Σημερινό! Βγήκα από τα ρούχα μου...
Προ ημερών ήρθε μια γνωστή μου γυναίκα για συνταγογραφία.
Εκτός των γνωστών, έφερε διφοσφωνικό και αλφακασιδόλη.
Ζήτησα να δω πρώτα τη μέτρηση, η οποία ήρθε σήμερα.
BMD αρ μηριαίου 0,985 ηλικία 53, βάρος 70 , ύψος 1,64
Ζ score +0,2 T score -0,1
Ιστορικό κατάγματος διατροχαντήριου η μητέρα στα 90 μετά από πτώση. Χωρίς άλλους παράγοντες κινδύνου.
Δεκαετής κίνδυνος με μοντέλο frax (με τους γνωστούς περιορισμούς) 5% συνολικός, 0,1% για ισχίο.
Η αντιοπ/κή αγωγή δόθηκε από ορθοπεδικό...
Α! ξέχασα, για λόγους οικονομίας και συμμόρφωσης κατά Λοβέρδο το διφοσφωνικό ήταν γεννόσημο...
Από πέρσι υπάρχει μια πρόταση μου να αναμορφωθεί το e-diagnosis, και να γίνει ένα LIS/RIS στο οποίο παράλληλα με την παραγγελία των εξετάσεων θα πρέπει να μπαίνουν και τα αποτελέσματα (τιμές εξετάσεων/πορίσματα) τους από αυτόν που τις κάνει ώστε ο γιατρός να το βλέπει σαν αρχείο αποτελεσμάτων του ασθενή. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα γλιτώσουμε από τέτοιες πατάτες. Και ο έλεγχος θα γίνει με βάση τα πρωτόκολλα που θα υπάρξουν.... Δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτό προϋποθέτει την σύμφωνη γνώμη της ΑΔΑΕ και επιπλέον απαιτεί κάποιας μορφής διασφάλιση ότι δεν θα μπορεί με ένα ΑΜΚΑ να βλέπεις φάρμακα/εξετάσεις γενικότερα όπως γίνεται σήμερα.
Και η διασφάλιση αυτή θα μπορούσε να υλοποιηθεί με πολλές ιδέες:
- Θα μπορούσε ο ασθενής να έχει μια κάρτα με microchip ή κάποιο κλειδάριθμο σαν αυτό των webbanking των τραπεζών (είχα προτείνει το δεύτερο)και μόνο όταν δώσει την κάρτα/κλειδάριθμο στο γιατρό να μπορεί να έχει ο ιατρός πρόσβαση στις εξετάσεις.
- Εναλλακτικά, θα μπορούσε να υπάρχει πρόσβαση χωρίς το παραπάνω (σε περίπτωση επείγοντος) με καταγραφή της πρόσβασης, "χρέωσης" του γιατρού/ιδρύματος κάποιου συμβολικού ποσού πχ 50 λεπτά, και αποστολής SMS και επιστολής στον ασθενή ότι υπήρξε πρόσβαση χωρίς την κάρτα/κλειδάριθμο του.
- Επίσης, webική εφαρμογή του ασφαλισμένου που επιτρέπει να βλέπει τον ιατρικό του φάκελο, πάλι με τον συγκεκριμένο κλειδάριθμο ώστε να βλέπει τι φάρμακα έχει πάρει, τι εξετάσεις έχουν γίνει, τα αποτελέσματα του και τι πρόσβαση υπήρξε στα στοιχεία του.
Όμως τα παραπάνω είναι όνειρο, και τα chip/κλειδάριθμοι κοστίζουν πολύ (έτσι λένε) σε μια δοκιμαζόμενη οικονομικά χώρα και τα ΟΠΣΥ των νοσοκομείων είναι ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο καθώς δεν είχαν τέτοιες δυνατότητες (αποστολής απαντήσεων) χωρίς επιπλέον σημαντικό κόστος. Έτσι, ο αρχικός σχεδιασμός για να ρίξουν στάχτη στα μάτια στις απαιτήσεις της τρόικας ήταν να κάνουν τα ιατρικά πρωτόκολλα που δεν μπορούν να ελέγξουν και να καταγράφει η ΚΑΠΑreaserch στατιστικά μέσω του e-diagnosis που ελάχιστα προσφέρουν στην μείωση της δαπάνης. Να μην πω ότι τόσο το e-syntagografisi όσο και το e-diagnosis είναι συζητήσιμα σκάνδαλα σε οικονομικούς όρους....
Δυστυχώς, το πρόβλημα των περισσότερων ελλήνων περιορίζεται στο ηλίθιο δίλημμα ναι ή όχι στο μνημόνιο. Όχι στο πως θα κοπούν οι ρεμούλες... Συνεπώς, η μονοψήφια νοημοσύνη βασιλεύει.