Ευχαριστώ για την απάντηση.
Μερικές διευκρινήσεις, αν έχεις τη διάθεση:
- Αν κατάλαβα καλά κλείνονται συνολικά ραντεβού και οι ασθενείς τη μέρα προσέλευσης μοιράζονται στα ιατρεία σύμφωνα με την προτίμησή τους; Δίνεται κάποιος αριθμός προτεραιότητας;
- Συνολικά πόσα ραντεβού διατίθενται καθημερινά;
- Όταν δεν προσέλθει κάποιος στο ραντεβού καλύπτεται από τους "αναπληρωματικούς" που έχουν έρθει εκείνη τη μέρα χωρίς ραντεβού όπως αυτοί που ανέφερες;
- Όταν κάποιος που έχει ραντεβού εμφανίσει 2-3 βιβλιάρια του λένε "1 ραντεβού---> 1 άτομο"; Πρέπει να έχει κλείσει ισάριθμα ραντεβού;
- Πόσο καιρό εφαρμόζεται το σύστημα των ραντεβού και πώς το αποδέχτηκε ο κόσμος στην αρχή;
- Υπάρχουν άλλοι γιατροί, που εκείνη τη μέρα δεν έχουν τακτικό ιατρείο, σε ετοιμότητα για επείγοντα περιστατικά;
Στα επείγοντα ως επί το πλείστον είμαστε οι ειδικευόμενοι. Αν κάτι χρειαστεί έρχεται ο ειδικευμένος που εφημερεύει στο πρόγραμμα αν και ποτέ δεν έχει υπάρξει πρόβλημα με αυτό (αν πχ εφημερεύει ο Α κι εγώ πάω για βοήθεια στον Β για κάποιο περιστατικό δεν πρόκειται να μου πει όχι).
Τώρα με ρωτάτε κάποιες λεπτομέρειες για τα ραντεβού που δεν τις κατέχω επακριβώς. Επειδή έχει πάρει το μάτι μου τις λίστες των ραντεβού, έχω παρατηρήσει ότι είναι μία Α4 σελίδα με τυπωμένες γραμμές (ένα ραντεβού ανά σειρά). Φυσικά αυτό το καταλαβαίνεις μόνο σε σελίδες που αφορούν ραντεβού μετά από δίμηνο. Η σελίδα της τρέχουσας ημέρας(αλλά και αυτές των επόμενων 10-15 ημερών) έχει πολλά παραπάνω ραντεβού από όσα χωράνε στις γραμμές (πολύ σφήνα!).
Αναπληρωματικοί... στάνταρ έρχεται πολύς κόσμος άνευ ραντεβού. Άλλοι γνωστοί και αναγνωρίσιμοι με το κλασικό ύφος "μα δεν το ήξερα ότι θέλει ραντεβού η συνταγογράφηση"(προφανώς το καταλαβαίνουν μετά τις πρώτες 80 φορές που τους το λένε από τη γραμματεία...), άλλοι που πραγματικά δεν το ήξεραν, άλλοι που νοσηλεύονταν μέχρι χτες και ο θεράπων τους είπε "αυτά είναι τα φάρμακά σας, πηγαίνετε στο γιατρό σας να σας τα γράψει" (χωρίς να τους δώσει ούτε μία μηνιαία!). Εκεί εξαρτάται από την πίεση κυρίως που θα εξασκήσουν και τους διαθέσιμους ειδικευμένους. Κι εκεί την πατάω κι εγώ.
Τις μέρες που σταμάτησαν την απεργία οι φαρμακοποιοί γινόταν λαϊκό προσκύνημα στο Κ.Υ. (παντού φαντάζομαι). Εκτός των ραντεβού ερχόντουσαν και πολλοί χωρίς ρνβ.
Σε όλους εξηγείτο ότι πρέπει να έχουν ραντεβού. Στους περισσότερους δε γινόταν συζήτηση. Εξάλλου το αλαλούμ στο διάδρομο με τις ουρές έξω από κάθε πόρτα ήταν αποτελεσματικός αποτρεπτικός παράγοντας για φασαρίες.
Σε κάποιους δύστυχους ανθρώπους όμως το να τους στείλεις σπίτι σήμαινε ότι τη χρόνια θεραπεία τους δε θα την λάμβαναν για άλλον ένα μήνα (σίγουρα δεν την λάμβαναν σωστά ούτε κατά τη διάρκεια των απεργιών, μιας και αναφέρομαι σε ιδιαίτερες περιπτώσεις.περιπτώσεις που με το που τους/τις δεις καταλαβαίνεις ότι δεν παίζει να μπορούν να αγοράσουν από την τσέπη τους κάτι περισσότερο από ένα Τ4 κι ένα σαλοσπίρ...)
