Σε προεκλογικό μανιφέστο του, ο πολυγραφότατος πρόεδρος του ΦΣ Αχαΐας παραδέχεται ότι ακόμη και σήμερα γίνονται αγοραπωλησίες των κρατικών αδειών ίδρυσης φαρμακείου ( και παραπονείται για τις χαμηλές τιμές που πιάνουν! ) Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
ΕίσοδοςΠαρακολουθώ σιωπηλός και με προσοχή, τα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στις προεκλογικές εκστρατείες των υποψηφίων συνδυασμών, για τις επερχόμενες αρχαιρεσίες στον κλάδο μας. Αναγκάζομαι να παρέμβω, μιας και η προσπάθεια κάποιων να παρουσιάσουν ως εύκρατη ζώνη τη Σαχάρα στην οποία ζούμε, προκαλεί αγανάκτηση, θυμηδία και οργή.
Εξακολουθούν να μιλούν κάποιοι πως τα 3 τελευταία χρόνια οι φαρμακοποιοί απλά «γρατζουνίστηκαν» σε σχέση με άλλους κλάδους. Ξεχνούν όμως πως οι φαρμακοποιοί και το ΤΣΑΥ απώλεσαν 28% από το εισόδημα τους, καθώς και τον κοινωνικό πόρο υπέρ του ασφαλιστικού τους ταμείου, το 1998 λίγο πριν μπούμε στην Ο.Ν.Ε. Ένα μίνι μνημόνιο δηλ. 15 χρόνια πριν, όταν αυτοί που δεν «γρατζουνίστηκαν» έπαιρναν 10% & 15% αυξήσεις και τζόγαραν στο χρηματιστήριο. Ξεχνούν πως πριν ακόμα αρχίσει να εφαρμόζεται το μνημόνιο στη χώρα μας το Μάιο του ’10, απωλέσαμε άλλο ένα 25% από τα εισοδήματα μας
( μα πόσο ήταν αυτό το εισόδημα πια; )Κομπάζουν κάποιοι πως με την πολιτική τους στρατηγική διατηρήσαμε το ιδιοκτησιακό. Σε ποιους άραγε απευθύνονται; Σε αυτούς που δεν μπορούν να αγοράσουν φάρμακα ούτε όταν διανυκτερεύουν; Σε αυτούς που αγοράζουν με πλαφόν βάσει του τζίρου τους στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ., μειούμενο κατά 10-20% κάθε μήνα; Σε αυτούς που πληρώνουν τις επιταγές τους με δανεικά από φίλους, συγγενείς και γονείς; Σε αυτούς που
πωλούν 
άρον-άρον τις άδειες τους σε εξευτελιστικές τιμές για να καταφύγουν στην πενιχρή σύνταξη του Τ.Σ.Α.Υ.;
Σε αυτούς που χρωστούν σε Ι.Κ.Α., Εφορία, τράπεζες τους μόχθους μιας ζωής;
Διατυμπανίζουν κάποιοι, που ηγούνται προς το παρόν του κλάδου, πως αντιτάχθηκαν στο μνημόνιο και τις μνημονιακές επιλογές. Ξεχνούν όμως πως διέλυσαν τη μεγαλύτερη και κρισιμότερη κινητοποίηση το κλάδου, με βασικό τους επιχείρημα πως «δεν θα περάσει του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.». Ξεχνούν πως διακόπτουν ομιλητές στο βήμα του Π.Φ.Σ. που ασκούν κριτική, με την
επίσημη δήλωση τους πως «δεν θέλουν τον Τσίπρα για πρωθυπουργό».
