Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
ΕίσοδοςΆρθρο του αντιπροέδρου του ΠΦΣ & του ΦΣΑ, κ. Γιάννη Δαγρέ.
Έστω ένα Φαρμακείο που έχει συνολικό μηνιαίο τζίρο 20.000 € και σε αυτόν τον τζίρο ένα μέσο ποσοστό κέρδους (μεικτό και μέσο όρο όλων όσων διακινούνται σε αυτό) 20% στη λιανική τιμή. Αυτό μεταφράζεται σε 4.000 € μηνιαίο μεικτό κέρδους για να πληρωθούν πρώτα τα έξοδα του Φαρμακείου και αφού αυτά έχουν πρώτα πληρωθεί ό,τι απομείνει θα είναι το μηνιαίο εισόδημα του φαρμακοποιού.
Έστω ότι ο φαρμακοποιός αυτού του Φαρμακείου αποφασίζει από αύριο να μειώσει το δικό του συνολικό ποσοστό κέρδους κατά 5% (το 20% πέφτει στο 15%), προσφέροντας πχ. γενναίες εκπτώσεις σε πολλά κινήσιμα είδη που διακινούνται εκτός κρατικής Διατίμησης, συμπαρασύροντας έτσι προς τα κάτω το συνολικό μέσο ποσοστό του Φαρμακείου.
Η θεωρητική προσδοκία, η υπόσχεση, για αυτόν από μία τέτοια κίνηση είναι:
- σε κάποιο ποσοστό, άγνωστο όμως πόσο,
- κάποια στιγμή στο μέλλον, άγνωστο όμως πότε,
- και τα δύο παραπάνω πιθανόν, άγνωστο όμως αν τελικά γίνουν ή όχι,
να αυξήσει τον αριθμό των προϊόντων που πουλάει δηλαδή να αυξήσει τον τζίρο του, ή τουλάχιστον να συγκρατήσει ή να επιβραδύνει μία ενδεχόμενη πτώση του τζίρου του από «πιο ανταγωνιστικά κανάλια διανομής ή συναδέλφους», αφού βλέπει ότι αρκετοί από αυτούς έχουν πιο δελεαστικές τιμές από τις δικές του και φοβάται έτσι μέσα του ότι ο κόσμος θα πάψει να αγοράζει από το Φαρμακείο του.
Η μείωση του μέσου ποσοστού κέρδους του Φαρμακείου του κατά 5% που αποφάσισε, αν διατηρήσει τον τζίρο του ίδιο, από τον επόμενο κιόλας μήνα μεταφράζεται αριθμητικά σε 3.000 € μηνιαίο μεικτό κέρδος, δηλαδή ο φαρμακοποιός αυτός με μόλις 5% μείωση του μέσου ποσοστού κέρδους του έχασε από την επόμενη κιόλας ημέρα 1000 € / μήνα, ή, με άλλα λόγια:
Με μείωση κατά μόλις 5% του ποσοστού κέρδους ενός Φαρμακείου
- χάνονται 25% (!) του κέρδους που βγάζει (σε ευρώ).
- Αν μάλιστα τα έξοδα λειτουργίας του Φαρμακείου αυτού διατηρηθούν σταθερά, τότε χάνεται το 25% του οικογενειακού εισοδήματός του φαρμακοποιού (!).
- Η τεράστια απώλεια χρημάτων αυτή ξεκινά σαν ζημιά από την αμέσως επόμενη ημέρα.
Από αύριο δηλαδή από τη λήψη της απόφασης για μείωση του ποσοστού κέρδους του Φαρμακείου κατά μόλις ένα μικρό και αθώο 5%.
- Για να πάρει πίσω, να αναπληρώσει δηλαδή, ένας φαρμακοποιός αυτό το 25% μεικτού κέρδους που έχασε εξαιτίας της απόφασής του να μειώσει κατά 5% το ποσοστό κέρδους των προϊόντων που διακινεί, το Φαρμακείο του θα πρέπει κάποτε και ίσως να δει αύξηση του τζίρου του κατά… 33,5% (!).
Στο Φαρμακείο του παραδείγματος αυτό σημαίνει ότι για να πάρει πίσω αυτό το 25% που χάνει από αύριο, θα πρέπει στο τέλος του μήνα ο τζίρος του να εκτοξευτεί από τα 20.000 € στα… 26.700 € (!), επειδή πχ. ξαφνικά όλος ο κόσμος σαγηνεύτηκε από την έκπτωση 5%, γύρισε την πλάτη σε οτιδήποτε άλλο και έτρεξε να ψωνίσει από το Φαρμακείο του, την ώρα μάλιστα που το μεγαλύτερο κομμάτι του τζίρου ενός Φαρμακείου είναι Κρατικά Διατιμούμενο άρα εκτός «τιμολογιακού ανταγωνισμού».
Κάτι φυσικά αδύνατο να γίνει σε έναν μήνα, και με τον κορεσμό της Επικράτειας σε Φαρμακεία και ανταγωνισμό, πιθανόν αδύνατο να συμβεί ποτέ σαν επίτευγμα που προέκυψε από μείωση ποσοστού κέρδους.
- Αντίστροφα, για να χάσει ένα Φαρμακείο τα ίδια χρήματα μόνο από την πτώση του τζίρου του, και διατηρώντας το ποσοστό κέρδους του σταθερό, ο τζίρος θα πρέπει να πέσει κατά… 25% (!).
Δηλαδή θα πρέπει ένα Φαρμακείο να χάσει δουλειά, εξαιτίας του ανταγωνισμού λόγω της διατήρησης του ποσοστού κέρδους του αναλλοίωτου, ίση με το ένα τέταρτο του μηνιαίου τζίρου του.
Πράγμα επίσης εξαιρετικά απίθανο ως τελείως αδύνατο να συμβεί ως συνέπεια απλώς της διατήρησης του ποσοστού κέρδους στα ίδια επίπεδα, δηλαδή κάτι που άδικα θα φοβόταν κανείς.
Στο Φαρμακείο του παραδείγματός μας αυτό σημαίνει ότι διατηρώντας αμείωτο το ποσοστό κέρδους του από σήμερα, θα πρέπει εξαιτίας αυτού ο τζίρος του να πέσει ίσως και κάποτε από τα 20.000 € στα… 15.000 € (!), την ώρα μάλιστα που το μεγαλύτερο κομμάτι του τζίρου ενός Φαρμακείου είναι Κρατικά Διατιμούμενο άρα εκτός «τιμολογιακού ανταγωνισμού».
Τα συμπέρασματα λοιπόν που εξάγονται από την αμείλικτη αριθμητική είναι ότι:
1) Οι επιπτώσεις και οι οικονομικές ζημιές που θα πλήξουν ένα Φαρμακείο εξαιτίας μείωσης του ποσοστού κέρδους του,
- είτε αυτή γίνει εμφανώς υποχρεωτικά όπως πχ. νομοθετικά με τις μειώσεις ποσοστών κέρδους στα φάρμακα που επέβαλαν οι προηγούμενες Κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά-Χατσζηδάκη-Γεωργιάδη-Βορίδη,
- είτε αυτή γίνει αφανώς από απόφαση του ίδιου του φαρμακοποιού, μέσω εξώθησης από την πίεση των εντυπώσεων που προκαλεί η «απελευθέρωση» και ο «ανταγωνισμός», το ψευδεπίγραφο δηλαδή «πρέπει να ρίξω το δικό μου κέρδος στο παραφάρμακο για να μη μείνω πίσω στον ανταγωνισμό», είναι πολύ καταστροφικότερες, γρηγορότερες και πολλαπλάσια δραματικότερες χρηματικά από οποιεσδήποτε σχεδόν μεταβολές του τζίρου του.
2) Όσοι λοιπόν προτείνουν στα Φαρμακεία είτε άμεσα είτε έμμεσα να «μειώσουν τα ποσοστά κέρδους τους στα προϊόντα που διακινούν για να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί και έτσι να επιβιώσουν», είτε το κάνουν εσκεμμένα (πχ. στελέχη εταιρειών) είτε το κάνουν από ασχετοσύνη είτε και τα δύο (πχ. διάφοροι managers και λογής «ειδικοί»), στην πράξη, αν τύχει και εισακουστούν από όσους άτυχους τύχει να παρασυρθούν και να τους ακούσουν, εγκληματούν όσο κανείς άλλος απέναντι στη βιωσιμότητα του Φαρμακείου και οι προτροπές τους οδηγούν με τη συντομότερη και την πιο θανάσιμη μέθοδο στην οικονομική καταστροφή.
3) Κανενός είδους ανταγωνισμός από κανενός είδους ανταγωνιστή, στα ίδια προϊόντα, δεν έχουν τη δυνατότητα να ζημιώσουν χρηματικώς ένα Φαρμακείο τόσο γρήγορα, τόσο δραματικά και σε τέτοια έκταση, όσο μία μείωση ποσοστού κέρδους, ειδικά σε προϊόντα ευρείας κυκλοφορίας ή/και υψηλού μεριδίου στον συνολικό τζίρο, εφόσον έτσι συμπαρασύρεται προς τα κάτω και το συνολικό μέσο ποσοστό κέρδους.
4) Ο στόχος και η επιθυμία της Τρόικας («Θεσμοί» σήμερα) και των προηγούμενων τριών Κυβερνήσεων (Παπανδρέου – Παπαδήμος – Νέα Δημοκρατία) ήταν, σύμφωνα με τα λεγόμενα του κου. Βορίδη να «κλείσουν τα μισά Φαρμακεία της χώρας».
Οπότε όλες σχεδόν οι θεσμικές ή παρεμβατικές μεταρρυθμίσεις μνημονιακές και υπερμνημονιακές στην εφαρμογή, πέραν άλλων στόχων, είχαν σαν παράλληλη στόχευση να μείνουν χωρίς δική τους δουλειά και ανεξαρτησία οι μισοί από εμάς οπωσδήποτε και με το «έτσι θέλω».
Σε αυτόν τον στόχο λοιπόν εκείνο που αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος προς επίτευξή του ήταν οι μειώσεις των ποσοστών κέρδους των Φαρμακείων, είτε βίαιων/νομοθετικών είτε «βελούδινα βίαιων»/απελευθερώσεις τιμών και καταργήσεις ρυθμίσεων λειτουργίας προς εξώθηση σε κανιβαλισμό εσωτερικά και αμοιβαία αλληλοεξόντωση.
Τα υπόλοιπα όλα απλώς συμπλήρωναν δευτερευόντως το κύριο αυτό όπλο.
Ο στόχος αυτός ευτυχώς απέτυχε μέχρι σήμερα. Ανεξάρτητα αν προχώρησε ως ένα φτωχό ευτυχώς σε έκταση σημείο, και αφήνει σήμερα τη συντριπτική πλειοψηφία των Φαρμακείων της χώρας βαριά τραυματισμένα και αδυνατισμένα, ζωντανά πάντως και ανοικτά.
Η μόνη αληθινά βιώσιμη λύση που μπορεί να υιοθετηθεί ώστε να γίνει τόσο εξορθολογισμός της Φαρμακευτικής Δαπάνης προς τα κάτω, όσο και εξορθολογισμός τιμών των παραφαρμακευτικών αγαθών προς όφελος του χειμαζόμενου εισοδηματικά ελληνικού κοινού, είναι η μείωση αποκλειστικά των εργοστασιακών τιμών των προϊόντων από τις εταιρείες-παραγωγούς/αποκλειστικούς διανομείς, συνήθως μεγάλες εγχώριες εταιρείες ή πολυεθνικές εταιρείες.
