άλλου νοσοκομείου που συμβουλεύτηκα μπορούσε να το εξηγήσει. Εξ ορισμού και κοινής λογικής αυτόματα η αποχώρησή του υπαλλήλου έπρεπε να καταχωρηθεί σε μία από τις περιπτώσεις του Κου Κουναλάκη αν τυχόν δεν υπάρχει άλλη. Άλλωστε και ο ίδιος ο Κος κουναλάκης χρησιμοποίησε τον όρο κολάσιμη και όχι "αδικαιολόγητη". Εκτός και είναι επαναλαμβανόμενη ή έκτακτη σοβαρή ανάγκη. Και πάλι τότε δεν μπορεί να κατηγορηθεί για αδικαιολόγητη απουσία. Θα κατηγορηθεί για κακή επιτέλεση καθηκόντων με συνέπεια δυσλειτουργία υπηρεσίας γενικότερα.
Μόνο στο στρατο ή σε καιρό πολέμου στις υπηρεσίες πρέπει να είμαστε άβουλα όντα. Στις άλλες περιπτώσεις έχουμε βούληση και ευθύνη σε υπηρεσία αλλά και οικογένεια. Νομίζω ότι δικαστικά θα είχα κάθε τύχη. Πρακτικά (στα υπηρεσιακά βρίσκονται  συνήθεις ύποπτοι) το σύστημα θέλει να διατηρήσει την αυστηρότητά του όσο μπορεί και σε κάποιο βαθμό με τέτοιες αυθαιρεσίες (κόβουμε ότι άδεια θέλουμε χωρίς εξηγήσεις)το κάνει. Και όσο δεν βρίσκονται υπάλληλοι να ορθώσουν ανάστημα τόσο περισσότερο το κάνει. Η αυθαιρεσία γιγαντώνεται.

Κοίτα να δεις που βρήκα και τον μπελά μου...
Και εγώ έχω πάθει κάτι στο δρόμο με το αμάξι. Πήρα αμέσως τηλέφωνο, δήλωσα το πρόβλημα και δεν είχα κάποιο πρόβλημα με την υπηρεσία αν και πήγα με καθυστέρηση στη δουλειά μου. Είχα απόδειξη του συνεργείου αν μου ζητούσαν περαιτέρω από την υπηρεσία και δεν είναι προσωπικά δεδομένα αυτό. Μια γνωμάτευση ότι εξετάστηκε από ιατρό το παιδί σου, δεν επιτρέπει την όποια ποινή για την γυναίκα σου, προσωπικό δεδομένο είναι να ενημερώσεις τι έχει το παιδί σου.

Από εκεί και πέρα υπάρχουν πράγματα που πρέπει να είναι κατανοητά:
Η κανονική άδεια ή κάθε δίωρη άδεια θέλει έγκριση από το προϊστάμενο. Μέχρι να δοθεί, δεν φεύγεις, είναι απλό. Δεν υποχρεώνει πουθενά τον προϊστάμενο να εξετάσει την αίτηση σου άμεσα, το είδες πουθενά γραμμένο αυτό; Μπορεί να την εξετάσει την επόμενη μέρα. Άσχετα που στα πλαίσια των ανθρωπίνων σχέσεων, μπορείς να πάρεις τηλέφωνο και ζητήσεις αυθημερόν κανονική άδεια. Δεν σου είπα, ότι δεν μπορείς. Είπα, ότι ότι απαιτείται προγενέστερη αίτηση, και δεν φεύγεις μέχρι να πάρεις την έγκριση. Και έχει δικαίωμα, ο προϊστάμενος εάν το κρίνει (καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα) να σου την αρνηθεί. Δεν φεύγεις σε αυτή την περίπτωση, εκτός και εάν προκύψει σοβαρός λόγος, τον οποίον όμως εάν προκύψει θέμα θα πρέπει και να τον αποδείξεις. Εάν αποδείξεις λόγο ανωτέρας βίας, δεν θα υπάρχει ποινή και εάν υπάρξει ποινή έχεις λόγους να κατηγορήσεις την υπηρεσία για διακριτική μεταχείριση, πάντα όμως μέσα από τις προβλεπόμενες διαδικασίες. έτσι,  δεν χάνεις το δίκιο σου.

Οι άδειες που θεσπίστηκαν για τους γονείς καλύπτουν τις ανάγκες που προκύπτουν αιφνίδια με τα παιδιά. Κάνεις αίτηση για άδεια άνευ αποδοχών για πρόβλημα που προέκυψε με το παιδί και φεύγεις άσχετα εάν οι ανάγκες της υπηρεσίας το επιτρέπουν ή όχι. Είναι ξεκάθαρο, και για να μην γίνεται κατάχρηση υπάρχει το τίμημα ότι δεν πληρώνεσαι. Αλλά δεν εξαρτάσαι από τις διαθέσεις του προϊσταμένου σου, δεν χρειάζεται να δικαιολογήσεις το τι σου έτυχε (προσωπικά δεδομένα) και είναι άμεσο.

Τις σχέσεις μεταξύ της ομάδας εργαζομένων που εργαζονται μαζί στον ίδιο χώρο, τους "μεγάλους" και τους "νέους", τον κακό ή καλό προϊστάμενο, δεν το έβαλα στη συζήτηση, είναι άλλη δουλειά. Αλλά, με τέτοια γεγονότα που αναφέρεις, χάνεις κάθε δικαίωμα να κατηγορήσεις τον προϊστάμενο σου για διακριτική μεταχείριση εις βάρος της γυναίκα σου στο εργασιακό περιβάλλον και του δίνεις επιχειρήματα να γίνει χειρότερος.

Αυτή είναι η γνώμη μου.

[EzeΤΡΟΛ]

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι στις 13/6/8 το πρωί (που ενημέρωσα για το πρόβλημά μου) παρευρισκόμασταν 3 διαιτολόγοι ενώ ακόμη και σε ημέρα απεργίας το τμήμα μπορεί να καλύψει έστω ένας μόνο διαιτολόγος με πρόσφατο παράδειγμα την απεργία της 13/2/8 οπότε όλοι οι συνάδελφοι απεργήσαμε και το τμήμα έκλεισε, και πολλά ακόμη τέτοια. Σε άλλη ημέρα απεργίας ένας μόνο συνάδελφος κάλυψε το τμήμα ενώ και σε άδειες αυτό έχει πολλάκις συμβεί.

Εγώ πάλι έχω κολλήσει σε αυτό: Πώς είναι δυνατό να απέχει ένας εργαζόμενος από τα καθήκοντα του και να μη δημιουργείται ολοσδιόλου πρόβλημα; Πώς είναι δυνατό ένας να επαρκεί, ωστόσο να υπάρχουν τρεις; Θα μου πείτε, τρεις είναι απαραίτητοι για να παίρνει ένας άδεια και για να υπάρχει εν γένει μια ευελιξία στο ωράριο, βρε αδελφέ. Να γιατί η Χώρα των ΕΛ αποτελεί εργασιακό παράδεισο παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα από όσους έχουν εργασιακή εμπειρία στην Κουτοφραγκία.

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Μια γνωμάτευση ότι εξετάστηκε από ιατρό το παιδί σου, δεν επιτρέπει την όποια ποινή για την γυναίκα σου, προσωπικό δεδομένο είναι να ενημερώσεις τι έχει το παιδί σου.

Τι γίνεται όμως στην προκείμενη περίπτωση αν προσκομίσω βεβαίωση (ως ιατρός) ότι εγώ εξέτασα το παιδί μου και το βρήκα να πάσχει από κάτι; Δίκοπο μαχαίρι! Αν κάποιος αμφισβητήσει τη γνωμάτευσή μου του τραβάω και μια αγωγή για προσβολή προσωπικότητας και επαγγελματικής αξιοπιστίας. Αν καταφύγω σε άλλο γιατρό, για να μην θεωρηθεί ότι υποκινούμαι από προσωπικά κίνητρα, ταυτόχρονα αυτο-υποβιβάζομαι. Και δεν αναφέρομαι σε περίπτωση που χρειάζεται η γνώμη ή η επέμβαση ιατρού άλλης ειδικότητας αλλά σε περίπτωση που θεωρητικά μπορεί να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί από γενικό γιατρό.

[AnisihosGP]

Πολύ σωστή παρατήρηση του Κου Σκούφαλου και συμπληρώνω πάνω στο παράδειγμα μερικά γεγονότα:

Το παιδί είχε δεκαδική πυρετική από βραδύς. Έκανε μέχρι το πρωινό δύο φορές έμετο. Είχε και ανορεξία. Ενώ παραπονέθηκε και για κοιλιακό άλγος περιομφαλικά. Από την αντικειμενική δεν προέκυψαν στοιχεία. ΔΔ εκείνη τη στιγμή ήταν λοίμωξη αναπνευστικού (στατιστικά περισσότερο) και οξείας σκωληκοειδίτιδας. Άρα υπήρχε λόγος εκτίμησης και από Παιδοχειρουργό ιδιαίτερα όσο η κατάσταση συνεχιζόταν ή επιδεινωνόταν καθώς εκείνη την ώρα η εξέταση κοιλίας δεν έδινε σημεία. Είναι αρκετά πειστικός λόγος για σύντομη επάνοδο από την εργασία; Είναι αρκετά πειστική η γνωμάτευση μου; Πρέπει να έχω πάει σε νοσοκομείο ακόμα και αν τελικά μέχρι να έρθει η σύζυγος στο σπίτι μετά τις 11 υπήρχαν πλέον ενδείξεις από το αναπνευστικό; Αν υποθέσουμε ότι δεν φανταστήκαμε πως θα βγαίναμε ΑΑ (αδιανόητο και παράνομο συνεχίζει να μου φαίνεται) και το παιδί στις 11 δεν ανέφερε κοιλιακό άλγος, έπρεπε να επισκεφτούμε ειδικό;  Η μήπως πράγματι (σε τέτοια περίπτωση) αν το βεβαιώσω ο ίδιος εξ ορισμού είναι μειωμένης αξιοπιστίας και αμφιβόλου αποτελέσματος η εκδίκαση;


Αν το περιστατικό είχε όμως στραβώσει και το παιδί είχε χειρουργηθεί, όλα σήμερα θα ήταν αλλιώς, τότε θα έπρεπε να τρέξω λέτε στο δικαστήριο;
Αν πάλι είχα ένα γνωστό ΠΔΧ και μου έδινε πλαστό χαρτί ή ήμουν αρκετά πονηρός να προβλέψω τα πάντα και είχα πάει σε νοσοκομείο παρότι έκρινα ότι πλέον (όταν ήρθε η σύζυγος) μπορούμε πια να το χειριστούμε μόνοι,  όλα θα ήταν νόμιμα και ωραία. Αυτό είναι η λύση; Αδιαφάνεια έναντι στην αδιαφάνεια ή υποταγή.  Αυτό προτείνετε αν έχω καταλάβει σωστά.

[AnisihosGP]

Εγώ πάλι έχω κολλήσει σε αυτό: Πώς είναι δυνατό να απέχει ένας εργαζόμενος από τα καθήκοντα του και να μη δημιουργείται ολοσδιόλου πρόβλημα; Πώς είναι δυνατό ένας να επαρκεί, ωστόσο να υπάρχουν τρεις; Θα μου πείτε, τρεις είναι απαραίτητοι για να παίρνει ένας άδεια και για να υπάρχει εν γένει μια ευελιξία στο ωράριο, βρε αδελφέ. Να γιατί η Χώρα των ΕΛ αποτελεί εργασιακό παράδεισο παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα από όσους έχουν εργασιακή εμπειρία στην Κουτοφραγκία.

Θα στο απαντήσω με κάτι που έχει ήδη αναφερθεί: Εξηγείται με το ότι πριν τις 9 δεν βρίσκεις Ιατρό πουθενά, το ίδιο και μετά τις μιάμιση για να μή πώ κάποτε από τις δωδεκάμιση. Άστο αυτό το ξαναπιάσαμε αλλά πονάει όλους.

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Να αναθεωρήσω κι εγώ κάπως τις απόψεις μου για το θέμα του επείγοντος χαρακτήρα του προβλήματος υγείας του παιδιού ή του οποιουδήποτε προσώπου αφού βλέπω και αναγνωρίζω ότι εκτός αυτού υπάρχουν και πρακτικά προβλήματα.  Ο συνάδελφος είναι μόνος στο σπίτι με τα παιδιά του, δεν ξέρω τι ηλικίας. Το ένα εξ' αυτών είναι άρρωστο και θέλει να πάει το ένα εξ' αυτών π.χ. για εκτίμηση από παιδοχειρουργό ή για να κάνει μια γενική αίματος. Ή ακόμη κι αν δεν θέλει να πάει το παιδί για εξετάσεις, ενδεχομένως η φροντίδα του άρρωστου παιδιού δεν του επιτρέπει να φροντίσει ικανοποιητικά τα άλλα παιδιά. Που θα αφήσει τα άλλα παιδιά αν δεν έχει άτομο να τα προσέχει κι αν δεν θέλει ή είναι αδύνατο (αν δεν είναι σε ηλικία που μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν) να τα αφήσει μόνα το σπίτι; Είναι λογικό και επιβεβλημένο να φύγει η μητέρα από τη δουλειά να ρθει να βοηθήσει στη φροντίδα των παιδιών!