Καθημερινή, 25/12/2015• Είναι δυνατόν να υπαχθείτε σε φόρο κληρονομίας στο εξωτερικό εάν κληρονομήσετε κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό που τηρείται σε τράπεζα του εξωτερικού.
[spoiler]• Η Μεγάλη Βρετανία αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα: το δίκαιό της επιβάλλει, υπό προϋποθέσεις, φόρο κληρονομίας σε τραπεζικό λογαριασμό αλλοδαπού προσώπου που τηρείται σε λίρες και όχι σε ξένο συνάλλαγμα (π.χ. ευρώ). Γενικά στη Μεγάλη Βρετανία επιβάλλεται ποσοστό φόρου κληρονομιών 40% σε κινητά περιουσιακά στοιχείαπου ανήκουν σε αλλοδαπό και βρίσκονται εκεί κατά τον χρόνο θανάτου του.
• Στα εξαρτώμενα εδάφη Τζέρσεϊ και Γκέρνσεϊ, αντιθέτως, ισχύει πιο ευέλικτο φορολογικό καθεστώς σε περίπτωση κληρονομικής διαδοχής.
• Υψηλός φόρος κληρονομίας επιβάλλεται και στις ΗΠΑ, ο οποίος ανέρχεται στα επίπεδα του 55%, ενώ ανάλογα με την πολιτεία είναι δυνατόν να υποβληθείτε σε φόρο κληρονομίας ακόμη και αν είστε απλώς
συνδικαιούχος τραπεζικού λογαριασμού. Επίσης, στις ΗΠΑ είναι αξιοσημείωτο ότι δεν υφίσταται καθεστώς υποχρεωτικής νόμιμης μοίρας, με εξαίρεση την πολιτεία της Λουιζιάνας, η οποία προβλέπει υποχρεωτική νόμιμη μοίρα υπέρ ανηλίκων.
• Η Ιταλία και η Γαλλία επιβάλλουν φόρο κληρονομίας στην κινητή περιουσία (συμπεριλαμβανομένων των καταθέσεων) θανόντος που δεν είναι κάτοικος αυτών. Στη Γαλλία, ωστόσο, προβλέπεται αφορολόγητο ποσό ύψους 160.000 ευρώ περίπου, ενώ ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής φθάνει σε ποσοστό 45%.
• Η Γερμανία ή το Λουξεμβούργο ακολουθούν άλλη τακτική: ο τραπεζικός λογαριασμός που διατηρεί κάποιος μη κάτοικος Γερμανίας δεν υπόκειται σε φόρο κληρονομίας. Το ίδιο ισχύει και στο Λουξεμβούργο, όπου δεν επιβάλλεται φόρος κληρονομίας σε κινητή περιουσία που βρίσκεται στο έδαφός του αλλά δεν ανήκει σε κάτοικο Λουξεμβούργου.
• Ο φόρος κληρονομίας που πληρώνεται στην αλλοδαπή εκπίπτει από τον συνολικό πληρωτέο φόρο κληρονομίας στην Ελλάδα (παρόμοια με το tax credit που ισχύει στον φόρο εισοδήματος). Μεταξύ των προϋποθέσεων ισχύος αυτής της πίστωσης φόρου κληρονομίας είναι να μην καταβάλλεται ο φόρος στην αλλοδαπή για περιουσιακά στοιχεία που δεν φορολογούνται στην Ελλάδα (π.χ. ακίνητα αλλοδαπής) και να αφορά κινητή περιουσία στην αλλοδαπή που δεν απαλλάσσεται του φόρου κληρονομιών στην Ελλάδα.
• Η Ελλάδα έχει δικαίωμα να επιβάλει φόρο κληρονομιάς στην κινητή περιουσία Ελληνα υπηκόου που βρίσκεται στην αλλοδαπή, οπουδήποτε και αν αυτός κατοικούσε όσο ζούσε, εκτός αν ο κληρονομούμενος βρισκόταν στην αλλοδαπή για τουλάχιστον 10 συνεχή έτη, ανεξάρτητα αν αυτός βρισκόταν στην αλλοδαπή κατά την τελευταία περίοδο πριν από τον θάνατό του.
• Επίσης, η Ελλάδα φορολογεί την κινητή περιουσία αλλοδαπού υπηκόου στην αλλοδαπή εφόσον αυτός είχε κατά τον χρόνο θανάτου του την κατοικία του στην Ελλάδα.
• Σε αντίθεση με τη φορολογία εισοδήματος όπου έχει υπογράψει 57 συμβάσεις αποφυγής διπλής φορολογίας, η ελληνική φορολογική διοίκηση έχει υπογράψει μόνο τέσσερις συμβάσεις με άλλα κράτη όσον αφορά τη φορολογία κληρονομιών, και μάλιστα στο απώτερο παρελθόν (1910 έως 1964). Αυτές είναι με τη Γερμανία, την Ιταλία, τις ΗΠΑ και την Ισπανία.
• Σύμφωνα με το ν.δ. 1059/1971, «οι κάθε μορφής καταθέσεις σε πιστωτικά ιδρύματα είναι απόρρητες (…)». Μάλιστα, «το τραπεζικό απόρρητο είναι αφενός ειδικό, γιατί καλύπτει μόνο τις τραπεζικές καταθέσεις, και αφετέρου απόλυτο, γιατί προβάλλεται έναντι πάντων και όχι μόνο έναντι του οικονομικού εφόρου» (Πλημμ. Πειρ. 390/2006). Ωστόσο σήμερα, η εν τοις πράγμασι κατάργηση του τραπεζικού απορρήτου είναι κάτι παραπάνω από βέβαιη, αφού σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4174/2013 ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων δικαιούται να ζητάει πληροφορίες ή έγγραφα από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα για τον καθορισμό της φορολογικής υποχρέωσης του φορολογουμένου, τα οποία μάλιστα θα πρέπει να απαντούν μέσα σε 10 ημέρες. Παράλληλα, τα τραπεζικά ιδρύματα υποχρεούνται να αποστέλλουν στις φορολογικές αρχές πληροφορίες για τις καταθέσεις των πελατών τους μία φορά τον χρόνο.
• Στο πλαίσιο της «παράκαμψης» του τραπεζικού απορρήτου φαίνεται να κινείται και η διάταξη που αφορά την άμεση δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών των προσώπων με συνολική βασική ληξιπρόθεσμη οφειλή πάνω από 70.000 ευρώ. Τι θα συμβεί όμως αν κάποιο πρόσωπο έχει πάνω από ένα λογαριασμό και μάλιστα σε διαφορετικές τράπεζες; Θα δεσμεύει η κάθε τράπεζα τον λογαριασμό που τηρεί σε αυτήν, άρα συνολικά θα δεσμευτούν λογαριασμοί του φορολογουμένου, π.χ., σε τέσσερις τράπεζες, συνολικού ποσού τουλάχιστον 280.000 ευρώ, μέχρι να «διαλέξει» το Δημόσιο από πού θα πάρει τα χρήματα;
• Η είσοδος οργάνων της φορολογικής διοίκησης στην κατοικία φορολογουμένου με απλή εντολή του εισαγγελέα και χωρίς την παρουσία δικαστικού λειτουργού, για οποιονδήποτε λόγο και αν γίνονται αυτές και οποιονδήποτε σκοπό και αν εξυπηρετούν, κείνται εντός του πλαισίου της συνταγματικής μας τάξης σύμφωνα με ad hoc γνωμοδότηση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου υπ’ αριθμ. 6/14.10.2014.
[/spoiler]
Πηγή: Grant Thorton
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος