Η νύχτα πέφτει στο Παλέρμο…

[anastasios theodoridis]

Μετά από ένα άνυδρο και απαισιόδοξο καλοκαίρι και ένα μάλλον μετέωρο φθινόπωρο, το πολιτικό κλίμα μοιάζει -συγκριτικά- ειδυλλιακό και συνάδει σχετικά με το κλίμα των εορτών. Το momentum είναι κάπως έτσι:
Ξημέρωσε στο Παλέρμο… Η δόση-μαμούθ των 52,4 εκ ευρώ εγκρίθηκε και θα εκταμιευτεί. Ο Πρωθυπουργός ψάχνει να βρει «ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία» σε κράτη, πολυεθνικές και επιχειρηματίες, με ζητούμενο την έναρξη ή την αύξηση  του κύκλου των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων. Άλλωστε, η πλήρης απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων,  καθώς και το νέο σταθερό (έως την άνοιξη) φορολογικό σ´ αυτό στόχευαν: στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και την προσέλκυσης ξένων επενδύσεων.
Πάνω κάτω αυτά πρυτανεύουν στη δημόσια συζήτηση. Μαζί με την άλλοτε ακατάσχετη, άλλοτε ακατάληπτη «μνημονιολογία», τη δραχμολαγνεία και σίγουρα τη βία. Από όπου κι αν προέρχεται, όπως είναι άλλη μία προσφιλής φράση. Αν στο σκηνικό προστεθεί και το νομοσχέδιο του μήνα ή κάποιο έκτακτο και απροσδόκητο περιστατικό, ο χρόνος στο δημόσιο διάλογο δεν αργεί να πληρωθεί. Αυτονόητο, επίσης, συχνά πυκνά και το κράξιμο για την κοντόφθαλμη γερμανική πολιτική απέναντι στην Ευρώπη και συνακόλουθα στην Ελλάδα. Από την κρίση της οποίας οι δανειστές, αλλά κυρίως οι Γερμανοί, αισχροκερδούν..
Ο Κέννεντυ, σε μία προσπάθεια διασαφήνισης των δικαωμάτων αλλά και των υποχρεώσεων των πολιτών απέναντι στο κράτος, και αντίστροφα ,συνήθιζε να λέει: » Δεν αρκεί να βλέπεις τι κάνει το κράτος για σένα, πρέπει να βλέπεις τι κάνεις κι εσύ για το κράτος..»
Αναφέρω ένα κλαδικό παράδειγμα ενδεικτικό για τη λειτουργία του ελληνικού σε αντιπαραβολή με το γερμανικό κράτος:  Το κόστος  για την εκπαίδευση ενός φοιτητή Ιατρικής στην Ελλάδα, αποτιμάται, ανάλογα με τη Σχολή, σε 7000 με 10000 ευρώ το χρόνο, δηλαδή 50.000 ευρώ περίπου στο πλαίσιο της εξαετούς φοίτησης. Μέχρι στιγμής, ο αριθμός των Ελλήνων γιατρών που ειδικεύονται και εργάζονται στην Γερμανία ανέρχεται στις 6.000, ενώ μέχρι το 2020 ο αριθμός αυτός θα αγγίξει τις 20.000.Με απλά μαθηματικά το ελληνικό  κράτος δαπάνησε 300 εκ.ευρώ (με το νούμερο να φτάνει το 1 δισ το 2020)για να τους προσφέρει εξειδικευμένες γνώσεις, που στη συνέχεια θα οφελούσαν το κοινωνικό σύνολο της χώρας.
Μεγάλο χρόνο αναμονής για ειδικότητα, κακές εργασιακές συνθήκες, κουτσουρεμένους μισθούς. Αυτά μπορεί να παράσχει το δικό μας κράτος. Ακριβώς τα αντίθετα προσφέρει το γερμανικό: Άμεση λήψη ειδικότητας, καλύτερες εργασιακές συνθήκες σε σύγχρονες υλικοτεχνικές υποδομές, πολλαπλάσιους μισθούς. Το θεωρητικό πρόβλημα εκμάθησης της γλώσσας το λύνει κι αυτό, όπως διάβασα σε e-mail που έλαβα πρόσφατα:
«..Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης και Προσφύγων της Γερμανίας σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό  Κοινωνικό Ταμείο παρέχει ΔΩΡΕΑΝ την εκμάθηση της γλώσσας από γνωστό γερμανικό Ινστιτούτο, με όρο την υπογραφή τριετούς σύμβασης για ειδίκευση ή παροχή υπηρεσιών σε νοσοκομείο της χώρας..» Γιατί παντού χωράει ένα » Μνημόνιο»..
Συνοψίζοντας: 300εκ.ευρώ οι έως τώρα «παράπλευρες απώλειες»  ιατρικού επιστημονικού προσωπικού προς το γερμανικό κράτος. 400 εκ. ευρώ   τα έως τώρα καθαρά κέρδη του γερμανικού κράτους από τοκοχρεολύσια από την ελληνική κρίση χρέους. Κάπου τόσα πρέπει να ήταν και τα έσοδα  από τις τελευταίες περικοπές μισθών και συντάξεων.
Στη δημόσια συζήτηση, που τελικά δεν αντικατοπτρίζει τίποτε άλλο παρά τις προτεραιότητες και τις σκέψεις μιας συντεταγμένης πολιτείας, τα δύο τελευταία έχουν εξαντληθεί, για το πρώτο ούτε λέξη… και δεν συνιστά παρά ένα παράδειγμα του πώς το κράτος σπαταλά το έμψυχο δυναμικό του. Είναι, όμως, ενδεικτικό και της θεωρίας του δέντρου και του δάσους.
Το χριστουγεννιάτικο θαύμα έγινε. Η δόση εγκρίθηκε. Ο πρωθυπουργός προωθεί τώρ τις επενδύσεις και την ανάπτυξη. Οι Γερμανοί αισχροκερδούν απέναντί μας. Η βία, από όπου κι αν προέρχεται, είναι καταδικαστέα. Και η νύχτα πέφτει στο Παλέρμο… ( ναι ναι, εκείνη τη Σικελική πρωτεύουσα με διαφθορά εφάμιλλη με τη δική μας). Αλλά  η πραγματικότητα παραμένει εδώ, τις περισσότερες φορές  εκκωφαντικά σιωπηλή, σαν την αναγκαιότητα της επιβίωσης…

*Η Πέννυ Δαλαμπούρα αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ και είναι επιστημονική συνεργάτης στην Πνευμονολογική κλινική του ΑΠΘ.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος