Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Ευαισθητοποιημένος καταναλωτής
Argirios Argiriou:
Σε περίπτωση που ταξιδεύετε με την Ryanair προσέξτε:
Στο Boarding Pass που εκτυπώνετε, γράφει σε εμφανές σημείο WARNING 1 cabin bag only 55 x 40 x 20 cm (max 10 kg)
αλλά όμως δεν γράφει πουθενά αν έχετε ήδη πληρώσει για επιπλέον τσάντα (Checked Bag).
Η Checked Bag που πιθανόν να έχετε πληρώσει φαίνεται (με μικρά γραμματάκια) μόνο στο έγγραφο της κράτησης ( Booking). Το αποτέλεσμα (ιδιαίτερα αν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που κλείσατε το ταξίδι μέχρι την ημέρα που κάνετε online check-in) μπορεί να είναι να ξεχαστεί κανείς και να παραγγείλει επιπλέον Checked Bag ή να χρειαστεί να τηλεφωνήσει στην Ryanair πράγμα που συνεπάγεται επιπλέον χρεώσεις..
Οι μέγιστες διαστάσεις της κάθε Checked Bag είναι μέχρι 81 x 119 x 119 cm και, ανάλογα με το τι έχει επιλέξει κανείς, μπορεί να είναι βάρους μέχρι 15 kg ή μέχρι 20 kg.
Μην ξεχάσετε επίσης να κάνετε check-in διαδικτυακά από 2 μέρες έως λίγες ώρες πριν από την πτήση αλλιώς θα σας βγει ο κούκος αηδόνι αν σας κάνουν check-in στο αεροδρόμιο.
Σχόλιο με ημερομηνία 21/09/2016 από φίλη μου δικηγόρο:
Για ο,τιδήποτε χρειάζεσαι από την ryanair κάνεις chat online στο site της και εξυπηρετείσαι δωρεάν και άμεσα (εντός 2-3 λεπτών -σου γράφει σε πόσα λεπτά θα μιλήσεις με εκπρόσωπο). Εγώ δεν συμπεριέλαβα ένα ψηφίο στο διαβατήριο κατά το check-in και μου το έκαναν σε χρόνο dt! έχε το στα υπόψιν σου αν χρειαστείς κάτι!
Argirios Argiriou:
Γραμμές λεωφορείων προς τους Βαλκάνιους γείτονές μας:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Ο εναλλακτικός τρόπος διακοπών που προσφέρει το camping έχει γίνει ιδιαίτερα επίκαιρος λόγω των γνωστών συνθηκών στις οποίες έχουν περιέλθει οι κάτοικοι της χώρας που ήθελε να λέγεται "ατμομηχανή των Βαλκανίων" και η οποία, δυστυχώς, αποδείχτηκε γίγαντας με πήλινα πόδια (και @ρχ... πολιτικούς).
Το ερώτημα που πάντοτε με απασχολούσε γύρω από το θέμα του (ελεύθερου) κάμπινγκ, είναι το πού κάνει κάποιος την ανάγκη του.
Όταν βγαίναμε σκηνάκια στην Ορεοβίτσα ή στα Μαράσια με τον Έψιλον Σου, φρόντιζε ο καθένας μας και τη χεσοκαβάντζα του, δηλαδή ένα απόμερο μέρος αυτοκάθαρσης που συνήθως βρισκόταν μεταξύ θάμνων (εν είδει παραβάν), ή σε ένα ανισόπεδο έδαφος, όπου με μια πρόχειρη κατασκευή μιας ρηχής λακούβας, και με τη λήψη της κατάλληλης στάσης που εξασκούσε ισομετρικά δικέφαλους και τετρακέφαλους μηριαίους, προβαίναμε στην ανακούφισή μας και κατόπιν με λίγο χώμα στην υγειονομική ταφή των ανοσιουργημάτων. Όποιος δε τύχαινε να μας πάρει μάτι, μισή ντροπή δική του, μισή δική μας. Μήπως είχε κανείς άλλη εναλλακτική; Μήπως η εξιλεωτική τελετουργία της εύρεσης χεσοκαβάντζας, δεν λειτουργούσε σαν την κοινοβιακή λυτρωτική εμπειρία των πρωτοχριστιανικών κοινωνιών, εξομοιώνοντας δυνατούς και αδυνάμους, πλουσίους και πένητες, αξιωματικούς και τεμάχια (φαντάρους) ;
Ο συνεπής φυσιολάτρης-ελευθεροκαμπινίστας, πρέπει να υπολογίζει σοφά τον άνεμο, αλλά και την απόσταση, τόσο από το προσωπικό ενδιαίτημά του όσο και των άλλων, ώστε να επιλέξει μια σωστή χεσοκαβάντζα για να μην όζει σκατίλα το περιβάλλον.
Επίσης, θα πρέπει να συνεννοείται με τις άλλες σκηνές (πού χέζουμε, πού τρώμε, πού μαζεύουμε τα απορρίμματα, τι παίζει, τι κάνουμε το βράδυ κ.λπ.), να θάπτει επιμελώς και τα κακάκια και τα πασαλειμμένα χαρτάκια του, ώστε να αποσυντίθενται φυσικά, αλλά και να μην τα παίρνει ο αέρας και γεμίζει ο τόπος, ούτε να μαζεύονται σκατόμυγες, εκεί που ο διπλανός τρώει καρπούζι.
Φευ, οι σημερινοί ελευθεροκαμπινίστες, λόγω της τρέχουσας αποσπασματοποίησης των εννοιών, αδυνατούν να κατανοήσουν το εύρος του «χόμπι» των, εντός του κινήματος της ελεύθερης κατασκήνωσης, που συνεπάγεται ένα ελευθεριακό πλέγμα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων προς τους άλλους.
--- Τέλος παράθεσης ---
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Είμαι διστακτικός με τη συνήθεια του κάμπινγκ. Παρ' όλο που στο παρελθόν έμεινα σε σλίπινγκ μπανγκ σε κάμπινγκ στη Σαντορίνη, και ναι μεν, εξαιρετικά ήτο που το πρωινό αεράκι μας ξυπνούσε, αλλά καθότι είμαι σιχασιάρης και επιθυμώ ιδιωτικότητα, αγγλιστί πράιβασι, που λένε, προτιμώ να στριμώχνομαι οικονομικά και να μένω έστω και σε ένα δωμάτιο φτηνό, φαντασιωνόμενος τη λιτότητα διαμονής του Ελύτη, που ιδροκοπώντας ένα καλοκαιριάτικο απομεσήμερο, έγραφε υμνώντας τη θερινή ένδεια, παρά να διαβιώ στην ύπαιθρο ως αγριοκάτσικο.
Τέλος πάντων, περί ορέξεως και τα λοιπά, κάμποσο καιρό προσπαθούν να με πείσουν για το πόσο ονειρεμένες είναι οι διακοπές σε κάμπινγκ στη Χαλκιδική, όπου φθηνά νοικιάζοντας ένα τροχόσπιτο, έχεις και διαμονή ιδιαίτερη, και όλη μέρα είσαι στο κύμα δίπλα, με μια σαγιονάρα πρωί-βράδυ, ίσως του χρόνου το επιχειρήσω.
Το πρόβλημά μου είναι με το ελεύθερο κάμπινγκ, αγαπητοί μου. Με αυτή τη βρωμερή και φτωχομπινεδιάρικη συνήθεια, που έχει βαφτιστεί οικολογική, μαγαρίζοντας ακόμη και τη φυσιολατρεία! Σε λίγο θα μας πουν ότι το ελεύθερο κάμπινγκ προσιδιάζει του Διονυσίου Σολωμού, ως άλλος ύμνος εις την ελευθερίαν!
Και επειδή κάτι αριστεροαναρχόφρονες ξεκινούν να με βρίζουν, τους ακούω ήδη, εξηγούμαι:
Αυγουστιάτικο καλοκαιρινό πρωινό, με τον άνεμο να έχει πέσει, ξεκινάμε με αγαπητούς φίλους από τον Άγιο Νικόλαο Κρήτης για το νότο, ήτοι, για το χωριό Μύρτος, δυτικά της Ιεράπετρας. Φτάνουμε, έχοντας διασχίσει μια νάιλον θάλασσα από θερμοκήπια, σε μια ατελείωτη αμμουδερή με μικρό-μικρό βοτσαλάκι ακτογραμμή, με πάμπολλες ήρεμες γωνιές, το Λιβυκό πέλαγος στο πιάτο και ελάχιστο κόσμο. Στη διαδρομή οι φίλοι εκφράζουν την αγανάκτησή τους, που οι Αρχές του τόπου κυνηγούν τους πτωχούς σκηνούχους, που προσπαθούν να απολαύσουν διακοπές με τα πενιχρά οικονομικά τους μέσα. «Να μην μπορείς δηλαδή» λέει ο φίλος, «να κάνεις διακοπές χωρίς να πληρώσεις έστω έναν κερατά, ξενοδόχο ή δωματιά».
