Αυτό που εμένα «ενόχλησε» είναι μια στάση γενικευμένης ισοπέδωσης
των ορθοπεδικών και άλλων ειδικοτήτων που ούτε πολύ ούτε λιγο εμφανίζονται να είναι στο σύνολο τους υπαίτιοι συνταγογράφησης εκτός
ενδείξεων με σκοπό ατομικό οικονομικό όφελος.Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν και τέτοιοι συνάδελφοι.Είναι βέβαιο οτι υπάρχουν.
Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε συνταγογράφηση υψηλού κόστους σκευάσματος γίνεται για ιδιοτελή σκοπό.
Εν πάση περιπτώση
αφήνω ένα παράθυρο ανοιχτό με το δεδομένο ότι κάποιες ειδικότητες ασχολούνται επι χρόνια με μόνο αυτό το αντικείμενο και
διάβολε κάτι θα ξέρουν περισσότερο ,τουλάχιστον εμπειρικά.
κ.Ζαχαριάδη γειά σας!
Αν και είμαι, ανειδίκευτος, σε Αναμονή για Ειδικότητα κλπ (...),
θα ήθελα, πραγματικά καλοπροαίρετα και καλόπιστα, να σχολιάσω δυο πράγματα :
1) Σε καμμία περίπτωση,
ΔΕΝ έχω, αβλεπεί, τη βεβαιότητα, με το που θα δώ, "ακριβό φάρμακο", οτι παίζεται "παιχνιδάκι δοσοληψίας"...
Όμως, έχω κάθε λόγο, να νιώθω "υποψίες", και να τις διερευνώ...
ΔΕΝ θα είχα ιδιαίτερο λόγο, να σκέφτομαι "πονηρά",
ΑΝ, υπήρχε ένα σχολαστικό και αυστηρό Σύστημα Ελέγχου, από την πλευρά του ΕΟΠΥΥ -ΗΔΙΚΑ, σύμφωνα με το οποίο :Όταν ο θεράπων γιατρός, κρίνει,
οτι θα πρέπει να συνταγογραφήσει για κάποιον ασθενή του, ένα φάρμακο, που όντως είναι αρκετά ακριβό,
θα υποχρεούται, βάσει των νέων Διατάξεων του ΕΟΠΥΥ,να τεκμηριώσει, γραπτά και επίσημα, τους λόγους για τους οποίους, συνιστά τη συγκεκριμένη φαρμακευτική Αγωγή.2) Η παράμετρος "εμπειρία", του ενδεχόμενου Ορθοπεδικού (ή άλλου αντίστοιχα Ειδικού), που ασχολείται χρόνια με μια χρονία Πάθηση,
είναι σίγουρα, σεβαστή...
Αλλά, προσωπικά, συγχωρήστε με,
ΔΕΝ τη θεωρώ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ, για να δικαιολογήσω, αβλεπεί, την όποια προτεινόμενη Συνταγογράφησή του...Κι αυτό γιατί :
Αφενός, σύμφωνα με τη σύγχρονη Φιλοσοφία και Πρακτική, του Evidence Based Medicine,
η "γνώμη" των Ειδικών, από μόνη της "καθεαυτή",και δεν μιλάμε για Επιμελητές, αλλά για αντικειμενικά θεωρούμενες Αυθεντίες του αντίστοιχου Χώρου,"πατώνει" στο Evidence Level = 4Δηλαδή, πολύ ωμά -ρεαλιστικά, χαρακτηρίζεται ως "no evidence"...... (*1)Αφετέρου, ο εν λόγω Ορθοπεδικός, αν διαβάσετε το αρχικό μου post, ουσιαστικά και εν ολίγοις :
Έπεισε την εν λόγω φουκαριάρα,
που στη θέση της αύριο, θα είναι άνετα η μητέρα μου (...),οτι, λόγω των
"οδοντικών εμφυτευμάτων" της (προ 10ετίας και βάλε...),
"ανησυχεί" για το πιθανό, λέει (...), ενδεχόμενο της
"οστεονέκρωσης κάτω γνάθου",και γι αυτό, θα πρέπει να πάρει το συγκεκριμένο αυτό φάρμακο......!
Κλείνοντας, το επίσης κορυφαίο, έτσι για το "κερασάκι", είναι οτι :
Η
σπανιότατη (...) αυτή Ανεπιθύμητη Ενέργεια,
σύμφωνα, τόσο με τα Guidelines of Osteoporosis 2010 by the American Association of Clinical Endocrinologists,
όσο και, "ψειρίζοντας" το SPC του εν λόγω φαρμάκου, όπως ακριβώς δημοσιεύεται στο site του European Medicines Agency,
έχει παρατηρηθεί ΚΑΙ στην περίπτωση της Denosumab (αντίστοιχη δραστική ουσία του Prolia),με την ίδια (χαμηλού ποσοστού) Επίπτωση,που έχει καταγραφεί και στην περίπτωση των πολύ πιο οικονομικών -"ποταπών", bass class, Διφωσφονικών Οξέων...! Εγώ πάντως, πολύ φιλικά, γιατί την ξέρω την κυρία αυτή, αρκετά χρόνια,
την παρακάλεσα, να ρωτήσει το γιατρό της : "Τί μάρκα Τζιπάκι έχει αγοράσει...?!!" (*1) -Για να μην παρεξηγηθώ, ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, δεν σας κάνω "υποδείξεις"...!
Ίσα ίσα, σέβομαι πραγματικά τις σκέψεις σας, και την καλή σας πρόθεση,
και κυρίως,
συναισθάνομαι και εκτιμώ, πραγματικά, το πόσο έχω ωφεληθεί σημαντικά, από πολλές δημοσιεύσεις σας και επισημάνσεις σας...!! Στο θέμα μας τώρα. Η οστεοπόρωση είναι κάτι το πολύ απλό αν διαβάσει κανείς την παθοφυσιολογία:
Αν έχεις δευτεροπαθή οστεοπόρωση, θεραπεύεις την αιτία που θα οδηγήσει σε δεύτερο χρόνο σε οστεοπόρωση, αν μπορείς.
Αν δώσεις αναβολικό φάρμακο κινδυνεύεις από όγκους.
Αν φρενάρεις απλά τους οστεοκλάστες, μαζεύεις μάζα αλλά χάνεις το remodeling.
Η χρυσή τομή είναι να φρενάρεις ελαφρά την οστεοκλαστική δραστηριότητα αλλά ταυτόχρονα να επάγεις τους οστεοβλάστες με ερεθίσματα στα οστά. Και τα ερεθίσματα αυτά προέρχονται από την χρησιμοποίηση των οστών, δηλαδή την άσκηση. Εάν δεν έχεις άσκηση θα έχεις οστεοπόρωση.
Ο οργανισμός μας είναι ο πιο σκληρός εργοδότης που έχετε γνωρίσει και δεν πρόκειται να θρέψει ένα κόκκαλο που ελάχιστα χρησιμοποιείται.
Μα αρέσει δεν μας αρέσει αυτή είναι η αλήθεια.
κ.Δημήτρη, έχω κάθε δικαίωμα, και δημόσια, να σας εκφράζω το θαυμασμό μου...!
Τόσο βαθιά, και ουσιαστική Παθοφυσιολογική Προσέγγιση, είμαι βέβαιος, ΔΕΝ την κατέχουν πολλοί "Ειδικοί" επί του Θέματος......!
Ειδικά, αυτό το τελεταίο που γράψατε, για τον "οργανισμό -Εργοδότη",
ειλικρινά, για μένα τουλάχιστον, αποτελεί απόσταγμα Ιατρικής Φιλοσοφίας...! <RISPECT !!!>