Κάποιοι από αυτούς μπαίνανε σφήνα (με τους ειδικευμένους συχνά να τσινάνε, γιατί όπως και να το κάνουμε, είναι κουραστικό με τόσο κόσμο και το e-syntagografisi να κάνει και τα δικά του!)
Οι υπόλοιποι φεύγαν με ένα παράπονο και πόνο ζωγραφισμένο στα πρόσωπά τους. Στεφανιαίοι χωρίς κλοπιδογρέλη ή ανθυπερτασικά για βδομάδες, παρκινσονικοί, ασθενείς με αντιεπιληπτική αγωγή, διαβητικοί που λαμβάνουν τους πάμφθηνους DPP4...
Σε τέτοιους την πατάω και κάθομαι και γράφω...
Τέσπα...
Στο πρώτο ερώτημα.
Τα ραντεβού όπως έγραψα είναι όλα σε μία σελίδα για κάθε μέρα χωρίς διαφοροποίηση. Όταν ο ασθενής προσέρχεται, λαμβάνει αριθμό προτεραιότητας σε διαφορετικού χρώματος χαρτάκι για κάθε ιατρείο. Αν ζητήσει συγκεκριμένο ιατρό λαμβάνει αυτουνού το χρώμα, αλλιώς αυτού που έχει τη μικρότερη ουρά. Ειρήσθω εν παρόδω, οι παλαιότεροι εκ των συνταγογραφούμενων κι εξεταζόμενων, σκάνε μύτη κατά τις εξήμισι με επτά το πρωί. Αρκετές φορές σε εφημερία μου που δεν είχαμε κλείσει μάτι το βράδι, τους βλέπαμε να μπαίνουν και πηγαίναμε στα επείγοντα να τους εξετάσουμε. Μόνο που μέχρι να κάνουμε τα λίγα μέτρα μέχρι το ΤΕΠ παρατηρούσαμε ότι οι ασθενείς είχαν ήδη στοχεύσει τα λιγοστά καθίσματα έξω από κάποιο ιατρείο...
Πόσα ραντεβού.
Δε γνωρίζω αριθμό, αλλά δε νομίζω ότι η γραμματεία μας σταματάει να συμπληρώνει ονόματα με βάση τον αριθμό. Νομίζω ότι σταματάνε όταν πλέον δεν υπάρχει λευκό κομμάτι στη σελίδα (λολ). Έχω δει χαρακτηριστικά , όταν τους πιέζει πολύ ο ασθενής για ραντεβού συγκεκριμένη μέρα όπου γίνεται ο χαμός, η γραμματεία μας βγάζει τη σελίδα από το ντοσιέ και του λέει "αν βρεις χώρο να γράψω το όνομά σου πες το μου και θα σε βάλω!!!" Και την ώρα που αποκαλύπτεται η Α4 στον ασθενή γίνεται αυτομάτως αλλαγή της συμπεριφοράς του!!! ...
Πολλαπλά βιβλιάρια.
Οι τυπικοί ασθενείς κλείνουν εγκαίρως τα ραντεβού τους με ισάριθμες καταχωρήσεις με τα βιβλιάρια. Τώρα αν προκύψει έξτρα βιβλιάριο χωρίς το αφεντικό του ->βλέπε αυτά που έγραψα προηγούμενα για τη συνταγογράφηση σε μη παρόντα ασθενή. Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Αν προκύψει έξτρα βιβλιάριο με τον ασφαλισμένο μαζί (πχ σύζυγος, μαμά, μπαμπάς) τότε εξαρτάται από το λαό. Τυπικά θα του/της ζητηθεί να κλείσει ραντεβού...
Αυτά (νομίζω!)
ΥΓ τελικά στους ταλαιπωρημένους-εξαντλημένους-δοκιμασμένους από τη ζωή και τους συνανθρώπους τους ασθενείς ,
ΕΓΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ?
και μη μου απαντήσετε να τους στείλω στον ειδικευμένο ή στο θεράποντα.
Έχω μπροστά μου τον ασθενή για τον οποίο ΔΕΝ μπορεί να γίνει σήμερα συνταγογράφηση και το επόμενο ραντεβού είναι σε 2-3 βδομάδες.
Εγώ είμαι η τελευταία του στάση πριν την έξοδο από το Κ.Υ.
Γράφω μηνιαία αντιγράφοντας κάποια πρόσφατη συνταγή ειδικευμένου (από το ηλεκτρονικό αρχείο του κάθε ασθενούς) ή του ζητώ συγγνώμη γιατί ο νομοθέτης δε μου δίνει το δικαίωμα να βοηθήσω (και του εύχομαι καλό δρόμο)...;;;