Ξεχνούν πως το Σεπτέμβρη του ’12 εν μέσω κινητοποίησης, σε σύσκεψη στο Υπουργείο Υγείας, και προκειμένου να καλοπιάσουν τον αλαζόνα και προκλητικό Σαλμά, δήλωναν ενώπιον εκπροσώπων φαρμακοποιών, φαρμακεμπορίου και βιομηχανίας πως «ανήκουν στην ίδια παράταξη με τον υπουργό». Άραγε άλλη παράταξη εφαρμόζει σήμερα σκληρά και απαρέγκλιτα το μνημόνιο στη χώρα μας ή έχουμε τρελαθεί τελείως;
Δηλώνουν βαθυστόχαστα κάποιοι πως είναι υπέρ των κινητοποιήσεων με αρχή, μέση και τέλος. Δεν αναφέρουν όμως ποια ήταν αυτή η κινητοποίηση που τήρησαν τους όρους για τους οποίους δεσμευτήκαν στο ξεκίνημα της! Εννοούν άραγε, αυτή που δεν ξεκίνησαν καν το Γενάρη του ’12 και μέλη του συλλόγου τους κρεμούσαν πανό με συνθήματα σκληρής κριτικής στις Εθνικές Οδούς; Μιλούν για αυτές που δεν έκαναν στα ασφαλιστικά ταμεία που τους χρωστούν ένα και δύο χρόνια; Ή μήπως για τις επόμενες που βρισκόταν η παράταξη τους στο τιμόνι της χώρας και τις διέκοπταν με SMS για να προσθέσουν κομματική ένσημα διορισμού σε κυβερνητικά πόστα;
Η κατρακύλα τους δεν έχει τελειωμό. Φτάνουν δε στο σημείο να κομπάζουν, ρίχνοντας αλάτι στην πληγή των μελών του Φ.Σ. Αττικής, πως καταστράφηκαν από τις συνεχείς κινητοποιήσεις. Αποκρύπτοντας πως καταστράφηκαν γιατί κάποιοι ήθελαν να αποκτήσουν «κοινωνικό πλεονέκτημα» μοιράζοντας ομπρέλες για τον ήλιο και εκτελώντας, απεργοσπαστικά, συνταγές των αγωνιζόμενων Αθηναίων.
Είναι οι ίδιοι που τον Αύγουστο του ’12 εκλιπαρούσαν το Λουράντο και τους συλλόγους που μάτωσαν τον Ιούνη, να ξανακάνουν κινητοποίηση για να σωθούν γιατί θα καταστρέφονταν. Είναι οι ίδιοι που δήλωναν πως, αν δεν μπει η Αττική στην κινητοποίηση, δεν μπορεί να γίνει πανελλαδική κινητοποίηση. Είναι οι ίδιοι που εκείνο το καλοκαίρι αγόρασαν πολλά ζευγάρια παπούτσια και τα έλιωσαν ανεβοκατεβαίνοντας τις σκάλες των υπουργείων και εκλιπαρώντας να πληρωθούν τις απεργοσπαστικές συνταγές τους, γιατί αλλιώς θα καταστρέφονταν. Και φυσικά μόλις πληρώθηκαν τα απεργοσπαστικά ψιχία του Ιούνη, ξέχασαν τις υποσχέσεις για αμετακίνητους αγώνες μέχρι να πληρωθούν τα χρέη του Ο.Π.Α.Δ., να επιτευχθεί ο συμψηφισμός και να δοθεί επαρκής χρηματοδότηση στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και κατά το συνήθειό τους, άρχισαν πάλι να κερδοσκοπούν στις συνταγές όσων αγωνίζονταν. Ευτυχώς, υπήρξαν και κάποιοι που τους κατάλαβαν και που αντιλήφθηκαν έγκαιρα πως για να μπορέσει ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. να πληρώσει κάποιους, δεν θα μπορέσει να πληρώσει κάποιους άλλους.
Είναι οι ίδιοι που αφού πανηγύρισαν δεόντως το περίφημο «χρονοδιάγραμμα Σαλμά» και γιόρτασαν με δόξα και τιμή στην συμπρωτεύουσα δίμηνες πιστώσεις, όταν το καράβι άρχισε πάλι να μπάζει νερά, στην αρχή μας έλεγαν να μην είμαστε και με το ρολόι στο χέρι για τις πληρωμές και μια βδομάδα μετά σάλπιζαν νέους αγώνες, με νέα παρακάλια στο Λουράντο για το πόσο απαραίτητος είναι, για το πόσο μεγάλος αγωνιστής είναι, για το τι έχει προσφέρει στον κλάδο και άλλα τέτοια γλοιώδη.
Εκεί που πλέον η γελοιότητα αγγίζει τα όρια της παράκρουσης, είναι στο ζήτημα του ωραρίου. Όταν εγώ προσωπικά, αλλά και ο Λουράντος, από το Δεκέμβρη του ’10 ως τον Ιούνη του ’11, σε όλες τις συναντήσεις που έγιναν, δηλώναμε πως η θέση των φαρμακοποιών πρέπει να είναι μόνο η αύξηση του ποσοστού των εφημερευόντων για τα Σάββατα, αυτοί το απέρριπταν με το επιχείρημα πως κάτι τέτοιο δεν σημαίνει απελευθέρωση του επαγγέλματος και πως η απελευθέρωση του ωραρίου αποτελεί κριτήριο της τρόικα για το άνοιγμα του επαγγέλματος. Δήλωναν δε, πως μόνο όταν φύγει ο Λοβέρδος και έρθει η δική τους παράταξη στην εξουσία, θα δοθεί η πρέπουσα λύση για τους φαρμακοποιούς στο ωράριο. Η παράταξη τους όμως, εξακολουθεί να βαδίζει ακόμα στο δρόμο που χάραξε ο Λοβέρδος και μάλιστα να τον βαθαίνει περισσότερο.
Υπάρχει και μια άλλη μικρή λεπτομέρεια που σκόπιμα αποκρύπτουν. Για να καλοπιάσουν το Λοβέρδο το Δεκέμβριο του ’10, πίεσαν και έπεισαν το Λουράντο να αυξήσει τα εφημερεύοντα φαρμακεία το Σάββατο κατά 25%, πράγμα το οποίο έγινε. Μάλιστα ο πρόεδρος του Φ.Σ. Αττικής, μετέφερε και στον Υπουργό τα Ζ όλων των εφημερευόντων για του αποδείξει το μάταιο τις λειτουργίας πολλών εφημερευόντων φαρμακείων το Σάββατο. Όμως όλα αυτά ήταν προφάσεις εν αμαρτίες, ο Λοβέρδος κορόιδευε το προεδρείο και το προεδρείο κορόιδευε εμάς.
Μονότονα επιμένουν κάποιοι, να χαρακτηρίζουν όσους τους ασκούν κριτική, ως υπερ-επαναστάτες που σπείρουν ζιζάνια και θέλουν να διαλύσουν τον Π.Φ.Σ. Ταυτίζουν δηλαδή την ύπαρξη του Π.Φ.Σ. με την παραμονή της αφεντιάς τους στο τιμόνι του, λειτουργώντας ως αυθεντικοί ιδιοκτήτες και δερβέναγες του κλάδου. Αυτό και μόνο δείχνει το δημοκρατικό τους ποιόν.
Όσο για τις υποσχέσεις τους για την εξόφληση των χρεών, τι μπορεί να πει κανείς; Κάθε φορά που γίνεται Γ.Σ. του Π.Φ.Σ. μας τα πληρώνουν εντός της τρέχουσας της συνέλευσης εβδομάδας. Φαίνεται πως η απελπισία της επερχόμενης εκλογικής καταδίκης τους, θολώνει νου και κρίση και εκτιμούν πως με τη λάσπη, τις απειλές και τις κομματικές παρεμβάσεις θα μας ξανακαθίσουν στο σβέρκο για άλλη μία τριετία.
Όχι κύριοι. «Δεν θα κλάψουμε γύρω από το χυμένο γάλα. Θα φέρουμε νέες αγελάδες, να αρμέξουμε φρέσκο και καθαρό για να αναζωογονηθούμε και να δώσουμε λίγη ελπίδα και χαρά στον κλάδο που ζει την απέραντη μαυρίλα, τρία χρόνια τώρα από τα πεπραγμένα σας».
Τα ψέματα τελείωσαν, έρχεται η ώρα της αλήθειας.
πρόεδρος Φ.Σ. Αχαΐας
Ψηφοφορία
Θέμα: Παρατηρητήριο ΦμΦ - Greek FmF Watch (Αναγνώστηκε 824727 φορές)
23 Φεβρουαρίου 2012, 15:46:13