Οι λόγοι είναι ότι:
- Τα ποσοστά κέρδους των εταιρειών αυτών ανά τεμάχιο είναι υπερπολλαπλάσια και ορισμένες φορές δεκάδες φορές μεγαλύτερα των Φαρμακείων, άρα έχουν πολύ περισσότερα περιθώρια/«λίπος κερδοφορίας» για να συνεισφέρουν χωρίς να απειληθεί η οικονομική βιωσιμότητά τους,
- Μία μείωση εργοστασιακών τιμών θα συμπαρέσυρε προς τα κάτω τις λιανικές τιμές αυτόματα, με αμετάβλητα τα ποσοστά στους υπολοίπους κρίκους της αλυσίδας διανομής, οπότε θα ωφελείτο το ίδιο με τώρα ο καταναλωτής και μάλιστα χωρίς να θίγεται η βιωσιμότητα τόσων επιχειρήσεων (Φαρμακείων-Αποθηκών),
- Η απασχόληση στα φαρμακευτικά αγαθά συνολικά, που στα Φαρμακεία πληρώνεται από το ποσοστό κέρδους του Φαρμακείου, και η παροχή προσβασιμότητας για το κοινό θα έμεναν θωρακισμένες υπέρ του Δημοσίου Συμφέροντος, καθώς τα Φαρμακεία μόνα τους λόγω του μεγάλου αριθμού τους, πόσο μάλλον αν προστεθούν και οι έστω πολύ λιγότεροι αλλά υπαρκτοί εργαζόμενοι στις αποθήκες, απασχολούν με πολύ μικρότερα ποσοστά κέρδους πολύ περισσότερο αριθμό εργαζομένων από όλες τις εταιρείες του χώρου μαζί.
Αυτή είναι η μοναδική μέθοδος για να επιτευχθούν οι στόχοι εξορθολογισμού τιμών αγαθών προς όφελος όλων, και χωρίς να προκληθούν τα τραγικά παράπλευρα κοινωνικά προβλήματα και παρενέργειες σε βάρος όλων που θα ακύρωναν τα όποια οφέλη για την Πολιτεία, την απασχόληση και το κοινό, τα οποία προκαλεί η οποιαδήποτε άλλη επιλογή εκτός της αποκλειστικής μείωσης των εργοαστασιακών τιμών αγαθών από τις μεγάλες εταιρείες με τα τεράστια, ορισμένες φορές τριψήφια ακόμα και…τετραψήφια (!) ποσοστά κέρδους που αφανώς απολαμβάνουν ανά τεμάχιο.
Σε αυτόν τον αμείλικτο κανόνα των μαθηματικών οι συνέπειες είναι ακριβώς οι ίδιες ανεξαρτήτως λόγου που τυχόν συμβεί κάτι τέτοιο, δεν έχει δηλαδή καμία σημασία αν μία τέτοια εξέλιξη προκύψει από επιπολαιότητα του ίδιου του φαρμακοποιού ή από μία επιβεβλημένη βιαίως απόφαση από το Κράτος.
Καμία εντυπωσιακή/εικονική φοβία δηλαδή και κανένα φαντασιακό δέλεαρ προς το κοινό δεν είναι ικανά να εξωθήσουν έναν φαρμακοποιό που γνωρίζει καλά και αγωνιά να επιβιώσει το Φαρμακείο του να «δώσει ένα κομμάτι του μεικτού κέρδους του στη λιανική τιμή», αφού καμία μέθοδος, ή φυσικά ακόμα λιγότερο καμία αόριστη μελλοντική υπόσχεση, στην ουσία δηλαδή τίποτα απολύτως δεν μπορεί να αναπληρώσει την τεράστια χρηματική ζημιά που θα προκύψει σαν συνέπεια από μία τέτοια αυτοκτονική επιλογή, τη μονομερής δηλαδή μείωση των ποσοστών κέρδους των Φαρμακείων σε οποιοδήποτε αγαθό διακινούν.
Ψηφοφορία
Θέμα: Παρατηρητήριο ΦμΦ - Greek FmF Watch (Αναγνώστηκε 823502 φορές)
23 Φεβρουαρίου 2012, 15:46:13