Φτάνοντας στο τέρμα σχεδόν της παραλίας, αντικρίζουμε δύο ομάδες ελεύθερων κατασκηνωτών, οι οποίοι όχι μόνον έχουν στήσει τα αντίσκηνά τους, όχι μόνον έχουν κοτσάρει και μια τέντα να, ως υπόστεγο μην τους κάψει ο ήλιος, αλλά έχουν τοποθετήσει δύο θηριώδεις ψησταριές, καρέκλες, τραπέζια, ξαπλώστρες, ομπρέλες, ψαροντούφεκα, μάσκες και σκοινιά μπουγάδας, καθώς και δύο, σχεδόν σε μέγεθος άρματος μάχης, Βολκσβάγκεν Τουαρέγκ φαρδιά-πλατειά στην άμμο, με τις ροδιές τους να έχουν χαράξει τη μισή παραλία.
Και λέω εγώ τώρα ο αντιδραστικός:
Βρε, αθεόφοβε νεοέλληνα!
Ποιος σου είπε, βρε, ότι η αμμουδιά είναι ιδιοκτησία σου, βρε, και σχεδόν την περιέφραξες;
Αν δεν είναι τσιγγουνιά και μην πω τι άλλο, τι στο διάλο είναι το δήθεν ελεύθερο κάμπινγκ σου, μου θες και ερημιά τρομάρα σου, για να υπερηφανεύεσαι ότι δεν πλήρωσες δωμάτια, κι ας έφαγες δεκαπέντε κιλά κρέας σκοτωμένο σε μπρι ζόλια και κοψίδια σε αυτοσχέδιο μπάρμπεκιου;
Το ρημαδοάμαξό σου τι το πάρκαρες εκεί μπροστά; Δεν βαρέθηκες να το βλέπεις; Ποιος θα στο κλέψει, ο γιδοβοσκός με τα κατσίκια από πάνω; Στο κάτω-κάτω, για τη θέα της θαλάσσης δεν πήγες εκεί;
Γιατί τώρα εγώ είμαι σίγουρος ότι άμα φύγεις θα αφήσεις ένα βουνό από σκουπίδια και άλλα απορρίμματα ξοπίσω σου; Και αφού έχεις κοτζάμ τζιπάρα, εξαιρετικής γερμανικής τεχνολογίας, που τα έσκασες χοντρώς για να την πάρεις, τόσο πολύ σου λείπει το χωριό σου και θες να αφοδεύεις στα βάτα, μωρέ;
Η χρήση δε διώκεται πια, μην έχεις την ανάγκη να πας στου διαόλου τη μάνα για να απολαύσεις το μπαφίδι σου. Τουλάχιστον αυτό θα το φουμάρεις ως το τέλος και δε θα αφήσεις γόπες τριγύρω.
Συμφωνώ, όλα είναι θέμα αγωγής, όχι παιδείας, αγωγής! Και αντί να φλομώνουνε τα παιδιά στα θρησκευτικά και τα ξύλινα αρχαία στα σχολεία, ας τα πάνε και καμιά κατασκήνωση να μαθαίνουνε την επιβίωση και την αυτάρκεια. Αλλά να βαφτίζουμε και το γούστο μας ελευθερία, ε όχι, μωρέ αδέρφια παραθεριστές! Τώρα που βρίσκει κανείς πάμφθηνα καταλύματα ένεκα της κρίσεως. Δεν είναι η κρίση και οι διακοπές του λαού, αλλά η ανοησία μας, που τρακάρει με ιδεολογία και τινάζεται στον αέρα της κακογουστιάς!
Κοντολογίς: Παραθερίστε όπως γουστάρετε. Παίξτε και ρακέτες, τάκα-τάκα να μας παίρνετε τ' αυτιά, κουβαλήστε και τάβλια να ξεχαρμανιάσετε ντούκου-ντούκου, πιείτε και τα φρέντα σας στην παραλία, αλλά φεύγοντας μαζέψτε τα σκουπίδια και τις γόπες, μωρέ! Αγαπήστε τη χώρα και στις διακοπές! Όχι μόνο όταν διαδηλώνετε!
Συγχύστηκα πάλι! Ουφ!
Argirios Argiriou:
Ανοικτός, ψηφιακός, μη εμπορικός εκδοτικός οίκος:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση