Η Ελληνικη πραγματικοτητα προυποθετει αρκετες ικανοτητες απο την πλευρα του ιατρου, για να καταφερει στο τελος να ασκησει την ιατρικη που εχει διδαχθει. Δουλεψα για συντομο χρονικο διαστημα στο εξωτερικο, και ποτέ ασθενης δεν αμφισβητησε αυτο που του ελεγα, ακομα και αν μιλουσα σπαστα τη γλωσσα του.
Τα εμποδια εδω ειναι πολλά...
Νομιζω οτι μέσα σε ενα τετοιο περιβαλλον δε θα βιαζομουν να κατηγορησω το νεο αγροτικο συναδελφο για ''υφακι'', αναγνωριζοντας του το δικαιωμα της χιουμοριστικης αυτοαμυνας στην καθημερινη ενδεχομενως υποτιμιση που υφισταται, ως ''γιατρουδακος''.
Απ ότι φαίνεται σημαντικό μερίδιο της ευθύνης για την υποτίμηση που υφίσταται ο «γιατρουδάκος» έχει και ο ίδιος μαζί με όλο το ιατρικό σώμα που αποδέχεται
και υιοθετεί εναν τέτοιο ρόλο.
Πιστεύεις ότι ο ανειδίκευτος απόφοιτος της ιατρικής, με τον μόλις 1 μήνα εκπαίδευσης (αν προλαβαίνει από τη λάτζα) πριν την ανάληψη καθηκόντων, που τους πρώτους μήνες της θητείας του είναι συνεχώς με το εθνικό συνταγολόγιο ανοιχτό δίπλα του ώστε να μαθαίνει τι είναι το κάθε σκεύασμα που βλέπει για πρώτη φορά στην αρχόμενη ιατρική του καριέρα, έχει τις γνώσεις και το θάρρος να προβεί στις τροποποιήσεις ή/και διακοπές αγωγής που περιγράφεις;
Όταν οι ίδιοι εμείς ,οι γιατροί,θεωρούμε ότι ο νέος συνάδελφος που αναλαμβάνει την θέση αγροτικού ιατρού δεν ειναι παρά ενας συνταγογράφος εκτελεστικό όργανο άλλων ιατρών
ανίκανος να διαχειριστεί πρακτικά οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας (γιατί άν δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει ασθενή με χρόνιο πρόβλημα κατα πόσο θα είναι ικανός να αντιμετωπίσει
το πραγματικά επείγον ;..) και μαζί με μας η ίδια η πολιτεία του αφαιρεί το δικαίωμα να ξεκινήσει μια στοιχειώδη χρόνια αγωγή π.χ.αντιυπερτασική σε ασθενή του χωριού, τοτε δεν μπορεί,
και η κοινωνία θα υιοθετήσει την ίδια στάση απέναντι του.
Είναι αξιοπερίεργο ,που έχω την εντύπωση ότι την μεγαλύτερη υποτίμηση την εισπράτει τελικά απο ειδικούς γενικούς ιατρούς.Και είναι αξιοπερίεργο γιατί αν υπάρχει μια ειδικότητα στη ελλάδα
που περισσότερο απο κάθε άλλη έχει αγωνιστεί για να αναδείξει την μοναδικότητα και ιδιαιτερότητα της αυτή είναι η γενική ιατρική.Όταν εσείς, συνάδελφοι γενικοί ιατροί,δικαιωματικά αντιδράτε με
«νύχια και με δόντια» στην κάθε λογής προσπάθεια υποτίμησης του ρόλου σας απο συναδέλφους άλλων ειδικοτήτων,απο την πολιτεία αλλά και απο την κοινωνία.'Οταν σημειώνετε ότι
είστε εξίσου «ειδικοί» με τους άλλους ,ότι έχεται κάνει πολλά έτη σκληρής δουλειάς στην ειδικότητα σας και ότι η ολιστική προσέγγιση της υγείας του ανθρώπου σας καθιστά τους κατεχοχήν
ιατρούς πρωτοβάθμιας φροντίδας ...πώς γίνεται να υποτιμάτε και να ευτελίζετε τον ρόλο του νέου ιατρού απόφοιτου της ιατρικής;
Τέλος πάντων,μάλλον μακριά παέι η βαλίτσα.